เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – บทที่ 792 รันทดถึงขีดสุด

บทที่ 792 รันทดถึงขีดสุด

“…”

ทั้งหมดของทั้งหมด ไม่มีใครที่ไม่สะเทือนใจอย่างล้ำลึกและสั่นสะเทือนภายในใจและทัศนคติทั้งสามด้านของหนิงซ่านหู่!

เดิมทีเขายังคิดว่าตระกูลหลินมาก็ถือว่าอยู่ยอดสุดแล้ว

ถึงอย่างไรถังเฉาก็เป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านของตระกูลหลิน ต่อให้ไม่ถูกยอมรับ แต่ก็ถือว่าเป็นคนของตระกูลหลิน ไม่รักษาหน้าก็ไม่ได้

แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือตระกูลลั่วแห่งตระกูลหลวงเองก็มาแล้ว

คนที่มายังเป็นราชินีแห่งเยี่ยนจิงที่ทรงอิทธิพลเมื่อยี่สิบปีก่อน… จะต้องรู้ว่าเมื่อยี่สิบปีก่อนหนิงซ่านหู่ยังเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ธุรการอยู่เลย ด้วยอิทธิพลแล้วจะเทียบกับลั่วเย่นหัวได้อย่างไร?

นี่ยังไม่จบ

ต่อจากตระกูลหลินและตระกูลลั่ว ตระกูลหลงและตระกูลเจียงเองก็มาแล้ว

หญิงสาวที่บัญชาตระกูลเจียงนั้น หนิงซ่านหู่ไม่รู้จัก แต่ผู้ชายผมสีเงินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นั้น เขามีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก!

ผู้บ้าการแพทย์แห่งเยี่ยนจิง!

การที่ตระกูลเจียงมีชื่อเสียงในปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่ ๆ จะต้องยกคุณงามความดีให้กับผู้บ้าการแพทย์เจียงสือเหนียน!

ไม่พูดถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ คนใหญ่คนโตมากกว่าครึ่งในเยี่ยนจิงล้วนแต่เคยได้รับการรักษาจากผู้บ้าการแพทย์ ได้รับการยืดอายุขัยก็เสพความสุขในชีวิตได้ดียิ่งขึ้น

ใครล่วงเกินผู้บ้าการแพทย์ก็เท่ากับล่วงเกินผู้มีอำนาจและมั่งคั่งอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของเยี่ยนจิง!

ส่วนตระกูลหลง!

คนที่มาก็ยิ่งร้ายกาจ!

เมื่อมองดูคนชราผมหงอกขาวที่ยิ่งใหญ่ที่ภาคภูมิใจเมื่อฝันกลับไปยังอดีตที่เก่งกาจนั่น ขาทั้งสองข้างของหนิงซ่านหู่ก็ล้วนแต่สั่นเทา

เหงื่อเย็นเม็ดโตเท่าเมล็ดถั่วผุดขึ้นบนหน้าผาก แทบจะเป็นลมไปแล้ว

เจ้ามังกรสมัยแรกตั้งแต่ก่อตั้งประเทศมา ข้ามผ่านเวลามากว่าครึ่งศตวรรษ รู้เห็นความอ่อนแอและความรุ่งโรจน์ของต้าเซี่ย!

หนึ่งถ้อยคำขับเคลื่อนประเทศให้รุ่งโรจน์ หนึ่งวจีกำหนดสี่ทิศ!

ต้าเซี่ยที่มีท่านเจ้ามังกรอยู่ไม่มีใครสามารถยุแหย่ได้!

ตั้งแต่หลังจากที่ท่านเจ้ามังกรส่งไม้ต่อให้กับเจ้ามังกรยุคใหม่ก็อยู่อย่างสันโดษ มีเพียงช่วงเวลาที่ประเทศชาติตกอยู่ในอันตรายเท่านั้นถึงจะปรากฏตัวออกมา

ทำไมตอนนี้ถึงได้ออกมาได้?

ห่างกันไกลมาก หนิงซ่านหู่ก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงรังสีสังหารที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง ผนึกอากาศเอาไว้ กดดันจนเขาหายใจไม่ออก

ท่านเจ้ามังกรถือไม้เท้าเดินเข้ามา ถึงแม้ว่าด้านหลังจะไม่มีบุคคลใด ๆ มีเพียงเด็กสาวที่อายุเพียงสิบแปดปีคนหนึ่งประคองอยู่

แต่ว่ายังคงมีอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวให้กับผู้คนเหมือนกับกองทัพที่แกร่งกล้าเกรียงไกร

เด็กสาวที่ประคองอยู่ก็คือหลงเจียเจีย หลานสาวแท้ ๆ ของท่านเจ้ามังกร

“หัว… หัวหน้า! รีบดูนั่น!”

“ผู้นำหยางจากสนามรบใหญ่!”

หวางเจี๋ยที่อยู่ข้างหลังก็ใบหน้าขาวซีดไม่กล้าหายใจแรง ล้มลงไปนั่งลงบนพื้นดังตุ้บราวกับมองเห็นคนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างไรอย่างนั้น

หนิงซ่านหู่มองตามไป คาดไม่ถึงว่าสิ่งแรกที่เห็นก็คือไฟส่องฟ้า!

ฟิ้ว ๆ ๆ!

บนท้องฟ้ามีเสียงพายุเฮอร์ริเคนส่งมาเป็นพัก ๆ พอเงยหน้าขึ้นไปมองถึงได้รู้ว่าเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในการสงครามลำหนึ่งที่วนเวียนอยู่บนท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง

ด้านใต้ของเฮลิคอปเตอร์อัดแน่นไปด้วยปากปืนใหญ่ เล็งเป้าหมายด้านล่างเอาไว้อย่างแม่นยำ

ขมขู่จนหนิงซ่านหู่แทบจะสิ้นสติไป

พอจ้องมองดูอีกก็ถูกฉากที่อยู่ตรงหน้าทำให้ช็อกไป!

หยางหลิงเซียวนำพากองกำลังทหารนับหมื่น จัดตั้งเป็นกองทหาร ล้อมพวกเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา

กระบวนทัพเช่นนี้เพียงพอที่จะทำลายล้างกำแพงเมืองได้เลย!

พริบตาเดียว หนิงซ่านหู่ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกความน่าสะพรึงกลัวของอันตรายที่วิกฤตมาก ทันใดนั้นเขาก็ตะลึงตาค้างไป

ไม่เพียงแค่พวกเขา แม้แต่พวกของหูอีซาน เซี่ยสิงจู๋ก็สัมผัสได้ถึงความเล็กจิ๋วของตัวเอง

เทียบกับอำนาจอิทธิพลเหล่านี้แล้ว แม้ว่าพวกเขาจะเลื่อนขึ้นมาเป็นตระกูลแนวหน้าของเยี่ยนจิงแล้วก็ยังคงเทียบไม่ติด

“คนพวกนี้ล้วนแต่เป็นคนที่มาเพื่อช่วยชีวิตคุณถังหรือ?”

หูอีซานพูดพึมพำกับตัวเอง หูเซี่ยที่อยู่ข้าง ๆ ก็ยิ่งคว้ามือของเขาเอาไว้แน่น

รังสีสังหารเข้มข้นเกินไปแล้ว!

เด็กสาวอย่างเธอเช่นนี้ ถ้าหากว่าไม่มีใครคอยประคองไว้ สามารถถูกรังสีสังหารที่เข้มข้นนี้ทำให้ช็อกเป็นลมไปได้ภายในวินาทีเดียว!

“ต้องใช่อยู่แล้ว!”

จ้าวเย็นหรานที่อยู่ข้าง ๆ เชื่อมั่นอย่างไม่มีข้อสงสัย

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง แต่กลับมีหัวใจที่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง

เยี่ยนจิงในคืนนี้วุ่นวายไม่เป็นสุข อำนาจอิทธิพลมากมายและความไม่สงบได้มารวมตัวกัน ณ บัดนี้ มีเพียงความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น…นั่นก็คือมาเพื่อช่วยชีวิตคุณถัง!

“หยุด!”

หยางหลิงเซียวตะคอกเสียงดังขึ้นทีหนึ่ง จากนั้นสายตาที่ยุ่งเหยิงก็กวาดมองไปทั่วทั้งสถานที่นั้น หลังจากที่มองเห็นเหล่าบรรดาตระกูลหลวงตระกูลหลิน ตระกูลลั่ว ตระกูลเจียง ตระกูลหลงพวกนี้แล้ว เขาก็เข้าไปทักทายด้วยตัวเองเพียงคนเดียว

“ผู้นำหลิน!”

“คุณลั่ว!”

“ครูผู้ฝึกเจียง!”

“ท่านเจ้ามังกร!!”

เสียงดังขึ้นทุกที ๆ ตอนสุดท้ายที่เอ่ยทักทายหลงไป่ชวน เสียงของเขาราวกับเสียงฟ้าร้อง ทั้งยังโค้งกายให้กับหลงไป่ชวนและเจียงไป๋เสว่ต่ำ ๆ หนึ่งครั้ง

ฉากนี้ทำให้พวกของหนิงซ่านหู่และหวางเจี๋ยมองอย่างเอ๋อ ๆ

หยางหลิงเซียวโค้งกายให้กับท่านเจ้ามังกรยังพอว่า ถึงอย่างไรก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา แต่ว่าการโค้งกายให้กับเจียงไป๋เสว่นั้น ก็ดูเหมือนจะว่าไม่ได้แล้ว

เจียงไป๋เสว่ยังเยาว์ขนาดนี้ งดงามขนาดนี้ นึกไม่ถึงว่าจะสามารถทำให้หยางหลิงเซียว ผู้นำของสนามรบใหญ่โค้งกายให้ได้?

จากตรงนี้จะเห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับสนามรบเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งหัวหน้าหยางยังเรียกว่าเป็นครูผู้ฝึกอีก เดาออกได้ไม่ยากว่าทำงานตำแหน่งประเภทครูผู้ฝึก

“หนิงซ่านหู่!!!”

นาทีต่อมา หยางหลิงเซียวก็ตวาดเสียงดัง

ทันใดนั้นสถานการณ์ความไม่สงบก็ปะทุขึ้น รังสีสังหารที่แข็งแกร่งทำให้เขาเกือบจะสลบไป

“ครับ… ครับ!”

หนิงซ่านหู่ไม่กล้าเฉยชา วิ่งเข้าไปหาอย่างรีบร้อน โค้งกายให้กับหยางหลิงเซียวดังฟึ่บพลางเอ่ยขึ้น

“คุณรู้ไหมว่าคุณทำผิดอะไร?”

หยางหลิงเซียวเอ่ยถามด้วยความเดือดดาล น้ำเสียงดุจสายฟ้าฟาด

หนิงซ่านหู่เนื้อตัวสั่นเทา ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ไหนเลยจะมีความน่าเกรงขามเหมือนก่อนหน้านี้

“ผู้นำหยาง… ผมไม่ทราบครับ!”

แสงเย็นยะเยือกในดวงตาของหยางหลิงเซียววาบขึ้น ตบลงบนใบหน้าของเขาอย่างโหดเหี้ยมหนึ่งที

“จับผิดคนแล้วยังไม่รู้อีกว่าตัวเองทำผิดอะไร รนหาที่ตายแท้ ๆ!”

บึ้ม!

พอคำนี้ลั่นออกมา หนิงซ่านหู่กับหวางเจี๋ยที่อยู่ข้างหลังก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย ทรุดลงไปนั่งบนพื้นราวกับถูกฟ้าผ่าเข้าอย่างไรอย่างนั้น

“ท่าน… ท่านพูดอะไรครับ?”

“จับ… จับผิดคน?”

หนิงซ่านหู่เบิกตาโต ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หวางเจี๋ยที่อยู่ด้านหลังกลับสำนึกได้แล้วหันกลับไป หวาดกลัวจนถึงขีดสุด

“นะ… นายท่าน ท่านหมายถึงคนที่ขังอยู่ข้างในหรือครับ?”

“ใช่สิ! ยังไม่รีบปล่อยคนออกมาอีก!”

หยางหลิงเซียวตบลงบนใบหน้าของหนิงซ่านหู่อีกครั้ง ตบจนเขากลิ้งจากที่เดิมไปหลายตลบทันที

ในตอนนี้ก็มีรถยนต์อีกคันหนึ่งขับเข้ามา เงาร่างงดงามร่างหนึ่งลงจากรถมาอย่างรีบร้อน

ก็คือหลินชิงเสว่

“คุณหลิน!”

“คุณหลิน!”

พวกของหูอีซานกับเซี่ยสิงจู๋พากันทักทาย

หลินชิงเสว่พยักหน้า จากนั้นก็พรวดพราดเข้าไปหาลั่วเย่นหัวโดยตรง “เป็นอย่างไรบ้างคะ?”

สายตาของลั่วเย่นหัวมองไปยังที่ที่ไม่ไกล หัวเราะเย็นชา “ดูเหมือนว่าลูกเขยของฉัน… ต่อให้ฉันไม่ลงมือก็ไม่แน่ว่าจะไม่เกิดเรื่องหรอกนะ…”

หลินชิงเสว่มองไปตามเสียงแล้วก็ถูกฉากที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกตะลึงไปทันที

เดิมทีเธอเพียงแค่คิดจะใช้ภูมิหลังของตระกูลหลินและตระกูลลั่วมาสร้างแรงกดดันมหาศาลให้

แต่ดูจากการสงครามนี้แล้ว ดูเหมือนจะไม่ต้องการเธอ…

“คุณถังอยู่ที่ไหน?!”

หยางหลิงเซียวตวาดเสียงดัง เส้นเลือดลุกลามขึ้นในดวงตา

หนิงซ่านหู่ตกใจจนวิญญาณหลุด ชี้ไปด้านในด้วยเนื้อตัวสั่นเทา “อยู่… อยู่ข้างในครับ!”

ปัง!

นาทีต่อมาหยางหลิงเซียวก็พากองกำลังทหารพุ่งเข้าไปโดยตรง

หลินชิงเสว่ก็พรวดพราดตามเข้าไปด้วย ทว่าสิ่งที่มองเห็นกลับเป็นเพียงห้องคุมขังที่ปิดสนิท

อุณหภูมิข้างในหนาวยะเยือก ลดลงถึงติดลบยี่สิบองศา เงาคนร่างหนึ่งไม่ไหวติงเหมือนกับถูกแช่แข็งจนกลายเป็นรูปสลักน้ำแข็ง

“ถังเฉา…”

หลินชิงเสว่กรีดร้องออกมาครั้งหนึ่ง ทรุดตัวร้องไห้อยู่หน้าห้องคุมขัง

ความเศร้าโศกของน้ำเสียงนั้นราวกับนกแขกเต้าที่ร้องไห้ออกมาเป็นเลือด

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

Status: Ongoing

เมื่อห้าปีก่อน ถูกว่าที่ภรรยาใส่ร้าย ในเวลาที่เกือบจะตาย มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วยเขาอย่างสุดชีวิตห้าปีต่อมา อำนาจและทรัพย์สมบัติของโลกล้วนตกอยู่ในมือของเขา การกลับมาของม้าศึก แค่เพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณในคืนนั้น แต่กลับพบว่า เธอได้คลอดลูกสาวคนหนึ่งสิ่งที่เป็นหนี้คุณไม่สามารถลบล้างให้หมดไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็ปกป้องพวกคุณสองแม่ลูก……ทั้งชีวิตเลยแล้วกัน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท