บทที่ 376
โคบายา ชิอิจิโร่นำยาที่ปล้นมายื่นให้กับผู้ช่วยของเขา จากนั้นเฝ้าดูผู้ช่วยเข้าไปในสนามบินเขาถึงจะรู้สึกโล่งและถามเฉินจื๋อข่ายว่า “เจ้านายคุณอยู่ไหน?”
เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างเฉยเมย “ไปกับผม เดี๋ยวคุณก็รู้เอง”
จากนั้นเขาส่งสายตาให้กับชายสองคนเข้ามาจับตัวโคบายา ชิอิจิโร่แล้วพาตัวเขาขึ้นไปบนรถเบนซ์จีคลาสคันหนึ่ง
ขบวนรถออกจากสนามบินและตรงไปที่ฟาร์มสุนัขในเขตชานเมืองของท่านหงห้าอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางไปฟาร์มสุนัข เฉินจื๋อข่ายโทรหาเย่เฉิน “คุณชายครับ ผมได้ตัวโคบายา ชิอิจิโร่มาแล้วครับ ตอนนี้ผมกำลังจะเขาไปที่ฟาร์มสุนัขของท่านหงห้า ถ้าคุณชายจะมาด้วย ผมจะให้คนไปรับครับ!”
เย่เฉินมองไปที่เซียวชูหรันที่กำลังหลับสนิทอยู่ จากนั้นตอบตกลง “ให้รถมารับผมในห้านาทีได้เลย”
หลังจากทำสร้อยข้อมือด้วยวงศ์ย่อยหอยมือเสือที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านให้กับเซียวชูหรัน ทุกคืนที่สวมใส่เธอก็สามารถพักผ่อนได้อย่างเต็มที่และแทบจะไม่ตื่นขึ้นมาในกลางดึกอีกเลย ดังนั้นเย่เฉินจึงไม่ต้องกังวลว่าเธอจะรู้
ห้านาทีต่อมา เย่เฉินลงไปชั้นล่างและได้เห็นรถโรลส์รอยซ์คันหนึ่งจอดรอเขาอยู่แล้ว แม้เขาจะไม่เคยเห็นหน้าคนขับรถ แต่คนขับจำเย่เฉินได้และเปิดประตูให้เขาด้วยความเคารพ “เชิญครับคุณชาย”
เย่เฉินพยักหน้าแล้วขึ้นไปในรถ จากนั้นรถก็ขับออกจากเมืองอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เย่เฉินไปถึงฟาร์มสุนัขของหงห้า เฉินจื๋อข่ายก็ได้มาถึงก่อนแล้ว
นี่เป็นครั้งแรกที่เย่เฉินมีโอกาสมาที่ฟาร์มสุนัขของหงห้า แม้เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้มาก่อนแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยมีโอกาสได้มาเยือนที่นี่
ฟาร์มสุนัขแห่งนี้ถูกตั้งอยู่ในที่ที่ค่อนข้างเปล่าเปลี่ยวและมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก ทันทีที่ลงจากรถก็จะได้ยินเสียงฝูงสุนัขเห่า ซึ่งเป็นเสียงเห่าที่ทุ้มต่ำและดังสนั่น แค่ฟังก็รู้ว่าเป็นฝูงสุนัขพันธุ์ใหญ่อย่างแน่นอน
ว่ากันว่าหงห้าทำฟาร์มสุนัขก็เพื่อจะเพาะพันธุ์สุนัขนักสู้และฝึกสุนัขให้สู้ในสนามแข่งของโลกใต้ดิน เพราะผู้คนในโลกใต้ดินหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้ของสุนัขมาก พวกเขามักจะจัดการแข่งขันบ่อยครั้ง ซึ่งทุกครั้งก็จะใช้เงินเดิมพันเป็นหลักสิบล้านขึ้นไป
นอกจากฟาร์มสุนัขแล้ว หงห้ายังให้ที่นี่เป็นแหล่งกำจัดคนไร้ประโยชน์ของสังคมหรือโลกใบนี้ ผู้ใดที่ทำตัวเหลือขอก็จะถูกนำมาหันและกลายเป็นอาหารจานโปรดของสุนัขพันธุ์นักสู้
ในฟาร์มสุนัขจะมีอาคารสามชั้น ซึ่งเป็นที่พักสำหรับพนักงานและเป็นที่ทำงานของพนักงานในฟาร์ม นอกจากนี้ยังมีโกดังสำหรับเก็บอาหารสุนัขและห้องประชาทัณฑ์ส่วนตัวของหงห้าอยู่ในชั้นใต้ดินด้วย
และโคบายา ชิอิจิโร่ในขณะนี้ก็ถูกมัดมือและแขวนอยู่ในห้องมืดชั้นใต้ดินนี้เหมือนกัน
ซึ่งโลกใต้ดินของเมืองจินหลิงไม่ต่างอะไรกับโลกใต้ดินของฮ่องกงและไต้หวัน พวกเขาต่างก็มีกฎภายในที่เข้มงวดอย่างที่สุด ถ้าผู้ใดก่อกบฏสิ่งแรกที่จะเจอก็คือการถูกรุมประชาทัณฑ์
นอกจากโคบายา ชิอิจิโร่ที่ถูกขังอยู่ในนั้น ยังมีชายชุดดำอีกหกคนที่เข้าไปชิงยาวิเศษจากซือเทียนฉีถูกขังอยู่ด้วย
ทันทีที่เห็นชายหกคนนั้น โคบายา ชิอิจิโร่ถึงกับตกตะลึง
เขาตระหนักว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับยาวิเศษ เข้าไม่รู้จะเจอกับอะไรถ้าคนจีนรู้ว่าเป็นฝีมือเขา?
ในขณะนี้เย่เฉินเดินเข้ามา
เฉินจื๋อข่ายเข้าไปต้อนรับและโค้งคำนับด้วยความเคารพ “คุณชายครับ โคบายา ชิอิจิโร่กับสุนัขรับใช้ของมันอยู่ที่นี่กันหมดแล้วครับ”
เย่เฉินพยักหน้าแล้วยิ้มพูดกับโคบายา ชิอิจิโร่ “เจอกันอีกแล้วนะครับคุณชิอิจิโร่”
“หืม……คุณ……คุณก็คือ……” โคบายา ชิอิจิโร่จำเย่เฉินได้ในทันที!
เขาเคยเจอเย่เฉินในขณะที่เขาไปขอสูตรยากับซือเทียนฉีในงานมหกรรมการแพทย์แผนจีนก่อนหน้านี้แล้ว แต่เย่เฉินเป็นแค่ลูกมือของซือเทียนฉีไม่ใช่หรือ ไม่คาดคิดเลยว่าเขากลับกลายเป็นคุณชายแห่งตระกูลเย่!
เย่เฉินมองไปที่โคบายา ชิอิจิโร่แล้วพูดอย่างเย็นชา “คุณชิอิจิโร่ คุณช่างกล้าจริงๆ นะครับ! กล้าเข้ามาชิงยาวิเศษจากท่านซือแบบนี้ สงสัยคงเบื่อชีวิตบนโลกแล้วสินะ?”
โคบายา ชิอิจิโร่ตื่นตระหนกที่ได้ยินคำนี้และพูดโพล่งออกมา “คุณชายเย่เข้าใจผิดแล้วครับ!”
“เข้าใจผิดเหรอ?” เย่เฉินชี้ไปที่ชายชุดดำหกคนนั้นแล้วพูดอย่าเย้ยหยัน “แล้วชายหกคนนี้ไม่ใช่คนของคุณเหรอ?”
โคบายา ชิอิจิโร่รีบส่ายหัวตอบ “ไม่ใช่นะ ผมไม่รู้จักพวกมันด้วยซ้ำ!”
