พอซุนหงเจี๋ยพูดประโยคนี้จบ สีหน้าของหวางเฉียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เพราะประโยคนี้เท่ากับเปิดโปงจุดประสงค์ที่เธอจัดงานเลี้ยงรุ่นขึ้น
ก็คือให้สามีของเธอมาอธิบายว่าลอตเตอรีเล่นกันอย่างไร
พูดออกมาหมดแล้ว ก็คือล้างสมอง ให้คนมากกว่านี้มาล้างสมอง
เธอเคยค้นมาก่อนแล้วว่าในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นทุกคนนั้น หลินชิงเสว่ร่ำรวยที่สุด ฐานะทางสังคมสูงส่งที่สุด
ถ้าหากสามารถหลอกหลินชิงเสว่มาได้ เช่นนั้นพวกเธอก็สามารถหาเงินได้เยอะแล้ว ถ้าไม่ทำให้หลินชิงเสว่สิ้นเนื้อประดาตัวก็จะไม่ล้มเลิกแน่
แน่นอนว่าหลินชิงเสว่ฟังจุดประสงค์ของการจัดงานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ออก ทันใดนั้นสายตาก็เยียบเย็นขึ้น
“พวกเธอกำลังรวมหัวกันเล่นพนัน ธุรกิจแบบพีระมิด ถ้าหากฉันใจดำหน่อยก็จะสามารถร้องเรียนพวกเธอได้เลย!”
สายตาของหลินชิงเสว่มองหวางเฉียนกับซุนหงเจี๋ยอย่างหนาวยะเยือก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น
หวางเฉียนตกใจ เห็นได้ชัดว่านึกไม่ถึงว่าหลินชิงเสว่จะไร้น้ำใจได้ขนาดนี้ ถึงแม้ว่าสีหน้าจะไม่น่ามอง แต่กลับไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย
“หลินชิงเสว่ นี่ฉันกำลังช่วยเธอนะ การมีอยู่ของบริษัทลอตเตอรีถูกต้องตามกฎหมายด้วยตัวของมันเองอยู่แล้ว เธอเอาอะไรมาร้องเรียนพวกเรา?”
ใบหน้าของหวางเฉียนเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ซุนหงเจี๋ยกลับไม่ได้หวั่นไหว เพียงแต่ยิ้มออกมา เอ่ยว่า “คุณหลินครับ คุณก็เหมือนกับคนนอกวงการหลายคนที่ยังไม่เข้าใจลอตเตอรี ยังมีอคติและความเข้าใจผิด ๆ ต่อลอตเตอรี”
“ความตั้งใจดั้งเดิมของบริษัทลอตเตอรีคือในขณะเดียวกันที่เสพสุขอยู่กับการแข่งขันก็มีความสุขกับสถิติเพิ่มขึ้นไปอีก มันถูกกฎหมายด้วยตัวของมันเอง”
“ทำไมถึงมีผู้คนมากมายต่อให้สิ้นเนื้อประดาตัวก็ยังจะเล่นลอตเตอรี ก็เพราะว่ามันเป็นธรรมชาติของมนุษย์”
รอยยิ้มของซุนหงเจี๋ยทำให้หลินชิงเสว่รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเป็นอย่างยิ่ง
“ธรรมชาติของมนุษย์ก็คือผู้ที่เสพติดการเล่นพนัน ลอตเตอรีเพียงแค่ทำให้คนประเภทนี้หาเหตุผลเข้าข้างตัวเองขึ้นมาได้ยิ่งขึ้นก็เท่านั้นเอง พวกเขาเชื่อมั่นว่าจะต้องมีสักวันที่พวกเขาจะร่ำรวยขึ้นมาในชั่วข้ามคืน โอกาสที่จะเปลี่ยนชีวิตขึ้นมา”
“แต่ว่า สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ตกอยู่ในห้วงเหวลึก ครอบครัวต้องแตกแยก บ้านแตกสาแหรกขาด”
หลินชิงเสว่เอ่ยอย่างเย็นชา ในคำพูดต่อต้านเป็นอย่างมาก
ซุนหงเจี๋ยยิ้มพลางเอ่ยว่า “นั่นเป็นเพราะพวกเขาเล่นไม่เป็น ไม่ได้เรียนรู้เคล็ดลับและวิธีการ”
“ถ้าหากมีคนนำพาพวกเขาเล่น เช่นนั้นสถานการณ์ก็จะแตกต่างกันเป็นอย่างมาก”
“ผมเป็นรองผู้จัดการของบริษัทลอตเตอรีอินหวง ผมรู้กฎเกณฑ์และเวลาในการดำเนินการ ซื้อมากไม่ใช่ซื้อน้อย ซื้อในช่วงเวลาไหน ซื้อให้ใครชนะ นี่ล้วนเป็นทักษะนะ”
หลินชิงเสว่ใบหน้าเยือกเย็นไม่พูดไม่จา ถังอย่างไรเธอก็แน่วแน่ว่าไม่มีทางจะไปแตะของแบบนี้เด็ดขาด
“หลินชิงเสว่ เธออย่ามาไม่รู้จักแยกแยะดีชั่ว สามีของฉันพูดแล้วว่าจะพาเธอไปเล่น โดยภาพรวมแล้วนั่นไม่มีความเสี่ยงที่จะขาดทุนนะ นี่ใหญ่กว่าความเสี่ยงที่เธอทำธุรกิจอีกนะ!”
หวางเฉียนชี้หลินชิงเสว่ เอ่ยขึ้น
ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบ สีหน้าของหลินชิงเสว่ก็นิ่งเรียบมาโดยตลอด “ฉันไม่มีทางไปแตะของแบบนี้หรอก แล้วฉันก็จะไม่ให้คนใกล้ตัวของฉันไปแตะต้องด้วย พวกเธอเลิกคิดเรื่องนี้เถอะ”
เห็นหลินชิงเสว่ถือทิฐิเป็นอย่างยิ่งเช่นนี้ บนใบหน้าของหวางเฉียนกับซุนหงเจี๋ยก็ปรากฏความเดือดดาล
“ไม่ได้ ไม่ง่ายเลยกว่าเพื่อนเก่าจะได้มาเจอกัน เธอจำเป็นจะต้องไปพบกับฉันสักหน่อย!”
ทันใดนั้นหวางเฉียนก็คว้ามือของหลินชิงเสว่เอาไว้ บีบบังคับพาตัวเธอไป
“เธอปล่อยฉันนะ! เธอคิดจะทำอะไร…”
บนใบหน้าของหลินชิงเสว่มีความลุกลี้ลุกลนอยู่บ้าง ตอนนี้เธอตั้งครรภ์อยู่ ไม่สามารถปะทะกันอย่างดุเดือดกับคนอื่นได้”
ยิ่งรวมไปถึงผู้คนที่สัญจรไปมามากมาย หลินชิงเสว่ถูกหวางเฉียนพาตัวไปจริง ๆ แล้ว
“หยุดนะ!”
ในตอนนี้เอง ด้านหลังก็มีเสียงตวาดเสียงต่ำดังขึ้นมา
หลินชิงเสว่หันกลับไปมอง ชั่วพริบตาที่มองเห็นถังเฉา ฉับพลันบนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม “ที่รัก คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?”
ถังเฉายิ้มแล้วเอ่ยว่า “เดิมทีผมมาหาพวกของจ้าวหยูน นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอคุณเข้า”
หลินชิงเสว่ไม่ได้พูดอะไร สาเหตุที่เธอมาสนามกีฬาเมืองเจียงเฉิงก็เพราะสงสัยว่าเจ้ามังกรคือถังเฉา
เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังไม่ได้ค้นพบก็เท่านั้นเอง
ตอนนี้ได้เจอถังเฉาที่นี่ ความสงสัยในใจของเธอยิ่งรุนแรงขึ้น
ถังเฉาไม่ได้ค้นพบความคิดเหล่านั้นของหลินชิงเสว่
ในตอนนี้ เขากำลังมองหวางเฉียนกับซุนหงเจี๋ยอย่างหนาวเหน็บ “ภรรยาของผมไม่อยากไป พวกคุณยังคิดจะบังคับเธออย่างนั้นหรือ?”
เขาคว้าไปที่ข้อมือของหวางเฉียนเอาไว้ดังพลั่ก
“อ๊ากก!”
หวางเฉียนร้องออกมาอย่างน่าเวทนาในทันที เธอเพียงรู้สึกว่าข้อมือของเธอราวกับโดนเหล็กสองชิ้นหนีบเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น บีบอัดมาอย่างต่อเนื่อง
“ปล่อยภรรยาของผม!”
สีหน้าของซุนหงเจี๋ยเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก มีความเดือดดาล เอ่ยประณามถังเฉาไปด้วยความโกรธ
ถังหันกลับไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง มองเขาหนึ่งทีอย่างเยียบเย็น
แค่แวบเดียวก็ทำให้ซุนหงเจี๋ยหวาดกลัวขึ้นมาในทันที
สายตานี้หนาวเหน็บเกินไปแล้ว!
“ปล่อยนะ! ปล่อยนะ! มือของฉัน… จะหักอยู่แล้ว…”
หวางเฉียนกำลังร้องอย่างน่าเวทนา รีบปล่อยมือหลินชิงเสว่ทันที
ถังเฉาเองก็ปล่อยมือของหวางเฉียน หวางเฉียนร้องโหยหวนพลางหดมือของตัวเองกลับไป คลึงมือไม่หยุด
พอตั้งสติขึ้นมาได้ เธอก็มองหลินชิงเสว่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมอำมหิต เอ่ยอย่างเดือดดาลว่า “หลินชิงเสว่ นี่คือสามีของเธอเหรอ? เขากล้ามากนะ นึกไม่ถึงว่าจะกล้าลงมือกับฉัน?”
ถังเฉาวางใจต่อหลินชิงเสว่ไปไม่น้อย เธอดึงข้อมือของถังเฉาเบา ๆ มองหวางเฉียนทีหนึ่ง “เขาเป็นสามีของฉัน มีปัญหาไหม?”
สายตาของถังเฉาเย็นชา “ถ้าคุณไม่ลงมือกับภรรยาของผม ผมก็ไม่มีทางจะไปลงมือกับคุณ”
“แก…”
หวางเฉียนมองพิจารณาถังเฉาขึ้นลง โดยเฉพาะเครื่องแต่งกายทั้งตัวที่ธรรมดาจนไม่สามารถจะธรรมดาไปมากกว่านี้ ความเดือดดาลบนใบหน้ากยิ่งเพิ่มมากขึ้น “แก ไอ้สวะ อย่าคิดว่าแต่งงานกับหลินชิงเสว่ที่เป็นเศรษฐินีแล้วจะสามารถทำกำเริบเสิบสานตามอำเภอใจโดยไม่เกรงกลัวใด ๆ ได้นะ ยังไม่รีบคุกเข่าลงมาขอโทษพวกเราอีก!”
เมื่อกี้ถังเฉาเกือบจะทำข้อมือของเธอหักแล้ว จนกระทั่งตอนนี้เธอยังเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว ดังนั้นหวางเฉียนไม่มีทางกลืนความโมโหนี้ลงท้องไปอย่างเด็ดขาด
ถังเฉาร่าเริงขึ้นมาทันที “คุกเข่าให้พวกคุณ? ขอโทษ? พวกคุณมีเกียรติขนาดนั้นเลยเหรอ?”
หวางเฉียนได้ยินอย่างนั้น ความเดือดดาลก็ยิ่งเข้มข้น “อะไรนะ? สามีของฉันเป็นรองผู้จัดการของบริษัทลอตเตอรีอินหวง ขอบข่ายใหญ่กว่าลี่จิงกรุ๊ปของพวกแกอยู่มาก แกไม่กลัวจะล่วงเกินพวกเราเหรอ?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของถังเฉายิ่งชัดขึ้น “รองผู้จัดการของบริษัทลอตเตอรีอินหวง? ใช่ที่มีข่าวภายในโดยเฉพาะ มาโน้มนำทิศทางเปิดเกม?”
หวางเฉียนประหลาดใจเล็กน้อย หันกลับไปมองซุนหงเจี๋ยแวบหนึ่ง “เป็นอย่างนั้นเหรอที่รัก?”
เธอไม่ได้เข้าใจเรื่องทางด้านลอตเตอรีเป็นพิเศษ เธอแค่รับผิดชอบเรียกเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเธอมา รวมพวกเขาเอาไว้ด้วยกัน จากนั้นก็ให้ซุนหงเจี๋ยไปล้างสมอง
ซุนหงเจี๋ยยืดอกอย่างเป็นไปเองตามธรรมชาติ ยิ้มน้อย ๆ แล้วเอ่ยว่า “เหมือนคุณจะเข้าใจได้อย่างชัดเจนมาก”
“ข่าวภายในของบริษัทลอตเตอรีบันเทิง ผมสามารถได้รับข้อมูลที่ได้มาโดยตรงจริง ๆ อาศัยข่าวนี้เปิดสถิติเกม สูงถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นไป”
“มีเพื่อนร่วมชั้นของเฉียนเฉียนหลายคนมาอ้อนวอนให้ผมพาพวกเขาไปเล่นด้วยกัน ถึงขั้นที่ทุกคนเตรียมอั่งเปาเอาไว้ให้ผมแล้วด้วย ตอนนี้คุณก็น่าจะเข้าใจดีว่าเล่นลอตเตอรีกับผมนั้นทำเงินได้เยอะขนาดไหน? โดยเฉพาะกำไรมั่งคงไม่มีขาดทุนด้วย”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว บนใบหน้าของซุนหงเจี๋ยก็มีสีหน้าอวดดีอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ
หลินชิงเสว่ใบหน้าเยือกแข็ง เห็นได้ชัดว่าไม่ชอบการหาเงินมาด้วยวิธีการเช่นนี้
ถังเฉาหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ มองซุนหงเจี๋ยแล้วส่ายหัวในทันที “ผมสามารถบอกคุณอย่างมีความรับผิดชอบมาก ๆ ได้ว่าข้อมูลที่คุณจะได้รับมาโดยตรงต่อไปนี้จะทำให้คุณต้นทุนหายไปอย่างไม่หวนกลับ”
“อะไรนะ?”
พูดคำพูดที่ทำให้คนตกใจตายไม่หยุด!
หลังจากที่ถังเฉาพูดประโยคนี้จบ ทุกคนก็ล้วนตกใจกลัว
ไม่เพียงแต่หวางเฉียนกับซุนหงเจี๋ยที่เบิกตากว้างอ้าปากค้าง แม้แต่หลินชิงเสว่เอาก็ใช้สายตาไม่อยากจะเชื่อมองไปยังถังเฉา
“คุณกำลังพูดอะไรคะ?”
เธอเคยคิดว่าถังเฉาจะตอบโต้ แต่คิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมา
ผลลัพธ์ของเกมอยู่ในการควบคุมของบริษัทลอตเตอรี มีเพียงเจ้าหน้าที่ภายในเท่านั้นที่มีความเป็นไปได้ที่จะสามารถแก้ไขผลลัพธ์ ถังเฉากล้าพูดคำพูดแบบนี้ได้อย่างไร?
อีกทั้งในใจของหลินชิงเสว่ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง
เบื้องหลังของบริษัทลอตเตอรีนั้นมีคนที่ร่ำรวยมากมายที่ลงเดิมพันเอาไว้แล้ว ถ้าหากแพ้ คนที่ไปยุแหย่ก็คงจะเป็นคนที่ร่ำรวยที่อยู่เบื้องหลัง
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ…”
หลังจากที่เรียกสติคืนมาได้ หวางเฉียนกับซุนหงเจี๋ยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
โดยเฉพาะซุนหงเจี๋ยที่หัวเราะจนน้ำตาเล็ดออกมา สายตาที่ใช้มองถังเฉาก็เหมือนกับมองเห็นคนโง่คนหนึ่ง
“ผมถึงจะเป็นรองผู้จัดการของบริษัทลอตเตอรี ผมมีข้อมูลโดยตรง คุณจะไปรู้อะไร?”
ซุนหงเจี๋ยชี้ไปที่ถังเฉา สายตาหยิ่งยโสมาก
หวางเฉียนมองหลินชิงเสว่อย่างเยาะหยัน “ชิงเสว่เอ๋ย ดูเหมือนว่าสามีที่เธอหาได้ไม่เพียงแต่จะไร้ประโยชน์ ไอคิวยังต่ำมาอีกด้วย ใช้สมองคิดอย่างคนทั่วไปยังเป็นไปไม่ได้เลย”
ได้ฟังหวางเฉียนเหน็บแนมถังเฉา สีหน้าของหลินชิงเสว่ก็ไม่น่ามองอย่างถึงที่สุด
มีใจอยากจะช่วยถังเฉาพูดสักสองประโยค แต่เธอก็ไม่ควรจะพูดออกไป
เพราะว่าถังเฉาพูดจาไร้สาระเกินไปยังไงล่ะ!
“เฉียนเฉียน เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”
“นี่ไม่ใช่หลินชิงเสว่ที่เป็นดาวของโรงเรียนตอนนี้เหรอ?”
“คนคนนี้เป็นใครน่ะ? คงไม่ใช่สามีของหลินชิงเสว่หรอกนะ?”
ทันใดนั้นด้านหลังก็มีคนกลุ่มหนึ่งพรั่งพรูกันเข้ามา มีทั้งชายและหญิง
สีหน้าของหลินชิงเสว่ยิ่งไม่น่ามองมากขึ้นไปอีก คนพวกนี้ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าที่หวางเฉียนเรียกมาในงานรวมรุ่น
สายตาทุก ๆ คู่มองพวกเขาเหมือนกับมองสัตว์ที่อยู่ในสวนสัตว์
เพื่อนร่วมชั้นเก่ามาแล้ว หวางเฉียนก็ให้ความสนใจในทันที พูดอย่างฮึกเหิมยิ่งขึ้น
“ฉันจะแนะนำให้ทุกคนรู้จัก คนคนนี้น่ะ ก็คือสามีของดาวโรงเรียนของพวกเรา เขาเพิ่งจะพูดว่าถ้าลงเดิมพันกับสามีของฉันก็จะขาดทุนย่อยยับ เงินทุนหายไปหมด!”
“ฮ่า ๆ ๆ…”
พอหวางเฉียนพูดจบ เพื่อนร่วมชั้นเก่าเหล่านั้นก็หัวเราะเสียงดังลั่น
“พี่น้อง นายเข้าใจลอตเตอรีเหรอ? ถึงได้พูดเหลวไหลแบบนั้น?”
“นายรู้ไหมว่าสามีของเฉียนเฉียนเป็นใคร? รองผู้จัดการของบริษัทลอตเตอรีอินหวงเชียวนะ! ข้อมูลภายในที่เขาพูดออกมาล้วนแต่เป็นความปรารถนาดีที่มีค่า ที่นายพูดล่ะ? ล้วนแต่เป็นเรื่องตลกไร้สาระ!”
“ชิงเสว่เอ๋ย เมื่อก่อนตอนที่เธออยู่ในโรงเรียนมีคนรวยมากมายมาจีบเธอ เธอไม่สนใจสักคนก็ช่างเถอะ ทำไมถึงได้หาคนระดับนี้มาได้นะ?”
“…”
พวกเขาซุบซิบกัน ไม่เชื่อคำพูดของถังเฉาเลยแม้แต่น้อย ทั้งยังถือโอกาสด่าหลินชิงเสว่ไปด้วยเลย
ทว่าถังเฉายังคงไม่โกรธ ถึงขั้นที่มองพวกเราแล้วหัวเราะบ้าง
“ผมได้เตือนพวกคุณแล้วนะ เชื่อหรือไม่ก็เป็นเรื่องของพวกคุณ อย่าให้ถึงตอนที่ผลลัพธ์ของเกมออกมาแล้วต้องสิ้นเนื้อประดาตัว เงินทุนหายไปกันทุกคนก็แล้วกันนะ”
ถังเฉายิ้มและพูดขึ้นอย่างสงวนท่าที
ซุนหงเจี๋ยส่ายศีรษะ “ทุกคนเชื่อผมนะ ซื้อมู่เจียงจากตระกูลฉินกันให้หมด สุดท้ายคนที่จะกลายเป็นที่หนึ่งของประชุมแดนเหนือจะต้องเป็นเขาแน่ ๆ!”
“โอเค!”
“ซื้อแล้ว!”
ชายหญิงเหล่านั้นเหมือนกับโดนล้างสมองกันไปทุกคน ทุกคนลงเดิมพันที่มู่เจียงจากตระกูลฉิน
และยังมี ถึงขั้นที่เอาทรัพย์สินในบ้านทั้งหมดมาลงเดิมพันด้วย
ฉินรั่วอิงช็อกไปทั้งดวงตา ก่อนหน้านี้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ติดการพนันถึงได้บ้าคลั่ง
ตอนนี้ถือว่าเธอได้เข้าใจแล้ว
“หลินชิงเสว่ ให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย ตกลงจะลงเดิมพันด้วยไหม?”
หวางเฉียนเอ่ยกับหลินชิงเสว่ว่า “เดิมพันด้วย บริษัทของเธอก็จะพัฒนาไปอีกก้าว?”
ถังเฉาเอ่ยปฏิเสธแทนหลินชิงเสว่ “ไม่จำเป็น ขอให้พวกคุณประสบความสำเร็จตั้งแต่เริ่มแล้วกันนะครับ”
พูดจบก็จูงมือของหลินชิงเสว่ ตั้งใจจะจากไป
หวางเฉียนมองพวกเขาเหมือนมองคนโง่ “ส่งเงินให้ถึงมือแล้วยังไม่เอา เป็นคนโง่จริง ๆ! พวกเธอรอดูเถอะ รอจนจบงานประชุมแดนเหนือแล้ว ฐานะของทุกคนที่นี่ก็จะสูงกว่าพวกเธอเป็นเท่าตัว!”
