ในฐานะที่เป็นขยะในสายตาของผู้คน ซูกูไม่ยอมแพ้ เขารู้สถานการณ์ของตัวเอง และวิเคราะห์ความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นได้ + บางคนแนะนำให้เขาแสดงความอ่อนแอ จากนั้นปฎิบัติกับพี่ชายทั้งสองอย่างดี อย่างไรก็ตาม ซูกูรู้ถึงอารมณ์ของพี่ชายทั้งสองคน ไม่ว่าใครจะเป็นราชาของเมืองผลัดใบ ในที่สุด แม้ว่าชีวิตของซูกูจะถูกทิ้งให้มีชีวิตอยู่ก็ตาม ซูกูจะไม่มีชีวิตที่ดี
แทนที่จะเป็นเช่นนั้น มันดีกว่าที่จะต่อสู้ เจ้าของทาสที่ไม่มีความทะเยอทะยาน ไม่ใช่เจ้าของทาสที่ดี
เนื่องจากการตัดสินใจ ซูกูจะฝึกซ้อมในห้องทุกวัน เมื่อคนอื่นไม่รู้ อย่างไรก็ตาม ความล้มเหลวเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ทำให้ความมั่นใจของซูกูกลายเป็นน้อยลงเรื่อย ๆ
มีความพยายามมากเกินไป และซูกูก็ชัดเจนมากเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในตัวของเขาเอง หลังจากรู้สึกถึงความแตกต่างในวันนี้ เขาสังเกตอย่างรอบคอบอีกครั้ง เมื่อเขาฝึกฝนทาสอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ประหลาดใจเมื่อพบว่าพลังกดข่มที่เกิดขึ้นนั้นคล่องแคล่วกว่าปกติ และไม่ยากอย่างที่เคยเป็นมา
ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
หลังจากความประหลาดใจของซูกู เขาก็เริ่มวิเคราะห์อย่างระมัดระวัง เขายังคิดเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการฝึกฝนประจำวันของเขา แต่ ฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งตามปกติ เขาไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน เช่นที่เขาฝึกฝนบ่อยครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาฝึกฝนน้อยกว่าปกติเล็กน้อย แต่ผลที่ได้น่าตกตะลึงอย่างมาก
ทำไม?
ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
ซูกูนึกถึงสิ่งที่เขาทำในสองวันที่ผ่านมา เอามาวิเคราะห์มัน การกระทำของนิ้วมือของเขาหยุดกระทันหันและสายตาหดตัว เขาคิดว่ามีความเป็นไปได้
“เผ่าเขาเพลิง,ฉาวซวน”
ผู้ที่มีความสามารถในการทำนายของหมอผี!
ใช่ ดูเหมือนว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในเวลานั้น ก่อนหน้านี้ เพราะความคิดของเขา เขาไม่ได้สนใจ ตอนนี้หวนคิดกลับในเวลานั้น มันแปลกเล็กน้อย ดูเหมือนว่ามีน้ำขุ่นปนเปื้อนทราย ถูกกรองด้วยผ้าที่ทออย่างหนาแน่น
เขายิ่งคิดยิ่งรู้สึกมากขึ้น
ซูกูเดินกลับไปกลับมาในบ้าน กระโดดและทำกำปั้นเพื่อยกตัวขึ้น เขาหายใจเข้าลึก ๆ ไม่กี่ครั้งเพื่อคลายความตื่นเต้น
เพื่อที่จะตรวจสอบ ซูกูวิ่งไปที่พื้นที่ชนเผ่าอีกครั้งในวันนี้
ในคืนที่ยิ่งใหญ่ ฉาวซวนมองดูจ้าวนายน้อยสาม ผู้มีพลังและกำลังใจเต็มเปี่ยม ฝึกฝนกฎแห่งการเป็นทาสต่อหน้าเขา
เนื่องจากมีไม้น้อยลงและไม่สะดวกในการจุดไฟ ฉาวซวนนำหินวารีจันทราออกมา เมื่อมองไปที่เจ้าของทาสตัวน้อยที่ฝึกฝน ฉาวซวนไม่ได้รีบร้อน แต่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเปลวไฟในใจของเขา เขาเดาว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่ดีของซูกู เนื่องมาจากเปลือกไข่ในใจของเขา ซูกูต้องการได้รับประโยชน์จากมัน และฉาวซวนต้องการศึกษาแหล่งที่มาของพลังอำนาจของเจ้าของทาส การทดลองของซูกูนี้ถูกต้องแล้ว
ในเปลวไฟสีแดงและสีฟ้า ความรู้สึกของความยุ่งเหยิงกำลังเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆ และเปลวไฟสีฟ้าและเปลวไฟสีแดงรวมตัวกัน และกลายเป็นชัดเจน เมื่อซูกูใช้กฎแห่งการเป็นทาส เปลวไฟสีฟ้าที่ปรากฎบนมือของเขามีความมั่นคงมากขึ้น อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เป็นเหมือนสายลมที่พัดมาพัดไป
เล้ยที่พักอยู่ในห้องฝั่งตรงข้ามมองไปที่ดวงจันทร์อยู่นอกหน้าต่าง แล้วมองไปที่แสงสว่างของห้องฉาวซวน ในใจคิดว่า: เขาไม่ได้นอน จ้าวนายน้อยสามก็กลับมาอีกครั้ง? สมองช่างสับสน?
ซูกูอยู่ที่นี่กับฉาวซวน จนกระทั่งวันถัดไป
ในยามเช้า ชนเผ่าตื่นแต่เช้าตรู่พูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างคนทั้งสามในเผ่าเขาเพลิงและจ้าวนายน้อยสาม เห็นประตูที่เผ่าเขาเพลิงเปิดขึ้น และพวกเขากำลังพูดถึงเจ้านายหนุ่มสามของเมืองผลัดใบที่พวกเขาเพิ่งพูดถึง จากนั้นก็พุ่งออกจากด้านใน ดูเหมือนว่ามีบางอย่างที่ทำให้เขาโกรธมาก
หลังจากซูกูออกไป เผ่าที่รวมตัวกันเพื่อพูดคุยกันนั้นมีใบหน้าที่เหลือเชื่อ
“นั้นเป็น … ซูกู? จ้าวนายน้อยสามของเมืองผลัดใบ? “
“ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้น”
“ดูเหมือนจะเป็น นั่นซูกู! “
“ซูกูออกมาจากเผ่าเขาเพลิงได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมที่ฟ้ายังไม่สางเขาก็กลับมา? “
ข้าได้ยินมาว่าซูกูมาเมื่อคืนนี้ นี่คือไม่เคยจากไป เพึ่งจะจากไปตอนนี้? “
แม้ว่าชนเผ่าจะร่วมมือกับเจ้าของทาส ไม่เคยมีสถานที่ใดที่เจ้าของทาสอาศัยอยู่ในเผ่าตลอดทั้งคืน อย่างที่เจ้าเห็น ไม่ควรคิดอะไรมากเกินไป
“ดูใบหน้าของซูกูแล้ว นี่เป็นการต่อสู้กับคนของเผ่าเขาเพลิงไหม?”
“คาดว่าไม่มีการเจรจาใด ๆ “
“เป็นไปได้มาก”
ในมุมมองของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นซูกูหรือคนเผ่าเขาเพลิงสามคน มันก็ไม่น่าเชื่อถือ มันเป็นการรวมตัวกันและทะเลาะกันอย่างแน่นอน
ในทางตรงกันข้าม ซูกูยังคงมีใบหน้าที่เคร่งขรึม ไม่ให้ผู้คนเห็นความตื่นเต้นในหัวใจของเขาและเสียงหัวเราะกำลังจะหลุดออกมา การมองไปที่ใบหน้านั้นน่ากลัวนิดหน่อย ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการหัวเราะ ถ้าเขาออกมาจากบ้านของเผ่าเขาเพลิงอย่างมีความสุข มีบางคนจะเดาได้ว่าเขาได้ประโยชน์อะไรจากเผ่าเขาเพลิง
ความสามารถของฉาวซวนไม่เป็นที่รู้จักสำหรับคนอื่น หากเป็นที่ทราบกันจากสองพี่น้องของเขา เขาก็คาดว่าจะถูกสืบเสาะขึ้นมาจากที่นี่ ซูกูไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน โชคดีที่ได้ร่วมมือกับเผ่าเขาเพลิง
ในตอนแรก เมื่อซูกูตัดสินใจที่จะร่วมมือกับคนของเผ่าเขาเพลิง จากก้นบึ้งหัวใจของเขาไม่ได้จริงจังกับพวกเขาแต่อย่างใด แม้ว่ามันจะไม่ใช่เผ่าเขาเพลิง, เขาดินเขาหินอะไรก็ตาม ตราบใดที่ยังเป็นชนเผ่า เขาจะมีทัศนคติเดียวกัน แต่ตอนนี้มุมมองของซูกูในเผ่าเขาเพลิงนั้นเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงไม่ว่าจะเป็นคำแนะนำของฉาวซวน หรือการเปลี่ยนแปลงของเขา ตอนนี้เขาต้องใส่ใจกับมัน
การเจรจาความร่วมมือนี้มันคุ้มค่า! คิดถึงคำขอของฉาวซวน ซูกูก็เริ่มเตรียมตัว หากคนของเผ่าเขาเพลิงต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้าของทาส เขาจะต้องเตรียมคนเหล่านี้อย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นพันธมิตรนี้จะหายไป
จากบริเวณชนเผ่ากลับสู่วัง ซูกูเห็นว่าทาสกำลังเคลื่อนตัวออกจากห้องเก็บไวน์และเครื่องปั้นดินเผาที่มีปลายแหลมหลายชนิดพร้อมไวน์ผลไม้ วันนี้มีไวน์ผลไม้ที่จะดื่ม ซูกูรู้สึกดีขึ้นและอดไม่ได้ที่จะยิ้ม จนถึงตอนนี้ในที่สุดเขาก็หัวเราะ โอ้ ในเวลานั้นสามารถส่งมันไปสัก 1 ส่วนยังเผ่าเขาเพลิง
ด้วยอารมณ์ที่ดี แม้ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับทาส เป็นของหายากที่ซูกูจะยิ้มขึ้นมา
ทาสที่ถือเครื่องปั้นดินเผาเห็นรอยยิ้มของซูกู และเกือบจะตัวสั่นและทำไวน์หก
นี้ใช่จ้าวนายน้อยสามหรือไม่? จ้าวนายน้อยสามสามารถหัวเราะได้อย่างใจดีมากกว่าคนเจ้าเล่ห์หรือ?
ยังไม่ตื่นนอนเหรอ?
ซูกูมองอย่างไม่เบื่อทาสที่อยู่ที่นั่น ตรงไปที่บ้านของเขา เมื่อเขาผ่านสระน้ำในวัง โชคดีที่หยุดและดูมัน
ในทะเลทราย การก่อสร้างสระน้ำสำหรับปลูกดอกไม้ นั้นถือว่าฟุ่มเฟือย และมีเพียงวังของราชาเท่านั้นที่สามารถมีทิวทัศน์แบบนี้ได้
ดอกไม้ที่กำลังเติบโตในน้ำ ซูกูไม่รู้ เขาเห็นเต่าตัวหนึ่งคลานออกมาจากน้ำ อยู่ริมสระครึ่งตัวอยู่ในน้ำ
เต่าในสระเป็นพ่อของเขาที่สั่งให้ทาสนำกลับมาจากที่อื่น เขาคิดว่ามันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ ใครจะรู้ว่ามันมีชีวิตรอดมามากน้อยแค่ไหน ความจริงมันก็รอดมาไม่น้อย ถ้าเปิดออกมาไม่รอด แต่ละวันมันจะค่อยๆ อับเฉา ก้านหญ้าก็ยากที่จะตอบสนอง ร่างกายก็ซีดจางลง เขาไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
ในที่ที่มีสระดอกไม้ อากาศดูสดชื่น และชุ่มชื้นเป็นพิเศษ ซูกูนั่งอยู่ข้างสระน้ำ และมองไปที่ขอบสระ แหย่นิ้วมือลงไปอย่างรวดเร็วและไม่ขยับ
โผล่ออกมา
ยังไม่เคลื่อนไหว
ซูกูไม่ได้คำนึงถึงมัน
มองไปรอบ ๆ ทาสของกลุ่มที่ลาดตระเวนจากที่นี่ไปแล้ว ไม่มีคนอื่นๆ อยู่แถวนั้น
ซูกูคิดถึงผลลัพธ์ของเขาในคืนเดียว ไม่อาจอดใจได้ แต่เอื้อมมือออกไป และรวบรวมพลังของร่างกาย ในไม่ช้าเปลวไฟสีฟ้าปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา
รู้สึกถึงความนุ่มนวลในขั้นตอนนี้ อารมณ์ของซูกูนั้นสดชื่นเหมือนการเทน้ำเย็น ๆ ในวันที่อากาศร้อน
บางที หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าจะสามารถทำการกดข่ม และได้รับทาสของเขาเอง!
เมื่อมองไปที่เปลวไฟในฝ่ามือของเขา ซูกูเหลือบมองเต่าที่เคลื่อนไหวอย่างช้าๆ และเหมือนผี เขาสะบัดมือไปที่นั่น
ในขณะที่สัมผัสด้านหลัง เปลวไฟสีฟ้าจะกระจายไปตามฝ่ามือของซูกู และแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย
เมื่อเปลวไฟแผ่กระจายออกไป มีแถบสีดำจะปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเต่า ซูกูรู้สึกว่าพลังผ่านแขนของเขาไปยังเต่า
หลังจากนั้นน่าสนใจ ซูกูรู้สึกว่าพลังงานในร่างกายมั่นคงอีกครั้ง และเปลวไฟบนฝ่ามือของเขาก็หายไป
รู้สึกอ่อนล้า ซูกูลูบหน้าผากของเขา และรู้สึกอะไรบางอย่าง ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่เต่าที่ขอบสระ การแสดงออกบนใบหน้านั้นมาจากความเหลือเชื่อ,ตกตะลึง,แปลกใจและความโกรธ การแสดงออกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทำให้กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขากระตุก
เขากดขี่เรียบร้อยแล้ว
นี่คือการเฉลิมฉลองที่คุ้มค่าและสมควรที่จะมีความสุข
แต่!
ซูกูไม่ต้องการเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ เมื่อเขากดขี่ทาสเต่าเป็นทาสคนแรก!
