เมื่อเห็นว่าเย่เฉินดูเหมือนจะชมชอบลูกสาวของเขา ในใจของหลิวเจียฮุยก็โล่งใจในที่สุด
ปลาอ้าปากแล้ว ที่เหลือก็แค่ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อไหร่เขาจะกินเหยื่อ
หลังทานอาหารกันอิ่มแล้ว หลิวเจียฮุยก็เอ่ยปากว่า คุณเย่ ตอนบ่ายผมยังมีอย่างอื่นที่ต้องทำในบริษัท ไม่อยู่เป็นเพื่อนคุณแล้ว ให้ม่านฉงไปเที่ยวคุณที่เกาะฮ่องกางแล้วกัน
เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างสบายๆว่า คุณหลิวมีธุระก็ไปจัดการได้อย่างเต็มที่ มีคุณหนูม่านฉงอยู่เป็นเพื่อนก็พอแล้ว
หลิวเจียฮุยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเอ่ยกำชับลูกสาวของเขา ม่านฉง ต้องปฏิบัติต่อคุณเย่เป็นอย่างดีล่ะ
หลิวม่านฉงเองก็ไม่โง่เช่นกัน เธอเอ่ยปากทันที ที่พ่อรับปากว่าจะบริจาค 50 ล้าน จะจัดการตอนไหน?
หลิวเจียฮุยพูดอย่างสบายๆว่า ขอแค่แกเชื่อฟัง ภายในสามวัน ฉันจะขอให้ฝ่ายบัญชีจ่ายเงินไปให้กับมูลนิธิของแก
หลิวม่านฉงพยักหน้า คุณเย่เป็นพยานอยู่ที่นี่ พ่อจะต้องรักษาคำพูด
แน่นอน! หลิวเจียฮุยพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง ฉันอายุมากขนาดนี้แล้ว แกเคยเห็นฉันผิดคำพูดหรือไง?
เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เฉินก็รู้สึกรังเกียจอยู่บ้างในใจ
เย่เฉินไม่รู้ว่าชั่วชีวิตนี้หลิวเจียฮุยผิดคำพูดไปกี่ครั้ง แต่เขารู้ว่า หลิวเจียฮุยผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับพ่อหลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิตไป
อย่างไรก็ตามหลิวม่านฉงไม่รู้เรื่องพวกนี้ เมื่อเธอได้ยินหลิวเจียฮุยพูดอย่างนั้น เธอก็ค่อยวางใจและพูดว่า อย่างนั้นก็ดี!
เย่เฉินมองไปที่หลิวเจียฮุย และคิดอยากถามเขาอย่างมากว่า ยังจำเย่ฉางอิงได้หรือไม่ และยังจำข้อตกลงระหว่างเขากับเย่ฉางอิงได้รึเปล่า
แต่เมื่อคิดให้ละเอียด หากถามออกไปตอนนี้ หลิวเจียฮุยก็จะต้องเดาได้ว่าคราวนี้ที่เขามายังเกาะฮ่องกางก็เพื่อเฉินจ้างโจง ไม่ใช่เพื่อไม่ให้พูดถึงความร่วมมือกับเขา
และอาจถึงขั้นที่เขาอาจจะนึกไปถึงพ่อของตน ประกอบเข้ากับแซ่เย่ของเขา รวมถึงความคล้ายคลึงของเขากับพ่อ จนสรุปตัวตนของเขาออกมาได้
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่เฉินก็ระงับความคิดเอาไว้ชั่วคราว
เขาบินไปมากว่า 10,000 กิโลเมตรยังเกาะฮ่องกาง หากเปิดเผยตัวตนออกไปอย่างง่ายดายขนาดนี้ แบบนั้นก็ไม่น่าสนุกเอาซะเลย
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่ หลิวม่านฉงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า คุณหนูหลิว ในเมื่อทานอาหารเสร็จแล้ว พวกเราไปกันก่อนเลยดีไหม?
หลิวม่านฉงพยักหน้าและพูดว่า ตกลง ไปกันเถอะ
เย่เฉินยืนขึ้นและพูดกับหลิวเจียฮุยและฟางเจียซินว่า คุณหลิว คุณนายหลิว ขอบคุณสำหรับการต้อนรับของพวกคุณ ฉันและคุณหนูหลิงออกไปเที่ยวรอบๆก่อน
หลิวเจียฮุยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ได้ได้ คุณเย่ไปเที่ยวกับม่านฉงให้สนุกเถอะ พรุ่งนี้พวกเราค่อยคุยกันเรื่องธุรกิจ
……
เย่เฉินและ หลิวม่านฉงออกมาจากร้านอาหารด้วยกัน จากนั้น หลิวม่านฉงก็พูดกับเย่เฉินว่า คุณเย่โปรดรอสักครู่ ฉันจะขึ้นไปชั้นบนเอาของสักหน่อย
เย่เฉินถามเธอว่า คุณหนูม่านฉง ต้องการความช่วยเหลือไหม?
ไม่ต้องหรอก หลิวม่านฉงเอ่ยอย่างสบายๆว่า ก็แค่พวกของใช้ส่วนตัวเท่านั้น รบกวนคุณเย่รอฉันที่นี่สักครู่แล้วฉันจะลงมาทันที
เย่เฉินพยักหน้า ตกลง
หลิวม่านฉงขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน ครู่ต่อมาเธอก็ออกมาจากลิฟต์พร้อมกับกล่องกระดาษในมือ
เย่เฉินเริ่มก้าวออกมาข้างหน้าและพูดว่า คุณหนูม่านฉงฉันช่วยคุณถือ
หลิวม่านฉงพยักหน้าเล็กน้อย ขอบคุณคุณเย่
เย่เฉินรับกล่องมาอย่างสบายๆจากนั้นก็ถือมันไว้และเดินออกจากคฤหาสน์ไปพร้อมกับหลิวม่านฉง
เมื่อเธอไปลานบ้าน ม หลิวม่านฉงก็เดินตรงไปยัง Tesla Model3 รุ่นปกติ
รถยนต์ระดับเริ่มต้นที่ถูกที่สุดของเทสลาคันนี้ดูไม่เข้ากับลานบ้านซึ่งเต็มไปด้วยโรลส์รอยซ์และมายบัคอย่างเห็นได้ชัด
