มีประตูอยู่ไม่ไกล กล่องไม้สำหรับการขนส่งน้ำจะถูกวางลงที่นั่น ทาสที่คอยดูแลจะนำหม้อที่เต็มไปด้วยน้ำออก แล้วใส่หม้อเหล่านี้ในที่ที่พวกเขาอยู่ รอเจ้าของทาสเพลิดเพลินไปกับมัน
สายตาของซูกูมองไปที่นั่น และไม่รู้สึกว่ามันผิดปกติ เขารู้สึกว่าพฤติกรรมของเขาผิดเพี้ยนไปบ้าง เขารู้สึกกังวล มันเป็นหนามเดียวในใจที่แทงเขา เขาเลือกที่จะหลีกเลี่ยงไปที่นั้น
หากไม่มีอุบัติเหตุหลังจากนั้น ทั้งสามคนในเผ่าเขาเพลิง เราได้เจอกัน! หัวใจของซูกูนั้นดำมืด
วูฉีที่อยู่ด้านหลังซูกูไม่รู้ว่าตอนนี้จ้าวนายกำลังคิดอะไรอยู่ สามารถเพียงเดินตาม และหัวใจของวูฉีจู่ ๆ ก็เย็นขึ้น ขนด้านหลังคอลุกขึ้นทันที
“จ้าวนายน้อย!”
ซูกูกำลังเดินไป เพียงฟังวูฉีกำลังกรีดร้อง และจากนั้นเขาก็ถูกยกขึ้นมา สิ่งที่เขาเห็นเป็นเพียงทิวทัศน์ที่นิ่งสงบ
ปัง!
กล่องไม้ขนาดใหญ่ที่ถูกยกมาแต่เดิม ถูกทำลาย
การกระเซ็นของน้ำและเครื่องปั้นดินเผาแตกกระจัดกระจาย เกิดเสียงไหลบ่า ผ่านซูกู เข้าชนกำแพงไม้โดยรอบ และส่งเสียง “ฟุ๊บ” เช่นลูกศรจำนวนมากบินไปทั่ว
ด้วยการระเบิดของกล่องไม้ การกระเซ็นของน้ำและเครื่องปั้นดินเผาก็กระจัดกระจาย และร่างสามร่างก็พุ่งออกมาจากข้างใน
แต่เดิมเหมือนท่อนไม้สังกะตาย มันเพิ่มเป็นสองเท่าเมื่อรีบออกไป พวกเขาต่างจากทาสทั่วไป ไม่เห็นเครื่องหมายทาสใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเจ้าของทาส และพวกเขาไม่มีคำใด ๆ บนใบหน้า
เหล่านี้ เป็นทาสที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษที่ใช้ในการลอบสังหาร เช่นเดียวกับคนตาย เมื่อเขามาถึง พวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะไป และมุ่งเน้นไปที่เป้าหมาย จุดประสงค์ของพวกเขา ควรรีบเข้าไปในวัง เพื่อสังหารเจ้าของทาสใหญ่ที่สุดของเมือง ซูหลุน
ทาสรอบ ๆ ตะโกน และเช่นเดียวกับมือสังหารที่เหมือนสัตว์ร้าย
จากความสงบจนถึงความเย็นยะเยือก บรรยากาศเต็มไปด้วยการสังหารที่น่าตกตะลึง ในทันที อาบล้นไปด้วยเลือด
ซูกูถูกนำออกไปจากสนามรบ และสายตาของเขาเห็นของเหลวสีแดงและสีขาวพุ่งออกมาไม่ไกล เช่นเดียวกับเสียงของกระดูกหัก และเสียงกรีดร้อง
หลังจากนั้นไม่นาน ซูกูก็ถูกปล่อยออกมา หลายคนถูกฆ่าตาย พลังที่รุนแรงเข้ากระแทกและชนเข้ากับกำแพงไม้เจาะผนังไม้ที่ซูกูผ่านไปทันที คนที่ถูกยิงล้มลงกับพื้น ร่างกายบิดเบี้ยว เนื้อและเลือดเจิ่งนอง และเขาไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือตายอย่างไร เหล่านี้เป็นทาสของเมืองผลัดใบ ปกป้องพระราชวัง
ลำต้นของต้นไม้อาทิตย์อัสดง มันแข็งแกร่งกว่าต้นไม้ทั่วไปมาก โดยเฉลี่ยยิ่งหลายปี ต้นไม้ยิ่งแข็งแรงขึ้น เจ้าของทาสในเมืองบางครั้งใช้ต้นพระอาทิตย์อัสดงเพื่อทำดาบ,หอก,ลูกศรและอื่น ๆ รวมถึงชนเผ่าที่เดินทางมาด้วย โดยเฉพาะชนเผ่าที่ชอบใช้ลูกศรจะนำสิ่งของจำนวนมากออกมาแลกเปลี่ยนต้นไม้อาทิตย์อัสดง
ไม้ที่ใช้ในวัง มีต้นไม้อาทิตย์อัสดงไม่กี่ต้นที่มีอายุมากกว่าร้อยปี ผนังไม้เนื้อแข็งเหล่านั้น แม้ว่าจะไม่ดีเท่ากับกำแพงหิน แต่มันก็เพียงพอที่จะปิดกั้นทาสทั่วไป ในเวลานี้ ซูกูได้ยินเสียงแตกของกำแพง มันถูกเรียกว่าต้นไม้ที่ตายยากที่สุดในทะเลทรายในวันธรรมดา แต่มันก็มีความเสี่ยงในเวลานี้
วูฉีประกบซูกู อยู่ห่างจากสนามรบไปเรื่อย ๆ ยังคงมีการต่อสู้และการฆ่า
ที่มุมหนึ่งของวัง วูฉีหยุดพัก ที่หลังของเขามีบาดแผลมากมาย แต่ก็ไม่ถึงตาย หลบหนีเร็วพอ การฆาตกรรมสิ้นสุดลงชั่วคราว อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาอยู่ใกล้กับอีกด้านหนึ่ง เขาอาจไม่มีเวลาหลบหนี
โชคดีจริงๆ มิฉะนั้นเขาจะตามรอยเท้าของอดีตทาส วูฉีคิด
จากนั้นมองไปที่จ้าวนายน้อย ผู้ถูกพามาที่นี่ ท่าทางของเจ้านายผู้นี้ค่อนข้างผิดปกติ สายตาจ้องมองไปที่ด้านหน้าเท่านั้น สายตาของเขาดูเลื่อนลอย และเขาไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
กลัวไหม?
แม้ว่าคราวนี้จะอันตรายกว่าเดิม แต่การลอบสังหารเกิดขึ้นทุกปี ในฐานะคู่แข่งของการเป็นราชา ความกล้าหาญไม่ควรน้อยนัก
“จ้าวนายน้อย?” วูฉีพยายามเรียก
ซูกูไม่ตอบสนอง
“จ้าวนายน้อยสาม?” วูฉีเพิ่มระดับเสียง
วูกูยังคงไม่ตอบรับ
“จ้าวนายน้อยสาม สบายดีอยู่ไหม?” วูฉีเอื้อมมือออกมาและกระตุ้นสัมผัสเขา
ซูกู ผู้ซึ่งหมกมุ่นอยู่กับความคิดของเขา เกือบจะกระโดดขึ้น
“จ้าวนายน้อยสาม ท่านสบายดีไหม?” วูฉีถามอีกครั้ง
“ไม่ ……ไม่ …… ไม่มีอะไร!” เสียงของซูกูสั่นเล็กน้อย
กลัวจริงๆ ? ในใจของวูฉี
ไม่สนใจวูฉี ซูกูฟังการเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังที่นั่น หลังจากรอให้ใจสงบลง ซูกูกล่าวว่า “กลับไปดูกัน”
เขาสังเกตได้ยินเสียงที่นั่น วูฉีรู้ว่ามีการจัดการชั่วคราว แต่เขาไม่รู้ว่ามีนักฆ่าที่ไม่รู้จักคนอื่น ๆ หรือไม่ แต่ในเวลานี้ จ้าวนายน้อยกล่าวว่าเขาจะไปอีก ไปที่นั่น เขาไม่สามารถห้ามได้เช่นกัน สามารถเพียงปกป้องและไปที่นั่นได้เท่านั้น
รอบกำแพงไม้ที่มีรอยร้าว เลือดสีแดงนั้นชัดเจนมาก และทาสที่ตายแล้วก็ถูกลากออกไป
ในสถานที่ที่ถล่ม ยังมีทาสอยู่ในการทำความสะอาด
ซูกูเห็นชายคนหนึ่งนอนกับพื้น ชายคนนั้นไม่ใช่ทาสของเมืองผลัดใบ แต่เป็นนักฆ่า
ส่งสัญญาณให้วูฉีเปิดเศษไม้ที่ปกคลุมด้านบนถูกดึงออก ซูกูมองดูนักฆ่าที่ตายแล้วอย่างระมัดระวัง
ฆาตกรได้รับบาดเจ็บหลายที่และทั้งสองฝ่ายถูกแทงและบาดเจ็บ และถูกแทงด้วยอาวุธมีคม อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะมีอาการบาดเจ็บ เขาก็ยังคงอยู่สักระยะเวลาหนึ่ง มีพลังมากกว่าทาสทั่วไป
บนมือของพวกเขา กลุ่มสีดำที่ผุดขึ้นมาบนคมมีดกระดูก ดูเหมือนว่าคมใบมีดเป็นพิษ ส่องแสงเปล่งประกายเยียบเย็น
ไม่มีลักษณะพิเศษบนร่างกาย และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นว่าคน ๆ นั้นเป็นคนเมืองอะไร
คนเหล่านี้มักจะหลบซ่อนเป็นอย่างดี ทำให้ยากต่อการตรวจจับลมหายใจ ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่ถูกพามาจากโอเอซิส
นี่คือการฝึกฝนพิเศษ ทาสที่ใช้สำหรับการลอบสังหาร ซึ่งได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ตั้งแต่อายุยังน้อยจนกระทั่งพวกเขาได้รับมอบหมายภาระกิจ ทั้งชีวิตของพวกเขาคือการลอบสังหาร ทาสแบบนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่ง อยู่ในมือของเจ้าของทาสใหญ่ก็เหมือนอยู่บนเขียงมีด
การแข่งขันระหว่างเจ้าของทาสใหญ่ นอกเหนือไปจากการต่อสู้ในทะเลทรายอย่างเปิดเผยเป็นครั้งคราว มีการลอบสังหารอย่างต่อเนื่อง ซูกูรู้ว่าพ่อของเขาก็มีเช่นกัน แต่เขาไม่เคยเห็นมันมาก่อน รวมถึงพี่น้องอีกสองคน
“จ้าวนายน้อยสามหรือ?” ทาสคนหนึ่งมา ชีวิตของเขาเป็นของราชาเพื่อทำความสะอาดปัญหาหลังสงครามการต่อสู้ แต่อะไรคือสาเหตุที่จ้าวนายน้อยสามยืนอยู่ที่นี่?
สายตาของซูกูถูกนำกลับไปมองทาส และเขาโบกมือ และทาสถูกส่งสัญญาณให้ล้างสนามรบต่อไป เขาฟังทาสที่ทำความสะอาดสนามรบและหลังจากทาสกล่าวถึงการต่อสู้ เขาหันหลังและจากไป
ทาส23คนเสียชีวิต ทาสเจ้าหน้าที่9คน ทาสข้ารับใช้14คน และคน12คนที่มาในกล่องไม้ ล้วนแต่ตายหมด ทาส15คนที่เฝ้าประตูนั้นเสียชีวิต10คน ทาสมากมายตาย มากกว่าบาดเจ็บ บาดเจ็บเช่นนี้คาดว่าจะอยู่ไม่นาน ผู้เสียชีวิตในที่สุดจะเกิน 30 หรือแม้กระทั่ง40 …
หากไม่มีการเดินอ้อมในเวลานั้น แต่ถ้าเจ้าผ่านตรงนั้น เจ้าจะอยู่ในรายการที่ต้องตายหรือไม่?
ซูกูจำได้ว่าบุคคลที่ชื่อฉาวซวนของเผ่าเขาเพลิงพูด เป็นเรื่องโดยบังเอิญ? หรือว่าเขาได้รับข่าวจริง
ยิ่งเขาคิดถึงมันมากเท่าไร เขาก็ยิ่งทนไม่ไหว เดิมซูกูกำลังเดินไปยังที่ที่เขาอาศัยอยู่ และตอนนี้เขากำลังมุ่งหน้าไปที่ทางออกของพระราชวัง
ตามมาด้วยวูฉีที่อยู่ข้างหลังเขา ทันใดนั้นจ้าวนายน้อยก็วิ่งออกไป เขาครุ่นคิดและไล่ตามไป
เป็นผลให้ ทาสของเมืองผลัดใบในวันเดียวกัน จึงเห็นจ้าวนายน้อยสามวิ่งเข้ามาในพื้นที่ของเผ่าในตอนเช้า หลังจากมีใบหน้าเย็นชาออกไป พวกเขาเห็นเขาเข้ามาอีกครั้งอย่างหมดท่า
