ทานากะซังถอนหายใจและหันหน้าไปพูดกับคนขับ:”พี่ยามาโมโตะ เดี๋ยวพวกเรากระโดดด้วยกัน!”
คนขับเช็ดเหงื่อเย็นที่ไหลลงมา พยักหน้าและพูด:”ได้ ! ฉันจะกระโดดตามพวกคุณสองคน!”
ในเวลานี้ นินจาสองคนของนางาฮิโกะอิโตะ ได้ต่อสู้จนใกล้จะตายแล้ว!
เมื่อเห็นว่านินจาสองคนนั้นอาจจะถูกอีกฝ่ายฆ่าได้ทุกเมื่อ ทานากะซังรีบตะโกนทันที:”ท่านประธาน พี่ยามาโมโตะ! ออกไปตอนนี้เลย!”
นางาฮิโกะอิโตะรีบผลักประตูรถยนต์อีกด้านหนึ่งพร้อมกับเขา ในเวลานี้ คนขับก็ผลักประตูรถยนต์ออกและกำลังจะลงจากรถยนต์
แต่ด้านของคนขับรถยนต์อยู่ตรงหน้าของนินจาตระกูลอิงะพอดี หนึ่งในนินจาเห็นคนขับกำลังจะลงจากรถยนต์ นินจาคนนั้นก็รีบพุ่งเข้ามาและใช้มีดแทงเข้าไปที่หัวใจของคนขับทันที!
หลังจากที่มีดคะนุอิที่คมกริดแทงเข้าไปที่ร่างกายของคนขับแล้ว ปลายมีดก็แทงทะลุประตูอันแข็งแรงของรถยนต์โรลส์รอยซ์
คนขับคนนั้นเสียชีวิตทันที!
นางาฮิโกะอิโตะมองเห็นคนขับถูกฆ่าจนเสียชีวิตจากอีกฝั่งของรถยนต์ เขาตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ และขาทั้งสองข้างของเขาก็อ่อนแรง
ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่มากประสบการณ์ในด้านธุรกิจ แต่ประสบการณ์อันตรายแบบนี้เขาพึ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก และจิตใจของเขาก็เกิดความประหม่าและหวาดกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เมื่อเขาอายุยิ่งเยอะ ความกล้าหาญของเขาก็ยิ่งลดลง ดังนั้นนางาฮิโกะอิโตะตกใจกลัวจนทรุดตัวลงไปที่พื้น เขาไม่สามารถปีนข้ามรั้วกั้นที่มีความสูงเพียงแค่หนึ่งเมตรได้
ในเวลานี้ นินจาที่พึ่งฆ่าคนขับ จู่ๆก็สังเกตเห็นนางาฮิโกะอิโตะกับทานากะซังหนีออกมาจากรถยนต์ ดูเหมือนพวกเขาจะกระโดดลงจากสะพานข้าม เขารีบตะโกนทันที:”เร็วๆ! นางาฮิโกะอิโตะกำลังจะหนี!”
เมื่อพูดจบ เขาใช้แรงและดึงมีดคะนุอิออกมา และก้าวขึ้นบนหลังคารถยนต์เพื่อจะฆ่านางาฮิโกะอิโตะ
เมื่อมองเห็นว่านางาฮิโกะอิโตะกำลังจะหนี นินจาที่เหลือก็เกิดความบ้าคลั่งขึ้นมาและฆ่านินจาสองคนของนางาฮิโกะอิโตะทันที จากนั้นพวกเขาก็พุ่งเข้ามาพร้อมกัน!
ยิ่งเป็นแบบนี้ ยิ่งทำให้นางาฮิโกะอิโตะไม่สามารถควบคุมขาที่อ่อนแรงของตัวเองได้ ถึงแม้เขาพยายามจะยืนขึ้นก็ยังทำไม่ได้
ในเวลานี้ ทานากะซังที่กำลังจะปืนข้ามรั้วกั้นไปได้ ก็วิ่งกลับมาและผลักร่างกายของนางาฮิโกะอิโตะและตะโกนว่า:”ท่านประธาน! คุณใช้สองมือดึงตัวเองขึ้นไปและบวกกับแรงผลักของฉัน! พวกเราต้องกระโดดลงไป ไม่งั้นพวกเราต้องตายแน่ๆ!!!”
นางาฮิโกะอิโตะได้สติกลับมาทันที เขารู้ตัวดี ตอนนี้เขาอยู่ระหว่างเส้นความเป็นความตายจริงๆ!
ดังนั้น เขาจึงใช้สองมือดึงร่างกายของตัวเองขึ้นมา เมื่อบวกกับแรงผลักของทานากะซัง เขาก็ปืนข้ามรั้วกั้นของสะพานข้ามอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่เขาใกล้จะสูญเสียการทรงตัวและข้ามรั้วกั้นไปได้ เขามองทานากะซังด้วยความซาบซึ้งและอาวรณ์ ตะโกนทันที:”ทานากะซัง! คุณห้ามยอมแพ้เด็ดขาด!”
ทานากะซังพยักหน้า ใช้กำลังในมือมากขึ้น และผลักนางาฮิโกะอิโตะลงไป
หลังจากนั้น เขาก็ปืนข้ามรั้วกั้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่ามีดคะนุอิของนินจาเหล่านั้นจะฟันถูกตัวเอง เขารีบกระโดดตามนางาฮิโกะอิโตะ กระโดดจากสะพานข้ามทันที!
ทั้งสองคนกระโดดตามกัน กระโดดจากสะพานข้ามที่มีความสูงสิบกว่าเมตร
ในเวลานี้ นางาฮิโกะอิโตะหวังว่าจะมีรถบรรทุกสินค้าประเภทนิ่มๆมาเต็มคันวิ่งผ่านและรองรับร่างกายของเขา
แต่น่าเสียดาย ด้านล่างไม่มีอะไรเลย นอกจากถนนลาดยางที่แข็งๆ…
