ทำไมบรรพบุรุษจึงวางกล่องมากมายที่นี่? ไม่ใช่แค่วันหรือสองวันจากเผ่า หากไม่มีอันตรายใด ๆ ระหว่างภูเขา มันก็ไม่ได้อยู่ไกลเกินไป แต่ตอนนี้อยู่ห่างจากป่าภูเขาวิธีการจะเป็นเรื่องยาก แน่นอนแต่เส้นทางที่ฉาวซวนผ่าน แม้แต่ช่วงพันปีก่อน มันจะไม่แตกต่างกันมากเกินไป
ฉาวซวนเดินไปพร้อมกับคบเพลิง และกล่องถูกมัดด้วยเชือกฟาง ซึ่งอาจจะอยู่ในระหว่างการขนส่ง อย่างไรก็ตาม หากเจ้ามองอย่างใกล้ๆ จะเห็นได้ชัดว่าวิธีการผูกที่ใช้ในหลายกล่องมีความซับซ้อนมากขึ้น และแม้กระทั่งเชือกฟางที่ใช้สำหรับการผูกจะแตกต่างกัน เชือกฟางมัดรวมกับปม สีถูกนำไปใช้และปมที่อยู่ตรงกลางเป็นสัญลักษณ์ของหมอผี
สำหรับส่วนอื่น ๆ เชือกฟางที่ใช้ค่อนข้างธรรมดา แต่ก็ไม่สามารถพูดได้ว่าสิ่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ในกล่องเหล่านี้จะต้องไม่สำคัญ พวกเขาสามารถขนส่งมาที่นี่โดยบรรพบุรุษและมีค่าในการเก็บรักษาที่สำคัญ
ฉาวซวนตั้งใจที่จะดูกล่องพิเศษพร้อมปม อย่างไรก็ตาม เขาพบว่าปมเงื่อนยากที่จะคลายออก และเชือกก็แข็งแรงมาก มันไม่เหมือนถูกวางไว้เป็นเวลานาน และความเหนียวยังคงมีอยู่
ตัดออกดีไหม หรือไม่?
ลืมมันซะ หากเผ่ารู้ว่าเขาตัดเชือก จะมีความคิดเห็นว่าเขาไม่เคารพต่อบรรพบุรุษ
ฉาวซวนวางกล่องสองสามกล่องที่มีปมซับซ้อนไว้ หันไปมองวิธีการผูกปมแบบอื่น ๆ ยกมือของเขาตั้งใจที่จะแก้ปม แต่ฉาวซวนเพิ่งแตะมัน และเชือกฟางที่ผูกไว้กับกล่องขาดและส่วนที่ขาดก็แหลกเป็นผง
เหตุการณ์เดียวกันนี้เกิดขึ้นกับเชือกที่เหลือที่ผูกกล่อง อาจเป็นเพราะเวลาที่ยาวนานเกินไป เชือกฟางเหล่านี้สูญเสียความเหนียวดั้งเดิมและไม่แข็งแรงอีกต่อไป
ด้านหน้ามีปมหนานูนสูง เชือกที่ใช้ก็แตกต่างกัน ตอนนี้ความหนาแน่นต่ำ ฉาวซวนดูที่เนื้อหาของกล่อง
เปิดกล่อง ฉาวซวนจะเห็นม้วนหนังสัตว์จำนวนมากวางไว้อย่างเรียบร้อยภายใน
ฉาวซวนหยิบชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วดูบันทึกนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในเผ่าเขาเพลิง ในบางปี เช่นการเก็บเกี่ยว,ข้อมูลและข้อพิพาทต่างๆ
เขาหยิบม้วนหนึ่งขึ้นมามันถูกบันทึกไว้ในสงครามต่าง ๆ ระหว่างชนเผ่าเขาเพลิง และเผ่าอื่น ๆ ในบางปี มันยังเกี่ยวข้องกับหลายเผ่าที่คุ้นเคยกับฉาวซวน เช่นเผ่าพันหน้า,เผ่าแปดขา เป็นต้น ฉาวซวนรู้ โดยทั่วไป มีการบันทึกเผ่าเขตศูนย์กลางหลายเผ่า
อะไรทำให้เผ่าเขาเพลิงเป็นที่เกียจชังของเผ่าอื่นๆ ?
แต่ในไม่ช้า หลังจากดูม้วนหนังสัตว์อื่นๆ ฉาวซวนพบว่าการเดาของเขาผิด ไม่ใช่เผ่าเขาเพลิงดึงดูดความเกลียดชัง แต่ยุคนั้น ทุกคนมีความเสี่ยงต่อความเกลียดชังเป็นพิเศษ ตามบันทึกในม้วนหนังสัตว์เหล่านี้ เผ่าไม่สงบเท่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
บางทีสำหรับนักเดินทาง ตอนนี้ชีวิตข้างนอกตอนนี้ยากมาก โดยเฉพาะผู้ที่อยู่รอบๆ ตลาด ทีมเดินทางไกลของชนเผ่าต่าง ๆ ฆ่ากันทุกวัน หลังจากนั้นจบลงด้วยการเป็นอาหารปลา
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับสิ่งเหล่านี้ในม้วนหนังสัตว์ มันไม่มีอะไรจริงๆ ที่ดีที่สุด มันเป็นเพียงความขัดแย้งระหว่างทีมที่เดินทางไกลแต่สิ่งที่บันทึกไว้บนหนังสัตว์นั้น เป็นความขัดแย้งขนาดใหญ่ระหว่างเผ่า สามวันครั้งสิบวันในการต่อสู้ครั้งใหญ่ เป็นเรื่องธรรมดามากเหมือนการกินข้าว
ไม่ชอบใครสักคน? ต่อสู้!
มองแล้วไม่สบายตาใช่ไหม? จัดการ!
เห็นสิ่งที่เจ้าชอบ? ลงมือ!
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่ง ลงมือและฉกฉวยออกไปตรงๆ ต่อสู้และแอบฉกฉวยโอกาส หรือแอบฉกฉวยตั้งแต่แรกเริ่ม การไม่ยอมแพ้เป็นผลมาจากการถูกฆ่า
อาจกล่าวได้ว่า เมื่อการอยู่รอดของเผ่าเล็ก ๆ นั้นยากมาก ตามที่กล่าวมาแล้ว เผ่าเล็ก ๆ จำนวนมากก็ถูกทำลาย
เขตพื้นที่ศูนย์กลางยิ่งวุ่นวายมากขึ้น เพราะมีเผ่าใหญ่มากมาย สงครามเกิดขึ้นสามวันสองครั้ง เจ้าบุกจู่โจมทีมของข้า และพรุ่งนี้ ข้าจะฆ่าเผ่าทั้งหมดของเจ้า!
แม้แต่ฉาวซวนและเผ่าแปดขา เผ่าที่ฉาวซวนคิดเสมอว่าเป็นเพื่อนบ้านที่ดีและเป็นพันธมิตรที่ร่วมมือกันอย่างใกล้ชิด เคยเป็นศัตรูที่เกลียดชังกัน! อย่าพูดว่าไม้ไผ่ล้อมที่ปรากฎที่ชายแดนของเผ่าแปดขาไม่ใช่ของพวกเขา แม้ว่ามันอาศัยอยู่ในชายแดนของเผ่าอื่นๆ ด้วย ผู้ที่ไม่ใช่เผ่าแปดขาต้องยอมถอยออกมา
และแมงมุมทั้งหมดที่ไม่ได้เข้าสู่เผ่าแปดขา ตราบเท่าที่พวกมันถูกค้นพบจะไม่ถูกปล่อยออกมาอีก ไม่ว่าจะถูกฆ่าหรือกิน แมงมุมไม่ดีเหรอ? ไม่มีอะไร ตราบใดที่คนที่ไม่ใช่เผ่าแปดขาไม่พอใจ พวกเขามีความสุขที่จะกิน!
หนึ่งในพวกมันไม่รู้ว่าเป็นบันทึกของหมอผีคนใด ไม่ได้เคร่งขรึม มีรสนิยมแย่มาก แต่ยังเขียนเรื่องอื้อฉาวของเผ่าอื่น ๆ อีกมากมาย เช่นผู้ที่ถูกขุดที่มุมหนึ่งซึ่งเป็นสามีแต่ภรรยามีชู้ซึ่งถูกบีบโดยพี่น้อง ตำแหน่งของผู้นำคนต่อไป … คำพูดนั้นพูดเกินจริงเล็กน้อย เปิดเผยเรื่องซุบซิบและความตื่นเต้น หมอผีไม่ใช่ทุกคนที่จริงจังเท่าชายชราในเผ่าเขาเพลิง
ความเกลียดชังของครอบครัว สามารถกลายเป็นการแก้แค้นของเผ่าได้อย่างง่ายดายสำหรับยุคดังกล่าว สงครามนั้นง่ายเกินไปสภาพของเผ่าเขาเพลิงและค่าความแข็งแกร่งที่โดดเด่น ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องกัดฟันของพวกเขา และความประทับใจของพวกเขากับผู้อื่นก็หยาบคายและหยิ่งผยองอย่างไรก็ตาม ฉาวซวนสามารถเห็นได้จากคำบันทึกเหล่านี้ สัมผัสได้ถึงความภาคภูมิใจและความภาคภูมิใจของตัวบุคคลที่ถูกบันทึกไว้ ไม่ว่าจะมีใครบันทึกไว้ในฐานะที่เป็นหนึ่งในเผ่าที่แข็งแกร่ง เผ่าเขาเพลิงมีแต้มต่อและชัยชนะที่หยิ่งผยอง
มันยากที่จะจินตนาการว่าสภาพแวดล้อมที่วุ่นวายในตอนแรก ตอนนี้มันมีความมั่นคงมากขึ้น แม้ว่ามันจะยังคงเต็มไปด้วยความรุนแรงและการฆ่าที่โหดร้าย แต่ก็เปรียบเทียบกับสิ่งที่บันทึกไว้ในม้วนหนังสัตว์เหล่านี้ มันเป็นวันที่เลวร้ายจริงๆ
ทำไมเผ่าที่ไม่เข้าใจกันอยู่ด้วยกันตั้งแต่แรก ตอนนี้จะอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขหรือไม่? เมื่อฉาวซวนติดตามทีมล่าสัตว์ เขาก็ถามสิ่งเดียวกันนี้ด้วย เขาไม่รู้ในช่วงสองหรือสามร้อยปีที่ผ่านมา ไม่มีสงครามครั้งใหญ่ปรากฏขึ้นยกเว้นเผ่าหว่านฉี ซึ่งคอยรบกวนเผ่าเล็ก ๆ ในเขตพื้นที่ศูนย์กลาง เผ่าใหญ่อื่น ๆ ที่อยู่เขตพื้นที่ศูนย์กลาง ไม่มีใครต่อสู้กัน
เมื่อพูดถึงเผ่าหว่านฉี หันมาที่ปัจจุบัน ฉาวซวนเห็นเพียงชื่อของเผ่าหว่านฉีในสองม้วนหนังสัตว์ และหมอผีที่บันทึกไว้ก็ทำนายว่าเผ่าของเขาจะหายไปภายในห้าร้อยปี แต่ข้อเท็จจริง ในทางกลับกัน เผ่านี้ซึ่งหยิ่งกว่าเผ่าเขาเพลิง ในอดีตก็เป็นเผ่าที่มีความรุนแรงและก้าวร้าวเช่นกัน เผ่าเอาชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้ และกลายเป็นหนึ่งในเผ่าพื้นที่ศูนย์กลาง
ไม่พูดถึงการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข อย่างน้อยก็ดูเหมือนว่ามีความสัมพันธ์แบบมีส่วนร่วมที่อนุญาตให้พวกเขาเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ฉาวซวนคิดเพียงหนึ่งในคำตอบที่เป็นไปได้มากที่สุด ศัตรูนี้ทำให้พวกเขากลัว เผ่าหนึ่งหรือสองเผ่าไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องมีการรวมกลุ่ม
เผ่าเขาเพลิง? ไม่เลย แม้ว่าเผ่าเขาเพลิงจะแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็ไม่แข็งแรงพอที่จะทำให้เผ่าเหล่านี้ไม่สามารถคุกคามได้
นอกจากนี้ ยังมีเรื่องแปลกสำหรับฉาวซวน ไม่มีบันทึกของเจ้าของทาสในเวลานั้น มีเชลยและผู้หลงทางถูกลากตัวกลับไปทำงานสิ่งต่าง ๆ แต่ แน่นอนไม่มีบันทึกของเจ้าของทาส ไม่มีของพวกเขา
นอกเหนือจากสิ่งเหล่านี้ ฉาวซวนได้ค้นกล่องอื่น ๆ อีกหลายกล่องด้วยเชือกฟางที่ไม่มัดแน่น ได้เรียนรู้ข้อมูลมากมาย มันไม่ได้เป็นสงครามระหว่างเผ่าอย่างสิ้นเชิง แต่มันครอบคลุมทุกด้าน ตัวอย่างเช่นบันทึกที่เกี่ยวข้องกับการทำฟาร์มและการเลี้ยงสัตว์
เผ่าเขาเพลิงก่อน 1000 ปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่ก็ล่าสัตว์ด้วยเช่นกัน พวกเขาอยู่ใกล้กับป่า อาหารส่วนใหญ่นำมาจากป่าโดยตรง แต่ก็ยังมีพืชพันธุ์ เช่นเดียวกับภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ฉาวซวนเห็นในตอนแรก มีการเพาะปลูก เกษตรกรรม … บันทึกเหล่านี้ล้วนแต่อยู่ในนี้และอาจมีบางส่วนของหมอผีของเผ่าในตอนนี้ แต่ฉาวซวนเชื่อว่าบันทึกที่นี่มีรายละเอียดมากกว่าของหมอผี
ลองนึกภาพ ว่าเมื่อบรรพบุรุษของเผ่าเขาเพลิงออกจากสถานที่เดิม พวกเขาส่วนใหญ่พยายามหลบหนี ไม่มีบันทึกเกี่ยวกับการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ที่พวกเขาสามารถนำติดตัวไปได้ บางทีพวกเขาอาจไม่ได้นำพวกมันไปเมื่อพวกเขาจากไป เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะจากไปนาน บันทึกของหมอผีอาจถูกเขียนขึ้นจากผู้ที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
มีม้วนหนังสัตว์จำนวนมากเกินไปในกล่อง ฉาวซวนไม่สะดวกที่จะถือคบเพลิงข้างใน เขาเป็นกังวลว่าคบเพลิงจะทำลายม้วนหนังสัตว์เหล่านี้ ทำให้สูญเสียความรู้ของบรรพบุรุษเนื่องจากความประมาทของเขาเอง เผ่าจะขับไล่เขาออกไป หรือแม้กระทั่งฆ่าเขาเพราะเขาไม่เคารพ! จากนั้นแสงมีเพียงพอ เปิดทีละกล่อง
ฉาวซวนไม่สงสัยความถูกต้องของสิ่งเหล่านี้ บันทึกเป็นของหมอผีทั้งหมด ในม้วนหนังสัตว์บางส่วนที่บันทึกสิ่งที่สำคัญ มีบางคำที่ดูเหมือนไม่มีความหมาย ภาษาเหล่านี้เป็นภาษาของหมอผี รู้ว่าจะต้องบันทึกอะไรบางอย่าง มันถูกบันทึกไว้ว่าหากมีความขัดแย้งภายในเผ่า มันจะทำการตัดสินใจด้วยเปลวไฟและมอบให้กับสัญลักษณ์ คำที่ดูเหมือนไร้ความหมายเหล่านี้ ที่จริงแล้วมันเป็นน้ำเสียงที่เคร่งขรึมมากขึ้น อธิบายว่าสิ่งเหล่านี้ถูกตัดสินใจโดยทุกคนหรือจากการทำพิธกรรม โดยไม่มีการปลอมแปลงใด ๆ
นอกจากการทำฟาร์ม,ตกปลาและล่าสัตว์,การเลี้ยงสัตว์ รวมถึงงานฝีมือ ,หอดูดาว,สถาปัตยกรรม,ยา,การแพทย์,สงคราม,การเมืองและชีวิตประจำวันแม้ว่าบันทึกจำนวนมากจะคลุมเครือและไม่มีรายละเอียด แต่ก็สามารถเห็นได้ว่าเผ่ายังไม่ชำนาญในเวลานี้ ตัวอย่างเช่น มีบันทึกจำนวนมากในหอดูดาวและงานฝีมือ ซึ่งสามารถพิจารณาได้ว่ายังไม่เหมาะสม เห็นหลายแง่มุมของบันทึก ยังทำให้ฉาวซวนตกใจ
อะไรคือสิ่งสำคัญสำหรับเผ่าเขาเพลิง
ผลึกเพลิง? เงินเปลือกหอยหรือหินผลึกอื่นๆ ที่ทำหน้าที่เป็นทรัพย์สินหรือไม่ ? หรืออัญมณีมีค่าอื่น ๆ ?
ไม่ ไม่!อันที่จริงแล้ว สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่อยู่เบื้องหลัง
ยิ่งเจ้ารู้มากเท่าไหร่ ฉาวซวนก็เข้าใจชัดเจนเช่นกัน สิ่งที่สำคัญสำหรับหมอผีของเผ่า
ในหมู่เผ่า สิ่งแรกคือการรู้จักสมาชิกของตัวเอง ต้นกำเนิด,สัญลักษณ์และอื่น ๆ ประการที่สองพวกเขาจะต้องมีกฎจารีตประเพณี,งานแต่งงานและงานไว้อาลัยที่สำคัญของผู้นำและการปรึกษาหารือสิ่งที่ยิ่งใหญ่คือการทำสงคราม,การทำพิธีกรรม ฯลฯ สิ่งเหล่านี้เป็นเนื้อหาที่หมอผีต้องการบันทึกและส่งต่อไปยังลูกหลานในอนาคต
และเนื้อหาเหล่านี้ การพูดที่นิยม เป็นสิ่งที่ผู้คนเรียกว่า “ประวัติศาสตร์”!
ในคุณค่าของหมอผี ยิ่ง “ประวัติศาสตร์” นานเท่าไร เผ่าก็ยิ่งยืนยาวขึ้นเท่านั้น มันก็ยิ่งพิสูจน์ความแข็งแกร่งของเผ่านี้ได้สำหรับสาเหตุที่ “ประวัติศาสตร์” ของเผ่าเขาเพลิงถูกเก็บรักษาไว้ที่นี่ อาจจะเป็นเพราะมันไม่ได้ถูกพรากไปจากอดีต และถูกลืมไปอย่างง่ายๆ ให้คนนำมาซ่อนไว้ที่นี่ อย่าลืม มีเผ่าเพียงไม่กี่เผ่าที่กล้าที่จะบุกเข้าไปในสถานที่ของป่าภูเขาสัตว์ร้าย
คนในถ้ำนั้นตายไปนานแล้ว และสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ก็คือพลังที่ฉาวซวนรู้สึกมาก่อน มันเป็นพลังทำลายล้างสำหรับผู้บุกรุก แต่สำหรับถ้ำแห่งนี้ มันเป็นเหมือนผู้พิทักษ์ มันยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเป็นพัน ๆ ปี อยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ ปกป้อง “ประวัติศาสตร์” ของเผ่าเขาเพลิงเพื่อรอให้คนรุ่นต่อไปในอนาคต
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฉาวซวนเสียใจก็คือ ไม่มีบันทึกรายละเอียดเกี่ยวกับประเภทของไข่ที่ล้อมรอบเปลวไฟในใจของเขา ในสิ่งที่เขาเห็นมาก่อน บางทีสิ่งเหล่านี้อาจถูกผนึกไว้ในกล่องซึ่งเขาไม่สามารถเปิดได้
ลืมมันซะ จนกว่าจะถึงเวลาที่จะนำมันกลับไป ปล่อยให้หมอผีเปิดขึ้น ตราบใดที่มันไม่เป็นความลับที่ไม่ควรเห็น หมอผีก็ควรให้เขาเห็น
ฉาวซวนกำลังจินตนาการและสงสัยว่าเมื่อเขานำกล่องเหล่านี้และบรรพบุรุษทั้งเจ็ดกลับไปจะเป็นอย่างไร แล้วจากนั้นพูดกับคนในเผ่า: ดูสิ ข้าพบบรรพบุรุษอีกครั้งแล้ว
…
