เมื่อฉาวซวนเปิดตา สายตาของเขาที่พล่าเบลอมาก เริ่มกลายเป็นชัดเจนขึ้นหลังจากชั่วขณะ
ใบหน้าของหมอผีและหัวหน้าเผ่าปรากฏเหนือใบหน้าเขา “อาซวน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?” โอวถามเสียงอย่างเป็นห่วง
สำหรับฉาวซวน มันใช้พลังงานค่อนข้างมากเพียงแค่นั่งขึ้น หมอผีส่งน้ำให้ฉาวซวนเพื่อดื่มซึ่งช่วยบรรเทาอาการปวดหัวของเขา
“ข้าไม่เป็นไร”ฉาวซวนตอบอย่างอ่อนแรง
“เจ้าดูไม่เหมือนว่าไม่เป็นไร”
โอวเทน้ำใส่ถ้วยมากขึ้น ฉาวซวนรู้สึกว่าเขากำลังฟื้นตัวและบอกกับโอวว่าเกิดอะไรขึ้นที่กระท่อม ไม่ได้พูดถึงความสามารถพิเศษของเขา แต่เป็นสัญชาตญาณของเขา
โอวรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉาวซวน
“นั่นคืออะไร?” โอวหยิบแผ่นไม้ที่บรรจุผงทองคำและกระบอกไม้
“ใช่ เกิดอะไรขึ้นกับใบไม้?”ฉาวซวนถาม
โอวและหมอผีหันไปมองกันแล้วก็ส่ายหัว “ข้าจะไปถามอีกครั้ง ไม่สิ ข้าจะไปที่กระท่อมไม้ด้วยตัวเอง” โอวกล่าว
“ข้าจะไปดูด้วย” ฉาวซวนลุกขึ้นยืน
“ข้าก็จะไปด้วย” หมอผีกล่าว
อีกครั้งหนึ่ง ฉาวซวนกลับมาที่บ้านไม้ ฉาวซวนชี้ไปที่ที่เขาเคยถือใบไม้มาก่อน
เฉพาะใบไม้ที่หายไป
“มีใครอื่นได้อยู่ที่นี่หรือ?” โอวถาม
กุยฮีส่ายหัว “ไม่ควรมีใคร เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้คนรอบ ๆ ที่นี่ยุ่งกับพวกโจรสองคน พวกเขาจะเข้ามาที่บ้านหลังนี้ได้อย่างไร? “
หมอผีเดินไปรอบ ๆ บ้าน จากนั้นก็อยู่ในสถานที่ที่ฉาวซวนหมดสติ ก้มลงเหยียดแขนออกและปัดลงไปที่พื้น
“ซากใบไม้กระจัดกระจาย” หมอผีกล่าว
“กระจัดกระจาย? เมื่อข้าเอามันออกมา ใบไม้ดูสดและเขียว. “ฉาวซวนประหลาดใจ
แต่ถ้าหมอผีบอกว่าพวกมันกระจายไปแล้ว พวกมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
หลังจากกลับไปที่บ้านหิน หมอผีบอกฉาวซวนให้อยู่ก่อน “เจ้ารู้หรือไม่ว่าขณะที่เจ้าหมดสติ มือของเจ้าเคลื่อนไหว?” หมอผีเอ่ยถาม
“ข้าไม่รู้” ฉาวซวนส่ายหัว ในเวลานั้น ถ้าเขาถูกกระแทกจนหน้ากลายเป็นหมู เขาก็ไม่สามารถรู้สึกได้ ไม่ต้องพูดถึงการขยับนิ้วมือของเขา
“ เจ้ากำลังผูกเชือก” ดวงตาของหมอผีมีความหมาย “ ผูกเชือก?” “ ใช่แล้ว” หมอผีเล่าให้ฉาวซวนฟังเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของการใช้ปมและภาษาปม สิ่งเหล่านี้ถูกกล่าวถึงในบันทึกล้ำค่าที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ แม้ว่าหมอผีจะไม่ค่อยรู้อะไรมากนัก แต่ก็สามารถสรุปได้จากบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรเหล่านั้น “ และใบไม้ที่เจ้าถืออยู่นั้นน่าจะเป็นใบไม้ชีวิตยืนยาว มันไม่เลวเลยสำหรับข่าวลือว่ามีอายุยืนยาว” หมอผีกล่าวอีกครั้ง
“มีจริงๆ เช่นใบไม้ชีวิตยืนยาว?” ฉาวซวนสงสัย
“ นี่ไม่ใช่คำกล่าวเท็จ” หมอผีลูบผงทองคำที่ยังมีอยู่บนจานไม้ด้วยมือของเขา และพูดกับฉาวซวน:“ นี่เป็นผงที่ทำจากต้นไม้ชีวิตยืนยาว
ฉาวซวนไม่ได้พูดอะไร หมอผีไม่สนใจว่าฉาวซวนจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม เพียงกล่าวว่า “เมื่อนานมาแล้ว เช่นใบไม้, กระดองเต่า และอื่นๆ นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่บรรพบุรุษใช้ในการส่งต่อและพืชมีค่าเช่นใบไม้ยืนยาวของต้นไม้ชีวิตยืนยาว มันเป็นผู้ส่งสารที่บันทึกมรดกที่สำคัญ ฉาวซวนเจ้ารู้ไหมว่ามรดกของหมอผีครั้งหนึ่งภาษานั้นไม่มีข้อความ
แม้ตอนนี้รูปภาพตัวอักษรเป็นที่นิยม แต่ยังมีอีกหลายมรดกที่ไม่ได้ใช้ข้อความตัวอักษร ตัวอย่างเช่นถ้าข้าต้องการถ่ายทอดความสามารถของกุยซีในอนาคต แม้ว่าจะบันทึกไว้ในข้อความ การสืบทอดเช่นนั้นแม้ถูกบันทึกไว้ในข้อความจะถูกทำลาย แต่ก็มีอยู่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น เมื่อผู้รับดูดซับพวกมันจะไม่มีตัวอักษรให้คนอื่นเห็นในโลก ตามธรรมชาติแล้วจะไม่มีบุคคลที่สองที่จะได้รับมรดกดังกล่าว “
“ท่านหมายความว่าใบไม้ชีวิตยืนยาวเป็นมรดกบันทึกของหมอผีเป็นของข้าตอนนี้หรือ?” ฉาวซวนถาม “ใช่!”
“ระหว่างชนเผ่าต่าง ๆ เพราะสัญลักษณ์และเปลวไฟแห่งการสืบทอดควรเป็นเช่นการแยกออกจากกัน แต่ทำไมข้าถึงไม่แยกออก” ฉาวซวนเอ่ยออกมา
เขามองดูใบไม้และวางลง และเพื่อให้ภารกิจของผู้ส่งสารของเขาสำเร็จ สิ่งที่ผู้คนบอกว่าใบไม้ชีวิตยืนยาวนั้นไม่เลวได้กระจัดกระจายไปหมดแล้ว
หมอผีนั้นไม่สามารถตอบได้ เขาไม่รู้อะไรมากนัก ไม่สามารถให้คำตอบ
“ดังนั้น ข้าได้รับมรดกข้อความของใบไม้นั้น? ข้าไม่รู้ว่ามันคืออะไร ข้าเห็นเพียงแค่สองมือที่ถือเชือกที่ผูกปมบางส่วน ซึ่งดูเหมือนจะเป็นปมที่ไม่สมบูรณ์ ” ฉาวซวนพูดถึงภาพที่เขาเห็นในจิตสำนึกของเขา เขาหวังว่าเขาได้คำแนะนำจากหมอผีที่นี้
หมอผีลูบเคราและสะดุดสองครั้ง และยังคงสงสัยว่ามันคืออะไร “วิธีนี้ เจ้าไปหากุยซี และขอให้เธอสอนเจ้าเกี่ยวกับวิธีผูกเชือกปม ภาษาปมมีก่อนที่ตัวอักษรจะปรากฏขึ้น เพื่อส่งข้อความ จากหิน,แผ่นไม้อัด วิธีการรับมรดกสืบทอดได้เปลี่ยนวิธีเชือกปมโบราณ ในความคิดของข้าลึกลับมาก ในสมัยโบราณ บางสิ่งเช่นการทำนาย,การกระทำสิ่งต่าง ๆ ได้ใช้วิธีจากปม “หมอผีกล่าว
“ปมไม่กี่ปมสามารถเป็นตัวแทนของหลายสิ่งหลายอย่างหรือ?” ฉาวซวนถาม แต่ประโยคที่เขาพึ่งพูดออกไปนั้น ทำให้เขาอยากตบปากตัวเอง โง่! แน่นอนการเชื่อมโยงกับหมอผี มันไม่ได้เป็นทฤษฎีทั่วไป พวกเขาจะวาดไข่ แต่เจ้าก็ไม่สามารถคิดได้ว่ามันจะเป็นไข่จริงๆ
ตอนแรกคิดว่าตอนนี้มันโบราณมากแล้ว และเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีสิ่งที่โบราณมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ฉาวซวนสนใจเรื่องปมเชือก เขาต้องการเข้าใจว่าใบไม้ต้องการสื่ออะไร จดหมายใบไม้ชีวิตยืนยาวรวมถึงสิ่งที่ส่งผ่านลงมา มันมีค่าขนาดไหน?
วันรุ่งขึ้น ฉาวซวนไปบ้านยาของกุยซี
หมอผีได้บอกกับกุยซีเกี่ยวกับสถานการณ์ เมื่อฉาวซวนมาถึง กุยซีวางงานที่ทำลง และชี้ไปที่หนังสัตว์บางอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะไม้ “นั่นคือสิ่งที่หมอผีมอบให้เจ้า”
ฉาวซวนแกะม้วนหนังสัตว์และดูมัน ด้านบนเป็นภาพของเชือกและปมเงื่อนพร้อมกับคำอธิบายประกอบสำหรับข้อความปัจจุบัน หนังสัตว์ยังใหม่อยู่เพียงทำขึ้นมาไม่กี่ปีก่อน มันควรจะเป็นบันทึกโบราณของบรรพบุรุษเขียนโดยบรรพบุรุษ กุยซีนำเชือกฝางมาใช้ “สิ่งเหล่านี้สร้างขึ้นก่อนฤดูหนาว เจ้าสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อลอง สิ่งนี้สะดวกมาก”
“ขอบคุณ เมื่อเจ้าสร้างเชือกฟาง เรียกหาข้า ข้าจะมาช่วย” ฉาวซวนดึงเชือกฟางออกมาแล้วมองดู เชือกฟางเหล่านี้เรียบไม่มีเสี้ยนมากนักแต่ละอันมีความยาวเท่ากัน เกือบจะหนาเท่ากับนิ้วก้อยของเด็กทารกและความทนทานก็เหมาะสมเช่นกัน
กลับไปที่กุยซีดึงเชือกฝางออกมา จากนั้นเทียบแต่ละรูปในม้วนหนังสัตว์ บอกฉาวซวนถึงวิธีผูกเชือกปม ปมชนิดใดที่แสดงถึงความหมายของมัน บางครั้งปมที่มีลักษณะคล้ายกันมาก แต่ก็ความหมายแตกต่างกันมาก นี่อาจเป็นวิธีที่ใช้ปมในการส่งผ่านข้อมูลที่ซ่อนอยู่ กลับไปที่ฉาวซวน ปมง่ายๆ เช่นเดียวกับรูปวาดบนม้วนหนังสัตว์ เมื่อดูเสร็จหมดแล้ว ฉาวซวนสามารถใช้เชือกเพื่อสร้างประโยคได้ เพราะมันไม่ยากความทรงจำของฉาวซวนก็ดีเช่นกัน หลังจากเข้าใจทักษะบางอย่าง เขาจะปล่อยให้เธอไปทำกิจธุระของเธอ ยังมียารักษาอีกหลายตัวที่ต้องได้รับการเก็บในบ้านยา เขาดูช้าๆ ทีละขั้นตอน ลองทำดูอีกครั้งทีละขั้นตอน
กุยซีมองไปที่ฉาวซวนเห็นทำได้ดี เธอกลับไปทำยาต่อ เต่าจระเข้ที่ประตูขยับร่างกายหนักอึ้งเปลี่ยนสถานที่ปิดตาของมัน และยังคงอาบแดดท่ามกลางแสงอาทิตย์
เวลาผ่านไปเล็กน้อย ม้วนหนังสัตว์ที่เหลือของฉาวซวนเริ่มลดน้อยลง ในที่สุดเขาลองทำตามบันทึกทั้งหมดที่นี้ ฉาวซวนยังสามารถเข้าใจข้อสรุปง่ายๆ สำหรับสิ่งซับซ้อนกว่านี้ หมอผีไม่ได้ให้มันมา มีไม่กี่บันทึกเกี่ยวกับเชือกปมที่ได้รับการสืบทอดจากเผ่า หมอผีสามารถบอกเขาได้อย่างจำกัด ยังมีเชือกฟางจำนวนมากที่กุยซีนำมาให้ ฉาวซวนคิดเกี่ยวกับมัน สังเกตุการผูกเงื่อนปมภายในใจของเขา ในไม่ช้าเขาก็เข้าสู่สภาวะนั้นอีกครั้ง มองดูมือผูกเชือกปม
ครั้งที่แล้วเขาไม่เข้าใจอะไรเลย ช่วงเวลานี้ฉาวซวนมีพื้นฐานอยู่บ้าง อย่างไรก็ตาม อย่างช้าๆ ฉาวซวนตระหนักว่าสิ่งนี้แตกต่างจากข้อสรุปที่เขาเพิ่งเรียนรู้ บางทีอาจเป็นการแสดงความหมายอื่น
อ้างอิงจากหมอผี วิธีการผูกเชือกปมในยุคก่อนใช้งานในทุกๆ ด้าน อย่างหนึ่งไม่ทำงาน มีอะไรอื่นอีกไหม? ปมเชือกดวงชะตา ปมเชือกภาษา, การกระทำและอื่นๆ เนื่องจากไม่เหมือนบันทึกปกติ เยี่ยม มันอาจเป็นการทำนายหรือสิ่งอื่นใด
ฉาวซวนยังคงสังเกตการเคลื่อนไหวของมือต่อไป เมื่อเขาออกจากสภาวะนั้น เมื่อยก็ขยับคอของเขาอย่างอ่อนแรง และรู้สึกว่ามือของเขาไม่ถูกต้อง มองลงไปที่นิ้วมือของเขา ถูกมัดด้วยเชือกฟาง เขาไม่รู้จะต่อสู้ยังไงกับเชือกฟาง เคล็ดลับคือการผูกนิ้วทั้งสิบเข้าด้วยกัน ฉาวซวนต้องการคลายเชือกออก เขาไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน ดึงเชือกฟางออกจากมือทีละน้อย
เมื่อเชือกฟางที่อยู่ในมือถูกผูกไว้ทั้งหมดเชือกฟางจะถูกพันเป็นลูกบอลและไม่สามารถแก้ไขได้ ฉาวซวนจะทำให้เชือกฟางเป็นปมขนาดใหญ่แล้วโยนลงไปที่ด้านข้างให้เต่างับ เต่าจระเข้ซึ่งกำลังอาบแดดอยู่ค่อยๆ เปิดตาของมันอย่างช้าๆ เห็นเชือกฟางมัดไว้ข้างๆ เปิดปากของมัน เชือกเข้าไปในปาก เคี้ยวอย่างช้าๆ
ฉาวซวนคิดกับตัวเองอย่างช้าๆ ระลึกถึงการเคลื่อนไหวของมือที่เขาเพิ่งเห็นและหยิบเชือกฟางเพื่อลงมือต่อ ล้มเหลว! ล้มเหลวอีกครั้ง! ล้มเหลวอีกครั้ง! เชือกฟางที่พันกันอย่างยุ่งเหยิงไม่สามารถคลายออกได้ โยนมันไปที่เต่าและงับ โดยไม่คำนึงถึงความเร็วของเชือกปมฉาวซวนเร็วแค่ไหน มันยังคงรักษาความเร็วเดิมเอาไว้ เคี้ยวอย่างช้าๆ ดังนั้น เมื่อฉาวซวนเริ่มเร็วขึ้น มีหญ้าที่พันกันวุ่นวายมากขึ้นเรื่อย ๆ ถัดจากเต่า
กุยซีมองไปที่ฉาวซวน เธอคิดว่า: ฉาวซวนไม่ฉลาดมากนัก เขาจะผูกปมกับนิ้วได้อย่างไร?
เมื่อฉาวซวนใช้เชือกหญ้าถัดจากมือของเขา จนกระทั่งเหลือเพียงสิบเส้น
เช็ดเหงื่อบนใบหน้าของเขา ฉาวซวนหายตัวไปจากบ้านยา มาต่อในวันพรุ่งนี้ เขาไม่เชื่อว่าใบไม้ชีวิตยืนยาวเป็นผู้ส่งสารส่งมอบบางสิ่ง สามารถเป็นเพียงกลุ่มก้อนหญ้าพันกันเท่านั้น
