เมื่อเธอคิดว่าเธออาจจะป่วย เฉียนหงเย่นรู้สึกว่าอาการคันรุนแรงขึ้นมาก
เธอตื่นตระหนกและคิดกับตัวเองว่าถ้าเธอป่วยจริง ๆ ล่ะ? ตอนนี้อยู่กับสามีแล้ว ถ้าป่วยจริงก็ซ่อนยาก แล้วถ้าเขารู้ล่ะ?
สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือเมื่อทั้งสองอยู่ในบ้านของตระกูลเมื่อวานนี้ ยังคงทำอยู่ ในเวลานั้นเซียวฉางเฉียน สามีของเธอไม่ได้ป้องกันใด ๆควรทำอย่างไรหากมันทำให้เขาติดเชื้อ?
แบบนี้เขาก็จะรู้หรือว่า ตนเคยมีอะไรกับคนอื่นในเหมืองถ่านดำ?
เมื่อคิดเช่นนี้ เฉียนหงเย่นตัดสินใจไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจสุขภาพแต่เช้าตรู่ของวันพรุ่งนี้ ถ้าเธอไม่ป่วย เธอก็คงจะโชคดีถ้าป่วยจริงๆ ยังไงก็ต้องหาทางรักษาให้หายขาด
แต่ปัญหามันมาอีกแล้ว ไปโรงพยาบาล ต้องลงทะเบียน ต้องตรวจ ต้องสั่งยา และต้องรักษา
ตอนนี้หมดเงินแล้ว ไม่มีเงินแม้แต่จะไปโรงพยาบาลเพื่อลงทะเบียน
นายหญิงใหญ่มีเงิน 60,000 หยวน
แต่ฉันจะได้รับเงินจำนวนเล็กน้อยนี้จากเธอได้อย่างไร?
เฉียนหงเย่นรู้ดีว่านายหญิงใหญ่มีความคิดเห็นมากมายเกี่ยวกับตัวเองในตอนนี้
เหตุผลก็คือเมื่อนายหญิงใหญ่ขอเงินจากสามีของเธอ เธอและสามีของเธอก็ทำตัวเมิน สุดท้ายเย่เฉินเอาเงินไป และนายหญิงใหญ่ก็โกรธมากในใจ
ดังนั้นในกรณีนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยืมเงินจากนายหญิงใหญ่
จะทำยังไงดี?
หากป่วยจริงๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รักษา
เมื่อคิดแบบนี้ เธอก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที
จะเอาเงินบางส่วนมาได้อย่างไร?
จู่ๆ เธอก็คิดที่จะขายทีวี และได้รับแรงบันดาลใจเล็กๆ น้อยๆ ในทันที
คฤหาสน์หลังนี้ใหญ่มาก มีเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้มากมายในนั้น สามารถหาหนึ่งหรือสองอันที่ไม่สะดุดตามาก ขายทิ้งก็ได้นี่? นายหญิงใหญ่ไม่รู้หรอก
เมื่อคิดเช่นนี้ เฉียนหงเย่นก็โล่งใจและตัดสินใจกลับไปคืนนี้จะดูว่าจะขายอะไรอย่างลับได้บ้าง หลังจากขายเงินในวันพรุ่งนี้ เธอจะไปที่โรงพยาบาลโดยตรงเพื่อลงทะเบียน
แต่เฉียนหงเย่นไม่นึกเลยว่า ความรู้สึกคันจะรุนแรงขึ้น
เธอนั่งบนเก้าอี้แล้วถูไปมาเป็นเวลานาน ยิ่งถูมากเท่าไหร่ ระยะก็จะยิ่งกว้างขึ้น แต่เธอมักจะรู้สึกอึดอัดมากกับอาการคันที่
เซียวฉางเฉียนเห็นว่าเธอมักจะถูไปมาที่นั่นและอดไม่ได้ที่จะถามว่า:ที่รัก คันริดสิดวงเหรอ?”
เมื่อเฉียนฉางเฉียนได้ยินสิ่งนี้ เธอโบกมือโดยไม่รู้ตัวและพูดว่า:”เปล่า อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ”
เซียวฉางเฉียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”เราเป็นสามีภรรยากันนานแล้ว ฉันยังไม่รู้จักเหรอ? เมื่อก่อนเธอก็เป็นบ่อย เดี๋ยวจะซื้อกล่องครีมระหว่างทางกลับบ้าน กลับไปทานะ”
เฉียนหงเย่นพูดด้วยความตื่นตระหนก:”นายกำลังพูดถึงอะไร ไม่มีอะไรสักหน่อย”
ยิ่งสีหน้าของเฉียนหงเย่นผิดธรรมชาติมากเท่าไหร่ ยิ่งดูเหมือนว่าเธอต้องการปกปิดเซียวฉางเฉียนมากเท่านั้น
ดังนั้น เซียวฉางดฉียนจึงยิ้มร้าย ชี้ไปที่อาหารทะเลบนโต๊ะ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”ที่รัก ถ้าเธอไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร แต่อย่าโทษฉันที่ไม่ได้เตือนเธอว่า อาหารทะเลบนโต๊ะบำรุงไปหมด ถ้าร่างกายมีการอักเสบ หรือมีแผลเป็น สิว หรือริดสีดวงทวาร ห้ามแตะอาหารทะเลนะ เมื่อกี้กินเยอะไปนะ ระวัง!”
เฉียนหงเย่นตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และแม้แต่ตะเกียบในมือของเธอก็ตกลงไปที่พื้นด้วยเสียงดังปัง
เธอก็รู้ว่าอาหารทะเลบำรุง แผลอักเสบหรือริดสีดวงทวาร กลัวบำรุงกำลัง งั้นโรคทางนรีเวชหรือกามโรคกลัวไหม?
เมื่อคิดเล่นนี้ เฉียนหงเย่นก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาทันทีและค้นหาบนโทรศัพท์มือถือของเธอในขณะที่คนอื่นไม่สนใจ:โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สามารถกินอาหารทะเลได้หรือไม่?
หลังจากค้นหา เธอก็ต้องตกใจกับผลลัพธ์ที่ได้