สมญานามเจ้ามังกร
สี่คำนี้ลั่นออกมา ทั้งตระกูลเจียงก็เงียบสงัดทันที
ทุกคนล้วนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง มองถังเฉาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
แม้แต่เจียงหนานซานกับผู้นำของสมาคมการต่อสู้ก็ล้วนแต่ใจเต้นตึกตัก มองถังเฉาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เจ้ามังกร? แกบอกว่าแกคือเจ้ามังกร?”
ชายกลางคนที่ศักยภาพอ่อนด้อยที่สุดคนนั้นเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ
“ใช่”
ถังเฉาอมยิ้มพยักหน้า
ทุกคนมองหน้ากันไปมา
นาทีต่อมา ทุกคนล้วนแต่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ
“แกพูดอะไรน่ะ แกคือเจ้ามังกร? ถ้าอย่างนั้นฉันก็เป็นหัวหน้าเสือแล้วล่ะ!”
“จะโม้ก็ไม่รู้จักวางโครงเรื่องสักหน่อยนะ!”
“อวดเก่งจนขึ้นไปบนหัวเจ้ามังกรแล้ว”
……
ทุกคนในตระกูลเจียงล้วนแต่มีปฏิกิริยาใหญ่โต ไม่มีใครไม่เหยียดหยามถังเฉา
ชายร่างกำยำหัวล้านของสมาคมการต่อสู้ก็มองถังเฉาด้วยสายตาดุดัน เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนาวเหน็บว่า “ไอ้หนุ่ม แกรู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่?”
ถังเฉามีสีหน้าจนด้วยปัญญา แบไม้แบมือพลางเอ่ยว่า “ผมคือเจ้ามังกรจริง ๆ ที่หนึ่งของประชุมแดนเหนือไม่ใช่ผมหรือไง สมญานามที่ผมตั้งให้ตัวเองก็คือเจ้ามังกรไง”
“…”
ถังเฉาพูดจบบรรยากาศของบ้านก็เปลี่ยนเป็นอึดอัดขัดเขินเป็นอย่างมากในทันที
อย่าว่าแต่เจียงหนานซานเลย แม้แต่ชายหัวล้านร่างกำยำเองกลั้นสีหน้าไว้ไม่ได้ ใบหน้าปรากฏความโมโหอย่างรุนแรงอย่างไม่รู้ตัว
“ไอ้หนุ่ม แกกล้าล้อเล่นกับพวกเราเหรอ?”
ทุกคนในตระกูลเจียงเองก็มองด้วยสายตาโมโห
ถังเฉาถอนหายใจ เอ่ยอย่างจนปัญญาว่า “ผมไม่ได้ล้อเล่นกับพวกคุณนะ ผมก็คือเจ้ามังกรไง เป็นพวกคุณที่คิดเองเออเองก็เท่านั้น”
“…”
ใบหน้าของทุกคนล้วนแต่กระตุกแรง ๆ ทันที
ตอนที่ถังเฉาพูดว่าตนเองคือเจ้ามังกร ทุกคนล้วนแต่ตกอกตกใจ
ถ้าหากเป็นเจ้ามังกรจริง ๆ อย่าว่าแต่ตระกูลเจียงเลย แม้แต่ทั้งสมาคมการต่อสู้นั่นก็ยังไม่กล้ายุแหย่ด้วย
นั่นเป็นตำนานเชียวนะ!
แต่ว่าถังเฉาพูดคำว่าเจ้ามังกรสองคำนั้นอีกก็แฝงไว้ด้วยความหมายแฝง ทันใดนั้นก็เข้าใจได้ในทันที
เจ้ามังกรนี้ ไม่ใช่เจ้ามังกรนั้น!
อันแรกเป็นแค่สมญานาม!
ประชุมแดนเหนือพักก่อนหน้านี้จัดขึ้นที่เมืองเจียงเฉิงอย่างเลื่องลือ จัดขึ้นด้วยตัวของมู่ตงเฟิงผู้พิทักษ์แดนตะวันตกเอง และก็แก้ไขสถานการณ์อึดอัดขัดเขินที่ไม่มีใครพิทักษ์แดนเหนือในตอนนี้
แต่ขั้นตอนของประชุมแดนเหนือก็พลิกผัน ไม่เพียงแต่เลือกผู้แข็งแกร่งออกมาไม่ได้ ทั้งยังถูกจู่โจมด้วยระเบิดจากองค์กรนานาชาติ ปิดล้อมคนหมื่นสองหมื่นคนไว้ในสนามกีฬา คุกคามจนกลายเป็นตัวประกัน!
เรื่องนี้ไม่เพียงแต่เลื่องลือในเมืองเจียงเฉิง ถึงขั้นที่ดึงดูดความสนใจของทั้งประเทศ เพิ่มความกดดันมหาศาลในสังคม ถึงได้แก้ไขได้ด้วยบุคคลนิรนามคนหนึ่งที่มีสมญานามว่า ‘เจ้ามังกร’
งานประชุมแดนเหนือไม่ได้ตัดสินแพ้ชนะอย่างเด็ดขาด แต่ใคร ๆ ก็ล้วนแต่รู้อยู่แก่ใจ ว่าผู้ที่ใช้สมญานามว่าเจ้ามังกรคนนั้นก็คือผู้ชนะ
ถึงว่าแม้ว่าคนที่จะรับหน้าที่พิทักษ์แดนเหนือคนต่อไปจะต้องปล่อยไปก่อน แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อภาพลักษณ์ของเจ้ามังกรที่อยู่ในใจของผู้คน
เจียงหนานซานกับชายหัวล้านร่างกำยำนั้นมีสีหน้าประหลาดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ
“แกก็คือคนที่ขนานนามสมญานามว่า ‘เจ้ามังกร’ ในงานประชุมแดนเหนือในตอนนั้น?”
ถังเฉาพยักหน้าอย่างยินดีปรีดา “ถ้าปลอมยินดีเปลี่ยนให้”
“เป็นไปไม่ได้!”
เจียงหนานซานโบกมืออย่างแรง มืดครึ้มไปทั้งใบหน้า “การประชุมแดนเหนือในครั้งนั้น ถึงแม้ว่าตระกูลเจียงของฉันจะไม่ได้เข้าร่วม แต่ก็รู้สถานการณ์ย่อ ๆ อยู่บ้าง”
“เจ้ามังกรสวมหน้ากากโลหะ แกมีหน้ากากนั้นไหม?”
พอคำนี้ลั่นออกมา สายตาของทุกคนก็ไปรวมกันอยู่บนร่างกายของถังเฉา
ความจริง เจ้ามังกรสวมหน้ากาก ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่าใบหน้าที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นอย่างไร
ขอเพียงถังเฉาเอาหน้ากากออกมาได้ พวกเขาก็จะเชื่อว่าเขาคือเจ้ามังกร
ใครจะไปรู้ว่าถังเฉาจะมองพวกเขาเหมือนกับคนโง่ “พวกคุณบ้าหรือเปล่า? ใครจะพกหน้ากากออกมาข้างนอกโดยไม่มีธุระ?”
“ไม่ใช่ว่าพวกคุณถามสมญานามของผมหรอกหรือ ยังบอกว่าไม่ฆ่าคนที่ไม่มีสมญานาม ผมพูดแล้วพวกคุณก็ไม่เชื่ออีก ยังจะสู้อยู่ไหม?”
ถังเฉามีสีหน้าหงุดหงิด
เจียงไป๋เสว่ที่อยู่ด้านหลังกลับหัวเราะก๊ากออกมา
เขารู้ดีว่าอารมณ์ของเขาไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ จึงตั้งใจจะพูดแบบนี้
“อะแฮ่ม ๆ!”
หลังจากที่หัวเราะเสร็จแล้วเจียงไป๋เสว่ก็เอ่ยว่า “ฉันรับรองได้ ตอนนั้นฉันก็อยู่ด้วย เป็นคนไม่กี่คนที่รู้ฐานะของเขา”
“บังอาจ!”
ชายกำยำหัวล้านฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว ตะคอกเสียงดังครั้งหนึ่ง มองถังเฉาด้วยดวงตาที่ราวกับมีดดาบ “แค่สมญานามเดียว ต่อให้แกเป็นเจ้ามังกรของงานประชุมแดนเหนือแล้วจะอย่างไร “แค่ผ่านงานชุมนุมการต่อสู้ธรรมดามาทุกตระกูลก็เอาตัวเองเป็นสำคัญขนาดนี้แล้ว?”
ถังเฉามองชายกำยำหัวล้านคนนั้นแวบหนึ่งอย่างสนอกสนใจ เอ่ยอย่างเห็นด้วยว่า “ผ่านมาทุกตระกูลจริง ๆ แต่ว่าคุณไม่ได้เข้าร่วมก็มาตำหนิไปเรื่อยแล้ว หรือว่าขาดความเชื่อไปแล้ว?”
“ตลกแล้ว!”
ชายกำยำหัวล้านยังไม่ได้พูดอะไร ผู้แข็งแกร่งที่เป็นลูกน้องหลายคนก็พูดขึ้นก่อน ยิ้มอย่างเย็นชา
“คุณกู่ชิงมีฐานะเช่นไร หัวหน้าของสมาคมเยี่ยนจิง จะไปให้ความสำคัญกับงานประชุมระดับนั้นได้อย่างไร? แค่เล่นการละเล่นเด็ก ๆ จริง ๆ!”
“ใช่ ถ้าหากคุณกู่ชิงไปแล้ว ยังจะต้องลุ้นอีกหรือ ประกาศว่าเป็นที่หนึ่งไปได้เลย!”
“คนที่ไม่ได้ถูกเข้าร่วมคัดเลือกการแข่งขันเป็นอันดับที่หนึ่ง มีคุณสมบัติอะไรมาเทียบกับคุณกู่ชิงได้?”
ชายกำยำที่ชื่อว่ากู่ชิงได้รับการเทิดทูนจากในสมาคมเยี่ยนจิง
ได้ยินถังเฉาสงสัยกู่ชิง ก็พากันตอบโต้กลับ
พวกของเจียงหนานซานยิ้มเยือกเย็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาเอาไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดที่ใหญ่ที่สุดออกมาแล้ว เรียกคนของสมาคมการต่อสู้มาที่นี่แล้ว จะต้องหยุดถังเฉากับเจียงไป๋เสว่ให้อยู่ที่นี่ตลอดไปให้ได้
ไม่ว่าจะเป็นถังเฉาหรือว่าเจียงไป๋เสว่ ก็ล้วนแต่ทำให้เจียงหนานซานรู้สึกหวาดกลัว
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจตำแหน่งผู้นำคนต่อไป ให้พวกรุ่นต่อไปเขาแย่งชิงกันเอง แต่ถ้าจะให้คนคนหนึ่งที่วางแผนจะแก้แค้นตระกูลเจียงมาเป็นผู้นำ เขาเองก็ไม่มีความมั่นใจ!”
ถังเฉายิ้มเย็น “เข้าทำเนียบหรือไม่ พวกคุณลองดูก็ได้แล้ว”
“อวดดี!”
ผู้แข็งแกร่งที่อ่อนด้วยที่สุดเกิดความขุ่นเคือง กำลังจะลงมือ
หวิวววว…
ทันใดนั้นด้านหลังก็มีเสียงลมพายุขึ้นทันที
ทันใดนั้นผู้แข็งแกร่งคนนั้นก็ขนลุกซู่ในทันที พอสำนึกได้ก็รีบหลบในทันที
เห็นเพียง
เห็นเพียงด้านหน้าปรากฏเป็นขายาวชะลูดข้างหนึ่ง เตะขึ้นมาสูง ๆ ราวกับขวานยักษ์สับตั้งแต่บนลงล่าง
เป็นท่าฉีกขา 180 องศาที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ ทุกคนในตระกูลเจียงมองจนตาค้าง
ผู้แข็งแกร่งคนนั้นพอรู้สึกตัวได้ก็หลบไปทางด้านหลัง อากาศที่อยู่ด้านหน้าโดนเตะขาดในชั่วพริบตา
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดนเตะถูกตัว แต่พลังปราณที่ดุดันนั่นก็เรียกเหงื่อเย็น ๆ ของเขาออกมาทั้งตัวถ้าหากว่าโดนเตะเข้าจริง ๆ จะต้องจบด้วยการสลบไปแน่ ๆ
แต่ด้วยความรวดเร็ว ใจของเขาก็เกิดความขุ่นเคือง มองไปยังเจียงไป๋เสว่ที่อยู่ข้าง ๆ
“นึกไม่ถึงว่าจะลอบโจมตี?”
เจียงไป๋เสว่ยิ้มเย็นชาพลางเอ่ยว่า “ไม่ใช่ว่าพวกคุณพูดว่าจะกวาดล้างพวกเราให้สิ้นหรอกหรือ? ตอนนี้ก็ส่งคุณมาอีกคนหนึ่งอีก อย่างนั้นก็ต้องเตรียมตัวหนึ่งคนสู้กับสองคนให้ดี ๆ ล่ะ!”
“เธอ…”
ผู้แข็งแกร่งชะงักไป ความเดือดดาลในดวงตายิ่งล้ำลึกขึ้น
ถังเฉากลับถอยหลังไปหนึ่งก้าว มองเขาอย่างสงบ “วางใจเถอะ ผมจะไม่ลงมือ ให้เธอปะทะกับพวกคุณคนเดียว”
นิ่งไปพักหนึ่ง เขาก็มองไปที่เจียงไป๋เสว่อีก “คุณบอกว่าคุณมีอุปสรรคที่สำคัญ จะนับอย่างนั้นไม่ได้แล้ว คนพวกนี้มอบให้คุณจัดการเองทั้งหมด”
“ครูผู้ฝึกเจียง”
ถังเฉาพูดจบแล้วก็ไม่สนใจเจียงไป๋เสว่แล้วจริง ๆ ไปนั่งสูบบุหรี่ชมนกชมไม้อยู่ในศาลา
เจียงไป๋เสว่ผุดรอยยิ้มขึ้นมา “ค่ะ ครูผู้ฝึกถัง”
