หลังจากนั้น ถังเฉาไม่อยากจะสนใจถังซานฉ่ายจึงหยิบเอกสารในมือเขามา
“ผู้นำครับ เอกสารในมือคุณเอาไว้ทำอะไรหรอครับ? ผมเห็นว่าบนนี้มีรูปของผม แต่ไม่ใช่ชื่อผม หรือว่าเอกสารนี้ใช้ในเรื่องพิเศษหรอครับ” ถังเฉาหรี่ตาถาม
ถังซานฉ่ายยิ้ม “แกพูดถูก นี่เป็นเอกสารยืนยันตนที่ฉันเตรียมขึ้นมาใหม่ให้แก”
“แกเองก็รู้นี่ว่าพ่อและแม่แกอยู่ในฐานะที่ละเอียดอ่อนมากในราชวงศ์ต้าเซี่ย คนมีความผิดทั้งนั้นเลยนะ ถ้าแกไปเข้าร่วมการแข่งขันด้วยชื่อจริง พวกเขาต้องจับตัวแกไว้แน่ๆ ถึงตอนนั้นเรื่องจะยุ่งเอา”
“ในฐานะผู้นำ ฉันต้องรับผิดชอบความปลอดภัยในชีวิตแก ฉันจึงรีบไปจัดการเรื่องเอกสารฉบับนี้ไว้ให้แก หลังจากนี้ชื่อของแกในราชวงศ์ต้าเซี่ยคือถังเชียว”
ถังซานฉ่ายพูดด้วยสีหน้าจริงใจ
ช่างเป็นคำพูดที่น่าซาบซึ้งเสียจริง ทว่าถังเฉารู้ดีอยู่แก่ใจ เอกสารตรงหน้านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งในแผนของถังซานฉ่าย
ถังเฉาแกล้งทำเป็นรับเอกสารไว้ด้วยความขอบคุณ พร้อมกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้ม “รบกวนผู้นำด้วยนะครับ”
“ไม่เป็นไร”
ถังซานฉ่ายยื่นนามบัตรให้ถังเฉาแล้วจึงไปจากที่นี่
คล้อยหลังเรื่องนี้ ก็ไม่มีใครในตระกูลถังมารบกวนถังเฉาอีก กลับกัน คนตระกูลถังต่างปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดี
ก๊อกก๊อกก๊อก!
วันหนึ่ง เสียงเคาะประตูดังเข้ามา ถังเฉารีบลุกขึ้นและพบว่าเป็นถังยวน
“พี่ครับ มีอะไรหรอ ทำไมถึงมาหาผมด้วยตัวเองล่ะครับ?”
ถังเฉาพูดปุ๊บ ถังยวนก็ไม่คิดจะอำพรางฐานะตัวเอง
“รีบเปิดประตูเถอะน้องชาย ฉันจะมีเรื่องจะคุยกับนาย”
ถังเฉาไม่กลัวถังยวนคนนี้หรอก กลับแปลกใจซะมากกว่าว่าทำไมถังยวนถึงมาหาตัวเอง
หลังจากเปิดประตูแล้ว ถังยวนก็วิ่งเข้าไปในห้องด้วยความเร็วปานสายฟ้า ราวกับกลัวจับใจว่ามีใครสะกดรอยตามตัวเองมา
“น้องชาย รีบปิดประตูเร็ว อย่าให้ใครตามเข้ามานะ” ถังยวนพูดด้วยสีหน้ากระวนกระวาย
ถังเฉาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงมีท่าทีลุกลี้ลุกลน แต่ก็ยังเชื่อฟังคำพูดเขาและปิดประตู
“เกิดอะไรขึ้นครับ?”
ถังเฉาหรี่ตาถาม
ถังยวนสูดหายใจเข้าลึก พูดด้วยท่าทีกลัดกลุ้ม “น้องชาย นายรู้ใช่มั้ยว่าเรื่องนี้สำคัญกับพี่ชายขนาดไหน ถ้าฉันไม่ได้อันดับหนึ่ง ทั้งตระกูลถังของเราก็จะต้องอับอายเพราะฉัน”
“ฉันมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากนาย”
พอพูดแบบนี้ ถังเฉาก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าทำไมถังยวนถึงมาหาตัวเอง
“พี่ครับ ถ้าพี่อยากชนะการแข่งขันก็ต้องไปขยันฝึกฝนสิ พี่มาหาผมแล้วจะมีประโยชน์อะไรครับ”
เท่าที่ถังเฉาจำได้ ถังยวนดูถูกฝีมือของถังเฉาอยู่เสมอ
ครั้งนี้กลับเป็นฝ่ายมาหาตัวเอง ออกจะเกินความคาดหมายไปหน่อย
ได้ยินมาถึงนี่ ถังยวนก็มองถังเฉาด้วยสายตาดูแคลนสุดๆ สายตาที่มองถังเฉานั้นดูเหมือนจะมีความเย้ยหยันอยู่ด้วย
“น้องชาย เลิกเสแสร้งเถอะ เรื่องของนายฉันรู้ดีอยู่แก่ใจ วันที่นายกลับมา ฉันบอกให้ถังโจ่ทดสอบร่างกายของนาย ตอนนั้นก็พบแล้วว่านายติดตั้งอุปกรณ์ไฮเทคไว้ในตัว”
ประโยคนี้สื่อความหมายชัดเจน ถังยวนยังไม่อยากยอมรับว่าวันนั้นตัวเองต้องพ่ายแพ้ แต่เขาไม่อยากยอมรับก็ไม่เป็นไร กลับคิดว่าถังเฉามีอุปกรณ์ไฮเทคติดตั้งไว้
ถังเฉาฟังจบก็หลุดหัวเราะ เขาส่ายหัวพลางกล่าว “ผมจะบอกพี่ตามตรงนะครับ ผมไม่มีอุปกรณ์ไฮเทคอะไรติดตั้งไว้จริงๆ แค่การเคลื่อนไหวของเขานั้นช้าเกินไป”
ถังเฉาพูดด้วยรอยยิ้มเบาๆท่าทีสบายๆ และก็เห็นสายตาของถังยวนดุดันขึ้นมา
“นายหมายความว่าไง หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้แล้วนายยังจะแกล้งโง่กับฉันอีกหรอ? นายจะบอกว่าความสามารถของนายดีกว่าฉันอีกหรอ?”
ถังโจ่นั้นต่อให้อยู่ต่อหน้าถังยวน ความเร็วของเขาก็ไม่ถือว่าช้า เผลอๆอาจจะห่างเพียงนิดเดียวก็จะเทียบเคียงกับถังยวนได้แล้ว
และความเร็วระดับนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าถังเฉา เขากลับบอกว่าช้าเกินไป ถังยวนได้ยินแล้วย่อมไม่สบอารมณ์
ส่วนลึกของนัยน์ตาถังเฉาฉายแววเหยียดหยัน แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก
ถึงยังไงถังยวนจะชนะได้หรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ในเมื่อถังยวนยืนกรานขนาดนี้ว่าถังเฉามีอุปกรณ์ไฮเทค งั้นถังเฉาก็ช่วยหามาให้เขาสักเครื่อง
“ก็ได้ครับพี่ ผมจะช่วยพี่ เดี๋ยวผมไปหาอุปกรณ์ไฮเทคมาให้เครื่องหนึ่ง แต่พี่จะต้องระมัดระวังให้มากนะครับ ถ้าโดนจับได้เป็นเรื่องใหญ่แน่”
หลังจากที่ถังยวนได้ยินเรื่องนี้ก็โล่งอกทันที หลายวันมานี้ ถังยวนปวดหัวสุดๆกับเรื่องที่ต้องไปประลองมาก ตอนนี้ในที่สุดก็มีทางออกแล้ว
“ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ น้องชาย ชื่อเสียงของตระกูลเราขึ้นอยู่กับนายแล้วนะ นายต้องช่วยฉันหาอุปกรณ์นี้มาให้ได้ ถึงเวลาฉันได้เป็นผู้นำแล้ว จะแบ่งผลประโยชน์ให้นายอย่างงามเลย”
จู่ๆถังยวนก็ระแวงขึ้นมาอีกครั้ง เขามองถังเฉาพลางเอ่ย
“แต่ถึงตอนนั้นนายก็เข้าร่วมเหมือนกัน นายคงไม่ใช้อุปกรณ์แบบนี้มาแทรกแซงชัยชนะของฉันหรอกใช่มั้ย”
ถังเฉาได้ยินแล้วรอยยิ้มกว้างขึ้นไปอีก ในใจของเขา ถังยวนเท่ากับเป็นตัวตลก
แม้ว่าอุปกรณ์ไฮเทคนั้นเก่งกาจเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับถังยวน ต่อให้เขาติดตั้งอุปกรณ์ไฮเทคนี้ด้วย ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของถังเฉา
ถังเฉาโบกมือ “ไม่ต้องกังวลหรอกครับพี่ ผมไม่มีทางใช้อุปกรณ์แบบนี้มาต่อกรกับพี่หรอก ถึงตอนนั้นผมจะไปอย่างเรียบง่าย เข้ารอบได้ก็เข้า เข้าไม่ได้ก็ฝากพี่ด้วยนะครับ”
ประโยคนี้เท่ากับอัดยาบำรุงหัวใจให้กับถังยวน
“ถูกต้อง เรื่องหลังจากนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ แต่นายต้องจำให้ขึ้นใจนะว่าตอนนี้นายไม่ใช่ถังเฉา แต่เป็นถังเชียว”
ถึงแม้ว่าสำหรับถังยวนนั้น ยังไงถังเฉาก็ต้องตาย แต่ถังยวนยังคงกังวลว่าถังเฉาจะเปิดเผยตัวตนของตัวเอง หากเปิดเผยไป ทั้งตระกูลถังก็จะต้องเจอปัญหา
“วางใจได้เลยครับพี่ เรื่องนี้ผมท่องจำไว้แล้ว ไม่มีทางพลาดแน่นอน”
เมื่อได้ฟัง ถังยวนก็ไม่พูดอะไรอีก เขาออกไปทันที
ห่างออกไปไม่ไกล มีคนคนหนึ่งกำลังแอบมองอยู่ ถังเฉารู้ตัวนานแล้ว แต่ไม่ได้เปิดโปง หลังจากรู้ว่าถังยวนไปแล้วถังเฉาถึงเดินออกมาช้าๆ
“เชียนเชียน ไม่ต้องแอบแล้ว ฉันเห็นเธอตั้งนานแล้ว มีเรื่องอะไรก็ออกมาพูดกันเถอะ”
ถังเชียนเชียนได้ยินถังเฉาเรียกชื่อตัวเองก็ตกใจจนสะดุ้งโหยง
“เอ๋? พี่ถังเฉา พี่เห็นหนูนานแล้วหรอคะ หนูนึกว่าหนูซ่อนตัวได้เป็นอย่างดีซะอีก”
“แต่พี่ไม่มีทักษะการต่อสู้ไม่ใช่หรอคะ? ทำไมสัญชาตญาณแหลมคมจัง?”
ถังเฉาเพียงแต่ยิ้มและส่ายหัว
“ฉันไม่เคยบอกนะว่าฉันไม่มีทักษะบูโด ทุกอย่างเป็นเพียงการคาดเดาของพวกเธอ”
