แผนล้มเหลว จ้าวนายน้อยเมืองหินขาวทำลายข้าวของทุกอย่างในบ้าน คนที่นั่งอยู่บนหนังสัตว์ถูกเตะ และเต่าหยูขากถุยน้ำลายรดไป แต่เมื่อเปรียบเทียบกับในอดีต เขาไม่ได้ถูกตี การกระทำนี้ดีกว่ามาก
เมื่อจ้าวนายน้อยเสียอารมณ์ ชายบนหนังสัตว์และเต่าหยูไม่พูดอะไร คนหนึ่งเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ อีกคนหนึ่งนั่งทำสมาธิ และไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
รอให้จ้าวนายน้อยเมืองหินขาวสงบลง เต่าหยูก็จะเคลื่อนเก้าอี้หินตรงมุมห้องออก วางมันไว้ด้านหลังจ้าวนายน้อยเมืองหินขาว และให้คำแนะนำ: “จ้าวนายน้อย ล้มเหลวครั้งนี้ ท่านจะกลับมาอีกครั้ง ทำไมต้องทำร้ายตัวเอง . “
โชคดีที่นายน้อยคนนี้ได้ระบายอารมณ์ของเขาไปแล้ว เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเต่าหยู เขาก็ทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ และนั่งลง เกลียดชายที่นั่งบนหนังสัตว์
เต่าหยูแสดงสีหน้าอย่างรวดเร็วไปที่คนบนหนังสัตว์ แสดงให้เห็นว่าเขายังปลอดภัย หลังจากเขาสงบอารมณ์ของจ้าวนายน้อย เขาถามชายบนหนังสัตว์: “เกิดอะไรขึ้น?”
“ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ข้ารู้แค่ว่ามดทรายทั้งเก้านั้นตายไปหมดแล้ว และไม่มีตัวไหนหนีไปได้” ทันทีที่เขานึกถึง กล้ามเนื้อบนใบหน้าของชายคนนั้นกระตุก และดูบิดเบี้ยวเล็กน้อย ทามาร์เป็นทุกข์จริงๆ
“ข่าวนี้เล็ดลอดออกไปหรือไม่?”เต่าหยูกระซิบ ดูเหมือนว่าจะพูดกับตัวเอง
จ้าวนายน้อยเมืองหินขาวที่อยู่ถัดจากเขาได้ยินเช่นนี้ และกล่าวปฏิเสธว่า: ไม่ เป็นที่รู้กันพวกเราสามคนเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีทาสสองคนที่ถูกจัดให้ประกบใกล้กับเมืองผลัดใบ ทาสสองคนจะไม่ทรยศข้า! มันเป็นไปไม่ได้ที่ข่าวจะรั่วไหลก่อนเวลา! “
เนื่องจากไม่ใช่ทาส คนสามคนในบ้านจึงไม่โง่พอที่จะเปิดเผยข่าว นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
“ที่เจ้า ‘เห็น’ มันอะไร?” เต่าหยูถามคนบนหนังสัตว์
“ดวงไฟ ในดวงไฟดูเหมือนว่าจะมีอะไร ดูเหมือนจะเป็นแตรเขา ? ไม่ชัดเจนมาก แต่ข้ามั่นใจว่ามดทรายเหล่านั้นที่พบไม่ใช่สัตว์ร้ายธรรมดาแน่นอน ” ชายผู้นั้นกล่าว
“บางทีเจ้านายทาสของเมืองผลัดใบเป็นผู้ทำ?”จ้าวนายน้อยเมืองหินขาวเอ่ยถาม
“ไม่ มันไม่เหมือนเมืองผลัดใบ” ไม่เหมือนเจ้าของทาสแต่อย่างใด แต่ครึ่งหลังของประโยคนั้น ชายคนนั้นไม่ได้พูดออกมา ถ้าบอกจากจ้าวนายน้อยที่ลดอารมณ์ลง ผลที่ตามมายิ่งทำให้เขาโกรธมากขึ้น เขานั้นหัวเดียวกระเทียมลีบ จ้าวนายน้อยไม่ได้มีความประทับใจที่ดีต่อชนเผ่า แม้แต่คนของเผ่าหว่านฉี ก็ยังได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นทาส เมื่อเห็นความแตกต่างระหว่างเขากับเต่าหยู ก็รู้ว่าเขาไม่ดีเท่าทาส!
เต่าหยูเปลือกตากระตุกเมื่อเขาได้ยินคำว่า “ไฟ” และ “เขา”
ในอีกด้านหนึ่ง การต่อสู้ของซูกูในวันนี้ราบรื่นมาก ไม่ว่าจะเป็นทาสหรือสัตว์ร้าย ได้รับชัยชนะ เป็นสัตว์ร้ายทั้งสองตัวที่ยังไม่มีเจ้านาย และนำพวกมันกลับไป
กลับไปที่ฐานที่ตั้งของเมืองผลัดใบ ซูกูให้คนนำสัตว์ร้ายสองตัวที่เขาชนะกลับมา เข้าไปในคอกสัตว์ร้ายและให้ดูแลสัตว์เหล่านั้นให้ดี เขากลับไปพักผ่อน วันนี้เขาใช้พลังงานมากข้างนอก เหนื่อย มีอะไรจะคุยให้ยกไปวันพรุ่งนี้
ฉาวซวนกลับไปที่บ้าน ทันทีที่เขาเข้าไปในบ้าน ฉาวซวนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดูที่ด้านในของบ้านไม่มีอะไรผิดปกติ รอบ ๆ ตัวเขา โต๊ะเก้าอี้และของตกแต่งอื่น ๆ ยังคงอยู่ที่เดิมเมื่อเขาออกไป แม้แต่กล่องที่มีสมุนไพรก็ไม่มีความเคลื่อนไหว
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสอดส่ายสายตาไปที่มุมห้อง เขาก็ค้นพบ ที่โพลงตรงมุมห้อง มีลูกบอลมูลที่มีขนาดเท่ากับหลุม
เมื่อด้วงเติบโตขึ้น รูก็จะใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และแม้แต่กองมูลสัตว์ก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
“ทำไมมูลสัตว์จึงออกมาอีก?”ฉาวซวนสงสัย สองสามวันก่อนของการรวบรวมที่ผ่านมามันไม่เชื่อฟังหรือ เจ้าจะผลักดันสิ่งนี้ไปที่บ้านในวันนี้ได้อย่างไร? โชคดีที่มีเพียงกองซ้อนในหลุมเท่านั้น ไม่ได้ผลักไปยังส่วนที่เหลือของบ้าน
เมื่อได้ยินว่าฉาวซวนกลับมาแล้ว ด้วงตัวใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นในรูอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ยืนคว่ำตัวลงและเอนขาหลัง ดันลูกบอลมูลใหญ่ไปที่เท้าของฉาวซวน ทำการเชื้อเชิญให้ดู
เดิมฉาวซวนคิดเกี่ยวกับว่าจะรับลูกบอลมูลและแมลงออกทั้งหมด ทันใดนั้นเขาก็เห็นสิ่งแปลก ๆ ที่ห่อไว้ในลูกบอลมูล
“มดทราย?”
ฉาวซวนสงสัย
ด้วงเปลี่ยนเป็นกินมดทรายเมื่อใด?
ยิ่งกว่านั้น มดทรายชนิดนี้ เขาไม่ได้เห็นมันแถวนี้ ด้วงเอามันมาจากไหน?
การศึกษาลูกบอลมูลในบ้านไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดี ฉาวซวนใช้กิ่งไม้เขี่ยลูกบอลมูลกลับเข้าไปในหลุมตรงมุมห้อง เขาพูดกับตัวด้วง: “เจ้าสนุกกับมันเองเถอะ”
สำหรับการปรากฏตัวของซากมดทรายหลายตัว ฉาวซวนไม่ต้องการที่จะเข้าใจเหตุผลว่าเกิดอะไรขึ้น มีเพียงใจเท่านั้นที่บอกให้ตื่นตัวเพิ่มความระมัดระวัง แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าการปรากฏตัวของมดทรายนั้นผิดปกติหรือไม่ เป็นสิ่งที่ดีควรระมัดระวังเสมอ
หากในเวลานี้เจ้าของมดทรายเหล่านี้รู้ว่าสัตว์รักของเขาถูกปั้นเป็นลูกบอลมูล เขาสงสัยว่าจะกระอักออกมาเป็นเลือดหรือไม่ แต่ไม่มีทาง ด้วงตัวนี้จะไม่ห่อหุ้มร่างกาย มันจะกลิ้งลูกบอลมูลสัตว์เท่านั้น
ไม่สามารถระบุสาเหตุของการเกิดขึ้นของมดทราย และเขาไม่สามารถรับข้อมูลใด ๆ จากตัวด้วงนี้ ฉาวซวนไม่คิดเรื่องนี้อีกต่อไป คิดถึงสิ่งที่เขาเห็นในวันนี้แทน
วันนี้ในเมืองสัตว์ร้าย เขาเห็นชายคนหนึ่งจากเมืองช่าฉีทำให้สัตว์ร้ายกลายเป็นทาส และ ฉาวซวนมีความรู้สึกบางอย่าง ซูกูต้องการที่จะทำให้สัตว์ทั้งสองที่เขาชนะเป็นทาส และฉาวซวนจะได้เห็นมันอีกครั้ง เขาพบว่า มีความแตกต่างระหว่างเจ้าของทาสและทาส เมื่อกดขี่สัตว์ร้าย ขั้นตอนนี้ไม่ซับซ้อน มันเหมือนกับการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างนายกับข้ารับใช้
ในวันต่อมา ซูกูไปที่คอกสัตว์และทำการกดขี่สัตว์ร้าย สัตว์ที่เขาใช้ในเมืองสัตว์ร้ายเป็นของคณะเดินทาง เขาไม่ได้กดขี่ด้วยตัวเอง และตอนนี้ เขาต้องการเปลี่ยนสัตว์ทั้งสองให้กลายเป็นสัตว์ร้ายที่เป็นของเขาอย่างแท้จริง ด้วยวิธีนี้ เมื่อเขาไปในเมืองสัตว์ร้ายทำการต่อสู้อีกครั้ง เขาจะภูมิใจและพูดว่ามันเป็นสัตว์ร้ายของเขาเอง
ในสถานที่ซึ่งสัตว์ทั้งสองได้รับการเลี้ยงดู ฉาวซวนยังคงติดตาม ในมุมมองของคนอื่น ซูกูให้ความโปรดปรานและเชิญให้ฉาวซวนมาดู จริงๆ แล้วซูกูต้องการยืมความสามารถของฉาวซวน เขารู้ว่า เมื่อฉาวซวนอยู่ที่นั่น ทาสของเขาที่ทำการกดข่มให้เป็นทาสจะราบรื่นเป็นพิเศษ
สัตว์สองตัว ตัวหนึ่งเป็นกิ้งก่า และอีกตัวเป็นแมงป่อง ทั้งคู่มีความสูงเกือบสองเมตรเมื่อพวกมันอยู่บนพื้นดิน
ซูกูตั้งใจจะกดข่มกิ้งก่าเป็นตัวแรกซึ่งง่ายกว่านิดหน่อย
ในคอกสัตว์ร้าย สัตว์สองตัวที่ยังไม่ปรากฏว่ามีเจ้าของเห็นใครบางคนกำลังเข้ามาใกล้ แสดงอาการตื่นตัว แมงป่องก้าวร้าวมากขึ้น ยกหางแมงป่อง โค้งไปข้างหน้า ในทิศทางของบุคคลที่จะมาถึง ดูเหมือนว่าพร้อมจะใช้เหล็กในแทง และก้ามขนาดใหญ่สองอันก็ยังทำงานอยู่ ไปทางผู้ที่ปรากฎตัวขึ้นมา
ซูกูเข้ามาภายใต้การดูแลของพวกทาส มีทาสที่เชี่ยวชาญในการดูแลสัตว์ร้าย ที่สามารถดูแลมันได้ที่นี่ มีความแข็งแกร่งอยู่เล็กน้อย การกดข่มทำให้เป็นทาสของซูกูนั้น ต้องพึ่งพาทาสเหล่านี้
ให้คนตรวจสอบกิ้งก่า เพื่อให้แน่ใจว่ามันไม่มีปัญหา และซูกูที่อยู่ใกล้ จากนั้นก็เอื้อมมือออกไป และเริ่มทำให้เป็นทาส
ฉาวซวนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น จริง ๆ แล้วมันง่ายกว่าทาสรับใช้ของซูกู แน่นอนว่ากระบวนการนี้ง่าย ไม่อยากจะบอกว่า สามารถกดขี่ได้สำเร็จอย่างง่ายดาย
หลังจากนั้นไม่นาน การทำให้เป็นทาสของซูกูก็เสร็จสิ้น และสัตว์ร้ายก็ไม่ต้องการพวกทาสทั้งหลายในเวลานั้น
โบกมือของเขา ปล่อยให้ทาสคนอื่นถอยกลับ และซูกูอยู่ใกล้กับสัตว์ร้ายกิ้งก่า เขากำลังคิดตรึกตรองดูให้ดี และคิดอยู่ว่าอีกไม่กี่วันจะใช้มันเพื่อต่อสู้กับผู้คน
พวกทาสล้อมรอบซูกู ไม่มีใครสนใจฉาวซวน ทาสจะต้องรับประกันความปลอดภัยของเจ้าของทาสเท่านั้น สำหรับฉาวซวน แม้ว่าพวกเขาจะถูกแมงป่องทำให้ตาบอด พวกเขาก็จะไม่มอง
ฉาวซวนไปหาสัตว์ร้ายตัวอื่น และดูแมงป่องขนาดใหญ่ข้างใน
แมงป่องยังคงเตือนฉาวซวน ดูเหมือนว่าจะมองหาโอกาสในการโจมตี
ฉาวซวนมองไปที่แมงป่องด้านใน แต่ในใจของเขาคิดถึงตอนที่ซูกูกดขี่กิ้งก่าเป็นทาส กฎแห่งการเปลี่ยนแปลงพลังงาน เมื่อเขาจำลองสถานการณ์ในเวลาเดียวกัน มือของฉาวซวนถูกปกคลุมด้วยแขนเสื้อยาว นอกจากนั้นยังมีเปลวไฟสีฟ้าอ่อนๆ เล็กน้อย
ในขณะที่เปลวไฟสีฟ้าปรากฏขึ้น แต่เดิมแมงป่องซึ่งเตรียมที่จะโจมตีฉาวซวน ก็ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวทันที ก้ามขนาดใหญ่ทั้งสองก็ก่อตัวเป็นโล่ป้องกันขึ้นอยู่ข้างหน้าเช่นกัน
