เซี่ยหย่งเฉิงในขนาดที่พูดก็จะเดินขึ้นไปคาดไหล่ของถังเฉา
ถังเฉาหันหัวอย่างแรงพร้อมกับเสียงตะคอก และคว้าไหล่ของเซี่ยหย่งเฉิง
“อ้า……”
ที่ประตูทางเข้า ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของเซี่ยหย่งเฉิงก็ดังขึ้น
“ปล่อยมือ ฉันให้คุณปล่อยมือเดี๋ยวนี้!”
เซี่ยหย่งเฉิงมองถังเฉาด้วยหน้าตาดุร้าย
เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเตะโดนแผ่นเหล็กจริงๆ
ถังเฉาดูเย็นชาและไม่แยแส：“ที่ฉันมาตระกูลเซี่ย เพราะได้รับเชิญจากผู้นำของตระกูลจริงๆ ทำธุระเสร็จก็จะจากไปเอง เข้าใจไหม? ”
หลังจากพูดจบ ก็ปล่อยเซี่ยหย่งเฉิง
เขาจับข้อมือด้วยความเขินอาย เมื่อกี้ข้อมือของเขาเกือบหักเหมือนเก้าสิบองศา
ไม่ต้องสงสัยก็เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ฟังสิ่งที่ถังเฉาพูดเลย
เขามองไปที่ถังเฉาอย่างดุเดือดและขู่ว่า: “กล้าที่จะลงไม้ลงมือกับคนตระกูลเซี่ย ที่หน้าบ้านของตระกูลเซี่ย ฉันคิดว่าคุณเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่! ”
“โดยเฉพาะวันนี้เป็นวันเกิดของเจ้าหญิงน้อย”
คำพูดของเขาทำให้ถังเฉาตะลึงไปครู่หนึ่ง
เซี่ยอวี่ซิงก็คือลูกสาวของเซี่ยสิงจู๋ วันนี้เป็นวันเกิดของเซี่ยอวี่ซิง
ไม่น่าถึงมีรถเยอะแยะจอดอยู่หน้าประตูแบบนี้
ความขัดแย้งที่นี่ ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่อยู่ในคฤหาสน์อีกด้วย
ไม่นานก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมา
“เกิดอะไรขึ้น?”
ที่เดินอยู่ข้างหน้าสุด เป็นชายวัยกลาง มีหน้าตาสง่างามที่ดูคล้ายกับเซี่ยสิงจู๋
เมื่อเห็นคนนี้เซี่ยหยงเฉิน ก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นทันที: “คุณอารอง!”
คนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเซี่ยสิงจู๋ เซี่ยสิงหู่
สายตาของเขาจับจ้องไปที่ถังเฉาและผู้บ้าการแพทย์: “พวกคุณเป็นใคร ทำไมพวกคุณถึงมาก่อเรื่องหน้าประตูขอบตระกูลเซี่ย!”
ไม่รอถังเฉาได้พูด เซี่ยหยงเฉินก็พูดก่อนว่า：“คุณอารอง วันนี้ทุกคนมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของเจ้าหญิงน้อย แต่คนสองคนที่ไม่ทราบที่มานี้อยากจะเข้าไปข้างใน!”
“เขายังอ้างว่าได้รับเชิญจากผู้นำ ฉันห้ามเขา แต่เขาเกือบจะหักมือฉัน”
“อะไร?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆเซี่ยสิงหู่ก็มืดมนในทันที
เขาคือพี่ชายคนโตของเซี่ยสิงจู๋ เซี่ยสิงหลง
ข้างหลังพวกเขา มีกลุ่มรุ่นน้องจากตระกูลเซี่ยตามมา แต่ไม่เห็นเงาเซี่ยอวี่ซิง
เซี่ยหรูหลงก็ไม่อยู่เช่นกัน
คนเดียวที่ถังเฉาสนใจ คือชายหนุ่มผู้เงียบขรึม
รูปร่างหน้าตาของเขาไม่ได้โดดเด่นในฝูงชน และสามารถอธิบายได้ว่าดูธรรมดาและน่าเกลียด
แต่อย่างไรก็ตาม มันทำให้ถังเฉารู้สึกสงบเหมือนน้ำในแม่น้ำ
เซี่ยสิงหู่ตะโกน：“พวกคุณกล้าหาญมาก คุณกล้ามาที่ตระกูลของฉันในนามของผู้นำตระกูลเซี่ย”
แม้ว่าชื่อถังเฉาจะแพร่หลายไปทั่วในเมืองเจียงเฉิง แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนที่ได้พบเขาจริงๆ
ดังนั้นถังเฉายืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา ก็ไม่มีใครรู้จัก
โชคดีที่ถังเฉาได้พูดจุดประสงค์ที่มา: “ฉันมาเพราะโรคของเซี่ยอวี่ซิงโดยเฉพาะ ”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา เซี่ยสิงหู่และเซี่ยสิงหลงต่างก็ประหลาดใจ: “คุณเป็นหมอเหรอ?”
ถังเฉากับผู้บ้าการแพทย์ต่างก็พยักหน้า
“คุณบอกว่าคุณคือหมอ คุณก็เป็นหมอจริงๆเหรอ?”
ทันทีที่พูดจบ เสียงของชายที่สงบและต่ำก็ดังขึ้นจากฝูงชน
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนตระหนักรู้ถึงชายหนุ่มผู้เงียบขรึม
ในมือของเขาถือลูกบอลเหล็กสองลูก เขาหมุนอย่างยืดหยุ่น ดวงตาของเขามองไปที่ถังเฉาอย่างสงบ
“คุณคือใคร”
ถังเฉาหรี่ตาลงเล็กน้อย
ชายหนุ่มค่อย ๆ ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ปิดบังตัวเองและพูดชื่อของเขา
“เชี่ยหรูหู่”
ดวงตาของถังเฉา ควบแน่นทันที
แค่จากชื่อ เขาสามารถบอกได้ว่าคนนี้เป็นใคร
น้องชายของเซี่ยหรูหลง
หรูหลงหรูหู่
เขาก็คือลูกชายของเซี่ยสิงหู่เหมือนกัน
“หรูหู่พูดถูก คุณบอกคุณคือหมอ คุณก็เป็นหมองั้นเหรอ?”
เซี่ยสิงหู่มองไปที่ถังเฉาอย่างเย็นชา：“คุณมีใบอนุญาตทางการแพทย์หรือไม่?”
ถังเฉาไม่ได้พูด แต่ใช้สายตาที่เย็นชามองไปที่เชี่ยหรูหู่
เขาแค่รู้ทักษะทางการแพทย์นิดหน่อย แต่ไม่ใช่หมอ
เจียงสือเหนียนเป็นผู้บ้าการแพทย์ แต่ก็ไม่มีใบอนุญาตทางการแพทย์เหมือนกัน?
ผู้บ้าการแพทย์ เอาใบอนุญาตออกมา แล้วยังคือผู้บ้าการแพทย์ไหม?
เมื่อเห็นทั้งสองคนเงียบเชี่ยหรูหู่ ยิ้มอย่างแผ่วเบา: “ในเมื่อไม่สามารถเอาใบอนุญาตทางการแพทย์ออกมาได้ ยิ่งมาสามารถให้พวกคุณเข้าไปได้ เชิญพวกคุณสองคนกลับเถอะ”
“ช้าก่อน พวกเขาสองคนยังกลับไม่ได้!”
เซี่ยสิงหลงตะโกนเมื่อมองไปที่ถังเฉาและผู้บ้าการแพทย์และกล่าวว่า：“พวกคุณก่อปัญหาสองครั้ง แอบอ้างโดยชื่อเสียงของผู้นำและทำร้ายสมาชิกของตระกูลเซี่ยของฉัน คุณต้องการจากไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ?”
เชี่ยหรูหู่ดูตะลึงเล็กน้อยแล้วยิ้มจาง ๆ ให้ถังเฉา: “ฉันได้หาโอกาสให้พวกคุณที่จะหลบหนี แต่พวกคุณ ไม่ได้รักษาโอกาสนั้นไว้ พวกคุณไม่สามารถตำหนิฉันได้แล้ว”
ทันทีที่เสียงเงียบลง ผู้ชายที่แข็งแกร่งสิบกว่าคนก็เดินไปมารอบๆ ทั้งหมดเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลเซี่ย
ถังเฉาเหลือบมองพวกเขาเบา ๆ แต่ไม่ได้จริงจังกับมัน
แต่เขามองไปที่เซี่ยสิงหู่ : “ฉันบอกความจริงไปแล้ว เชื่อหรือไม่เชื่อเป็นเรื่องของพวกคุณ ฉันอยากพบเซี่ยอวี่ซิง”
หลังจากพูดจบ ถังเฉาก็เดินก้าวเข้าไป
เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ประหลาดใจ
เซี่ยหย่งเฉิงยิ้มอย่างย่ามใจมากยิ่งขึ้น
เขากำลังจะบุกเข้าไปในตระกูลเซี่ย มันเป็นทางเลือกทางตายทางเดียว
เซี่ยสิงหู่ ยังทำเหมือนตลกและโบกมือของเขา: “อย่าตีจนตายละ”
พูดเสร็จก็หันหลังเดินจากไป
เช่นเดียวกันกับคนอื่น
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สนใจผลลัพธ์ แต่เป็นความมั่นใจจากภายในสู่ภายนอก
ตระกูลเซี่ยนั้นยิ่งใหญ่และบอดี้การ์ดของตระกูลเซี่ยนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านการต่อสู้
มันมากเกินพอที่จะจัดการกับคนสองคน
ปัง ปัง ปัง…
ในวินาทีต่อมา ก็มีเสียงการชกต่อยรุนแรงจากด้านหลังพวกเขา
เซี่ยสิงหู่และคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะมองหันกลับไป ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง
บอดี้การ์ดของตระกูลเซี่ยที่พวกเขาภาคภูมิใจ นอนอยู่บนพื้นทีละคน
ถังเฉาและผู้บ้าการแพทย์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงยืนอยู่กับที่
“อะไร!”
เมื่อเห็นฉากนี้ ใบหน้าของเซี่ยสิงหู่ก็ตกตะลึง และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
เซี่ยสิงหลงกับเซี่ยหย่งเฉิงยิ่งกว่าเจอผี ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง
แม้แต่เชี่ยหรูหู่ก็ยังมองถังเฉาอย่างเคร่งขรึม
สีหน้าของถังเฉายังคงเฉยเมย มองดูคนรอบๆ
“ฉันอยากช่วยชีวิตคน พวกคุณไม่สามารถหยุดฉันได้”
พูดจบ แล้วก็เดินหน้าต่อไป
“คุณคือใครกันแน่”
เซี่ยสิงหู่ตะโกนอย่างรุนแรง ถ้าเป็นคนธรรมดา เขาจะไม่เป็นคู่ต่อสู้กับบอดี้การ์ดของตระกูลเซี่ยแน่นอน
ถังเฉาก้าวเข้ามาหาพวกเขา และในขณะเดียวกันก็เอ่ยชื่อของเขา
“ถังเฉา”
บูม!
หลังจากที่ถังเฉาได้เอ่ยชื่อของเขาแล้ว สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก
ช่วงนี้ ชื่อนี้กำลังมาแรง พวกเขารู้จักแน่นอน
คาดไม่ถึงว่าเป็นคนที่ยืนตรงหน้านี้
เชี่ยหรูหู่จ้องไปที่ถังเฉาอย่างดื้อรั้น ปล่อยให้ลูกพี่ลูกน้องของเขาเสียเปรียบ เป็นคนนี้นี่เอง!
ทันใดนั้นเซี่ยสิงหู่และจ้องไปที่ถังเฉาอย่างดุเดือด: “ถึงคุณจะเป็นถังเฉา คุณก็เข้าตระกูลเซี่ยของฉันไม่ได้เหมือนกัน!”
“ใช่ วันนี้เป็นวันเกิดของเจ้าหญิงน้อย ใครก็ตามที่ไม่ใช่คนตระกูลเซี่ย ก็ไม่สามารถเข้าได้”
“ออกไปจากที่นี่!”
ข้างหลังของเซี่ยสิงหู่ ทุกคนต่างดุเดือดกัน
“หุบปากไปซะหมด!”
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ มีเสียงตะโกนโกรธจากด้านหลัง
เซี่ยสิงจู๋เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่มืดมน ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาจะฆ่า
