ราชาแห่งสี่มหาสงครามในวังว่านหลงภายใต้มือของเย่เฉิน ไม่สามารถรอดแม้แต่รอบเดียว
วันโพจัน นำสมาชิกหลักของว่านหลงเตี้ยน คุกเข่าต่อหน้า เย่เฉิน และขอการให้อภัย
ด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเย่เฉิน คนเหล่านี้ในชุดดำทำร้ายเขาได้อย่างไร
แต่โอลิเวีย วิลเลียม และคนอื่นๆ ไม่รู้ทักษะของเย่เฉิน
ในเวลานี้ พวกเขามีตาสีแดงแล้ว และพวกเขาก็รู้สึกว่าวันนี้พวกเขาจะไม่ทำอะไรเลย และฆ่าทั้งเย่เฉินและจักรพรรดินี
เมื่อถึงเวลาเขาจะเทน้ำสกปรกของการล่วงประเวณีกับเฮเลน่าบนเย่เฉินแล้วนำร่างของราชินีไปแช่ในช่องแช่แข็งชั่วคราว หลังจากนั้นสองสามวัน เขาจะประกาศว่าราชินีสิ้นพระชนม์โดยธรรมชาติ จะมีอย่างแน่นอน ไม่ต้องสงสัยเลยจากโลกภายนอก
สำหรับ เฮเลน่า ผู้เห็นเหตุการณ์ หลังจากที่เธอกลายเป็นของเล่นของ อามาน ราโมวิชh แล้ว เธอก็จะไม่มีโอกาสได้เห็นดวงอาทิตย์อีกในชีวิตของเธออีก ดังนั้น โอลิเวีย จึงไม่กังวลว่าเธอจะพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้
เมื่อโอลิเวียเห็นเย่เฉินถูกล้อมด้วยชายชุดดำโดยคิดว่าเขาชนะแล้ว ร่างที่มืดมิดก็บินออกจากฝูงชนทันที
ชายชุดดำที่พุ่งเข้าหาเย่เฉินด้วยกริชก่อน ถูกมือของเย่เฉินขัดจังหวะแล้ว และโยนเขาออกจากฝูงชนโดยตรง
ทันใดนั้นความถี่ที่ผิดปกติก็เกิดขึ้น
ทีละคนในชุดดำคร่ำครวญและบินออกจากใจกลางฝูงชน ทุกคนถูกขัดจังหวะโดยไม่มีข้อยกเว้น
หลังจากนั้นเพียงสิบวินาที คนชุดดำทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด และมือของพวกเขาก็หักเหมือนวิลเลียม มันแย่มาก
แต่เย่เฉินยังคงยืนหยิ่งอยู่ตรงจุดนั้นในเวลานี้ และแม้แต่เสื้อผ้าของเขาก็ไม่เคยมีรอยย่น
ความแข็งแกร่งรวมกันของชายชุดดำเหล่านี้ไม่คู่ควรกับนักรบระดับสี่ดาว
ดังนั้นต่อหน้า เย่เฉิน พวกเขาจึงไม่ต่างจากกลุ่มไก่
โอลิเวีย วิลเลียม และคนอื่นๆ ตกใจเมื่อเห็นสถานการณ์นี้
ไม่มีใครคิดว่าความแข็งแกร่งของเย่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้
ชายชุดดำที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีมากกว่าหนึ่งโหลกำลังอ่อนแอต่อหน้าเขา
วิลเลี่ยมฟื้นขึ้นมาครั้งแรก เขาหันกลับมาอยากจะวิ่งหนี แต่ก่อนที่เขาจะวิ่งออกไป เขารู้สึกว่าปลอกคอของเขาถูกดักไว้ ก่อนจะหันกลับมามอง เขาถูกเหวี่ยงออกไปกระแทกกำแพงอย่างแรง กลิ้งลงกับพื้น .
ในขณะนี้ เย่เฉินปิดประตูวอร์ดแล้ว มองดูโอลิเวียและคนอื่นๆ แล้วยิ้มอย่างใจเย็น: โอลิเวีย คุณคิดว่าตอนนี้ฉันมีจุดเปลี่ยนหรือไม่
โอลิเวีย มองดูท่าทางขี้เล่นของ เย่เฉิน ซีดด้วยความกลัวและถามด้วยเสียงสั่นเทา: คุณเป็นใคร… คุณเป็นอย่างไร … มีความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไร
เย่เฉินเยาะเย้ยและถามว่า: ฉันแนะนำตัวเองให้นายรู้จักที่สนามบินไม่ใช่หรือไง ทำไมนายลืมชื่อฉันเร็วจัง
โอลิเวียพูดด้วยความกังวลใจ: ไม่…ฉันยังไม่ลืม…
เย่เฉินส่งเสียงอย่างเย็นชา: พูดมาสิ ฉันชื่ออะไร
โอลิเวียตกใจอย่างยิ่ง และพูดด้วยความตื่นตระหนก: เจ้า…เย่เฉิน…
เย่เฉินถามอีกครั้ง: ใครคือเย่เฉิน
โอลิเวียโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว: คุณ…คุณชื่อเย่เฉิน…
เย่เฉินจ้องที่เธอและพูดอย่างเย็นชา: พูดดังกว่านี้ ฉันได้ยินไม่ชัด เย่เฉินคือใคร
โอลิเวียเต็มไปด้วยหัวใจ แต่เธอทำได้เพียงกัดกระสุนและขึ้นเสียงของเธอไม่กี่จุด และพูดเสียงดังด้วยความกลัวบนใบหน้าของเธอ: คุณ…ชื่อของคุณคือเย่เฉิน
