หลังจากได้รู้เรื่องนี้ ถังเฉาก็ยอมให้ลั่วเย่นหัวและลั่วเยนอวิ๋นติดตามเขาไป
แต่ที่บังเอิญก็คือ เมื่อถังเฉาบอกว่าเขากำลังจะไปที่ตระกูลต้าเซี่ย โอดะไอได้แสดงท่าทีอย่างหนักแน่นว่าต้องการติดตามไปด้วย
ตระกูลโอดะที่อยู่ในญี่ปุ่นมีความเกี่ยวข้องอย่างแน่นแฟ้นกับถังเยว่หวาซึ่งเป็นมารดาของถังเฉา เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ถังเฉาก็ตอบตกลงคำขอของโอดะไอ
ทั้งสี่คนจึงก้าวเดินไปตามเส้นทางสู่ราชวงศ์ต้าเซี่ย
“ฮึ ถังเฉา พวกคุณเห็นผมเป็นคนโง่จริงๆ สินะ โชคดีที่ผมยั้งมือไว้ ไม่อย่างนั้น ต้องเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ แน่”
เพียงแต่ว่า สิ่งที่ถังเฉาคิดไม่ถึงก็คือ ตอนที่เขากำลังจะก้าวไปบนเส้นทางแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ย เงาร่างหนึ่งก็เดินตามพวกเขาไปอย่างเงียบๆ
เขาคือหม่าเฟย
เพียงแต่ว่า สีหน้าของหม่าเฟยนั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนเดิมเหมือนเมื่อก่อน จากสายตาของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนสุขุมลึกซึ้ง
“ถังเฉาได้ไปยังราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว”
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมารายงานสถานการณ์
…
หว่างเหลี่ยงไม่แปลกใจที่ได้ยินข่าวนี้ สมาชิกทุกคนเผยรอยยิ้มออกมาที่เป็นไปตามที่พวกเขาวางแผนไว้
“นึกไม่ถึงเลยว่า เขาจะรวดเร็วขนาดนี้ ตอนนี้เขากำลังจะไปหาราชวงศ์ต้าเซี่ย ผมตั้งตารอว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่คุณไปที่นั่น”
“คุณสะกดรอยตามต่อไป อย่าเปิดเผยตัวตน”
หว่างเหลี่ยงไม่ได้ทำอะไรมาก แค่ขอให้หม่าเฟยสะกดรอยตามพวกเขาต่อไป
ส่วนหม่าเฟยก็เร็วมากเช่นกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกิจการในเมืองซื่อจิ่ว เขาก็จะติดตามถังเฉาไปจนถึงราชวงศ์ต้าเซี่ย ราวกับว่ากิจการทั้งหมดในเมืองซื่อจิ่วไม่ต้องการเงิน
แต่นั่นเป็นเรื่องจริง ถึงอย่างไรเงินเล็กน้อยนี้สำหรับหว่างเหลี่ยงแล้ว มันไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึงเลย
ไม่นานทั้งหมดก็มาถึงด้านนอกของราชวงศ์ต้าเซี่ย
มันอยู่ในย่านชานเมือง มีคนจำพี่น้องทั้งสองของตระกูลลั่วได้อย่างรวดเร็ว
หลายคนมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อหลังจากได้เห็นสองคนนี้
“เป็นไปได้อย่างไร นี่ไม่ใช่พระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สองหรอกหรือ? ทำไมพวกเธอถึงมาอยู่ที่นี่”
“ไม่รู้สิ ดูเหมือนจะไม่ได้พบพระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สองมานานแล้ว”
“…”
เห็นได้ชัดว่าผู้อยู่อาศัยที่นี่จำพระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สองได้ แล้วข่าวก็แพร่กระจายออกไปปากต่อปาก ในไม่ช้าคนในเขตต่างประเทศและตามท้องถนนก็ได้รู้ข่าวนี้
เนื่องจากเอกลักษณ์พิเศษประจำตัวของถังเฉา ดังนั้นพระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สองจึงยอมให้ถังเฉาใช้สถานะปลอมทันที โดยบอกว่าเป็นผู้ติดตามของพระอริยมารดรใหญ่
อย่างไรก็ตาม การกลับมาของพระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สอง ข่าวใหญ่เช่นนี้ทางตระกูลถังคงจะทราบแล้ว
หลังจากที่รู้ว่าสองคนนี้ปรากฏตัว คนในตระกูลถังก็ส่งคนมาต้อนรับทันที
ผู้คนบนท้องถนนเห็นคนของตระกูลถังก็เหมือนเห็นผี
ความหวาดกลัวเช่นนี้ ไม่ใช่ความกลัวที่บริสุทธิ์
ในโลกภายนอก คุณอาจจะใช้สิ่งต่างๆ มากมายเพื่อจำกัดการเคลื่อนไหวของคนอื่น แต่ในสถานที่แห่งนี้ การต่อสู้เป็นสิ่งที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
ถ้าทักษะของคุณดีก็มีตำแหน่งสูง แต่ถ้าทักษะของคุณไม่ดีก็พูดลำบาก
ทั้งหมดนี้มาจากการตัดสินทางด้านกำลัง
และคนเหล่านี้จากตระกูลถังก็มีฝีมือไม่เลว ดังนั้นเมื่อชาวบ้านเหล่านี้พอเห็นคนจากตระกูลถัง พวกเขาก็กลัวเกินกว่าจะกล้าพูดอะไรได้
“ทั้งหมดออกไปให้พ้น พระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สองกำลังมาแล้ว หากพวกคุณไม่ทำความเคารพก็ไม่เป็นไร ยังไม่รีบหลีกทางให้อีก”
ชายที่ดูก้าวร้าวตะโกนใส่ผู้คนบนท้องถนน
ผู้คนบนท้องถนนเห็นดังนั้น ก็พากันวิ่งกระเจิดกระเจิงหวาดกลัว
ชายคนนี้คือถังยวน ว่ากันตามสถานะแล้ว ก็คือลูกพี่ลูกน้องของถังเฉา
แต่บุคคลนี้เคยถือกำเนิดมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงเข้าใจโลกภายนอกทุกอย่าง
เหตุผลที่ออกไปก็เพื่อตามหาถังเฉา เมื่อเขารู้ว่าถังเฉาอยู่ในโลกภายนอก เขาก็กลับมาสู่ราชวงศ์ต้าเซี่ยโดยไม่ได้เตรียมการใดๆ เลย
แต่คราวนี้ทันทีที่ถังยวนเข้ามา ก็เห็นว่าถังเฉาได้หวนคืนสู่ราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว หัวใจของเขาดูเหมือนจะถูกแทงด้วยดาบนับหมื่นเล่มในทันที และถึงกับตกตะลึง
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมคนคนนี้ถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่”
เมื่อถังยวนมองไปที่ถังเฉา ถังเฉาก็รู้สึกได้
และคนคนนี้ก็คุ้นเคยกับถังเฉามาก เพราะตอนที่เคยอยู่ในโลกภายนอก ถังเฉาเคยเห็นคนคนนี้ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
เขาเคยคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างนั้นเลย
ในอดีต ถังยวนเป็นคนคอยสังเกตการณ์ถังเฉา
แต่เพื่อเห็นแก่พระอริยมารดรใหญ่กับพระอริยมารดรที่สอง ถังยวนก็ไม่กล้าพูดอะไร เขาแค่แสร้งทำเป็นไม่รู้จักถังเฉา แล้วก็ทำท่าทางสงบนิ่ง
“ว่าไง ถังยวน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณดูมีเรี่ยวแรงน้อยลงมาก คงไม่ได้ไปเจออะไรมาหรอกนะ?”
พระอริยมารดรที่สองพูดล้อเล่น
ในเวลานี้ ถังยวนหันไปมองถังเฉาแล้วกล่าวว่า
“อาจเป็นเพราะช่วงนี้ออกไปตามป่าบ่อยๆ พบเจอแต่เรื่องแย่ๆ ตามมา ผมรู้สึกคลื่นไส้ อยากจะอาเจียน”
“แต่เมื่อพระอริยมารดรทั้งสองกลับมาแล้ว ความอยากอาหารของผมก็ดีขึ้นในทันที ใครใช้ให้พระอริยมารดรทั้งสองงดงามถึงเพียงนี้เล่า”
เห็นได้ชัดว่าถังยวนกำลังถากถางถังเฉา ถังเฉาเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยออกมา
“ไม่รู้ว่าถังยวนคุณยังจำคนที่อยู่ตรงหน้าคุณคนนี้ได้หรือเปล่า?”
ถังยวนคิดไม่ถึงว่าพระอริยมารดรใหญ่จะถามคำถามเช่นนี้กับเขา อย่างไรก็ตามถังยวนยังคงสงบนิ่งและแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ไม่รู้สิ พี่ชายคนนี้ดูคุ้นๆ นะ เคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า?”
พระอริยมารดรใหญ่หัวเราะขึ้นมา
“คุณต้องคุ้นตาอยู่แล้วล่ะ คนคนนี้เป็นพี่น้องกับคุณ เขาคือถังเฉา”
เมื่อพูดเช่นนี้ออกมา ถังยวนก็รู้สึกถึงอันตรายทันที
หากว่ากันตามเหตุผลปกติ บุตรของพระอริยมารดรมีสิทธิ์ที่จะสืบราชบัลลังก์ ตอนนี้บุคคลที่มีสถานะเดียวกับเขากลับมาแล้ว มันทำให้หัวใจของถังยวนเต้นรัว
การแสดงออกภายนอกเขาทำได้ดี ถังยวนแสร้งทำเป็นรักและหวงแหนถังเฉา
“ที่แท้ของคุณนั่นเอง ถังเฉา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ผมคิดถึงคุณมาก พี่น้องของผม”
ถังยวนแสร้งทำเป็นจะเข้าไปกอด แต่ถังเฉากลับไม่สนใจเขา
ถังยวนรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย แต่ก็มีการกระทำที่เก้อเขินอยู่บ้าง แน่นอนว่าสิ่งที่เขาทำคือการยิ้มอย่างเก้อเขิน
ไม่นานถังยวนก็ขอให้คนของเขานำข่าวกลับไปแจ้งผู้นำของตระกูลถัง
ตอนแรกยังคิดว่าถังเฉาเป็นเพียงคนดื้อดึง ถึงอย่างไรเขาก็ดูธรรมดามาก ดูไม่มีพลังในการต่อสู้ แต่นึกไม่ถึงว่าถังเฉาจะชิงเอ่ยปากก่อนว่า “ในเมื่อผมกลับมาแล้ว ถังยวน คุณจะไม่พาผมกลับบ้านหน่อยเหรอ? ผมไม่ได้กลับไปตั้งนานแล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความขุ่นเคืองในใจของถังยวนก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง
