ตอนที่ 120 ตัวเลือกของหลีไท่
ด้วยการช่วยเหลือของจางหยุนซี ทําให้เหย่หลิงเฉินสามารถใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นมาก
จางหยุนซีสามารถปรุงอาหาร ทําความสะอาด และทําให้แน่ใจว่าทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เมื่อมาถึงการเปิดร้าน เธอก็ทุ่มเทและระมัดระวังเป็นอย่างมาก ภายในช่วงเวลานั้น เธอคอยจับตาดูสถานที่ที่ดีและได้พบปะกับเจ้าของเพื่อหารือเกี่ยวกับราคา นอกจากนี้ เธอยังทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อเรียนรู้ทุกสิ่งที่ทําได้เกี่ยวกับเครื่องสําอาง
สําหรับเธอแล้ว การร่วมทุนครั้งนี้ถือเป็นหนึ่งในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ เธอไม่กล้าทําเป็นเล่นได้
วันเสาร์ เหย่หลิงเฉินบอกจางหยุนซีว่าเขากําลังมุ่งหน้าไปที่ Hengdian Studios
เขาชอบที่จะหลีกเลี่ยงปัญหา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขากลัวมัน เนื่องจากเขาได้ให้สัญญากับชเล่ยในการสร้างภาพยนตร์ เขาจะปราบปรามเขาด้วยสุดความสามารถ มิฉะนั้น จะเป็นการเยาะเย้ยสถานะของเขาในฐานะอัจฉริยะ
เขารู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับภาพยนตร์ “ฮั่วหยวนเจีย” ไม่ว่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้ ตัวละคร หรือฉากแอคชั้น พวกเขาล้วนเป็นมหากาพย์
ฮั่วหยวนเจี่ยเกิดในยุคของนักศิลปะการต่อสู้ผู้รักชาติ ในช่วงไม่กี่ครั้งที่ศิลปะการต่อสู้ได้รับความนิยม มันจะสร้างผลกระทบอย่างมากอย่างแน่นอน!
หลังจากขึ้นรถบัสไปที่ Hengdian Studios แล้ว เหย่หลิงเฉินก็โทรหาหลี่ไท่เพื่อนัดหมาย
เมื่อมาถึง Hengdian Studios หลี่ไท่ก็รอต้อนรับเขาที่ประตูหลัก เมื่อเห็นเหย่หลิงเฉิน หลี่ไท่ก็เดินไปข้างหน้าเพื่อต้อนรับเขาด้วยความเคารพทันที
เขาไม่ลืมว่าเหย่หลิงเฉินสร้างความประทับใจที่ร้านอาหารแกรนด์แคปิตอลมากแค่ไหน คนประเภทนี้ไม่ใช่คนที่เขาสามารถรุกรานได้
เมื่อฝูงชนเห็นหลี่ไท่ พวกเขาก็ตื่นเต้นและคาดหวัง พวกเขามองไปรอบ ๆ โดยหวังว่าจะถูกหลี่ไท่สังเกตเห็นและทะยานสู่การเป็นดารา เมื่อพวกเขาตระหนักว่าหลี่ไท่อยู่ที่นั่นเพื่อต้อนรับใครซักคนเท่านั้น มันทําให้พวกเขาสั่นคลอนถึงแก่น ใครกันที่ถือว่าเป็นแขกคนสําคัญ?
พื้นที่นี้ได้รับการคุ้มกันโดยบอดี้การ์ดมานานแล้ว พวกเขาผลักฝูงชนออกไป ปล่อยให้เหย่หลิงเฉินที่ด้านหน้าเดินเข้าไปข้างใน
หลี่ไท่ได้เตรียมล็อบบี้ไว้ล่วงหน้าแล้ว สิ่งที่เหย่หลิงเฉินไม่คาดคิดก็คือเสี่ยวเฟยเฟยก็รออยู่ที่นั่นเช่นกัน
“ฉันรู้ว่าเธอต้องการสร้างภาพยนตร์ ฉันให้หลี่ไท่แจ้งฉัน” เสี่ยวเฟยเฟยประกาศ จากนั้นก็อาสาตัวเองว่า “นี่เป็นหนังเรื่องแรกของเธอ ทําไมเธอไม่ให้ฉันเล่นในภาพยนตร์ของเธอล่ะ”
“พี่เฟยเฟย คุณเป็นห่วงเรื่องหนังของผมอย่างนั้นเหรอ” เหย่หลิงเฉินหัวเราะอย่างขมขื่น เสี่ยวเฟยเฟยพยายามช่วยเขาเท่านั้น
“ทําไมล่ะ? ด้วยมิตรภาพของเรา เธอจะไม่ปฏิเสธบทบาทของฉันตอนนี้ใช่ไหม” เสี่ยวเฟยเฟยถามอย่าง ซุกซน
“ไม่ใช่ว่าผมไม่ต้องการ มันเป็นแค่หนังเรื่องนี้ที่ไม่เหมาะกับพี่เฟยเฟย”
“เธอเปลี่ยนไป เธอไม่ใช่เหย่หลิงเฉินที่ฉันรู้จัก…”
เหย่หลิงเฉินพูดไม่ออก
ขณะที่พวกเขากําลังคุยกัน เหย่หลิงเฉินก็มองไปที่หลี่ไท่ “ผู้กํากับหลี่ คุณสนใจที่จะสร้างภาพยนตร์ไหม”
การแสดงออกของหลี่ไท่เปลี่ยนไปเล็กน้อยและถามด้วยความไม่แน่ใจในน้ําเสียงของเขา “คุณเหย คุณกําลังพยายาม…”
เหย่หลิงเฉินพยักหน้า “ถ้าคุณยินดี ผมจะฝากหนังเรื่องนี้ไว้ให้คุณ”
การผลิตภาพยนตร์ต้องอาศัยความใส่ใจในรายละเอียดเป็นอย่างมาก มีหลายสิ่งที่ต้องเรียนรู้มากเกินไป สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่การทําออกมาเพียงแค่คนเดียว แต่เป็นทีมงานทั้งหมด เหย่หลิงเฉินรู้ว่าเขาไม่สามารถรับสมัครทีมงานของตัวเองได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้ และเขาก็ไม่มีแรงพอที่จะทําเช่นนั้น แผนของเขาคือการหาคน มากํากับภาพยนตร์เรื่องนี้มาโดยตลอด
หลี่ไท่เป็นตัวเลือกที่ดีมากอย่างไม่ต้องสงสัย
“ฉ-ฉ-ฉัน?” หลี่ไท่จ้องมองที่เหย่หลิงเฉินด้วยสีหน้าประหลาดใจ โดยไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไร
เขาเป็นผู้กํากับละครโทรทัศน์มาตลอด สถานะนั้นอยู่ไกลจากผู้กํากับภาพยนตร์คนหนึ่ง แม้ว่าเขาจะพยายามเข้าสู่วงการภาพยนตร์ แต่เขาก็ถูกขัดขวางโดยความเป็นจริงและการขาดบทที่ดี ทําให้เขาบรรลุความฝันได้ยาก
อย่างไรก็ตาม เหย่หลิงเฉินกําลังเสนอโอกาสให้เขากํากับภาพยนตร์
มันคงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าเขาไม่รู้สึกตื่นเต้น ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกขัดแย้ง การกํากับภาพยนตร์อาจไม่ใช่เรื่องดี ถ้ามันเป็นไปด้วยดี เขาจะทะยานขึ้นไปบนก้อนเมฆ ถ้ามันล้มเหลวก็อาจทําลายอาชีพของเขา
ภาพยนตร์เรื่องแรกในชีวิตของเขามีความสําคัญอย่างไม่ต้องสงสัย
หลี่ไท่กลืนน้ําลายและมองไปที่เหย่หลิงเฉิน “ฉันขอถามที่คุณเหย คุณคิดอย่างไรกับหนังเรื่องนี้”
“ผมมีศรัทธาในหนังเรื่องนี้ ตราบใดที่คุณตกลง ผมจะรับประกันว่าคุณจะไม่เสียใจ” เหย่หลิงเฉินกล่าวอย่างมั่นใจ แล้วเสริมว่า “นอกจากนี้ ผมจะลงทุน 10,000,000 หยวนในภาพยนตร์เรื่องนี้ในฐานะนักลงทุน!”
หลี่ไท่หายใจถี่ขึ้นทันใด
ทรัพยากรที่จําเป็นในการสร้างภาพยนตร์นั้นสูงกว่าซีรีส์ทางโทรทัศน์มาก นั่นเป็นปัญหาใหญ่สําหรับพวกเขา อย่างไรก็ตามเหย่หลิงเฉินเพิ่งจะเสนอเงิน 10,000,000 หยวนออกมา!
“หลิงเฉิน ตอบฉันมาตามตรง เธอแค่พยายามจะด่าและล้มชิเลยเหรอ?” เสี่ยวเฟยเฟยอดไม่ได้ที่จะถามและเอ่ยคําถามด้วยใบหน้าที่จริงจัง
ถ้ามันเป็นแค่การทําร้ายเขา มันไม่คุ้มเลย มันจะเป็นการกระทําที่โง!
“พี่เฟยเฟย ผมรับรองได้ว่าไม่ใช่” เหย่หลิงเฉินมองเสี่ยวเฟยเฟยอย่างจริงใจ “ผมไม่เคยคิดอะไรเกี่ยวกับชเล่ยเขาไม่คู่ควรที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของผม!”
คํากล่าวอ้างของเขาใหญ่โต ทําให้หัวใจของทุกคนเต้นไม่เป็นจังหวะ
“ก็ได้! ฉันจะถ่ายหนังเรื่องนี้!” หลี่ไท่ประกาศผ่านการกัดฟัน
สําหรับเขา นี่เป็นโอกาส เขาต้องเสี่ยงเพื่อก้าวเข้าสู่วงการภาพยนตร์!
“ผู้กํากับหลี่ นั่นแหละคือจิตวิญญาณ!” เหย่หลิงเฉินยิ้มอย่างอ่อนโยน “นี่คือสคริปต์ ผมรับประกันว่าคุณจะไม่เสียใจ”
“สคริปต์เสร็จแล้วเหรอ” หลี่ไท่ตกตะลึง แก่นของการผลิตภาพยนตร์อยู่ในสคริปต์ นี่…ประมาทเกินไปหรือเปล่า?
“ด้วยสคริปต์ ความคืบหน้าในการถ่ายทําจะเร็วขึ้นมาก” เหย่หลิงเฉินกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ นั่นเกือบจะเพียงพอแล้วที่จะประลองกับชเล่ย!
เขาต้องการชัยชนะอย่างสมบูรณ์!
หลี่ไท่พลิกดูสคริปต์ ทีมงานของเขาและเสี่ยวเฟยเฟยเบียดเสียดกันเกินไป ค่อย ๆ อ่านบท
บทสนทนาในบท ความคืบหน้าของโครงเรื่อง และการแสดงออกของตัวละครล้วนมีรายละเอียดมาก ไม่นานนัก มีเพียง 12 หน้าเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงหมกมุ่นอยู่กับมัน ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็วางสคริปต์ลงเพื่อลิ้มรสที่ค้างอยู่ในคอของเรื่องราว จากนั้นพวกเขาก็จ้องไปที่เหย่หลิงเฉินด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่น่าเชื่อ
“ผู้กํากับหลี่ บทนี้.. มันไร้ที่ติ!” สื่อทานด้วยเสียงสั่น เขาเป็นหัวหน้านักเขียนบทในทีมของหลี่ไท่
เขาเคยเป็นนักเขียนบทละครโทรทัศน์หลายเรื่อง ในเวลาเดียวกัน เขาได้ค้นคว้าเกี่ยวกับการเขียนบทภาพยนตร์ด้วยเนื่องจากเขาต้องการผลักดันไปสู่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ เมื่อเห็นสคริปต์ของเหย่หลิงเฉินในขณะนั้น ทําให้เขาสั่นคลอน แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าเลือดเดือดจากฉากแอคชั่นในสคริปต์
ภายในสคริปต์ มันไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้เท่า
น แต่ยังเกี่ยวกับปรัชญาของศิลปะการต่อสู้ด้วย!
ศิลปะการต่อสู้คืออะไร? นิยามของนักศิลปะการต่อสู้คืออะไร?
“คุณเหย่ คุณกําลังจะให้ฉันกํากับสคริปต์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้หรือไม่” หลี่ไท่ถามด้วยความสงสัย แม้จะไม่มีการเดือนจากหลิ่น้อย ใบหน้าของหลี่ไท่ก็แดงก่ําด้วยความตื่นเต้น
ก่อนหน้านี้เขากังวลว่าสคริปต์อาจไม่ดี ณ ตอนนี้ เขารู้สึกว่าบทนั้นดีเกินไป จนเขาแทบไม่เชื่อโชคของเขา
เหย่หลิงเฉินพยักหน้า “คุณมั่นใจในการสร้างหนังที่ดีออกมาไหมครับ”
“ใช่! แน่นอน! ภาพยนตร์จากสคริปต์ดังกล่าวจะเป็นหนังคลาสสิก!” หลี่ไท่ตอบอย่างตื่นเต้นด้วยดวงตาที่เปล่งประกายราวกับเห็นชื่อผู้กํากับภาพยนตร์โบกมือให้เขา
“คุณเหย่ สิ่งต่าง ๆ จะง่ายขึ้นมากกับสคริปต์นี้ เราต้องตีเหล็กในขณะที่มันร้อน ฉันจะเริ่มคัดเลือกนักแสดง และเริ่มถ่ายทําทันที!” หลี่ไท่ใจร้อนยิ่งกว่าเหย่หลิงเฉิน เขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้..
