I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! – ตอนที่ 32

ตอนที่ 32

‘นี่ผู้หญิงคนนี้หลงตัวเองมากไปไหมนะ’

เหย่หลิงเฉินเกือบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินที่เธอพูด

เขาขมวดคิ้วพร้อมถามว่า “คุณเป็นใครกัน? ทำไมผมถึงต้องการความสนใจจากคุณด้วย”

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้!” แววตาดูแคลนในดวงตาของหญิงสาวเริ่มแข็งแกร่งขึ้น “ตอนขึ้นรถมาคุณก็มาถามว่าฉันเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยปักกิ่งหรือเปล่า คุณแค่ต้องการเริ่มต้นการสนทนาเพื่อใกล้ชิดกับฉันเท่านั้นแหละ และเนื่องจากฉันไม่สนใจคุณ ตอนนี้คุณก็กำลังทำสิ่งนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากฉันอยู่น่ะสิ! คุณอาจจะตั้งใจซื้อตั๋วนี้มาโดยเจตนาเพื่อจะนั่งข้างฉันด้วยซ้ำ!”

“คนอย่างคุณเป็นแค่ขยะของสังคมของเรา แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ชายคนเดียวที่เหลืออยู่ในโลกนี้ แต่ฉันก็ไม่มีวันตกหลุมรักคุณ!”

ชายหนุ่มที่ถูกยั่วยวนมองไปทางหญิงสาว เขาตกตะลึงทันทีที่เห็นเธอ

ผู้หญิงคนนี้เหมือนดอกบัวหิมะจากหน้าผาเทียนซาน ยุติธรรม เยือกเย็น สูงส่ง และน่าดึงดูด

งดงาม!

เธอต้องไม่ได้ถือกำเนิดลงบนโลกแห่งนี้แน่ ๆ !

เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ดันแว่นที่จมูกขึ้น จากนั้นก็พองหน้าอกและพูดด้วยน้ำเสียงที่ชอบธรรมว่า “ผู้หญิงคนนี้พูดถูก ความรักนั้นสูงส่งและศักดิ์สิทธิ์ ในการค้นหาความรักเราไม่ควรใช้วิธีที่น่ารังเกียจเช่นนี้ คุณควรขอโทษเธอโดยเร็ว! หรือจะเผชิญกับการประณามชั่วนิรันดร์โดยศีลธรรมก็เลือกเอา!”

“เขาทำทั้งหมดนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้หญิงคนนี้ คนประเภทนี้นี่มันเลวกว่าสัตว์!”

“คุณผู้หญิง คุณต้ออยู่ให้ห่างไกลจากคนแบบนี้นะ!”

“โชคดีที่ผู้หญิงคนนี้รู้ตัวทันเวลา!”

รถบัสทั้งคันเต็มไปด้วยการอภิปรายบรรยายการกระทำของเหย่หลิงเฉิน

หญิงสาวคนนั้นหยิ่งผยองราวกับนกยูง ส่วนสูงของเธอมากกว่า 170 ซม. สูงและเพรียว เธอยกคางขึ้นแสดงให้เหย่หลิงเฉินเห็นลำคอของเธอ

“หญิงสาว ขอบคุณที่ช่วยเรา!”

ชายวัยกลางคนมองไปที่หญิงสาวน้ำลายไหลแทบแย่ ในขณะที่ขอบคุณเธอเขายื่นมือที่เต็มไปด้วยตัณหาไปทางหญิงสาว

“นี่มันอะไรกัน? ด้วยพลังแห่งจินตนาการของคุณมันจะเป็นการสูญเสียพรสวรรค์นี้ไปโดยเปล่าถ้าคุณไม่ไปเขียนนิยายซะ!”

เหย่หลิงเฉินแทบจะน้ำตาไหลเพราะความฉลาดของรถบัสทั้งคัน เขาจับแขนชายวัยกลางคนและผลักมันอย่างรุนแรง

วินาทีต่อมาชายวัยกลางคนและหญิงชราทั้งสองก็ถอยกลับไปบนที่นั่งของพวกเขา

“วันนี้คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้าไม่จ่ายเงินมา!” เหย่หลิงเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่โหดร้าย

หญิงชราล้มลงบนเบาะดวงตาของเธอมีน้ำคลอขณะที่เธอร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด

“หลังของฉัน หลังของฉัน!”

“เธอเป็นไงบ้าง” ชายวัยกลางคนถาม

“ฉันคิดว่ากระดูกของฉันเคล็ด มันเจ็บ!”

“โหดร้าย นั่นมันโหดร้ายเกินไปแล้ว!” ชายหนุ่มที่ถูกวิงวอนส่ายหน้าด้วยความโกรธ “ถ้าฉันไม่ได้เห็นเรื่องนี้กับตา ฉันคงไม่อยากจะเชื่อว่าสัตว์ร้ายที่สวมชุดมนุษย์จะมีอยู่จริง!”

“การมีคนอย่างคุณไปเรียนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งถือเป็นเรื่องน่าอับอายสำหรับมหาวิทยาลัยของเรา!” หญิงสาวก็หมดความอดทนเช่นกัน เธอพูดเสริมต่อว่า “ฉันจะรายงานทุกอย่างที่คุณทำวันนี้กับทางโรงเรียน และให้พวกเขาไล่คุณออก!”

“หลีกไป” เหย่หลิงเฉินไม่ใส่ใจอีก เขามองไปที่หญิงชรา “หยุดการกระทำของคุณซะ คุณต้องชดใช้ให้ฉันสำหรับการบาดเจ็บนี้ และอย่าคิดที่จะต่อรองราคาด้วย”

“นี่มันเกินไปแล้ว คุณจะเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ!” ชายหนุ่มที่ถูกยั่วยวนตะโกนขณะที่ชี้ไปที่เหย่หลิงเฉินด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ เขารู้สึกเหมือนร่างกายของเขาเปล่งออร่าศักดิ์สิทธิ์คล้ายกับพระเจ้าต่อสู้กับพลังแห่งความชั่วร้าย

นอกจากนี้เขาคิดว่าหญิงสาวอาจจ้องมองมาที่เขา

นี่แหละสุดยอดแล้วในชีวิตนี้!

เขาช่วยหญิงชราให้ยืนขึ้นจากนั้นก็รัวใส่เหย่หลิงเฉินไม่ยั้ง “คุณต้องขอโทษเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!”

เมื่อพูดถึงตำรวจดวงตาของหญิงชราก็ฉายแววแห่งความวิตกกังวลจากนั้นจึงพูดออกมาทันทีว่า “ไม่จำเป็นต้องโทรแจ้งตำรวจหรอกพ่อหนุ่ม เราแค่อยากลงจากรถ”

อย่างไรก็ตามชายหนุ่มก็พูดต่อว่า “คุณยาย คุณยายไม่ต้องกังวลไปนะครับ คนแบบนี้มันชอบรังแกคนอื่น วันนี้เราต้องโทรแจ้งตำรวจ!”

ด้วยเหตุนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาตำรวจทันที

ตลอดกระบวนการเหย่หลิงเฉินยืนอยู่ที่นั่น สีหน้าของเขาสงบนิ่ง

หลังจากคุยโทรศัพท์แล้วชายหนุ่มก็เยาะเย้ย “แก ไอ้สวะ เดี๋ยวก่อน! แกต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลหลังให้กับคุณยายคนนี้ แกจะต้องไม่ไปไหนจนกว่าแกจะจ่ายให้คุณยาย 80,000 – 100,000 หยวน!”

“หนู ไม่จำเป็นต้องให้ตำรวจเข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้หรอก” หญิงชราและชายวัยกลางคนถึงกับน้ำตาซึมเกือบจะเป็นความวิตกกังวล

“คุณยายครับ ถ้าคุณยอมให้กับคนประเภทนี้ง่าย ๆ แบบนี้ เท่ากับว่าคุณเปิดโอกาสให้พวกเขาไปทำแบบนี้กับคนอื่นต่อ! เขาเป็นเหมือนขยะในสังคมของเรา เขาไม่สมควรอยู่ในโลกนี้!” ชายหนุ่มที่ถูกอ้อนวอนพยายามทำตัวแข็งกร้าว เขาจัดเสื้อให้เรียบร้อยและยิ้มให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน “คุณผู้หญิง คุณคิดแบบนั้นเหมือนผมไหมครับ”

ฮือ ๆๆๆๆๆๆ

ไม่นานก็ได้ยินเสียงไซเรนของตำรวจ

ตำรวจหญิงในเครื่องแบบลงจากรถ

เธอสูง 165 ซม. ผมสั้นตาโตปากสีแดงฉ่ำและจมูกที่ดูโดดเด่น

คุณลักษณะของเธอแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญ

เธอฉายภาพของหญิงสาวที่เข้มแข็ง

สวย!

สวยอะไรแบบนี้!

พร้อมเครื่องแบบสุดเซ็กซี่อีกด้วย!

หัวใจของชายหนุ่มที่ถูกปลุกปั่นก็บ้าดีเดือดอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นโดยใช้นิ้วชี้ไปที่เหย่หลิงเฉิน “คุณตำรวจ นั่นครับ! ผู้ชายคนนั้น! เขาทำร้ายร่างกายผู้อื่นจากนั้นพยายามแบล็กเมล์และหลอกลวงพวกเขา เขาเป็นขยะในสังคมของเรา จับมันไปเลยครับ!”

เจ้าหน้าที่หญิงเดินมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “มีพยานไหม”

“คุณตำรวจคะ ฉันเป็นพยานได้!” หญิงสาวตอบทันที

“ฉันด้วย!”

คนบนรถบัสทั้งคันทั้งหมดชี้ไปที่เหย่หลิงเฉิน

เจ้าหน้าที่หญิงเดินไปหาเย่หลิงเฉินด้วยใบหน้านิ่งขรึมพูดง่าย ๆ ว่า “ขอดูบัตรประชาชนด้วย”

เหย่หลิงเฉินหยิบบัตรประจำตัวประชาชนของเขาออกมา

เจ้าหน้าที่หญิงตรวจสอบเอกสารอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็พูดว่า “ยกมือขึ้น คุณถูกจับแล้ว!”

…?!

อะไรกันคะเนี่ย ทำไมเหย่หลิงเฉินถึงถูกตำรวจจับได้

เขาจะแก้ไขสถานการณ์นี้ต่อไปอย่างไร ติดตามต่อได้ในวันพรุ่งนี้ เวลา 18:00 น. นะคะ !! > <

I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ!

I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ!

ตอนที่ 1-20 คลิก

“เหย่หลิงเฉิน” เด็กมัธยมธรรมดาๆ คนนึงที่ต้องพยายามอย่างหนักกับการสอบและแบกรับความคาดหวังจากพ่อแม่ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปหลังจากการตื่นขึ้นจากความฝันแปลกๆ ของเขาคือ เขาได้รับ “ระบบอัจฉริยะ” จากจุดเริ่มต้นนี้ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป เขาสามารถอ่านหนังสือและเข้าใจในเนื้อหาได้อย่างทันที ฟังและเข้าใจเนื้อหาการบรรยายได้อย่างรวดเร็ว รวมไปถึงได้รับรู้เทคนิคการใช้แผงควบคุมระบบอัจฉริยะของตัวเองอีกด้วย การเรียนรู้สำหรับฉันมันไม่เคยง่ายขนาดนี้มาก่อน นี่สินะที่เขาพูดกันว่าความรู้คือพลัง! ตอนนี้ฉันสามารถเข้าถึงพลังที่ไร้การควบคุมได้อย่างมากมายเต็มไปหมด! ความรู้สึกจะเป็นอย่างไรกันหากได้กลายเป็น “อัจฉริยะ” ในชั่วข้ามคืน มาร่วมติดตาม “เหย่หลิงเฉิน” ในการเดินทางครั้งนี้เพื่อค้นหาความสามารถที่ไร้ขีดจำกัดกันเถอะ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท