เมื่อ เย่เฉิน ทำข้อตกลงการผ่อนชำระทั้งหมดสำหรับสาขาหลักประกันของตระกูล เย่ ครอบครัว วิลเลียม รอธส์ไชลด์ ก็ขายเหล็กและจ่ายเงินส่วนที่เหลือให้
เพื่อเป็นการรำลึกถึงบรรพบุรุษ เย่เฉิน เติบโตขึ้นเป็นเงินสด 5 พันล้านยูโร เงินสด 2 แสนล้านหยวน และหนี้สินที่มีเงินต้นมากกว่า 3 แสนล้านหยวน และอัตราดอกเบี้ย 5 ปีที่มากกว่า 2 แสนล้านหยวน
ในที่สุด เย่เฉินก็เข้าใจว่าทำไมจักรพรรดิหลายคนในประวัติศาสตร์ชอบเอาเปรียบขุนนางชั้นสูงต่างๆ โดยเฉพาะ และบ่อยครั้งที่ค้นตัวข้าราชบริพารต่างๆ ส่วนใหญ่เป็นเพราะขุนนางเหล่านี้เป็นคลังสมบัติเคลื่อนที่ได้ ซึ่งอ้วนมาก
หากพวกเขาภักดีต่อพระมหากษัตริย์ ทุกอย่างก็ง่ายที่จะพูด แต่ถ้าพวกเขาไม่มีความคิดพื้นฐานของความภักดีต่อพระมหากษัตริย์ พวกเขาจะรออะไรหากไม่คัดลอกบ้านของพวกเขา
หากพวกเขาไม่คัดลอกบ้านและลดกำลังของพวกเขาตอนนี้ บางทีพวกเขาอาจจะมีความคิดที่จะขึ้นครองบัลลังก์ในไม่ช้านี้
ว่านโปจุนไปกับเย่เฉินเป็นเวลานาน เมื่อเห็นว่าฝุ่นตกลงมา เขาจึงมาหาเย่เฉินและถามเสียงต่ำในหูของเขาว่า คุณเย่ เมื่อไหร่คุณจะบอกความจริงกับพวกเขา
เย่เฉิน เขาพูดอย่างสบายๆ: ไม่ต้องรีบ สิ่งต่างๆ ยังไม่จบ คุณจะขอให้พวกเขาทั้งหมดเริ่มต้นที่เชิงเขา เย่หลิง สามขั้นตอนและหนึ่งกราบให้ฉันปีนภูเขา เย่หลิง ฉันกำลังรอพวกเขาอยู่บนภูเขา เย่หลิง
วันโปจุนรีบพูดว่า: คุณเย่ ปีนขึ้นจากที่นี่ด้วยธนูคันเดียวสามก้าว คาดว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งวัน ฉันเกรงว่าเมื่อพวกเขาปีนขึ้นไปจะมืด หรือคุณ ควรกลับไปพักผ่อนเสียก่อน แล้วข้าจะรอจนกว่าพวกมันจะเสร็จ ไปรับเจ้าเถิด
เย่เฉินส่ายหัวและพูดอย่างเฉยเมย: ไม่ ฉันจะรอพวกเขาบนภูเขา ระหว่างที่พวกเขาปีนขึ้นไป ขึ้น ฉันบังเอิญไปกับพ่อแม่ของฉัน หลังจากที่พวกเขาปีนขึ้นไป ฉันจะไขปริศนาอีกครั้ง
พูดจบเย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: เป่าจวิน อย่าไปอยู่ที่ภูเขาเย่หลิง ไปหาสุสานดีๆ ให้พ่อแม่ของเธอ ก่อนแล้วให้พวกท่านทั้งสองเข้าไปในดินโดยเร็วที่สุดเพื่อความปลอดภัย
เหลือกำลังคนไว้ที่นี่ วันโปจุนคุกเข่าลงนมัสการที่ภูเขาเย่หลิงเมื่อคืนนี้ แม้ว่าเขาจะเชื่อและเต็มใจเพราะพ่อแม่ของเขา โลงศพอยู่บนภูเขาเย่หลิงเช่นกัน เขายังคงละอายใจกับพ่อแม่ของเขามาก
เดิมทีคิดว่าจะพาพ่อแม่ของเขาลงดินโดยเร็วที่สุด แต่เย่เฉินไม่พูด เขาไม่กล้าพูด
ตอนนี้ เย่เฉิน ริเริ่มที่จะพูดออกมา เขาก็รู้สึกขอบคุณอย่างเป็นธรรมชาติ
จึงได้สะกิดใจกล่าวว่า ขอบคุณครับ คุณเย่ ผมจะลงดอยไปดูแลงานศพของพ่อแม่ ถ้ามีอะไรให้แจ้งทหารของวัดว่านหลงเมื่อไรก็ได้ หรือ โทรหาฉันโดยตรง ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ มาที่นี่เร็ว ๆ นี้
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า ไม่ คุณไปทำงานได้ คราวนี้คุณยกโลงศพของพ่อแม่คุณอย่างกล้าหาญและรบกวนความเงียบของผู้เฒ่าทั้งสอง มันเลอะเทอะเกินไปและกลับเข้าไปในดิน เพื่อความปลอดภัย ดีกว่าที่จะจัดการกับมันอย่างดีซึ่งถือได้ว่าเป็นยารักษา
วันโพจัน พยักหน้าด้วยความละอาย
ทำไมเขาไม่รู้ถึงความกตัญญูที่เลอะเทอะและไม่กตัญญู เขารู้สึกเสียใจกับมันมานับครั้งไม่ถ้วน และตอนนี้เขาแค่อยากจะทำให้ดีที่สุดเพื่อชดเชย ดังนั้นเมื่อได้ยินสิ่งที่เย่เฉินพูด เขาก็ยิ่งละอายมากขึ้นไปอีก และพูดอย่างรวดเร็ว: คุณเย่ คุณพูดถูก ใช่ ลูกน้องต้องดูแลพวกเขา
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า: คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะคุยกับ เย่ กลุ่มครอบครัวต่อมาและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ บนภูเขา เย่หลิง ทุกอย่างเรียบร้อย ให้ฉันตัดสินใจแล้วคุณไปก่อนนะ
วันโพจัน รีบพูดว่า: ลูกน้องทำเช่นนั้น
เมื่อ เย่เฉิน กระซิบกับ วันโพจัน ยิ่งมากขึ้น ครอบครัวเย่กว่า 700 คนถูกกีดกัน สมาชิกต่างมองดูพวกเขาอย่างกังวลใจ
สิ่งที่พวกเขาคิดในเวลานี้คือ เย่เฉิน จะต้องทำลายกองทัพและใส่ร้ายป้ายสี และพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีก
