ตอนที่ 78: ทางแยก
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ ในขณะที่เขารู้สึกแย่มากที่ไม่มีกําลังพอที่จะสร้างบาเรีย 2 อัน ถ้าเขามี คอนเนอร์อาจจะรอดแล้ว
“เวสตัน ออกไป! คอนเนอร์ตายแล้ว การเชื่อมโยงจิตใจใช้งานไม่ได้ คุณไม่สามารถลดละความตั้งใจได้นะ เราต้องทํางานให้หนักขึ้น ดังนั้น เอาชีวิตรอด ชนะ และแก้แค้นให้เขา!” เคนตะโกนมาแต่ไกล
….
ในขณะที่การระเบิดครั้งหนึ่งทําให้สมาชิกกิลด์อินทรีแดงสั่นสะเทือน ลูซิเฟอร์มีช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา เนื่องจากมีการระเบิดหลายครั้ง สังหารศัตรูของเขามากขึ้นเรื่อยๆ
จํานวนสัตว์ร้ายรอบๆ ตัวเขาค่อยๆ ลดลง เหลือเพียงพวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนเพียงตัวเดียวที่อยู่รอบตัวเขา
ตัวนิ่มที่มีหนามแหลมยังปลอดภัย มันอยู่ห่างจากมอนสเตอร์ลูกแก้ว ดังนั้นจึงไม่ติดไฟ ลูซิเฟอร์ไม่ได้สนใจที่จะฆ่าเขาเลย เพราะเขาต้องการฆ่ามอนสเตอร์มากขึ้นในการโจมตีครั้งแรกของเขา
เมื่อมีมอนสเตอร์เพียงตัวเดียวที่อยู่ข้างหน้าเขา ในที่สุดลูซิเฟอร์ก็หยุดลอยและผ่อนคลายเล็กน้อย
ลูซิเฟอร์ค่อยๆ เดินเข้าหาตัวนิ่มที่มีหนามแหลม เขาก็ยิงสายฟ้าสีดําตัวสุดท้ายออกไป
สายฟ้าสีดําเจาะร่างกายของตัวนิ่มที่มีหนามและฆ่ามันได้ในทันที
“สําเร็จแล้ว” ลูซิเฟอร์พึมพํา ขณะเดินไปที่ศพของสัตว์ร้าย
“สิ่งมีชีวิตที่ผุพังควรให้กําลังแก่ฉัน แม้แต่พวกที่ตายไปแล้ว ฉันสงสัยว่ามันทํางานอย่างไร?” เขาสงสัยขณะหยุดอยู่ตรงหน้าร่างของตัวนิ่มที่มีหนามแหลมคม เขามองดูศพที่เน่าเปื่อยของตัวนิ่มที่ตายไปแล้ว ซึ่งในไม่ช้าก็กลายเป็นฝุ่น
“มันรู้สึกไม่เหมือนเดิม บางอย่างดูแตกต่างออกไป” ลูซิเฟอร์ได้ข้อสรุปในขณะที่เขายืนขึ้น
เขามองย้อนกลับไปในระยะไกลไปยังกิลด์อินทรีแดง ซึ่งยังคงติดต่อกับผู้อาศัยในดันเจี้ยนส่วนใหญ่อยู่ ดูเหมือนว่าพวกเขากําลังมีปัญหาในการจัดการกับสัตว์ร้ายมากมาย
เขาเงยหน้าขึ้นสู่ท้องฟ้า ในขณะที่เขาถอนหายใจ
“ท่านพ่อ ถ้าท่านอยู่ที่นี่ ท่านจะช่วยพวกเขาใช่ไหม” ลูซิเฟอร์พึมพําพลางกําหมัดแน่น
“แต่มันไม่ใช่ผม! ไม่มีใครสมควรได้รับความช่วยเหลือจากเรา! พวกเขาทั้งสองประเภทเป็นผู้ล่า พวกมันทั้งหมดเคยล่าฉันมาก่อน และตอนนี้พวกมันกําลังจัดการกับสัตว์ประหลาดรูปแบบอื่น ผมจะไม่เกี่ยวข้องกับพวกนั้นอีก ท่านเข้าใจใช่ไหม” เขามีรอยยิ้มเศร้าปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
เขาค่อยๆหันหลังให้กับมอนสเตอร์และกิลด์อินทรีแดง ขณะที่เขาเริ่มเดินจากคนพวกนั้น
เขาได้ตัดสินใจที่จะไม่ช่วย เป้าหมายเดียวของเขาคือทําลายโรงงาน เขาไม่ต้องการที่จะล่าช้า และไม่ต้องการต่อสู้เพื่อคนที่กําลังจะทรมานครอบครัวของเขาเหมือนในวัยเด็ก
เขาเพิ่มความเร็วและเริ่มบินไปยังเมืองเอรีกัส
….
“ซาเล่! เขาฆ่าพวกมัน! เขาฆ่าสัตว์ประหลาดที่อยู่ข้างๆเขา! เขาออกไปแล้ว! เราต้องการความช่วยเหลือจากเขา! เราสามารถชนะได้ หลังจากความช่วยเหลือของเขา!” เวสตันเรียกซาเล่ ขณะที่เขาเห็นลูซิเฟอร์จากไป
ซาเล่ก็สังเกตเห็นเช่นกัน เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือแม้ว่าเขาจะต้องขอทานก็ตาม
“เฮ้ หยุด! โปรดช่วยเราฆ่าสัตว์ประหลาดพวกนี้ที! พวกเขาเป็นศัตรูของมนุษยชาติทั้งหมด! แม้ว่าคุณจะเป็นศัตรูของเรา คุณไม่สามารถปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ได้! เข้าร่วมกับเรา! เราสามารถฆ่าล้างพวกมันได้ทั้งหมด!” ซาเล่กรีดร้องเหมือนชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน
แม้ว่าลูซิเฟอร์จะอยู่ไกล แต่เขาก็ยังได้ยิน เขาหันกลับมาหลังจากหยุด
เมื่อมองไปที่ซาเล่ เขาก็พูดอะไรบางอย่าง
” พวกเขาเป็นศัตรูของมนุษยชาตินั้นหรอ แล้วอะไรล่ะ ฉันไม่ใช่เพื่อนของมนุษยชาติซักหน่อย!” ลูซิเฟอร์พูดเบาๆ เสียงของเขาเบาและไปไม่ถึงซาเล่แต่ลูซิเฟอร์ไม่สนใจ
หลังจากพูดในสิ่งที่เขาต้องการแล้วเขาก็หันหลังกลับและจากไป
ซาเล่มองดูลูซิเฟอร์ออกไป ในขณะที่เขายังคงอ้อนวอนต่อไป ไม่สําคัญว่าเขาขอความช่วยเหลือมากแค่ไหน ลูซิเฟอร์ไม่หยุด ในที่สุดลูซิเฟอร์ไปไกลจนหายจากมุมมองของซาเล่
…
“เร็วเข้า! นี่มันเรื่องจริงจัง! เราต้องทําให้สิ่งนี้เป็นจริง ในที่สุดก็เกิดขึ้นแล้ว!”
“เราได้เตรียมการตั้งค่าแล้ว! เริ่มได้ทุกเมื่อ!”
“เอาล่ะ ฉันพร้อมแล้ว! นับสาม”
หลายคนกําลังเดินไปมาในสํานักงานแห่งใดแห่งหนึ่ง พร้อมที่จะตั้งค่าบางอย่างตั้งแต่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมาราวกับว่าพวกเขาได้รับข่าวที่น่าตกใจอย่างกะทันหัน
“3..2..1…”
“อรุณสวัสดิ์ และยินดีต้อนรับสู่ข่าวใหม่เช้านี้ เราต้องตัดตารางกําหนดการเพื่อนําไลพ์นี้มาให้คุณ”
ผู้ประกาศข่าวหญิงเริ่มพูดหน้ากล้องอ่านจาก เทเลพรอมเตอร์
“เมื่อคืนนี้ เมืองอิเครโก้ได้เผชิญกับหายนะครั้งใหญ่ที่สุด ตามแหล่งข่าวของเรา เมืองนั้นถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนที่สามารถออกจากดันเจี้ยนเกรด 1 ที่อยู่ใกล้เคียงได้ และก่อนหน้านั้นตามแหล่งข่าวของเรา มันถูกโจมตีโดยแวเรียนท์ที่ทิ้งมันไว้ การป้องกันนั้นค่อนข้างอ่อนแอ”
“ดันเจี้ยนอยู่ภายใต้การคุ้มครองของกิลด์อินทรีแดง ซึ่งถูกกําจัดไปแล้วเช่นกัน ตามสิ่งที่เรารู้จนถึงตอนนี้”
“พวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนกําลังโจมตีพลเมืองผู้บริสุทธิ์ของเมืองอิเครโก้ และไม่มีใครอยู่ที่นั้นเพื่อปกป้องพวกเขา เราอยากจะถามสมาคมนักล่า ว่าพวกเขาปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อจุดประสงค์ทั้งหมดของพวกเขาคือเพื่อให้แน่ใจว่าพวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนจะไม่หลุดออกมาเด็ดขาด”
” นี่ดูเหมือนจะเป็นการกํากับดูแลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากกิลด์นักล่า สิ่งที่ออกมาจากสถานการณ์นี้จะต้องถูกจับตามอง เราจะอัปเดตสถานการณ์ให้คุณทราบต่อไป”
ผู้ประกาศข่าวอธิบายสถานการณ์ แต่คนดูช่องไม่เยอะเพราะยังเช้าอยู่
….
วึน! วึน!
“หืม? ใครโทรมาเวลานี้? อาจเป็นเสียงเรียกจากคนของฉัน? ลูซิเฟอร์เข้ามาในเมืองนี้หรือไม่?”
แซนเดอร์หัวหน้าหน่วยเดลต้าของ APE กําลังนอนอยู่บนเตียงพร้อมที่จะจีบหลับสั้น ๆ เมื่อโทรศัพท์ของเขาเริ่มดังขึ้น
“หืม? ไอย์งั้นเหรอ? หัวหน้าทีมเบต้าต้องการอะไรจากฉัน” เขาคร่ําครวญ เมื่อดูหมายเลขบนโทรศัพท์ของเขา
“ใช่ ไอย์ ทําไมคุณถึงโทรมาเร็วขนาดนี้” เขาถามขณะรับสาย
“แซนเดอร์ คุณอยู่ในเอรีกัสใช่ไหม ฉันหวังว่าคุณจะพาทีมของคุณไปที่เมืองอิเครโก้! นี่เป็นเรื่องด่วน” เสียงผู้หญิงดังขึ้นจากอีกฝั่ง
“ฉันไปไม่ได้ ฉันอยู่ในภารกิจสําคัญที่นี่” แซนเดอร์ตอบพร้อมส่ายหัว ในใจของเขา การจับลูซิเฟอร์มีความสําคัญมากกว่างานอื่นๆ ทีมอื่นก็อยู่ที่นั่นเพื่อจัดการกับพวกเขาอยู่ดี
“ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่านี้แล้ว! พวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนใกล้เมืองอิเครโก้ได้ออกมาแล้ว กิลด์อินทรีแดงถูกกวาดล้าง เมืองอิเครโก้กําลังตกอยู่ในอันตราย”
“พวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนกําลังทําลายล้างเมือง! คุณต้องไปที่นั่นเพื่อหยุดพวกเขาและช่วยชีวิตผู้คน!” ไอย์ ฟูมฟายราวกับว่าเธอไม่อยากเชื่อว่าแซนเดอร์ปฏิเสธ
“เราอยู่ที่นี่เพื่อจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับแวเรียนท์ กิลด์ฮันเตอร์ควรจัดการมัน ทําไมพวกเขาถึงไม่จัดการกับมันล่ะ?” แซนเดอร์ถาม ขณะที่เขายืนขึ้น เขาเดินไปที่ทางออกของห้อง “ถึงจะไม่ใช่เขตอํานาจของเรา แต่ฉันก็ยังจะไปช่วย คุณไม่จําเป็นต้องกังวล การช่วยชีวิตคนสําคัญกว่า”
เขาก้าวออกจากห้อง
“ดี นั่นคือสิ่งที่ฉันคาดหวังจากคุณ ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ทําให้ภารกิจของคุณตกอยู่ในอันตราย ตามแหล่งข่าวของฉัน สมาชิกกิลด์อินทรีแดงฆ่ามอนสเตอร์ส่วนใหญ่ก่อนที่พวกเขาจะถูกฆ่าตาย”
“คุณไม่จําเป็นต้องให้ทั้งทีมไปฆ่าพวกมัน คุณสามารถไปกับอีก 2-3 ทีมและปล่อยให้ที่เหลือทําภารกิจให้เสร็จ” ไอย์แนะนําให้แซนเดอร์ที่ไม่เต็มใจให้เขาละทิ้งเป้าหมายเพื่อเธอ
“สําหรับสมาคมนักล่าพวกเขากําลังส่งความช่วยเหลือ แต่คนของพวกเขาไม่อยู่ในพื้นที่นั้น พวกเขาขอความช่วยเหลือจากเราเพื่อดูว่าคนของเราอยู่ที่นั่นเพื่อให้ความช่วยเหลือจนกว่าพวก เขาจะมาเนื่องจากคุณอยู่ในเมืองใกล้ๆกัน มันจึงสมบูรณ์แบบสําหรับงานนี้” เธอกล่าวต่อ
“เอาล่ะ ฉันกําลังตัดการเชื่อมต่อ ฉันจะไปที่นั่นโดยเร็วที่สุด” แซนเดอร์ประกาศก่อนจะตัดสาย
เขาเดินไปหาผู้ช่วยที่ใกล้ที่สุดเพื่ออธิบายทุกอย่าง
” ฟลูเรน ฉันจะออกจากเมืองนี้สักพักแล้ว พวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนได้โจมตีเมืองอิเครโก้ ฉันจะนําคนไปช่วยพวกเขา 2-3 คน นายอยู่ที่นี่กับคนอื่น ๆ ในขณะที่ฉันจัดการกับสิ่งต่างๆ ที่นั่น”
“นายต้องรับผิดชอบทุกอย่าง นายต้องจับลูซิเฟอร์ เมื่อเขามาถึงที่นี่ ทุกอย่างควรเป็นไปตามแผนของเรา เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเสียชีวิต” แซนเดอร์อธิบายก่อนจะจากไป
….
เขาเข้าไปในเฮลิคอปเตอร์พร้อมกับคน 7 คนของเขา ใบพัดของเฮลิคอปเตอร์เริ่มหมุน เมื่อเฮลิคอปเตอร์เริ่มลอยขึ้นไปในอากาศ
แซนเดอร์และทีมเล็กๆ ของเขาออกจากเอรีกัสโดยทิ้งคนอื่นๆ ในทีมไว้ข้างหลัง เขาใช้เวลาเพียงเศษเสี้ยวของทีมในขณะที่ทิ้งพวกเขาส่วนใหญ่ไว้
เขายังทิ้งฟลูเรนไว้ข้างหลัง ซึ่งเป็นแวเรียนท์ที่แข็งแกร่งที่สุดอันดับ 2 ใน ทีมเดลต้า เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด ในขณะที่เขาออกไป
โดยไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น ลูซิเฟอร์จึงบินไปทางเอรีกัส เขาบินตลอดทั้งคืน และหยุดลงเมื่อใกล้รุ่งอรุณเท่านั้น
เขารู้สึกหิวตลอดทั้งคืน แต่เขาไม่สามารถหาปาใด ๆ ให้ล่าสัตว์ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถกินได้ในเวลาเช้าตรู่เมื่อเขาไปถึงปาระหว่างทาง
เสื้อผ้าส่วนใหญ่ของเขาถูกไฟไหม้ เขาเปลือยเปล่าทั้งหมด โชคดีที่กางเกงครึ่งบนของเขายังคงไม่บุบสลาย
เขานั่งใกล้สระน้ําเล็ก ๆ ในป่าและจับปลา
เขาเผาไฟด้วยวิธีที่เขาถูกสอนโดยเอมิเลีย เมื่อเขาอยู่ที่บ้านของเธอ หลังจากที่เธอเกือบขับรถชนเขา
หลังจากทําอาหารปลาได้เพียงพอแล้ว เขาก็นั่งอยู่ใต้ต้นไม้และเริ่มกิน
ขณะที่เขากําลังรับประทานอาหารอยู่นั้น เสียงชัฟฟ์-ซัฟฟ์ที่ดังก้องของเฮลิคอปเตอร์ก็ดังขึ้นรอบๆ
ลูซิเฟอร์มองขึ้นไปด้านบนและเห็นเฮลิคอปเตอร์สีดําบินผ่านรอยแตกระหว่างใบไม้ของต้นไม้
