เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 472

ตอนที่ 472

ตึก! ตึก! ตึก!

เสียงรองเท้าหนังที่ชัดเจนรอยมาจากไกล เหมือนดั่งเสียงแห่งความตายค่อยๆไปกระทบใจของโจวข่าย

ตอนนี้สีหน้าเขาขาวซีด ใจของเขาเต้นแรกมาก เหมือนหัวใจกำลังจะหลุดออกมา

ถังเฉาค่อยๆ หรี่ตา

เสียงฝีเท้านี้ดูเร่งรีบแต่จับจังหวะได้ เป็นเสียงฝีเท้าของเซี่ยหรูหลงแน่นอน

หลินจ้าวหยูนและซูเซี่ยก็ได้มองไปทางโต๊ะอาหารอย่างแปลกใจ

เธอมาอยู่ที่เจียงหนานนี้ก็ระยะหนึ่งแล้ว ชื่อเซี่ยหรูหลงก็เคยได้ยินมาบ้าง

หนึ่งในสามคุณชายแห่งเจียงหนาน

แถมยังเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลเซี่ย

พวกเธอยังไม่เคยเจอหน้าเขาเลย

แกร๊ก!

เสียงฝีเท้าได้มาถึงหน้าประตู และประตูถูกเปิดออกอย่างแรก และมีผู้ชายที่หล่อที่ใส่เสื้อหางม้าเดินเข้ามา

ผู้หญิงที่อยู่ในโต๊ะอาหารพยายามกระซิบคุยกันด้วยเสียงที่เบา

“เซี่ยหรูหลง เซี่ยหรูหลงจริงๆ ด้วย!”

“วันนี้ได้เจอตัวจริงของเขาสักที!”

“หล่อมาก!”

หวังอิ่งก็อ้าปากค้างมองไปที่เซี่ยหรูหลง เธอก็แค่ให้ผู้จัดการเรียกเซี่ยหรูหลงมา แต่ไม่คิดว่าเขาจะมาจริงๆ

โจวข่ายมีสีหน้าที่ขาวซีดและกดดันจนหายใจไม่ออก

“ใครบอกว่ารู้จักฉัน แถมยังเป็นแขกที่ฉันเชิญมา?”

เซี่ยหรูหลงไม่ได้เหลือบตามอง และถามด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย

ได้ยินประโยคนี้แล้ว โจวข่ายไม่กล้าที่จะออกเสียงเลย

หวังอิ่งและเปาฉวนเมื่อได้สติกลับมา ก็ได้ไปต้อนรับเซี่ยหรูหลงด้วยรอยยิ้ม

“คุณชายเซี่ย ผมเป็นประธานบริษัทอินเตอร์เนตเปาฉวนเปาฉวน ผมเคยได้ยินชื่อของคุณมานานแล้ว”

“คนนี้คือสามีฉัน และนี่คือเพื่อนๆของฉัน”

เปาฉวนและหวังอิ่งพูดตามๆกัน

ทันใดนั้นเซี่ยหรูหลงขมวดคิ้วและเขาจำสองคนนี้ไม่ได้เลย

เหมือนรู้สึกได้ถึงแววตาที่ไม่พอใจของเซี่ยหรูหลง หวังอิ่งรีบพูดออกมาว่า: “แน่นอนว่าคุณชายเซี่ย คุณพึ่งเคยเจอพวกเราเป็นครั้งแรก แต่เพื่อนเก่าของพวกเราคนหนึ่ง ได้กลายเป็นบุคคนสำคัญในวางการเพื่อนของคุณไปแล้ว ไม่นานที่ผ่านมาคุณก็ได้เลี้ยงอาหารอร่อยและไวน์…..!”

หวังอิ่งก็ได้ผลักโจวข่ายออกมา

ตอนนี้สายตาของเซี่ยหรูหลงก็ตกไปอยู่ที่ตัวโจวข่าย: “นายเองหรือ ที่บอกว่าเป็นแขกที่ได้รับเชิญในวงเพื่อนของฉัน ฉันยังเลี้ยงอาหารอร่อยๆ และไวน์ราคาแพงนายหรือ?”

โจวข่ายตกใจจนไม่กล้าออกเสียงแม้แต่น้อย ในใจของเขาได้ด่าหวังอิ่งไปถึงบรรพบุรุษแล้ว

เขาฝืนยิ้มออกมา: “ คุณชายเซี่ย คุณจำผมไม่ได้หรือ เราเคยเจอกันอยู่ครั้งหนึ่งนะ ที่อาคารกงซานเจียงหนาน”

อาคารกงซานก็คือที่ที่เขาทำงาน

เซี่ยหรูหลงนึกไปนึกมา ก็ได้นึกขึ้นมาได้: “ฉันนึกขึ้นได้แล้ว นายชื่อ……โจวข่ายใช่มั้ย?”

“ใช่ครับ ผมเอง!”

โจวข่ายดีใจมาก และใจของเขาผ่อนคลายลงไม่น้อย

หวังอิ่งและเพื่อนก็ได้ตื่นเต้นขึ้นมา

แต่คำพูดต่อไปของเซี่ยหรูหลงกลับทำให้พวกเธอแข็งทื่อไปหมด

“ระหว่างเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น? นานกล้าเอาชื่อฉันไปหลอกคนอื่นหรือ?”

เซี่ยหรูหลงใช้สายตาที่เย็นชาหรี่ตามองไปที่โจวข่าย

ทันใดนั้นโจวข่ายเอ๋อไปเลย: “เป็นการเข้าใจผิด นี่เป็นการเข้าใจผิด…..”

“เข้าใจผิดหรือ?”

เซี่ยหรูหลงค่อยๆเดินเข้ามา

“คนระดับพวกคุณ มาเป็นแขกที่ฉันเชิญได้ตอนไหน? นายเหมาะสมแล้วหรือ?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้แล้ว หวังอิ่งก็อึ้งไปเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงต่งลี่ สวีเจีย

ตอนแรกคิดว่าถ้าเชิญเซี่ยหรูหลงมา ถ้าพวกเธอได้ไปเป็นแฟนของเขาได้ ชาตินี้คงไม่ต้องกลัวอดตาย

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยหรูหลงกับโจวข่ายกลับไม่ได้สนิทกัน

หวังอิ่งก็ได้เอ๋อไปเลย เธอรู้สึกผิดที่ตัดสินใจให้ผู้จัดการเรียกเซี่ยหรูหลงมา

เซี่ยหรูหลงมองพวกเขาด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น ริมฝีปากที่บาง ก็ได้พูดประโยคที่เย็นชาออกมา

“เชิญทุกคนนี้ออกไป และต่อไปถงเชว่ถายห้ามคนเหล่านี้เข้ามาอีกใช้บริการ!”

ตุ้ม!

เมื่อประโยคนี้ออกมา หวังอิ่งและโจวข่ายและพวกสีหน้าซีดไปทันที

ไม่นานก็มีคนชุดดำออกมาจากข้างหลังของเซี่ยหรูหลง และมีลักษณะท่าทางดุดันดุร้ายเตรียมที่จะลากพวกเขาออกไป

สองคนในนั้นได้มุ่งไปหาหลินจ้าวหยูนซูเซี่ย

ขณะนี้ได้มีเสียงพูดที่จืดชืดดังขึ้นมา

“ฉันก็ต้องถูกเชิญออกไปด้วยหรือ?”

“อืม?”

เซี่ยหรูหลงขมวคิ้วกะทันหัน และมองตามเสียงไป สายตาไปอยู่ที่มุมของห้อง เห็นถังเฉาที่จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ด้วยความที่นั่งอยู่จุดที่ไม่เป็นที่สนใจและนั่งเงียบไม่ได้พูดอะไร เซี่ยหรูหลงเข้ามานานแล้วถึงไม่ได้สังเกตเห็นถังเฉา

ทันใดนั้นสีหน้าของเปลี่ยนไป แววตามืดมน: “ถังเฉาหรือ?”

ทุกคนอึ้งไปเลย แฟนของหลินจ้าวหยูนรู้จักกับเซี่ยหรูหลงหรือ?

หวังอิ่งอึ้งไปและคิดถึงว่าที่เซี่ยหรูหลงจะไล่พวกเธอออกไปเป็นเพราะถังเฉา และรีบพูดออกมาว่า: “คุณชายเซี่ย พวกเราไม่รู้จักเขามีอะไรก็มุ่งไปที่เขาและหลินจ้าวหยูนเลย พงกเราไม่เกี่ยวนะ!”

เซี่ยหรูหลงมีแววตาที่เยือกเย็น: “ตบปาก!”

ทันใดนั้นก็มีชายชุดดำสองคน ตบไปที่ใบหน้าของหวังอิ่ง

เพียะเพียะ…..

ไม่นานแก้มสองข้างของหวังอิ่งก็ได้บวมขึ้นมา เปาฉวนที่เป็นสามีเธอก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรเลย

เซี่ยหรูหลงมองไปที่ถังเฉาและค่อยๆเดินไปหาเขา: “นายมาที่เมืองเจียงเฉิงก็พอแล้ว ยังกล้ามาเหยียบที่นี่หรือ ไม่กลัวตายหรือ?”

น้ำเสียงของเซี่ยหรูหลงแฝงไปด้วยความอาฆาตมาดร้าย

ถังเฉากลับยิ้มอย่างไม่ใส่ใจอะไร: “ฉันไม่ได้อยากสร้างปัญหา แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันกลัวนายนะ แต่นายสิที่ต้องกลัวฉัน”

ตอนที่คำพูดของถูกพูดออกมาจากปากถังเฉา คำพูดที่อยู่ในหัวของทุกคนตอนนี้คือ

บ้าไปแล้ว

แฟนของหลินจ้าวหยูนบ้าไปแล้ว

กล้าที่จะพูดแบบนี้กับคุณชายเซี่ย

เซี่ยหรูหลงก็เหมือนอย่างที่ทุกคนคิดไว้ แววตาของเขายิ่งเยือกเย็นกว่าเดิม

ระหว่างที่เขาจะพูด ถังเฉาได้หยิบบัตรสีทองและตราที่ทำด้วยทองคำออกมา

“สองสิ่งนี้ทำให้นายสั่นสะท้านได้แล้วหรือยัง?”

เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดออกมา สายตาของทุกคนไปอยู่ที่สิ่งของสองสิ่งที่อยู่บนโต๊ะ

พวกเขาไม่รู้เลยว่าเหรียญ ตราทองคำนั้นเอามาทำอะไรได้ แต่บัตรสีทองนี้ดูคุ้นตามาก!

บัตรสมาชิกระดับสูงสุดของถงเชว่ถาย!

ทันใดนั้นพวกเขาอ้าปากค้าง ไม่กล้าที่จะพูดอะไรเลย

ถังเฉามีบัตรแบบนี้ด้วยหรือ นั้นก็หมายความว่าพวกอาหารเมื่อกี้ที่ถูกเสริฟ์และไวน์…..ก็เป็นเพราะเห็นแก่หน้าของถังเฉาถึงนำมาเสริฟ์หรือ

ตอนนี้สายตาของหลินจ้าวหยูนอยู่ที่ตรานั้น

“เหรียญตราตระกูลถัง!”

เซี่ยหรูหลงรู้สึกได้ถึงแรงกดดันทันที!

ก่อนหน้านี้ที่งานประมูลที่เจียงเฉิงเขาและถังเฉาแย่งชิงกันประมูล“เหรียญตราตระกูลถัง แต่กลับพ่ายแพ้

ถ้าถังเฉามีเหรียญตราอันนี้ก็หมายความว่าเขาเป็นคนของตระกูลถังในเยี่ยนตู!

เห็นเซี่ยหรูหลงเงียบไป หวังอิ่ง ต่งลี่ สวีเจียก็ยิ่งตกตะลึงขึ้นไปใหญ่

ถังเฉาเก็บบัตรสมาชิกและเหรียญตราตระกูลถังแล้วหัวเราะเฮ้อๆ : “ดังนั้นปล่อยพวกเขาไปเถอะ ถือว่าเห็นแก่หน้าฉัน พวกเขาเป็นเพื่อนฉัน”

เขาชี้ไปที่โจวข่าย

สายตาของเซี่ยหรูหลงก็ไปอยู่ที่โจวข่ายอีกครั้ง และสีหน้าตกใจ

โจวข่ายก็นิ่งตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

นอกจากตกใจแล้วในใจของเขายังรู้สึกถึงความซาบซึ้งใจสุด

ถังเฉาช่วยเขาไว้!

เซี่ยหรูหลงเงียบไปสักพัก: “ปล่อยพวกเขาไปเถอะ”

เขามองไปที่โจวข่ายและพูดว่า: “ถ้าเป็นเพื่อนของนาย เรื่องนี้ก็แล้วกัน”

พูดจบก็ได้รีบเดินออกไป

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

Status: Ongoing

เมื่อห้าปีก่อน ถูกว่าที่ภรรยาใส่ร้าย ในเวลาที่เกือบจะตาย มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วยเขาอย่างสุดชีวิตห้าปีต่อมา อำนาจและทรัพย์สมบัติของโลกล้วนตกอยู่ในมือของเขา การกลับมาของม้าศึก แค่เพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณในคืนนั้น แต่กลับพบว่า เธอได้คลอดลูกสาวคนหนึ่งสิ่งที่เป็นหนี้คุณไม่สามารถลบล้างให้หมดไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็ปกป้องพวกคุณสองแม่ลูก……ทั้งชีวิตเลยแล้วกัน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท