ทันใดนั้น นกอินทรีบินลงไปที่ภูเขาที่โค้งเว้า และมันก็เป็นนกอินทรีตัวใหญ่ ถ้ามันยืนอยู่บนพื้นดิน มันจะสูงเท่ากับความสูงโดยรวมของผู้ชายสองคน
นี่เป็นเรื่องแปลก
อย่างไรก็ตาม เผ่าที่อยู่บนทุ่งหญ้าคุ้นเคยกับนกอินทรีเช่นนี้ และนักเดินทางได้เห็นนกอินทรีดังกล่าว
หลังจากที่เห็นชาช่า ผู้คนที่ตะโกนที่ภูเขาพังทลายลงให้ความสนใจกับมัน และจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่ถ้ำใกล้กับยอดเขา
ด้านหน้าถ้ำ กูลาและคนอื่น ๆ หลายคนตะลึง
“นั่น … เอ่อ … คือ … นกอินทรียักษ์?!” ชายหนุ่มสองคนที่เฝ้ามองไปที่ด้านล่างของภูเขากำลังตกใจ
“บาดแผลบนร่างกายของฉานเต่าเกิดจากนกอินทรีตัวนี้?” ชายอีกคนหนึ่งกล่าว
ฉานเต่าเป็นชื่อของนกอินทรีที่พวกเขานำมาพร้อมกับพวกเขาในครั้งนี้ มันถูกเลี้ยงดูจากกูลาตั้งแต่ยังเล็ก แต่ในขณะนี้ ฉานเต่าที่บาดเจ็บกำลังพักผ่อนเพื่อฟื้นคืนบาดแผลของมัน
“โอ้ ทำไมเผ่าเขาเพลิงจึงมีนกอินทรีภูเขายักษ์? ไม่ใช่มีการกล่าวกันว่านกอินทรีภูเขายักษ์อยู่ห่างไกลจากมนุษย์?! “ ชายชราคนหนึ่งของเผ่าฮุยกล่าว
พวกเขาคิดเสมอว่าเผ่าของพวกเขาเป็นที่ชอบมากที่สุดจากนกอินทรีภูเขายักษ์ ยกเว้นเผ่าของพวกเขา มีเผ่าอื่นๆ เพียงไม่กี่เผ่าที่สามารถเลี้ยงนกอินทรีภูเขายักษ์ที่รวมถึงเผ่าขนนก แม้ว่าเผ่าจะสามารถเลี้ยงนกอินทรีภูเขายักษ์ก็เป็นเรื่องยากทีเดียว เป็นเรื่องปกติที่นกอินทรีภูเขาที่ถูกเลี้ยงดูจากพวกเขาจะจิกพวกเขา นกอินทรีภูเขาเป็นสัตว์ที่หยิ่ง พวกมันจะว่านอนสอนง่ายเชื่อฟังมนุษย์เป็นไปได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม ที่นี่ เผ่าเขาเพลิงที่ไม่รู้จักชื่อได้มีนกอินทรี และมันแข็งแกร่งกว่าตัวที่พวกเขาพามันมา!
พวกมันมีขนาดคล้ายกัน แต่ถ้าฉานเต่าได้รับบาดเจ็บจากเจ้าตัวนั้น มันมีพลังมากกว่า!
พวกเขาได้วางแผนที่จะดูความสนุกสนานเหมือนคนอื่น ๆ แต่ไม่คาดคิดพวกเขาจะพบสิ่งนี้
“กูลา เราจะทำอย่างไร?” คนรอบ ๆ ทั้งหมดมองไปที่กูลา เพราะในเวลานี้พวกเขาติดตามกูลา ทุกอย่างต้องได้รับการตัดสินใจจากเขา
กูลาคิดสักครู่แล้วกำลังจะพูดบางอย่าง แต่ในเวลานี้ นกอินทรีกรีดร้องดังมาจากด้านล่างของภูเขา
“เจียว ~~!”
หลังจากชาช่ายกฉาวซวน, ฉาวซวนกระโดดลงไปยังสถานที่ที่เมยและคนอื่น ๆ กำลังยืนอยู่ ชาช่าบินขึ้นไปที่ทางเข้าถ้ำของเผ่าตี้ซาน กรงเล็บขนาดใหญ่จับกำแพงหินและค่อยๆ ขุดหินในผนังภูเขา หินหลวมๆ บางก้อนถูกขุดขึ้นมาและถูกโยนลงไปด้านล่าง ทุกคนในเผ่าตี้ซานไม่กล้าที่จะยืนศีรษะเข้าไปในถ้ำ เพราะกลัวว่าจะโดนโจมตี
หลังจากนั้นไม่นาน ชาช่าก็อยากจะออกไป มันไม่ชอบสถานที่เล็ก ๆ แห่งนี้ และรู้สึกไม่สบายใจที่นี่ เพราะมีคนที่มีลูกธนูอยู่ในมือ เมื่อมันกำลังจะบินออกไป มันก็ได้ยินเสียงนกอินทรีกรีดร้องจากข้างบน
แคว๊กกกก~~!
ใกล้กับถ้ำที่ด้านบนของภูเขา มีนกอินทรีภูเขาขนาดยักษ์ที่บาดเจ็บมีขนหายไปเล็กน้อย
ทันทีที่เห็นนกอินทรี ชาช่าโกรธและไม่รีบออกไป มันบินขึ้นและรีบไปต่อสู้พร้อมกับกรงเล็บของมัน
“ฉานเต่า, กลับมา!” กูลากังวลมากจนเกือบจะวิ่งออกไป ถ้าเขาสามารถบินได้ เขาคงจะบินไปแล้ว เมื่อเปรียบเทียบนกอินทรีสองตัว เขารู้ว่าชาช่าจะชนะ
ฉาวซวนผิวปากทันทีเพื่อบอกชาช่าให้สงบ
นักเดินทางที่พักผ่อนอยู่ในภูเขารู้สึกสับสนมากขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นนกอินทรีสองตัวปรากฏตัว ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ประเมินความแข็งแกร่งของเผ่าเขาเพลิง
เผ่านี้มีพลังมากกว่าที่พวกเขาคิด และพวกเขาตั้งใจที่จะได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเผ่านี้
ฉาวซวนไม่สนใจเผ่าตี้ซาน ส่งสัญญาณไปยังเมยจากนั้นก็ปีนขึ้นไปบนภูเขา
ในถ้ำของกูลาและคนอื่น ๆ กำลังพักอยู่ ฉาวซวนเห็นนกอินทรียักษ์ที่ได้รับบาดเจ็บยืนอยู่ข้างๆ ชายที่ไม่ได้แสดงสีหน้าเกลียดชังแต่เป็นสีหน้าอยากรู้อยากเห็นอย่างเห็นได้ชัด เขามองไปที่คนไม่กี่คนและทำท่าทางให้สัญญาณ
เนื่องจากการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของกูลา และหลายคน ชาช่าจึงบินขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย แต่เมื่อเห็นสัญญาณของฉาวซวนก็บินลง ถึงแม้ว่าทางเดินนี้ไม่กว้างพอ มันก็เพียงพอสำหรับชาช่าที่จะยืนอยู่บนนั้น
ยืนอยู่ข้างหลังฉาวซวน, ชาช่ารู้สึกเหมือนมันได้รับการสนับสนุน มันกล้าที่จะกรีดร้องไปที่นกอินทรีและชายอีกคนที่อยู่ข้างๆ มัน มันฟังดูเหมือนว่ากำลังหัวเราะเยาะไปที่พวกเขาสำหรับการแสวงหาผู้ช่วย
กูลามองไปที่นกอินทรีใกล้ๆ แม้ว่านกอินทรีทั้งสองจะเหมือนกัน แต่เขาก็รู้สึกว่ามันแตกต่างกันเล็กน้อย เขารู้ว่าแม้จะมีนกอินทรีตัวอื่นที่มีขนาดเท่ากันที่เรียกมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือพวกเขา แต่ก็ยังคงแพ้ได้
“เผ่าฮุย กูลา” กูลากล่าว
ฉาวซวนยกคิ้วขึ้น และกล่าวพร้อมกับสายตาของเขาที่แสดงถึงความชื่นชมยินดี “เผ่าเขาเพลิง,ฉาวซวน”
รอยยิ้มของฉาวซวนทำให้กูลาตกใจและอีกหลายๆ คน เขาไม่ได้ยิ้มอย่างประจบสอพลอ แต่อย่างเป็นมิตร
อย่างไรก็ตาม นักรบหนุ่มทั้งสองคิดว่าฉาวซวนแสดงความเป็นมิตรของเขาเพราะรู้ว่าพวกเขามาจากเผ่าฮุย หลังจากที่ทุกคนรู้ว่าเผ่าฮุยเป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดบนทุ่งหญ้า เขาไม่ต้องการทำร้ายคนที่เข้มแข็ง ดังนั้นเขาจึงมีทัศนคติแบบนี้
คนของเผ่าตี้ซาน ทุกคนหวังว่าเผ่าฮุยจะต่อสู้กับเผ่าเขาเพลิง เพราะพวกเขาได้รับความเดือดร้อนจากความเสียหายร้ายแรง หูม่าถูกสังหารและหัวหน้ากลุ่มได้รับบาดเจ็บสาหัส นักรบอาวุโสคนหนึ่งเสียแขนและกำลังจะตาย ถ้าพวกเขายังคงต่อสู้ต่อไป พวกเขาทั้งหมดอาจเสียชีวิต
อย่างไรก็ตาม บรรยากาศข้างบนไม่ได้ตึงเครียดเท่าที่คนอื่น ๆ คิด
เผ่าฮุยได้สร้างความประทับใจให้กับฉาวซวน เมื่อหลายปีก่อน บรรพบุรุษของเผ่าเขาเพลิงอาจมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเผ่าฮุย และขอบคุณเผ่านั้น พวกเขาได้พบนกอินทรี
“เจ้ารู้จักเผ่าของเรารึ?” กูลาถาม
“ข้าเคยได้ยินมัน.” ฉาวซวนกล่าว
ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังกูลารู้สึกผิดหวัง แน่นอน เผ่าฮุยเป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดบนทุ่งหญ้า เมื่อมองไปที่ฉานเต่าพร้อมกับรอยแผลมากมาย เขาสัมผัสขนของมันเพื่อปลอบโยน ข้าจะให้กูลาให้บทเรียนกับเผ่าเขาเพลิงในภายหลัง
สำหรับเหตุผลที่เขาปล่อยให้กูลาจัดการ แทนที่จะเป็นตัวเขาเองที่แก้แค้น? แค๊กๆ เป็นเพราะเขารู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะฉาวซวนได้
เมื่อเผ่าฮุยคิดว่าฉาวซวนจะพูดในสิ่งที่พวกเขาคาดหวัง อย่างไม่คาดคิดเขากล่าวว่า “เผ่าฮุยเป็นเผ่าแรกที่ข้าได้พบ”
“โอ้? มันรึ?” กูลาถามอย่างสบาย ๆ เขาต้องการถามฉาวซวนเกี่ยวกับนกอินทรียักษ์ที่อยู่ข้างหลังเขา
“หินที่มีลวดลายแบบนี้ มีลวดลายสัญลักษณ์ของเผ่าเจ้า”
ขณะที่ฉาวซวนกล่าว กูลา ผู้จ้องมองชาช่าก็หันไปมองฉาวซวนจากบนลงล่าง ราวกับว่าเขาไม่เคยเห็นฉาวซวนมาก่อน ใบหน้าของเขาดูเคร่งเครียดมากขึ้น และเขาถามขณะที่มองดูฉาวซวน: “ก้อนหินก้อนนั้น เจ้าได้มันมายังไง?”
“นกอินทรียักษ์ให้มันแก่ข้า”
ได้ยินคำพูดของฉาวซวน กูลาไม่ได้พูดอะไร แต่ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเขาไม่สามารถอดทนอีกต่อไป ได้แต่ตะโกนออกไปว่า “ไร้เหตุผล! นกอินทรียักษ์สามารถให้มันกับเจ้าได้อย่างไร! “
“หุบปาก!” กูลาตะโกนใส่ชายที่อยู่ข้างหลังเขา
“ข้าบอกความจริง, กรงเล็บของนกอินทรีถูกวาดด้วยลวดลายสัญลักษณ์ของเผ่าของเจ้า.” เผชิญหน้ากับคำถามของพวกเขา ฉาวซวนไม่ได้รำคาญและยังคงกล่าวว่า “นกอินทรีมีขนาดใหญ่มาก ผิวหนังได้หลุดออกมาจากกรงเล็บของมัน ลวดลายไม่ค่อยชัดเจน … “
ฟังคำอธิบายของฉาวซวน กูลาและคนหลาย ๆ คนนึกถึงอะไรบางอย่าง พวกเขารู้สึกตัวและหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว มีนกอินทรีเพียงตัวเดียวที่พัวพันกับคำอธิบายของฉาวซวน และได้จากเผ่าไปในขณะนั้นอีกครั้ง ในเผ่าของพวกเขา มันมีสถานะที่สูงเทียบเท่าหัวหน้าเผ่า
ทำไมคนของเผ่าเขาเพลิงจึงได้พบกับมันได้?
ทำไมมันถึงให้หินสัญลักษณ์ของพวกเขาแก่เขาอย่างไม่คิดอะไรมาก?
“มันน่าจะกลับมาแล้วข้าคิดว่า ข้าหวังว่าข้าจะมีโอกาสได้เห็นมันอีกครั้ง “ ฉาวซวนกล่าว เขาต้องการเห็นนกอินทรียักษ์อีกครั้ง
“ใช่ มันได้กลับมาแล้ว และมันเป็นเรื่องที่ดีมากในตอนนี้.” กูลาสุดท้ายก็สงบลง ใบหน้าของเขาไม่ดูเคร่งเครียด เขายิ้มอย่างมีความสุข อ้าแขนและเดินไปทางฉาวซวน เขากอดเขาไว้ นี่เป็นวิธีที่พวกเขาแสดงความปิติยินดี
“ยินดีที่ได้พบเจ้า.” กูลากล่าว ตราบเท่าที่นกอินทรียินดีที่จะให้หินที่มีลวดลายแก่เขา เขาไม่ควรเป็นศัตรูกับเขา
นักเดินทางที่จับตาดูพวกเขาประหลาดใจมากเมื่อได้เห็นการกระทำของกูลา
เกิดอะไรขึ้นที่นั่น? ทำไมคนในเผ่าฮุยและเผ่าเขาเพลิงจึงไม่ต่อสู้? แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นสหายเก่า
แตกต่างจากนักเดินทางที่ตกตะลึง คนในเผ่าตี้ซานใบหน้าซีดขาวแล้วตอนนี้
