บทที่ 2490
“ใช่แล้! “ซูเฉิงเฟิงก้ดฟันกรอด”เดิมอาณาเขตอิทธิพลของตระกูลเย่ในจินหลิง เป็นถิ่นของตระกูลเย่ จู่ๆนางาฮิโกะ อิโตะก็ไปที่จินหลิง
ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกอยู่แล้ว ยังเลือกที่จะพักที่โรงแรมของตระกูลเย่อีก นี่มันยิ่งอันตรายเข้าไปใหญ่”
ซูโสว์เต่ารีบถามขึ้นมาว่า”พ่อครับ พ่อกังวลว่าตระกูลอิโตะจะร่วมมือกับตระกูลเย่หรอครับ? ”
“ใช่”ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างจริงจังว่า”ปัจจุบัน อุตสาหกรรมการขนส่งทางทะเลของเราถูกระงับทุกทาง และอุตสาหกรรมทั้งหมดอยู่ในความ
สับสนวุ่นวายมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ด้านหนึ่งเนื่องจากการหยุดชะงักของเรา ความต้องการการขนส่งระหว่างประเทศมีช่องว่างขนาดใหญ่ที่ไม่
ได้เติมเต็มความต้องการ ค่าขนส่งที่เพิ่มขึ้น อีกด้านหนึ่งเรือเหล่านี้ที่เราเช่ามา จะต้องปล่อยคืนให้กับเจ้าของเรือ ขอแค่ปล่อยเรือกลับคืนสู่
เจ้าของเรือ เรือเหล่านี้จะกลายเป็นเป้าหมายของการแข่งข้นระหว่างตระกูลอื่นๆและธุรกิจต่างๆ ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดก็คือตระกูลเย! ”
ซูโสว่เต้าครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า”พ่อครับ ถ้าตระกูลเย่ร่วมมือกับตระกูลอิโตะขึ้นมาจริงๆ จะไม่เป็นผลดีกับเรานะครับ! ดีไม่ดีตระกูล
เย่อาจจะใช้โอกาสนี้ เหนือกว่าตระกูลซูก็ได้! ”
ซูเฉิงเฟิงตอบรับอืม แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า”ดังนั้นตอนนี้มีหลายงานที่แกต้องรีบจัดการ”
ซูโสว่เต้ารีบลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า”พ่อครับ ถ้ามีอะไรให้ต้องทำ บอกผมมาได้เลยครับ”
ซูเฉิงเฟิงกล่าว”ฉันจะให้แกไปที่จินหลิง สืบเรื่องที่นางาฮิโกะ อิโตะไปที่จินหลิงมีแรงจูงใจะไร หลังจากนั้นก็หาวิธีติดต่อกับนางาฮิโกะ อิ
โตะให้ได้ แล้วพยายามหาทางร่วมงานกับตระกูลอิโต ถึงเวลานั้นจะเพิ่มงื่อนไขให้สูงขึ้นก็ได้ ทำให้ตระกูลอิโตะยอมแพ้เรื่องการร่วมมือกับตระ
กูลเย่ หลังจากนั้นก็ค่อยๆร่วมมือกับพวกเขา คราวนี้ไม่รู้ว่าเบื้องบนจะลงโทษเราอีกนานแค่ไหน เราจะต้องเตรียมรับมือทั้งสองทาง! ”
ซูโสว่เต้ารีบพูดขึ้นมาว่า”พ่อครับ ถ้าผมไปจินหลิง งั้นพ่อก็จะไม่มีใครดูแลที่ซูหางนะครับ ตอนนี้จือเฟยก็อยู่ที่จินหลิง ไม่สามารถปลีกตัว
ออกมาได้”
“ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก”ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเรียบร้อย”ตอนนี้ไม่มีคนรู้ว่าฉันอยู่ซูหาง ถึงคนภายนอกจะด่ฉันยังไง ก็ทำอะไรฉันไม่ได้ ด้ง
นั้นแกรีบไปจัดการเรื่องของตระกูลอิโตะให้เรียบร้อย! ถึงจะร่วมงานกับตระกูลอิโตะไม่สำเร็จ แต่จะให้พวกเขาจับมือกับตระกูลเย่ไม่ได้เด็ด
ขาด ขอแค่พวกเขาร่วมมือกับตระกูลเย่ เราจะซวยเอาได้! ”
ในสายตาของซูเฉิงเฟิง ตระกูลเย่เป็นศัตรูตัวฉกาจของเขามาโดยตลอด
ตระกูลซูกับตระกูลเย่เหมือนคนพาลสองคนในหมู่บ้าน เมื่อพูดถึงเรื่องการต่อสู้ ตระกูลซูจะแกร่งกว่าตระกูลเยล็กน้อย แต่ทว่า ถ้าทั้ง
สองฝ่ายต้องสู้กัจริงๆ ตระกูลซูไม่มีทางชนะได้อย่างง่ายๆ ดั่งนั้นตลอดมาทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้ปะทะกันอย่างจริงจัง
ตอนนี้ ตระกูลซูเผลอทำเท้าแพลงอย่างไม่ระวัง และอาการบาดเจ็บไม่สามารถฟื้นฟูได้ในระยะเวลาอันสั้น ดังนั้นประสิทธิภาพการต่อสู้
เมื่อเทียบกันแล้ว อ่อนแอกว่าตระกูลเย่อยู่มาก นั่นเท่ากับว่าสถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายกลับตาลปัตร แต่ทั้งสองฝ่ายก็ต่างไม่กล้าสู้กับอีกฝ่าย
อย่างดุเดือดเช่นกัน
แต่ว่า ในเวลานี้นักเลงของหมู่บ้านข้างๆไปเป็นแขกของตระกูลเย่ ตอนนี้สิ่งที่ตระกูลวเป็นกังวลมากที่สุด ก็คือตระกูลเย่กับนักเลงหมู่บ้าน
ข้างๆจะร่วมมือกันต่อกรกับเขา ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ตระกูลซูแทบไม่สามารถต้านทานอะไรได้
ซูโสว่เต้าเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า”พ่อครับ ถ้าพวกเขาตกลงร่วมมือกันขึ้นมา งั้นต่อไปพวกเขาการพัฒนาการด้านความร่วมมือของพวกเขาก็
จะเป็นอุปสรรคของเรา และเราก็จะควบคุมการเลือกของพวกเขาน่ะสิครับ! ”
ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างใจเย็น”ไม่สำคัญว่าจะควบคุมการเลือกของพวกเขาได้ไหม อย่างมากหาทางจัดการนางาฮิโกะ อิโตะที่จินหลิงก็สิ้น
เรื่อง หลังจากนั้นค่อยโยนความผิดให้ตระกูลเย่ แกคิดดูนะตอนนั้นตระกูลมัตสีโมโตะทำยังไง? พวกเขาอยากจะฆ่าจือเฟยกับจื่อหยู หลังจาก
นั้นโยนความผิดให้ตระกูลอิโตะไม่ใช่หรอ? ”
ซูโสว่เต้าพูดอย่างลังเลว่า”พ่อครับ ตอนนี้เราเจอปัญหามามากพอแล้ว รั่วหลี จือหยู ยังมีตู้ไห่ชิงอีก นี่เป็นสิ่งที่คนภายนอกใช่โจมตี
ตระกูลซู ขืนเรายังทำแบบนี้ต่อไป ถ้าเกิดถูกเปิดโปงออกไป ผลที่ตามมาต้องเป็นอะไรที่คาดคิดไม่ถึงแน่! ”
ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า”คาดไม่ถึงงั้นหรอ? ฉันจะบอกแกให้ว่าอะไรคือคาดไม่ถึง! ขอแค่ตระกูลเย่กับตระกูลอิโตะร่วมมือกัน
สำเร็จ พวกเขาจะต้องอาศัยโอกาสนี้ ขยายตัวอย่างรวดเร็วในด้านการขนส่งทางทะเล และมีแนวโน้มว่าจะทำลายรากฐานของเราทั้งหมด
ภายในเวลาไม่กี่เดือน หากเราสูญเสียธุรกิจนี้ไป จุดแข็งของเราจะต่ำกว่าตระกูลเย่ทันที ถ้าเราสูญเสียธุรกิจนี้ไป จะถูกตระกูลเย่เก็บขึ้นมา การ
เปลี่ยนแปลงนี้ จะทำให้เราด้อยกว่าตระกูลเย่”
พูดจบ ซูเฉิงเฟิงก็พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า”ไม่ว่ายังไง ธุรกิจการขนส่งทางทะเลเราจะสูญเสียไปไม่ได้เด็ดขาด! ต่อให้ถอยไปอีกสัก
หมื่นก้าว ถ้าฉันซูเฉิงเฟิงไม่ได้กินข้าวชามนี้ ฉันก็จะทุบข้าวชามนี้ของตระกูลเยทิ้งชะ! ข้าวชามนี้ฉันไม่ได้กิน ใครจะกินก็ได้ แต่ต้องไมใช่ตระ
กูลเย่!
