ตอนที่ 113: บางอย่างของเขาเอง
ลูซิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวด้วยความผิดหวัง กําแพงนี้ได้ประโยชน์จริงๆ ถ้ามันโจมตีได้เพียง 50 เปอร์เซ็นต์ ถ้าเขาใช้กําลังเต็มที่ล่ะ?
และแม้แต่ 50 เปอร์เซ็นต์นี้ก็ไม่ใช่ 50 เปอร์เซ็นต์ของความแข็งแกร่งระดับ S มันเป็นเพียง 50 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่ลูซิเฟอร์สามารถใช้ได้ ซึ่งเป็นเพียงเศษเสี้ยวของศักยภาพของเขาแล้ว
นอกจากนี้ ถ้ากําแพงรับกําลังของเขาไม่ได้ แล้วพลังของการเน่าเปื่อยของเขาล่ะ?
เขาเปลี่ยนการจ้องมองระหว่างมือกับผนังด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ดังที่เคนกล่าวไว้ เขาไม่ได้ใช้พลังการเน่าเปื่อยของเขากับส่วนที่เสียหายแล้วของกําแพงเขาย้ายไปด้านข้างแทน
เขาค่อยๆยกมือขวาขึ้น
เคนรู้อยู่แล้วว่าลูซิเฟอร์พยายามจะทําอะไร เขาเองก็อยากรู้เช่นกัน พวกเขาไม่ได้ทดสอบกําแพงกับพลังของการเน่าเปื่อย จริงๆมันจะต่อต้านหรือถูกทําลายทันที?
ลูซิเฟอร์วางนิ้วลงบนกําแพงโดยใช้เวลาไม่นาน ปล่อยให้การสลายตัวของเขามีผลเต็มที่
ผลลัพธ์ค่อนข้างเป็นไปตามความคาดหวังของเขา กําแพงเริ่มถูกทําลายอย่างช้าๆ ภายใต้ความแข็งแกร่งของเขากําแพงไม่สามารถต้านทานความสามารถของลูซิเฟอร์นี้ได้
ลูซิเฟอร์ถอดนิ้วออกโดยไม่ทําอันตรายมากนัก
“ดูเหมือนว่าพลังของการเน่าเปื่อยของคุณจะมีพลังมากเกินไปสําหรับการป้องกันกําแพง แต่ไม่ต้องกังวล คุณสามารถฝึกความสามารถนั้นกับอย่างอื่นได้” เคนพูดแทรกรู้สึกเหมือนกับว่าลูซิเฟอร์อาจจะผิดหวัง
สิ่งที่เขาไม่รู้คือตอนนี้ลูซิเฟอร์รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นแล้ว หากกําแพงต้านทานความสามารถของเขาได้เขาจะรู้สึกแย่กว่านี้มากเพราะนั่นหมายความว่าสถานที่แห่งนี้สามารถหยุดเขาได้
“อย่างไรก็ตาม คุณสามารถเริ่มฝึกที่นี่ได้ถ้าต้องการ ฉันจะส่งคนไปซ่อมกําแพง” เคนกล่าว “ไปกันเถอะ ฉันจะพาไปดูที่อื่น”
เคนและลูซิเฟอร์ก้าวออกจากสถานที่
เช่นเดียวกับชั้นที่แล้ว ชั้นนี้ก็ใหญ่มากเช่นกัน มีห้องเป็น 10 ห้อง แต่มีเพียงไม่กี่ห้องเท่านั้นที่เปิดให้ลูซิเฟอร์เห็นเนื่องจากห้องที่เหลือเป็นเพียงห้องนอนสําหรับแขกที่ไม่ได้อยู่ที่นี่
หลังจากการทัวร์ที่กินเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงในที่สุด เคนก็พาลูซิเฟอร์ไปที่ห้องนอนของเขา
เมื่อเปิดห้องนอนก็เผยสถานที่
“คุณจะพักที่นี่ มีห้องน้ําในตัว คุณสามารถอาบน้ําข้างในได้เช่นกัน ส่วนเสื้อผ้า คุณไม่จําเป็นต้องกังวลเรื่องพวกนี้ เรามีคนที่จะไปส่งเสื้อผ้าให้คุณ เช่นกัน พวกเราจะคอยตรวจตราคุณอยู่เป็นประจําว่าต้องการอะไรหรือเปล่า ต้องการอะไรหรือขาดอะไรบอกได้นะ”
เคนพูดหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับห้องนี้และสิ่งที่ต้องทําในภายหลัง แต่ลูซิเฟอร์ไม่ได้ให้ความสําคัญกับพวกเขามากนัก เขากลับจ้องมองไปที่ห้อง ซึ่งดูเหมือนเป็นห้องในโรงแรมระดับเจ็ดดาวมีทุกสิ่งที่บุคคลต้องการ มันเหมือนกับห้องสําหรับราชา ซึ่งไม่เหมือนกับที่เขามีในโรงงานโดยสิ้นเชิง
คนเหล่านี้แสดงความจริงใจออกมาบ้าง แต่ก็ทําให้ลูซิเฟอร์สงสัยพวกเขามากขึ้นเช่นกัน
‘มันไม่สําคัญ ฉันกําลังใช้มันอยู่ไม่ใช่พวกเขา’ ลูซิเฟอร์คิดขณะพยายามโน้มน้าวตัวเองก่อนจะก้าวเข้าไปในห้อง
“คุณจะบอกฉันเรื่องที่ตั้งของโรงงานและพาฉันไปที่นั่นเมื่อไหร่ คุณบอกว่าคุณจะช่วยฉันถ้าฉันมากับคุณ ฉันมาตอนนี้ช่วยฉันบรรลุเป้าหมาย ฉันต้องการที่ตั้งของโรงงานนั้น” ลูซิเฟอร์บอกเคนเตือนว่าเขามาที่นี่เพื่ออะไร
“แน่นอน ฉันจําได้ เราไม่เคยโกหก ดังนั้นเราจะช่วยคุณอ ย่างแน่นอน แต่อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้การโจมตีอย่างสุ่มสี่สุ่มห้านั้นไร้ประโยชน์ คุณรู้จัก APE ใช่ไหม พวกที่คุณต่อสู้นั้นอ่อนแอที่สุด”
“ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาจะอยู่ที่นั่น ปกป้องศัตรูของคุณ เราต้องการแผน ดังนั้นเพียงแค่อยู่ที่นี่เป็นเวลา 2 วัน เราจะให้รายละเอียดทั้งหมดแก่คุณให้การฝึกอบรมและความรู้แก่คุณ เพื่อให้เราสามารถทําลายสถานที่นั้นได้อย่างง่ายดาย” เคนอธิบาย
“เรามีแผนอยู่แล้ว แต่ต้องใช้เวลา ดังนั้นเราต้องการ 2 วัน หลังจากนั้น คอยดูว่าเราทําลายสถานที่นั้นอย่างไร” เขากล่าวเสริม
“เรา?” ลูซิเฟอร์ถามพลางขมวดคิ้ว เขาหมายถึงอะไร คําว่า ‘เรา’?
“แน่นอน ฉันหมายถึงเรา พวกเรา แวเรียนท์ที่เกิดขึ้นใหม่อย่างที่ฉันบอกไป คุณเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา เราจะไปกับคุณเพื่อช่วยคุณในการแก้แค้น” เคนตอบยิ้มๆ
“การแก้แค้นของฉันเป็นของฉันเท่านั้น ฉันจะฆ่าพวกเขาเอง ไม่มีใครอื่น”
เมื่อได้ยินคําตอบของเคน ลูซิเฟอร์ก็อารมณ์เสียชีวิตของ เขาไม่มีความหมาย เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขาจะตายหรือไม่ ครอบครัวของเขาจากไปแล้ว เขาอยู่คนเดียวในโลกนี้ที่เขาไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นของตัวเอง
สิ่งเดียวที่เขามีเพื่อตัวเองคือการแก้แค้นของเขาไม่มีใคร ได้รับอนุญาตให้นําสิ่งนั้นไปจากเขา เขาต้องฆ่าหมอราวด้วยมือของเขาเอง
เมื่อเข้าใจข้อกังวลของลูซิเฟอร์ เคนพยายามอธิบาย
“ฉันรู้ว่าคุณคิดอย่างไร แต่ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้หมายความว่าเราจะแก้แค้นคุณ เรารู้ว่าการแก้แค้นพิเศษของบุคคลนั้นเป็นอย่างไร เราจะให้คุณทําอย่างสมเกียรติ”
เขาค่อย ๆ ก้าวกลับไปที่ประตูในขณะที่เขาอธิบายต่อไป
“เราจะยึด APE ไว้เท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการแก้แค้นของคุณ อย่างที่ฉันพูด เราจะอธิบายกอย่างใน 2 วัน สําหรับตอนนี้ คุณควรพักผ่อน” เขากล่าวขณะที่ก้าวออกจากประตู
“แบบนั้นเป็นการดีกว่า” ลูซิเฟอร์พยักหน้า
“เดี๋ยวก่อน ถุงมือของฉัน!” เขาจําได้ทันใด ขณะยกมือขึ้น เขาไม่มีถุงมือพิเศษ เขาจะนอนบนเตียงได้อย่างไรโดยไม่ทําลายมันในตอนกลางคืนเพราะพลังของเขา?
“อื้ม รออีกนิด ฉันจะจัดการให้” เคนบอกกับลูซิเฟอร์ก่อนจะปิดประตู
เมื่อเดินกลับก็เข้าไปในลิฟต์อีกครั้งซึ่งพาเขากลับขึ้นไป
ขณะที่เคนยืนอยู่ในลิฟต์ ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“เฮ้อ ทําตัวดีๆ ยากจัง ฉันรู้สึกอยากอาเจียนแล้ว” เขาพึมพําขณะลูบหัว “ฉันคงไม่ทําแบบนั้นหรอก ถ้าเวก้าบอกให้ทํา ยิ้มมากๆที่ไรฉันรู้สึกไม่สบาย”
“แต่อย่างน้อยตอนนี้เรามีลูซิเฟอร์ อีกหน่อย ตราบใดที่ เราสามารถทําให้เขาชื่นชมเราและเป็นส่วนหนึ่งของเรา มันก็คุ้มค่า” เขากล่าวเสริม
เมื่อก้าวออกจากลิฟต์ เขาเดินไปที่ห้องที่มีการประชุมระหว่าง เวก้า อิโซน่า และ ดิออน
