ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – บทที่ 2677

บทที่ 2677

หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า “สำหรับตระกูลซู ตอนนี้พวกเขาได้ตระหนักว่ามีศัตรูที่ทรงพลังอยู่ในเมืองจินหลิงแล้ว และพวกเขาได้เริ่มส่งคนเพื่อพยายามหาเบาะแสของผม ถึงแม้ว่าเวลาผ่านไปสักพักแล้วค่อยปล่อยพวกเธอสองแม่ลูกไป ตระกูลซูจะยังคงเชื่อมโยงผู้ที่ช่วยชีวิตพวกเธอกับคนที่ลักพาตัวซูโสว่เต๋อและซูโสว่เต้าเข้าด้วยกันได้อยู่ดี”

เฉินจื๋อข่ายเงียบไปครู่หนึ่ง พยักหน้าเบา ๆ แล้วถามว่า “คุณชาย ถ้าคุณหนูซูและคุณผู้หญิงตู้เปิดเผยสถานะตัวตนของคุณล่ะ?”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ผมเชื่อว่าพวกเธอจะไม่ทำเช่นนั้น แต่ทุกอย่างไม่แน่นอนเสมอไป ผมอยากจะเล่นกับตระกูลซูอีกสักตั้ง แต่ถ้าพวกเธอเปิดเผยสถานะตัวตนของผมจริง ๆ ก็ไม่เป็นไร ตระกูลซูมีความสามารถอะไรก็แสดงออกมาได้เลย อย่างไรเสียฟาร์มสุนัขของหงห้าได้ขยายจนเกือบเสร็จแล้ว พวกเรามีพื้นที่รองรับมากมายอยู่แล้ว นอกจากนั้น พื้นที่บนภูเขาทางฝั่งซีเรียมีประชากรเบาบาง ส่งไอ้สุนัขแก่ซูเฉิงเฟิงไปช่วยคามมิตเลี้ยงแกะก็ไม่เลว”

เมื่อเฉินจื๋อข่ายเห็นว่าเย่เฉินไม่รู้สึกกังวลว่าตระกูลซูจะรู้ถึงการมีดำรงอยู่ของเขา เฉินจื๋อข่ายจึงรู้สึกโล่งอก

เขายังเชื่อว่า ตระกูลซูไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เฉินแน่นอน ขอแค่เย่เฉินไม่กังวลเรื่องที่สถานะตัวตนถูกเปิดเผย เขาในฐานะลูกน้องก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้อีก

ไม่ช้า ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูสองแม่ลูกก็มาถึง

เมื่อเห็นพวกเธอ เย่เฉินกล่าวว่า “น้าตู้ คุณหนูซู เวลาใกล้ค่ำแล้ว ผมได้ให้คนเตรียมรถไว้แล้ว ถ้าไม่มีปัญหาอะไร พวกคุณก็เตรียมตัวไปได้แล้ว”

ซูจือหยูถามด้วยสีหน้าโศกเศร้าว่า “ผู้มีพระคุณ ต่อไปจะมีโอกาสพบคุณอีกไหม?”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน อย่าลืมข้อตกลงระหว่างพวกเราสองคน เมื่อคุณกลายเป็นผู้นำตระกูลซูแล้ว ผมจะไปแสดงความยินดีที่ตระกูลซูด้วยตนเอง”

ซูจือหยูอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ผู้มีพระคุณ ถ้าตระกูลซูเป็นศัตรูกับคุณล่ะ?. คุณจะปฏิบัติต่อฉันเหมือนเป็นศัตรูของคุณหรือไม่?”

เย่เฉินส่ายศีรษะและกล่าวอย่างจริงจังว่า “ตราบใดที่คุณไม่ถือว่าผมเป็นศัตรู ผมก็จะไม่ถือว่าคุณเป็นศัตรูของผมเช่นกัน เพราะผมไม่ได้เป็นศัตรูกับทุกคนที่แซ่ซู เพียงแต่ผมเป็นศัตรูเฉพาะกับคนที่เป็นศัตรูของพ่อผมในตอนนั้นเท่านั้น”

ซูจือหยูถอนหายใจด้วยความโล่งอก และกล่าวว่า “ด้วยประโยคนี้ของผู้มีพระคุณ ฉันก็รู้สึกวางใจ”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย มองดูตู้ไห่ชิงอีกครั้ง และกล่าวอย่างจริงจังว่า “น้าตู้ คุณเป็นเพื่อนเก่าของพ่อผม ถ้าคนของตระกูลซูทำให้คุณลำบากใจ คุณสามารถมาหาผมได้ตลอดเวลา”

ตู้ไห่ชิงกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “เย่เฉิน หากต่อไปมีอะไรที่น้าหรือตระกูลตู้สามารถช่วยเหลือได้ คุณต้องบอกน้าตู้น่ะ”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ครับน้าตู้ พวกเราแลกข้อมูลการติดต่อกันแล้ว มีปัญหาอะไรก็สามารถติดต่อได้ตลอดเวลา”

ตู้ไห่ชิงอืมประโยคหนึ่ง แล้วถามว่า “ยังไงก็ตาม เย่เฉิน หลังจากที่น้าและจือหยูกลับไปแล้ว ถ้ามีคนถามว่าช่วงเวลานี้พวกเราประสบกับอะไร? พวกเราควรจะตอบอย่างไรดี?”

เย่เฉินกล่าวว่า “ถ้ามีคนถามเกี่ยวกับเรื่องที่พวกคุณประสบในช่วงเวลานี้ พวกคุณก็ยืนยันว่าได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ และนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลตลอด”

“ส่วนเรื่องห้องพักรักษาตัวอยู่ที่ไหน โรงพยาบาลไหน พวกคุณไม่รู้อะไรเลย หรือแม้แต่สภาพแวดล้อมภายนอกของห้องพักที่พักรักษาตัว พวกคุณก็ไม่รู้อะไรเช่นกัน”

“ถ้ามีคนถามว่าใครเป็นหมอ ใครเป็นพยาบาล และหน้าตาอย่างไร? พวกคุณก็บอกว่าหมอและพยาบาลสวมหน้ากาก และไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยตัวตน”

“ถ้ามีคนถามว่าทำไมหมอถึงทำการรักษาพวกคุณ คุณก็บอกว่าพวกเขาได้รับมอบหมายจากบุคคลลึกลับคนหนึ่ง”

“แล้วถ้ามีคนถามว่าทำไมบุคคลลึกลับคนนี้ถึงทำเช่นนั้น คุณก็บอกว่าบุคคลลึกลับคนนั้นไม่อาจทนเห็นพฤติกรรมที่เหมือนสัตว์เดรัจฉานของซูเฉิงเฟิงได้”

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

Status: Ongoing

เย่เฉินเป็นเขยแต่งเข้าบ้านหญิงที่ใครๆก็ดูถูกเหยียดหยาม แต่ไม่มีใครรู้ว่าฐานะแท้จริงของเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอันดับต้นๆ พวกที่เคยดูถูกเขาสุดท้ายก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าเขาและเรียกเขาด้วยความเกรงกลัวว่าท่านชาย!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท