เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – บทที่ 878 เจ้ามังกรแกร่งกล้าเกิน !

บทที่ 878 เจ้ามังกรแกร่งกล้าเกิน !

คุณไม่ใช่เขา

คุณคือเขา

สองประโยคหน้าหลังนี้คนละเรื่องกันเลย พาคนที่ได้ยินกันทั่วทั้งบริเวณให้รู้สึกมึนทึบ งงเซ่อกันเต็มใบหน้า

เขา……เป็นใครหรือ?

“คุณมู่ คุณรู้จักกับเขาด้วยหรือ?”

ฉินโช่ววงเดินก้าวขึ้นไปข้างหน้า ถามด้วยสีหน้าสงสัย

แต่ทว่า มู่ตงเฟิงไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เพียงแต่ลูกตาทั้งคู่ยังคงจ้องเขม็งไปที่ถังเฉา

ในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เสมือนดั่งยังตั้งสติไม่ได้ ถ้าจะมาเปรียบเทียบกัน ถังเฉากลับจะดูสงบเรียบกว่าเป็นอันมาก ทั้งยังยกน้ำชาข้างหน้า จิบเบา ๆ ไปคำหนึ่ง

ฉินเจียนเวยกลับมีสีหน้าแปลก ๆ มองดูถังเฉา

หล่อนได้ติดตามถังเฉาตั้งแต่ห้าปีที่แล้วมา การก้าวขึ้นสู่ความเป็นเจ้ามังกรของถังเฉาในแต่ละก้าว หล่อนได้เห็นมาตลอด

ตอนที่ถังเฉาเป็นถึงเจ้ามังกรนั้น เขาก็ได้ใส่หน้ากากแล้ว มู่ตงเฟิงไม่รู้จักรูปหน้าค่าตาของถังเฉา นั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ทว่ามาถึงระดับขั้นนี้ รูปหน้าค่าตาไม่ใช่สาระสำคัญแล้ว สำคัญที่อานุภาพ

กลิ่นอายในอานุภาพของยอดนักบู๊ด้วยกันนั้นยากจะลืมเลือนกันได้ ก็เหมือนกับมู่ตงเฟิงจำกลิ่นอายของเจ้ามังกรได้มาตลอด

ดวงตา ไม่สามารถปลอมมาหลอกกันได้

ถังเฉา ก็คือคนที่เขาต้องการเสาะหา

“พวกเรา รู้จักกันไหม?”

ทันใดนั้นถังเฉาได้เงยหน้า หงายตามองมู่ตงเฟิงอย่างเฉยเมย ถามออกไป

ถังเฉาแม้จะถามขึ้นมาแบบนี้ มู่ตงเฟิงกลับมีความรู้สึกอะไรขึ้นมาบางอย่าง เหมือนเขาถามแบบหัวเราะ

ตัวเราจำเขาได้ เขาก็จำตัวเราได้

เพียงแต่ว่า พวกฉินโช่ววงไม่รู้เรื่อง

จ้องมองอยู่หลายวินาที มู่ตงเฟิงแสยะปากหัวเราะขึ้นมาทันที “ข้าจำคนผิดแล้วแหละ”

น่ากลัวว่าแม้ตัวเขาเองก็คิดไม่ถึง จู่ ๆ เจ้ามังกรที่ปลดระวางตัวเองไปแล้ว กลับมาปรากฏตัวได้ที่นี่

ขณะนี้เอง มู่ตงเฟิงพลันคิดไปถึงม้ามืดที่พุ่งทะยานออกมาในงานประชุมแดนเหนือ นักบู๊คนที่ใช้นามแฝงว่าเจ้ามังกร

ตอนนี้เขาเพิ่งจะรู้เอง สองเจ้ามังกรนั้น ที่แท้เป็นคนคนเดียวกัน

ข่าวนี้ ถ้าเปิดเผยออกไป มันจะทำให้เกิดกระแสคลื่นมโหฬารขนาดไหน?

ในเมื่อเขาไม่ต้องการเปิดเผยตัวเอง ถ้างั้น ก็ไม่ควรจะไปขัดความประสงค์ของเขา

มู่ตงเฟิงหัวเราะออกมาเรียบ ๆ หันตัวกลับเดินออกไป

“คณมู่ ท่านจะไปไหนหรือ?”

เห็นมู่ตงเฟิงจะจากไป ฉินโช่ววงรู้สึกร้อนใจขึ้นมาพลัน

นี่มันอะไรกัน พอคุณมู่ได้เห็นถังเฉาก็มีท่าทางเปลี่ยนไปดูน่าคิด?

“ท่านจะให้ข้าจัดการกับเขาไม่ใช่หรือ?”

มู่ตงเฟิงพูดเรียบ ๆ “ถ้าจะให้จัดการกับเขา ก็ต้องไปจัดการ ‘เจ้ามังกร’ ที่แฝงตัวอยู่ข้างนอกนั่นก่อนไม่ใช่หรือ?”

ส้วบ!

พอพูดคำนี้ออกมา ไม่ว่าฉินโช่ววง หรือแม้แต่ฉินจิ่วจิง ต่างรู้สึกสะท้านไปทั้งตัว

“ที่แท้ ท่านก็รู้อยู่แล้วว่าศัตรูตัวฉกาจแอบซ่อนตัวอยู่ข้างนอก!”

สีหน้าฉินจิ่วจิงเต็มไปด้วยความรู้สึกนับถือ

ฉินโช่ววงตอนนี้ค่อยรู้สึกวางใจลง มองถังเฉาด้วยสีหน้าเหี้ยม “รอท่านมู่ไปจัดการกับไอ้เจ้ามังกรอะไรที่แอบอยู่ข้างนอกนั่นก่อน คราวนี้แกตายแน่!”

ถังเฉายิ้มน้อย ๆ แต่เป็นยิ้มที่กวนหนักขึ้นไปอีก

“ผมไปด้วยกันกับท่าน”

ฉินจิ่วจิงพูดจบ สาวเท้าย่างก้าวเดินออกไป

กลับถูกมู่ตงเฟิงขวางไว้ “ไม่ต้องหรอก เจ้าอยู่ที่นี่แหละ คอยระวังดูแลผู้เฒ่าฉิน”

“แต่…….”

“พลังฝีมือเจ้าไม่ได้อย่างข้า หากว่าข้าสู้เขาไม่ได้ เจ้าไปแล้วจะช่วยอะไรได้?”

ไม่รอให้ฉินจิ่วจิงพูดจบ มู่ตงเฟิงพูดตัดบทไปเรียบ ๆ

“……”

ฉินจิ่วจิงอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก

เหตุผลที่เขาพูดนั้นใช่ แต่ทว่า ฟังดูไม่ค่อยสบายหู

แต่นี่ก็ทำให้ฉินจิ่วจิงได้รู้ขึ้นอีกเรื่อง ราชวงศ์ต้าเซี่ย ไม่ใช่ว่าจะไร้เทียมทานเลยทีเดียว โลกภายนอกยังมีคนที่เก่งกล้ามาก ๆ อยู่อีกมาก

“น้อมส่งท่านผู้พิทักษ์!”

สองทหารเด็กโค้งตัวทำความเคารพ น้อมส่งมู่ตงเฟิงเดินออกไป

มู่ตงเฟิงเดินจากออกไปแล้ว คงเหมือนตอนเข้ามา ถึงแม้ตัวคนออกไปแล้ว อานุภาพที่ตกค้างอยู่ ยังให้เป็นที่กดดันในบรรยากาศหนักเอาการ

ฉินโช่ววงอดไม่ได้หัวเราะออกมาเยือก ๆ “มีคุณมู่มาลงมือจัดการ ให้ใครเก่งกาจยังไง ก็ช่วยคุ้มแกไม่ได้หรอก”

ในสายตาของเขา มู่ตงเฟิงคือผู้ไร้เทียมทาน เพียงถ้าไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่สุดยอดที่ยืนค้ำในกองทัพต้าเซี่ยออกมาเอง มู่ตงเฟิงไม่มีใครต้านทานได้!

ต่อให้เป็นม้ามืดที่ว่าแน่ที่สุดที่ทะยานรุ่งขึ้นมาในงานประชุมแดนเหนือ ให้มาเจอท่านมู่ก็หมดท่า!

ในเรื่องนี้ ฉินโช่ววงมีความเชื่อมั่นมากสุด ๆ

ฉินจิ่วจิงติดตามอยู่ข้างตัวฉินโช่ววงอย่างไม่ยอมทิ้งห่าง

มู่ตงเฟิงพูดไว้ถูกต้องแล้ว เขาไม่ควรตามออกไป เกิดเสียทีให้ฝ่ายตรงข้ามเจาะทีเผลอเข้ามาแล้วจะทำยังไง?

สีหน้าของฉินผู่หยางกลายเป็นตื่นตระหนกอย่างหนักขึ้นมา ทุกอย่างเป็นอย่างที่ฉินโช่ววงพูด เมื่อมู่ตงเฟิงลงมือเองแล้ว ใครหรือจะทานเทียบได้?

มองเห็นสภาพของฉินผู่หยางแล้ว ฉินโช่ววงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเย้ย แต่ที่คิดไว้ว่าคงได้เห็นสีหน้าแบบนี้ของถังเฉาและพวกฉู่หยังด้วย แต่ต้องประหลาดใจจากที่เห็น สีหน้าของพวกเขาไม่มีอาการตื่นตระหนกแม้แต่น้อย ยังคงเรียบเฉยปานน้ำนิ่ง

ฉู่หยังกับฉินเจียนเวย ยิ่งให้ปรากฏเห็นสีหน้าดูประหลาดชอบกล

ผู้เฒ่าฉินดูว่าฉลาดล้ำมาตลอดแล้วนั้น ใยกลับมาเลอะเลือนเอากับเรื่องใกล้ตัว แม้แต่ใครเป็นเจ้ามังกร ยังแยกแยะไม่ออกว่าเป็นใครกัน?

“ถ้าหากว่า ผมหมายถึงถ้าหากนะ เกิดท่านมู่ที่พวกคุณเทิดทูนมากแพ้ลงมา พวกคุณจะว่ายังไง?”

ทันใดนั้นถังเฉาปริปาก จิบน้ำชาเบา ๆ แล้วถาม

ในขณะนั้น ข้างนอกหน้าต่างสาดแสงเข้ามา ฟ้าใกล้สว่างแล้ว

พวกฝ่ายฉินโช่ววงชะงักนิดหนึ่ง ตามมาด้วยเสียงหัวเราะลั่น

“ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ……”

“คำพูดของแกนั้นฟังไม่มีใกล้ความจริงเลย!”

“คุณมู่ ชื่อนี้ก็คือนิยามของคำว่าไร้เทียมทาน เขาไม่เคยมีคำว่าแพ้!”

ฉินโช่ววงหัวเราะลั่นแล้วพูดว่า “แกห่วงตัวแกเองไว้ก่อนดีกว่านะ อีกเป็นเวลาไม่นาน คุณมู่ก็จะกลับเข้ามาเด็ดหัวของแกแล้ว…….หุ ๆ ๆ ๆ!”

ด้วยอารมณ์จากความตื่นเต้น ฉินโช่ววงไอหอบออกมารุนแรง

คนวัยชรามากแล้ว อารมณ์ไม่ควรจะกระเพื่อมไหวมาก ไม่ควรโกรธ และไม่ควรตื่นเต้นเกิน

ถังเฉาหัวเราะ ยักไหล่พองาม “ถ้างั้นก็รอดูกันต่อไป”

ปัง!

เสียงพูดเพิ่งจบ ข้างนอกบริเวณงานชุมนุมหมากรุกเป่ยโต่ว ส่งเสียงดังทึบ ๆ เข้ามา ฟังดูเหมือนมีคนถูกกระแทกล้มลง

“คงได้เห็นมีแพ้ชนะกันแล้วแน่!”

“ไป!ออกไปดูกัน!”

ฉินจิ่วจิงกับฉินโช่ววงต่างพูดกันออกมาเกือบจะพร้อมกัน

ให้หลังต่างก็รีบวิ่งกันลงไปชั้นล่าง

“พวกเราก็ไปดูกันมั่ง”

ถังเฉามีสีหน้าที่ดูเหมือนหัวเราะก็ไม่เชิง ลุกยืนขึ้นพูดกับฉินเจียนเวย ฉู่หยัง ฉินผู่หยาง

“ครับ…..”

นอกจากฉู่หยังกับฉินเจียนเวยที่รู้อยู่แก่ใจ คงมีอยู่เพียงคนเดียว—-ฉินผู่หยางที่ยังถูกครอบอยู่ในกะลา ผงกหัวหงึก ๆ

พอต่างได้มากันถึงข้างนอก ฟ้าเริ่มสาง มองกันเห็นบริเวณที่ว่าโล่งห่างไปไม่ไกล มีคนล้มนอนอยู่คนหนึ่ง

“ฮึ ข้าว่าแล้วเชียว ไอ้เจ้ามังกรอะไรของพวกแก แพ้ราบลงไปแล้ว!”

ระยะที่ยังห่างอยู่มาก ยังไม่ทันเห็นชัดได้ว่าเป็นใคร ฉินโช่ววงก็ปล่อยเสียงหัวเราะลั่นออกมา

รอยยิ้มบนใบหน้าถังเฉายิ่งมากขึ้น “ท่านหัวหน้าตระกูลฉิน คงเพราะท่านอายุมากแล้ว สายตาฝ้าฟางไปมั้ง คุณเดินใกล้เข้าไปอีกหน่อย ดูให้ชัด ๆ เสียก่อน ว่าเป็นใครกัน?”

สีหน้าฉินโช่ววงเปลี่ยนไป แต่ก็เดินให้ใกล้เข้าไปอีกหลายก้าว

เพ่งมองให้ชัดยิ่งขึ้น รอยยิ้มบนหน้าค่อย ๆ เลือนหายไป

ยิ่งเดินใกล้เข้าไป สีหน้าของเขา ก็ยิ่งเผือดซีดลงไป

กระทั่งเดินไปถึงเบื้องหน้าคนที่ล้มนอนอยู่ ใบหน้าของฉินโช่ววงก็ซีดจนไม่เห็นสีเลือดแล้ว

“มู่….คุณมู่ ทำไมเป็นท่านนอนล้มที่นี่?”

เขาถามเสียงตะกุกตะกัก

มู่ตงเฟิงนอนอย่างสงบบนพื้น มองฟ้าที่เริ่มทอแสง พูดด้วยสีหน้าหดหู่ “ข้าแพ้แล้ว เจ้ามังกรแข็งกล้าเกิน ข้าประมือกับเขา ยังไม่ทันถึงสิบกระบวนท่าเลย”

“……”

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

Status: Ongoing

เมื่อห้าปีก่อน ถูกว่าที่ภรรยาใส่ร้าย ในเวลาที่เกือบจะตาย มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วยเขาอย่างสุดชีวิตห้าปีต่อมา อำนาจและทรัพย์สมบัติของโลกล้วนตกอยู่ในมือของเขา การกลับมาของม้าศึก แค่เพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณในคืนนั้น แต่กลับพบว่า เธอได้คลอดลูกสาวคนหนึ่งสิ่งที่เป็นหนี้คุณไม่สามารถลบล้างให้หมดไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็ปกป้องพวกคุณสองแม่ลูก……ทั้งชีวิตเลยแล้วกัน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท