I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! – ตอนที่ 38

ตอนที่ 38

“ฮ่าฮ่าฮ่า แก ไอ้คนน่ารังเกียจ แกคิดว่าแกเป็นใคร? ต่อหน้านายน้อยหลู่แกก็เป็นเพียงแค่กองขยะเท่านั้น แกไม่สมควรได้รับโอกาสที่จะเลียรองเท้าของเขาด้วยซ้ำ! ลองอวดดีต่อสิ!” หวู่เฟิงเห่าเขาด้วยการแสดงออกที่น่าเกลียดเหมือนหมาบ้า

“นายคือเหย่หลิงเฉินใช่ไหม ฉันเคยได้ยินเรื่องนายมาบ้าง ” หลู่ห่าวสงบและเก็บรวบรวมราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม “ฉันได้ยินมาว่านายเป็นนักสู้ที่มีความสามารถ ทำไมนายไม่ลองโชว์ฝีมือกับลูกน้องสองคนของฉันสักหน่อยล่ะ”

ในขณะที่เขาพูดจบนักเลงสองคนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เดินไปข้างหน้า

ออร่าแห่งการฆาตกรรมแผ่กระจายไปทั่ว พวกเขาต้องเคยฆ่าคนมาก่อนและมีเหยื่อมากกว่าหนึ่งรายแน่!

การปรากฏตัวที่น่ากลัวของพวกเขาทำให้ฝูงชนในห้องโถงหายใจเข้าลึก ๆ อย่างกังวล

“หลู่ห่าว พอได้แล้ว! เหย่หลิงเฉินเขาเป็นเพื่อนของฉัน!” เสี่ยวเฟยเฟยตำหนิหลู่ห่าว เธอจ้องมองด้วยความโกรธ

“นี่คุณต้องการขอความเมตตาแทนเขาหรือ?” หลู่ห่าวมองไปที่เสี่ยวเฟยเฟยด้วยท่าทางหยอกล้อมุมปากของเขาโค้งงอเป็นมุม “คุณคิดจะปกป้องเขาอย่างนั้นหรือ? งั้นผมจะให้คุณสองทางเลือก”

เขามีความสุขกับการกำหนดชะตากรรมคนอื่นด้วยคำพูดของเขามาก

“อะไร” เสี่ยวเฟยเฟยถามพร้อมกับกัดริมฝีปากของเธอด้วยความกังวล

หลู่ห่าวยกเท้าขวาขึ้นแล้ววางไว้บนเก้าอี้ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่เหย่หลิงเฉินและสั่งด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวว่า “ถ้ามันเต็มใจคลานเข้ามาลอดใต้หว่างขาของผมและเห่าสามครั้งเหมือนหมา ผมจะไว้ชีวิตมัน!”

“นายน้อยหลู่ คุณใจกว้างเกินไปสำหรับคนอย่างมันแล้วนะครับ!” หวู่เฟิงคร่ำครวญอย่างไม่เต็มใจ การจ้องมองของเขาเผยให้เห็นความปรารถนาที่จะกลืนกินเหย่หลิงเฉิน

หลู่ห่าวยกมือขึ้นส่งสัญญาณให้หวู่เฟิงหุบปาก

“เฟยเฟย ผมอยากให้คุณเห็นและเข้าใจว่าผู้ชายที่ดีและเพรียบพร้อมเป็นยังไง ไม่ใช่แบบไอ้หมาข้างถนนที่อยู่ตรงหน้าผม!”หลู่ห่าวอุทานออกมาในขณะที่มองไปที่คนรอบข้างด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งผยองอย่างเต็มที่

“แล้วทางเลือกที่สองล่ะ” เสี่ยวเฟยเฟยถามด้วยเสียงสั่นเครือ

“หึหึ” หลู่ห่าวหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็รวบรวมแอลกอฮอล์ทั้งหมดบนโต๊ะตรงหน้าเขา

ในร้านอาหารชั้นสูงเช่นนี้ ย่อมมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีให้เลือกมากมายและหลากหลาย

Maotai, Le Vin Rouge, Lafite ฯลฯ รวมถึงทั้งไวน์แดงและไวน์ขาว

หลู่ห่าวยกทั้งหมดขึ้นมาทีละขวดและผสมทุกอย่างทั้งหมดลงในแก้วเดียว

“ถ้าคุณสามารถดื่มทุกอย่างในแก้วนี้ให้หมดในคราวเดียวได้ ผมจะปล่อยไอ้เด็กคนนั้นไป”

แก้วที่เขาใช้นั้นใหญ่มาก ปริมาตรแก้วหนึ่งเกินหนึ่งลิตรแน่นอน

นอกจากนี้ภายในแก้วยังมีเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์สูงหลายตัวอีกด้วย!

เครื่องดื่มผสมพวกนี้ทำให้เมาและหมดสติง่ายที่สุด

ความจริงแล้วเพียงแค่ไวน์ขาวธรรมดา ๆ ที่ไม่ถูกผสมก็สามารถทำให้คนที่ไม่ดื่มแอลกอฮอล์เลยอย่างเสี่ยวเฟยเฟยเมาจนหมดสติไปได้เช่นกัน

เครื่องดื่มประเภทนี้นอกจากจะมีแอลกอฮอล์แล้ว ยังเป็นการทรมานที่จะต้องกินให้หมดอีกด้วย!

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ ผมได้ทำการจองห้องที่ดีที่สุดไว้ให้คุณแล้ว ถ้าคุณเมาผมจะพาคุณกลับไปที่ห้องเอง!” หลู่ห่าวตะคอกขณะจ้องมองไปที่เสี่ยวเฟยเฟย

ผู้ชายอุ้มผู้หญิงเมาเข้าห้องพักในโรงแรม… การกระทำนั้นมันช่างต่ำช้ามาก!

**ขโมยมาจาก ThaiNovel / My Novel **

อ่านเรื่องนี้ที่ www.thai-novel.com หรือ mynovel.co ด้วยนะคะ ผู้แปลจะได้มีกำลังใจแปลต่อ ขอบคุณค่ะ 🙂

FB : June6 Translate นิยายแปลไทย

ห้องโถงทั้งห้องหยุดนิ่ง

ทั้งสองทางเลือกของหลู่ห่าวนั้นล้วนแต่เป็นตัวเลือกที่กดขี่ข่มเหงและเป็นเรื่องที่เอามาล้อเล่นกับศักดิ์ศรีของคน ๆ หนึ่ง เขาทำให้ทั้งเหย่หลิงเฉินและเสี่ยวเฟยเฟยตกเป็นลูกไก่ในกำมือ

เสี่ยวเฟยเฟยคิดอย่างหนัก ความคิดต่าง ๆ แว้บเข้ามาในหัวของเธอ แต่สุดท้ายในที่สุดเธอก็เลือกได้..

เธอยื่นมือไปที่โต๊ะแล้วยกแก้วขึ้น!

เธอจะดื่มมัน! แต่อย่างไรก็ตามเหย่หลิงเฉินได้คว้าแก้วนั้นไปก่อน

เสี่ยวเฟยเฟยมองไปที่เหย่หลิงเฉินด้วยสายตาที่ตกใจ “หลิงเฉิน.. นี่เธอ….”

“ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไร” การแสดงออกของเหย่หลิงเฉินยังคงแข็งกร้าว ในขณะที่เขาปลอบใจเธออย่างใจเย็น

“อืมมมม”

หลู่ห่าวมองไปที่เหย่หลิงเฉินอย่างเหยียดหยาม “ดูเหมือนว่านายจะเลือกตัวเลือกแรกสินะ หึหึ ได้! คลานมานี่ซะ!”

ทุกคำพูดของเขาล้วนเอาจริงและคาดหวังว่าทุกคนจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา

เขาไม่ได้นึกเห็นใจเหย่หลิงเฉินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

บางคนเกิดมามีเกียรติตั้งแต่แรกเกิด พวกเขาอยู่ในเส้นชัยที่หลายคนฝันถึงโดยที่ไม่ต้องทำอะไร

แต่บางคนก็มีชีวิตอยู่ด้วยต้นทุนอันน้อยนิด เป็นเพียงชาวนาที่ต่ำต้อย

เห็นได้ชัดว่าเหย่หลิงเฉินเป็นอย่างหลัง

เขาไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงความรู้สึกของเหย่หลิงเฉินเพราะคนอย่างเขาสามารถตัดสินชะตากรรมของคนอื่นได้อย่างง่ายดาย!

“แกเป็นคนที่น่ารังเกียจ การได้คลานไปใต้เป้าของนายน้อยหลู่ถือเป็นเกียรติของแกเลยนะ แกจะนำมาซึ่งเกียรติยศให้กับบรรพบุรุษของแก!” หวู่เฟิงหัวเราะเยาะเขาอย่างดูถูก

“สองตัวเลือกนี้เท่านั้นหรือ” เหย่หลิงเฉินทำสีหน้าเฉยเมย “มีตัวเลือกที่สามไม่ใช่หรือ?”

“ไม่ได้อย่างแน่นอน!”

หลู่ห่าวคำราม “สำหรับแก ฉันให้สองทางเลือกนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความเอื้ออาทรสูงสุดของฉันแล้ว แกกล้ามาขอเพิ่มได้อย่างไร? หยุดทำให้ฉันเสียเวลาอันมีค่าให้กับคนที่ต่ำต้อยอย่างแก!”

เหย่หลิงเฉินจ้องไปที่หลู่ห่าวด้วยความหยิ่งผยองจากนั้นส่ายหัว “ฉันคิดว่ายังมีทางเลือกที่สามอยู่นะ”

“โอ๊ะ?” ใบหน้าของหลู่ห่าวเปลี่ยนไปอย่างมืดมน “อย่าบอกนะว่า..”

หลู่ห่าวคิดว่าหูของเขาฝาดไป

“จะปล่อยฉันไปดี ๆ หรือพร้อมที่จะเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของฉัน” เหย่หลิงเฉินกล่าว

“ฉันเนี่ยนะ จะเผชิญหน้ากับความโกรธเกรี้ยวของแก? ฮ่าฮ่าฮ่า…” หลู่ห่าวหัวเราะจนน้ำตาไหลราวกับว่าเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลกที่ดีที่สุดตลอดกาล หลายคนในฝูงชนก็เริ่มหัวเราะเช่นกัน

“รนหาที่ดีหนิ! ไอ้เด็กคนนี้กำลังร้องขอความตาย!”

“ฉันคิดว่าเขาคงเป็นบ้าไปแล้ว”

หวู่เฟิงตื่นเต้นมากขึ้น เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดเสียงหัวเราะออกมา “สวรรค์กำลังช่วยฉันอยู่เหรอ! เด็กคนนี้มันปัญญาอ่อน! แทนที่จะเลือกรักษาชีวิตตัวเองไว้ แต่แกกลับรนหาที่ตายเอง”

“ดี ดีมาก! แกทำให้ฉันหมดความอดทนเรียบร้อยแล้ว”

หลู่ห่าวหัวเราะจากนั้นก็พูดกับเหย่หลิงเฉินอย่างเยือกเย็นว่า “ถ้าแกเลือกแบบนี้แล้วก็อย่าเพิ่งรีบตายแล้วกันนะ ให้ฉันสนุกให้ถึงที่สุดก่อนจนกว่าฉันจะพอใจ แล้วฉันจะทำให้แกตายโดยไม่เจ็บปวดอย่างรวดเร็วเอง”

ชายฉกรรจ์ชาวยุโรปและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เดินขึ้นไปหาเหย่หลิงเฉินอย่างช้า ๆ

ใบหน้าของเสี่ยวเฟยเฟยซีดจาง ร่างกายของเธอสั่นสะท้านจากความกลัว

เหย่หลิงเฉินมองเธออย่างมั่นใจจากนั้นก็เริ่มก้าวไปข้างหน้า

เขาจ้องมองไปข้างหน้าอย่างไม่ละสายตา ด้วยสายตาที่เย็นชาเขามองไปที่ชายทั้งสองคนแล้วพูดว่า “พวกแก เข้ามา!”

“โอ๊ยยย นี่คืออะไร? โชว์พาวอยู่งั้นเหรอ”

“ฉันไม่คิดเลยว่าไอ้ขี้แพ้คนนี้จะเป็นคนขี้อวดด้วย ต้องได้คุยโวก่อนถึงจะตายตาหลับล่ะมั้ง”

“โอ๊ยยยย ขำแทบตาย นี่มันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? นักแสดงเจ้าบทบาทเหรอ?”

ชายฉกรรจ์ร่างยักษ์ชาวยุโรปมองหน้ากันกับชายเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดวงตาของพวกเขาเอ่อล้นไปด้วยความโกรธ

นักชกชาวยุโรปกระแทกหมัดของเขาเข้าด้วยกันจากนั้นชกเข้าที่ศีรษะของเหย่หลิงเฉินโดยตรง

ชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หมุนกริชในมือแทนจากนั้นก็ฟาดออกมาราวกับงูพิษพุ่งเข้าใส่ไตของเหย่หลิงเฉิน!

ทั้งด้านบนและด้านล่าง

ทั้งสองต่างโจมตีพร้อมกันทำให้การโจมตีนี้สมบูรณ์แบบ

….

I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ!

I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ!

ตอนที่ 1-20 คลิก

“เหย่หลิงเฉิน” เด็กมัธยมธรรมดาๆ คนนึงที่ต้องพยายามอย่างหนักกับการสอบและแบกรับความคาดหวังจากพ่อแม่ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปหลังจากการตื่นขึ้นจากความฝันแปลกๆ ของเขาคือ เขาได้รับ “ระบบอัจฉริยะ” จากจุดเริ่มต้นนี้ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป เขาสามารถอ่านหนังสือและเข้าใจในเนื้อหาได้อย่างทันที ฟังและเข้าใจเนื้อหาการบรรยายได้อย่างรวดเร็ว รวมไปถึงได้รับรู้เทคนิคการใช้แผงควบคุมระบบอัจฉริยะของตัวเองอีกด้วย การเรียนรู้สำหรับฉันมันไม่เคยง่ายขนาดนี้มาก่อน นี่สินะที่เขาพูดกันว่าความรู้คือพลัง! ตอนนี้ฉันสามารถเข้าถึงพลังที่ไร้การควบคุมได้อย่างมากมายเต็มไปหมด! ความรู้สึกจะเป็นอย่างไรกันหากได้กลายเป็น “อัจฉริยะ” ในชั่วข้ามคืน มาร่วมติดตาม “เหย่หลิงเฉิน” ในการเดินทางครั้งนี้เพื่อค้นหาความสามารถที่ไร้ขีดจำกัดกันเถอะ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท