ท่านวงสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ในตอนที่มองสายตาของถังเฉาอีกครั้งนั้นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงอยู่แต่แรก
ไม่อยากจะเชื่อ!
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ!
นึกไม่ถึงว่าจะใช้หินก้อนเดียวมาขัดขวางการสังหารของมีดใต้
อาศัยวิธีการเช่นนี้ท่านวงก็เข้าใจแจ่มแจ้งว่าตนเองมองพลาดไปแล้ว
คนหนุ่มในสายตาของเขาคนนี้ไม่จำเป็นต้องให้ตนเองคุ้มครองโดยสิ้นเชิง
ในทางกลับกัน เป็นตัวเขาเองที่จำเป็นต้องให้เขาคุ้มครอง!
น่าขันความคิดก่อนหน้านี้ของตนเองนัก ยังคิดที่จะให้ถังเฉาบาดเจ็บเลือดออก
นาทีนี้ใบหน้าของท่านวงแดงก่ำ ละอายใจจนถึงที่สุด
ที่ตกตะลึงยิ่งกว่านั้นยังมีมีดใต้
ในสายตาที่เขามองไปยังถังเฉาถึงขั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เห็นเพียงมือที่กุมดาบของเขากำลังสั่นสะท้านน้อย ๆ ถ้าหากครั้งนี้มีคนยืนอยู่ด้านหลังของมีดใต้ก็จะค้นพบว่าง่ามนิ้วของเขาแตกออกแล้ว
เลือดสด ๆ สีแดงคล้ำบาดตาไหลรินลงมาจากข้อมือของเขาเป็นสาย หยดลงสู่พื้น
โชคดีที่ตอนนี้เป็นตอนกลางคืน ไม่มีใครมองเห็นเลือดของมีดใต้
โดยไม่ต้องสงสัยเลยสักนิด มีดใต้ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับถังเฉาระยะไกลเมื่อกี้นี้
ก้อนหินโยนมาถูกบนใบมีดของเขา ประสิทธิภาพอันทรงพลังสั่นสะเทือนจนง่ามนิ้วของเขาชา เกือบจะสะเทือนจนมีดของเขาร่วงลงไปแล้ว
นี่เป็นเพียงแค่ก้อนหินที่ถังเฉาขว้างอย่างเรื่อยเปื่อย นับเป็นการปะทะกันไม่ได้ด้วยซ้ำ
ถ้าหากปะทะกันตัวต่อตัวเขาจะเป็นอย่างไร?
มีดใต้จินตนาการไม่ถึงโดยสิ้นเชิง
“มีดใต้ แกยังตะลึงอะไรอยู่? รีบฆ่าเจ้าถังเฉานั่นเสียสิ!”
ด้านหลังมีเสียงตะคอกอย่างค่อนข้างจะเดือดดาลของหูเซียวส่งมา
ลำแสงสลัวราง ดังนั้นคนในตระกูลหูกับแขกในบ้านใหญ่จึงมองไม่เห็นตอนที่ถังเฉาลงมือ
แต่เวลาที่เหลือให้ตระกูลหูมีไม่มากแล้ว
ผู้มีฝีมือสูงของตระกูลลู่เร่งมาถึงแล้ว ผู้แข็งแกร่งของตระกูลเซี่ยยังอยู่ระหว่างทาง
ถ้าหากรอจนตระกูลลู่และตระกูลเซี่ยมากันครบแล้ว คนที่จะถูกล้อมปรายก็จะกลายเป็นพวกเขาแล้ว
ดังนั้นจำเป็นจะต้องสังหารหนึ่งในถังเฉาหรือเซี่ยสิงจู๋ให้ได้ภายในช่วงเวลานี้
“มีดเหนือ มาอยู่กับฉัน”
มีดใต้ฉีกผ้าชิ้นหนึ่งมาพันบนข้อมือที่มีโลหิตไหลรินของตนเอง ทั้งยังเรียกมีดเหนือให้มาอยู่กับตน
มีดเหนือลังเลใจอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็มายืนเคียงคู่กับมีดใต้
ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ให้ความรู้สึกอัศจรรย์ใจกับผู้คนเป็นอย่างยิ่งในทันที
ดวงตาของถังเฉาเองก็หรี่ลงเล็กน้อย มองพิจารณาคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ
สองคนยืนอยู่ด้วยกัน พลังที่ออกมาจากร่างแข็งแกร่งกว่าตอนที่มีเพียงมีดใต้อยู่คนเดียวอยู่มาก
ท่านวงเตือนอยู่ข้าง ๆ “คุณต้องระวัง จุดที่น่ากลัวของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือก็คือตอนที่พวกเขาสองคนลงมือพร้อมกัน”
“พวกเขาเป็นฝาแฝด ดังนั้นจึงมีเจตจำนงเดียวกัน ยิ่งมีทักษะในการต่อสู้ร่วมกันด้วย ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้”
ถังเฉาไม่เอาคำพูดของท่านวงมาอยู่ในใจเลยสักนิด ยิ้มอย่างสบาย ๆ “ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้นคุณรีบกลับไปรายงานผลเถอะ”
พอคำนี้พูดออกมา ท่านวงก็ตกตะลึงอยู่ในใจทันที
หรือว่าเขาจะคาดเดาแผนการของตนกับลู่โป๋หานออกตั้งแต่แรกแล้วหรือ?
“ท่านผู้อาวุโส ระวังตัวด้วยครับ!”
ท่านวงไม่ได้ปฏิบัติต่อถังเฉาอย่างหยิ่งยโสและดูถูกเหมือนก่อนหน้านี้นานแล้ว ตรงกันข้าม เขาเอ่ยสั่งเสียอย่างตั้งอกตั้งใจราวกับเป็นผู้อาวุโสของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น
ในบูโดไม่แบ่งตามลำดับอาวุโส เพียงแบ่งตามความแข็งแกร่ง
ผู้แข็งแกร่งที่อายุน้อย สามารถถูกคนแก่ที่เป็นผู้อ่อนแอเรียกว่า ‘ผู้อาวุโส’ ได้เช่นกัน
ถังเฉาไม่ได้ใส่ใจ เขายืนอยู่อย่างนั้น
ด้วยเหตุนี้ท่านวงจึงจากบ้านใหญ่ตระกูลหูไปในทันที
ในตอนนี้ลู่โป๋หานกำลังรออยู่ในรถ
เห็นท่านวงออกมาแล้ว ลู่โป๋หานก็ตกตะลึงไปในตอนแรก จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“สมกับเป็นท่านวงผู้แข็งแกร่งของตระกูลลู่ของผม จบลงได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้”
ท่านวงกลับส่ายศีรษะ “คุณชายครับ คุณเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้ปกป้องคุณถัง ตรงกันข้าม เป็นคุณถังที่กำลังปกป้องผมอยู่”
“อะไรนะ?”
ได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของลู่โป๋หานก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงในทันที ดวงตาเบิกโต
บนใบหน้าของท่านวงไม่มีความรู้สึกใดใด “คุณชายลู่ครับ ต่อไปต่อหน้าของคุณถังก็ลดเจตนาลงหน่อยเถอะครับ มีใจสวามิภักดิ์ต่อคุณถังก็จะดีครับ”
ลู่โป๋หานไร้จิตวิญญาณอยู่นาน จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม
เขารู้สึกเสียดายนิดหน่อยที่ออกมาจากบ้านใหญ่ตระกูลลู่เร็วขนาดนั้น ไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นข้างในเลยสักนิด
ดูเหมือนท่านวงจะไม่ได้อยากจะพูดอะไร เพียงแต่ปรายตามองสีหน้าท่าทางของลู่โป๋หาน
จากสีหน้าของลู่โป๋หานเขาก็รู้แล้วว่าลู่โป๋หานไม่เชื่อฟังและทำตามความคิดเห็นของเขา
“ไม่เชื่อฟังคำพูดของคนแก่ ความเสียเปรียบจะอยู่ตรงหน้านะครับ…”
ท่านวงถอนหายใจเบา ๆ จากนั้นก็ไปจากตระกูลหู
และในเวลาเดียวกันนี้เอง ที่บ้านใหญ่ตระกูลหู
กองทัพผู้คุ้มกันที่ตระกูลเซี่ย ตระกูลลู่รวมถึงหูอีซานพามาถลันกันเข้ามาในบ้านตระกูลหูทั้งหมด ตามหารอยเท้าที่ถูกทิ้งไว้ของถังเสี่ยวลี้และหูจิ้งซูอย่างโจ่งแจ้ง
เห็นฉากนี้แล้วดวงตาของหูเซียวก็แทบจะพ่นไฟออกมา
“คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ ฆ่าเขาซะ!”
“ครับ!”
คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือขานรับออกมาครั้งหนึ่งด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
นาทีต่อมาพวกเขาทั้งสองคนล้วนกุมมีด พุ่งเข้าไปทางถังเฉาด้วยความรวดเร็ว
เร็วเกินไป ตาเนื้อของคนปกติมองเห็นได้แค่เพียงเงาเคลื่อนไหวของพวกเขา ปรากฏขึ้นมาเป็นระยะ ๆ ราวกับคลื่นไฟฟ้า
“แย่แล้ว รีบไปช่วยคุณถัง!”
เห็นสถานการณ์ดังนั้นบนใบหน้าของเซี่ยสิงจู๋ก็เต็มไปด้วยความร้อนใจ
เขามองนาฬิกาข้อมือ กองกำลังสนับสนุนของตระกูลเซี่ยยังมาไม่ถึง!
ใจของหูอีซานกับซูเซี่ยแทบกระดอนออกมาจากอก
ในที่อันห่างไกล ลมกระโชกแรงระลอกหนึ่งพัดมาจนเสื้อผ้าของพวกเขาเสียดสีจนเกิดเสียงหวีดหวิว
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจก็คือ เฟิ่งหวงไม่ได้ลงมือโดยสิ้นเชิง
ทั้งยังมีสีหน้าสงบนิ่ง ราวกับมองเห็นผลสุดท้ายแล้ว
ขวับ!
แสงจากจุดเดียวสว่างโชติช่วง
ในสายตาของทุกคน เห็นประกายแสงของมีดอันเย็นเยียบแวบผ่านไปสองเงา
คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือชูมีดในมือ ปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าถังเฉาหนึ่งคนด้านหลังหนึ่งคน
มีดหนึ่งแทงเข้าไปที่ใจกลางสันหลังของถังเฉา
มีดหนึ่งฟันเข้าไปที่ลำคอของถังเฉา
หนึ่งฟันหนึ่งแทง รังสีสังหารเข้มข้น ไม่ให้เหลือทางรอดเลยแม้แต่น้อย
“คุณถัง!”
“พี่ถังเฉา!”
หูอีซานกับซูเซี่ยร้องขึ้นมาเสียงดังพร้อมกัน
“ฮ่า ๆ!”
“ในที่สุดเขาก็จะตายแล้ว!”
ทางด้านตระกูลหู หูจิ้งจู๋กลับดีใจสุดประมาณ
สีหน้าบนใบหน้าของหูเซียวก็ยิ่งบิดเบี้ยว “รอไอ้หมอนั่นตายไปแล้ว ต่อไปก็ถึงตาพวกแกแล้ว คืนนี้พวกแกทุกคนจะออกไปจากบ้านตระกูลหูแบบเป็น ๆ ไม่ได้ทั้งนั้น”
หูเซียวไม่ใส่ใจงานวันเกิดเจ็ดสิบปีของตัวเองแล้ว ในใจมีเพียงความเดือดดาล
เผชิญหน้ากับการสังหารของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือแล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบถังเฉาล้วนไม่ได้ขยับเลยสักนิด
ในตอนที่สองมีดกำลังจะแทงถึงถังเฉาข้างหน้าหนึ่งข้างหลังหนึ่งนั้น เขาถึงจะเงยหน้าขึ้นมาเป็นเครื่องหมายสัญลักษณ์แล้วมองพวกเขาอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง
ภายใต้สายตานี้ ไม่ว่าจะเป็นมีดใต้หรือมีดเหนือก็ล้วนมีความรู้สึกหวาดผวาอยู่ในใจ
เหมือนกับว่าที่พวกเขาเผชิญหน้าอยู่นั้นคือผู้แข็งแกร่งที่มีศักยภาพเหนือกว่าพวกเขามาก
แต่พวกเขาก็สงบจิตสงบใจได้ด้วยความรวดเร็ว
“แค่หลอนไปเท่านั้น!”
คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือลอบพูดอยู่ในใจ จากนั้นทั้งสองมีดก็แทงเข้าไปต่อ
เร็วกว่าเดิม แม่นยำกว่าเดิม
ทว่านาทีต่อมา ถังเฉากลับลงมือแล้ว
เขาไม่ได้คิดจะหลบเลยสักนิด มือทั้งสองข้างปล่อยหมัดจู่โจมอย่างแรงไปโดยตรง
พลัก ๆ!
ได้ยินเสียงที่น่าอึดอัดใจสองเสียงดังขึ้นมา ทั่วทั้งสถานที่นั้นเงียบเหมือนกับตาย
“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”
พอเห็นฉากนี้แล้วบนใบหน้าของทุกคนในตระกูลหูก็ขาวซีด
พวกหูอีซานและซูเซี่ยก็มองอึ้ง ๆ
คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือเองก็มีสีหน้าหวาดผวาหาใดเปรียบ
มีดโค้งในมือทั้งสองข้างของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือไม่มีอยู่แล้ว
ไม่เพียงแต่ไม่มีแล้ว ทั้งยังปรากฏอยู่ในมือของถังเฉาอย่างน่าประประหลาด
ถังเฉาควงมีดสองเล่มในมือเล่น ยิ้มอย่างเย็นชา
“พวกคุณชื่อว่าคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือสินะ? ทักษะมีดไม่ผ่านมาตรฐานนะ!”
“แก…”
มองดูฉากนี้ ดวงตาของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือก็เปลี่ยนไปเป็นหวาดผวาหาใดเปรียบ
นาทีนี้ มือเท้าของพวกเขาเย็นเยียบ แข็งทื่ออย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้แต่จะหนีก็หนีไปไม่ได้
สามารถแย่งเอามีดโค้งในมือของพวกเขาไปโดยไม่มีผู้ใดสังเกตรู้ได้ พิสูจน์ได้ว่าศักยภาพที่แท้จริงของถังเฉานั้นเหนือกว่าพวกเขาเยอะมาก!
เหมือนการปะทะกันของเด็กที่เพิ่งจะหัดเดินเป็นกับผู้ใหญ่โตเต็มวัยที่ร่างกายแข็งแรงอย่างไรอย่างนั้นทั้งสองไม่ใช่คนระดับเดียวกันโดยสิ้นเชิง
“แกเป็นใครกันแน่?”
มีดใต้กลืนน้ำลายอย่างรุนแรง ดวงตาทั้งคู่มองพิจารณาถังเฉาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
นึกไม่ถึงว่าในตอนนี้เขาจะสั่นสะท้าน
“คนที่ฆ่าคุณไง!”
เพิ่งจะสิ้นเสียงของถังเฉาเขาก็ยกขาขึ้นสะบัดเตะก้านคออย่างโหดร้ายหนึ่งที
พลัก!
ร่างของมีดใต้โงนเงนราวกับขาดสะบั้นแทบจะร่วงลงไปอย่างไรอย่างนั้น ปลิวไปไกลทันที
ในเวลาเดียวกันนี้เองเขาก็คว้าลำคอของมีดเหนือเอาไว้อย่างโหดเหี้ยม ยกเขาขึ้นมาทั้งตัว จ้องเขาอย่างเยียบเย็น
“ถ้าหากเป็นตอนปกติผมจะเล่นเป็นเพื่อนคุณอย่างไม่ถือสาเลย แต่ตอนนี้ผมกำลังตามหาลูกสาวของผมอยู่ พวกคุณลงมือกับผม เป็นการขัดขวางไม่ให้ผมตามหาลูกสาวของผม ขอโทษด้วยนะ”
เสียงของถังเฉาหนาวเยือกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ นาทีต่อมาก็คว้ามือของมีดเหนือเอาไว้แล้วออกแรงทันที
กร๊อบ!
ทั้งลำคอของมีดเหนือถูกถังเฉาบิดจนหัก ตกลงอย่างไรเรี่ยวแรง
ร่างกายของมีดเหนือไร้แววของการมีชีวิตใดใดอีก หมดลมหายใจตายไป
“มีดเหนือ!”
มีดใต้ที่ถูกโยนออกไปมองเห็นมีดเหนือตายอย่างน่าอเนจอนาถก็ร้องขึ้นมาอย่างฉับพลัน ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ
“ฉันจะฆ่าแก!”
เขาพุ่งเข้าไปทางถังเฉาอย่างสุดชีวิตราวกับไม่ต้องการมีชีวิตแล้วอย่างไรอย่างนั้น
ถังเฉากวาดตามองอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้นปลายเท้าก็งัดขึ้น
มีดโค้งที่อยู่บนพื้นถูกถังเฉางัดขึ้นมาเบา ๆ
ฟึ่บ!
ออกแรงเตะทีหนึ่ง ทำให้มีดโค้งกลายเป็นเงาเคลื่อนไหวแฉลบไปทางหน้าอกของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนืออย่างรุนแรง
ปั่ก!
มีดเล่มนี้แทงทะลุหน้าอกของมีดใต้ทั้งเล่มราวกับลูกธนูที่แหลมคนดอกหนึ่ง
ทันใดนั้นเลือดเนื้อก็แตกกระจาย โลหิตพุ่งขึ้นราวกับน้ำพุ
ตึง!
มีดโค้งปักอยู่บนกำแพงคฤหาสน์ตระกูลหูอย่างรุนแรง คมมีดที่เดิมเป็นสีขาวถูกโลหิตอาบย้อมจนเป็นสีแดงฉาน
และศพของมีดใต้ก็ถูกนำพาไปด้วย คนเป็น ๆ ถูกตอกยึดจนตายอยู่บนกำแพงสูง
ศพยังค่อย ๆ โยกซ้ายทีขวาทีอย่างช้า ๆ
เลือดหยดติ๋ง ๆ ลงมาบนหน้าผากของหูเซียว
ศพของมีดใต้ถูกแขวนอยู่เหนือศีรษะของหูเซียว
“อ๊ากกกกก!”
ร่างกายของหูเซียวอ่อนยวบ ล้มลงไปนั่งบนพื้นทันที
สองขาสั่นน้อย ๆ กางเกงเปียกเป็นดวง
กลัวจนปัสสาวะราดออกมา!
พวกของเซี่ยสิงจู๋มองอย่างวิญญาณหลุดอยู่เป็นนาน ทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดังออกมา
“คู่นักมีดทั้งใต้และเหนืออะไรกัน ต่อหน้าถังเฉาไม่สามารถที่จะทนได้แม้แต่การโจมตีครั้งเดียวเช่นนี้!”
ใครก็คิดไม่ถึงว่าคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือที่ยิ่งใหญ่ในสายตาของคนทั่วไป ต่อหน้าของถังเฉาแล้วจะทนไม่ได้แม้แต่การโจมตีครั้งเดียวอย่างคาดไม่ถึง
เพียงแค่สามยกก็ถูกถังเฉาจัดการเสียเรียบ
นาทีนี้ใบหน้าของคนตระกูลหูราวกับศพ แม้แต่หูจิ้งจู๋ก็ลงไปนั่งกับพื้นดังตุ้บอย่างไร้เรี่ยวแรง
ครั้งนี้ตระกูลหูจบสิ้นแล้วจริง ๆ!
“เจ้าบ้านหู ยังมีใครอีกไหม เอาออกมาให้หมด เอาสวะสองคนออกมานับเป็นอะไรได้!”
เซี่ยสิงจู๋เยาะหยันขึ้นมาทันที
ต่อหน้าถังเฉาแล้ว คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือไม่ใช่สวะหรืออย่างไร?
“คุณถังครับ เจอคุณหูจิ้งซูแล้วครับ!”
ทันใดนั้น ผู้คุ้มกันคนหนึ่งของตระกูลเซี่ยก็รีบร้อนถลันออกมา
ถังเฉาเอ่ยถามทันที “อยู่ไหน?”
ผู้คุ้มกันคนนั้นโบกไม้โบกมือ ผู้คุ้มกันสองคนก็พาหูจิ้งซูวิ่งออกมา
ผมเผ้าของเธอกระเซอะกระเซิง เสื้อผ้าก็ไม่เรียบร้อยอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าจะถูกรังแกมาไม่น้อย
พอเธอมองเห็นถังเฉาเธอก็คว้ามือของถังเฉาเอาไว้แน่น
“เสี่ยวลี้… เสี่ยวลี้ถูกพาไปขังอยู่ในอุโมงค์ใต้ดินแล้ว!”
