ตอนที่ 345 : บันทึกประวัติศาสตร์
ไม่นานหลังจากที่ทั้งสามคนเข้าไป ฉาวซวนได้ยินเสียง ** และทาสชราที่ตะลึงงันกับเสียงนั้น
ในเมืองทะเลทรายหลายแห่ง เจ้าของทาสบางคนลังเลที่จะดูบันทึกของบรรพบุรุษที่ทิ้งไว้ พวกเขาไม่สามารถจดจําได้ และจะต้องได้รับการดูแลอย่างดี และไม่ได้รับความเสียหายเมื่อเวลา ผ่านไป มีคนน้อยลงเรื่อยๆ ที่ไปดูบันทึกของบรรพบุรุษ
ต่อมา มีเจ้าของทาสคนหนึ่งเกิดแรงบันดาลใจ ได้จัดทาสของตนเองเพื่อดูบันทึกเหล่านั้ และสั่งให้พวกเขาจดจําบันทึกทั้งหมดที่พวกเขาได้อ่าน เมื่อใดที่เขาต้องการทราบอะไร ทาสที่รับผิดชอบในการบันทึกจะทําการอ่านอย่างเชี่ยวชาญ
ดังนั้น จึงมีทาสประเภทหนึ่งที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการจดจําโดยเฉพาะ และความรับผิดชอบ อย่างเต็มที่ของพวกเขาคือการเก็บบันทึกทั้งหมดสําหรับเจ้านายของพวกเขา
คนเหล่านี้เป็นเหมือนบันทึกที่มีชีวิต เจ้าของทาสสามารถนําติดตัวไปได้เสมอ ต้องการรู้สิ่งใดเพียงแค่เอ่ยปากถาม และแม้แต่จะลงมือทุบตีหรือตําหนิได้ตามสบาย
ได้ยินเสียงของประตูถัดไป ฉาวซวนคิดในใจ มีผู้ที่แอบเข้าไปในห้องศิลา: คนสองคนเหมือนมีความสุขจริงๆ ในขณะที่พวกเขาคนหนึ่งกําลังยุ่งไปกับการอ่านและอีกคนยุ่งกับการฟังหนังสือตุ๊ๆ!
อย่างไรก็ตาม ทาสชราน้ําเสียงไม่ได้ขึ้น ๆ ลง ๆ สงบนิ่งมาก ไม่ได้รับอิทธิพลจากทั้งสองคนสงบนิ่งกว่าฉาวซวน ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะประสบการณ์ที่ล้ําลึกเกินไป
สําหรับความสัมพันธ์ที่วุ่นวายระหว่างเจ้าของทาส ฉาวซวนไม่มีเวลาคิดอีกต่อไป มีม้วนหนังสัตว์หลายม้วน ม้วนไม้ ม้วนผ้า ฯลฯ ในห้องหิน สิ่งนี้ทําให้ฉาวซวนตื่นเต้นมาก ในที่สุดก็พบมัน!
ดูที่การจําแนกประเภทข้างต้น มีการหลอมที่เกี่ยวข้อง ฉาวซวนมองหามัน บันทึกเหล่านี้เก่ามาก มีแม้กระทั่งบางชิ้นที่ถูกทําลาย เพราะมันไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง
นี่คือคําอธิบายของพืชนิวเคลียส มันยังบอกด้วยว่าแร่ที่ถูกหลอมมานั้นมาจากไหน คล้ายกับสิ่งที่ฉาวซวนคิด หินวางอยู่รอบ ๆ พืชนิวเคลียส เป็นเวลานานแล้ว มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงและกลายเป็นแร่ หินมีความแตกต่างกันกับระยะทางที่แตกต่างจากพืชนิวเคลียส วิธีการหลอมก็แตกต่างกันเช่นกัน เพราะโลหะที่สามารถรับได้นั้นแตกต่างกัน หินที่คุณภาพดีกว่า ยิ่งเวลาที่ใช้สั้นลงกว่าที่จําเป็นมากเท่าใด ปริมาณโลหะที่ได้ก็จะยิ่งสูงขึ้น
ฉาวซวนดูวิธีการหลอมที่อธิบายไว้ในนั้น ความล้มเหลว และความสําเร็จ ได้รับการบันทึกดูที่บันทึกเหล่านี้ ฉาวซวนรู้สึกว่าบรรพบุรุษของเจ้าของทาส ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้ทําการ หลอมมาเป็นเวลานานไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาพบและพยายามอย่างต่อเนื่อง
ในเรื่องนี้ ฉาวซวนต้องค้นหาต้นกําเนิดของเจ้าของทาส เกี่ยวกับ “ประวัติศาสตร์” ที่ยาวนานมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม อาจจะยาวนานเกินไป ฉาวซวนไม่สามารถหาสถานที่ที่มันถูกเก็บไว้ได้ มองดูมานาน และไม่พบสิ่งที่เขาต้องการ
ในเวลานี้ ชายและหญิงประตูถัดไปทํากิจเสร็จแล้ว หัวเราะและออกไป
ฉาวซวนวางสิ่งของในมือของเขา ความสูงไม่มากซ่อนตัวอยู่หลังชั้นหิน
ม่านที่ประตูห้องหินเปิดออก ฉาวซวนได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้าไปในห้องหิน ไม่เบา ทุกก้าวเดินอย่างช้าๆ นี่คือเสียงฝีเท้าของทาสชราที่ตาบอด
ฉาวซวนได้ยินเสียงของทาสชราที่เทน้ําและน้ําดื่ม ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง ทาสชราถอนหายใจ ลุกขึ้นแล้วเดินไปทางด้านที่ฉาวซวนซ่อนตัวอยู่
แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ฉาวซวนสามารถมองเห็นเงาที่ทอดยาวของอีกฝ่ายหนึ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ คว้ามีดสั้นในมือของเขาออกอย่างเงียบ ๆ
เมื่ออีกฝ่ายอยู่ห่างจากเขาเพียงห้าเมตร ฉาวซวนก็ลุกขึ้นและก้าวเท้าสองก้าวใหญ่ ๆ ในไม่ช้าเขามาถึงตัวทาสชราตาบอด ใบมีดสั้นตรงไปที่คอของทาสชรา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะปาดลงไปฉาวซวนหยุดมือของเขา
เมื่อมองดูทาสชราที่ยังนิ่งสงบ ฉาวซวนไม่ได้เอามีดออก มองที่คนๆ นี้อย่างระมัดระวัง
ไม่มีบุคคลอื่นอยู่ด้านนอกแล้ว และห้องหิน มีเพียงฉาวซวนและทาสชราที่ตาบอดคนนี้มันผิดปกติเล็กน้อย
” ท่านไม่กลัวเหรอ?” ฉาวซวนกระซิบถาม
” ทําไมข้าถึงต้องกลัว?” ทาสชราเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา
” ท่านไม่ได้เรียกหาคนใช่มั้ย?” ฉาวซวนถามอีกครั้ง
” ทําไมถึงเรียกหา?” ทาสชรายังคงเอ่ยถามอีกครั้ง
ฉาวซวนมองที่บุคคลนี้อีกครั้ง ตาของเขาตะลึง และดูเหมือนว่าจะไม่มีอํานาจในการต่อสู้และแม้แต่ความอ่อนแอที่หวาดกลัว
” ท่านหาข้าเจอได้อย่างไร?” ฉาวซวนถาม
“กลิ่น มีกลิ่นของไวน์ ” ทาสชราชี้ให้เห็นอย่างจริงจัง
ฉาวซวนรู้สึกประหลาดใจจริงๆ เพื่อปกปิดมากขึ้น ฉาวซวนได้เปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากแอบเข้าไปในพระราชวัง กลิ่นของไวน์นั้นเบามาก และแม้แต่ผู้คุมก็ไม่สามารถตรวจจับได้ แต่ตอนนี้ เป็นทาสชราคนนี้ยังคงได้กลิ่น!
ดูเหมือนจะรู้ถึงความสงสัยของฉาวซวน ทาสชรายังคงพูดต่อไป: “ ข้าคุ้นเคยกับกลิ่นตรงนี้แล้วและข้าสามารถตรวจจับมันด้วยการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย”
ทาสชราไม่สนใจเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของฉาวซวน นอกจากนี้เขายังลากตัวเองไปนั่งบนเก้าอี้ แล้วนั่งลงอย่างสบาย ๆ ดูราวกับว่าเขาจะคุยกับฉาวซวนต่อไป
นี่ทําให้ฉาวซวนคิดว่า ทาสชรารายนี้เป็นผู้ที่กระทําการไม่เหมาะสมกับเจ้าของทาสคนอื่นๆในเมืองจื่อหยานหรือไม่? อย่างไรก็ตาม คําพูดต่อไปของทาสชราก็โค่นล้มการคาดเดาของฉาวซวน
”เจ้าตั้งใจจะแอบเข้ามาในเมืองจื่อหยาน” ทาสชราถาม ไม่ได้รับคําตอบจากฉาวซวน เขากล่าวต่อว่า: “ในเวลานี้ แอบเข้าไปในเมืองฉือหยาน แต่ยังมาที่สถานที่สําหรับเก็บบันทึก .. เจ้ามาจากเมืองอื่นหรือไม่? ”
โดยไม่รอให้ฉาวซวนตอบ ทาสชราส่ายหัว: “มันไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น ข้ารู้สึกถึงสถานที่ที่เจ้ามองไป สิ่งที่เจ้าสนใจเป็นเรื่องต่างๆ ของเจ้าของทาสรึ? เจ้าของทาสส่วนใหญ่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับบันทึกของบรรพบุรุษของพวกเขา หากพูดเช่นนั้น เจ้าเป็นชนเผ่าหรือไม่? ”
ในระหว่างนี้ ฉาวซวนไม่ตอบคํา แต่ทาสชราได้เอ่ยคําตอบ ยังคงน้ําเสียงอ่อนโยน ไม่สิ ในท้ายที่สุด เสียงของทาสชรายังคงมีความอยากรู้อยากเห็นและความสนใจ ไม่มีความกลัวหรือกังวล
นี่เป็นทาสของเมืองสื่อหยานจริงๆ เหรอ?
“เจ้าต้องการรู้อะไร เพียงแค่ถามข้ามา ไม่จําเป็นต้องหาอ่าน” ทาสชราที่ตาบอดพูดด้วยสายตาที่อ่อนล้าพร้อมกับหดหู ดวงตาขุ่นมัว มองไปยังฉาวซวนและรอคําตอบของเขา
ฉาวซวนคิดเกี่ยวกับมัน และเก็บมีดชั่วคราว แล้วถามว่า: “ความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้าทาสกับทาสคืออะไร?”
ถ้าเป็นคนอื่น ๆ ได้ยินสิ่งนี้จะดูถูกอย่างแน่นอน เป็นเช่นเรื่องไร้สาระ ความสัมพันธ์ระหว่างนายกับข้ารับใช้!
อย่างไรก็ตาม ทาสชราผู้ตาบอดนี้ไม่ได้ถือว่าเป็นกระไร
เมื่อเขาได้ยินคําถามของฉาวซวน ทาสชราก็ครุ่นคิดและถอนหายใจ.“ เจ้าของทาสและทาสเจ้าของทาสกดขี่ทาส เช่นเดียวกับการปลูกเมล็ดพันธุ์ที่ไม่มีโอกาสงอก ในดินแดนที่อยู่ภายใต้เขตอํานาจของเขา ให้โอกาสพวกเขาเติบโต และจากนั้นเจ้าของทาสสามารถเก็บเกี่ยวผลได้เช่นกันแต่มีอุปสรรครายรอบเมล็ดนี้ ถ้ามันไม่ได้ลบสิ่งกีดขวาง แม้ว่าเมล็ดสามารถงอกได้สําเร็จ การเจริญเติบโตของมันจะถูกจํากัด การปลดโซ่ของเจ้าของทาส เปรียบเสมือนการยกสิ่งกีดขวางที่ขัดขวางการเติบโตของพืช ปล่อยให้มันเติบโตต่อไป”
เมื่อเจ้าของทาสเสียชีวิต เท่ากับว่าไม่มีใครควบคุมพืชที่กําลังเติบโตเหล่านี้ สิ่งที่เกี่ยวกับอุปสรรคยังคงเป็นอย่างไร หากเจ้าโชคดี มีเจ้าของทาสที่เต็มใจจะครอบครองเจ้าต่อ สามารถดึงพืชไม้ออกจากพื้นดิน จากนั้นปลูกลงในสถานที่ภายใต้เขตอํานาจของเจ้าของทาสคนใหม่ขนาดของพืชจะไม่เปลี่ยนแปลงเท่าที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม มีปัญหาเกี่ยวกับการย้ายที่ปลูกอยู่เสมอ พืชปลูกถ่าย หากมีปัญหาในกระบวนการนี้ เช่นแกนกลางของเหง้าได้รับความเสียหายหรือ ความผิดปกติอื่น ๆ เกิดขึ้นในระหว่างการย้ายที่ปลูก ไม่ต้องรอที่จะปลูกอีกครั้งมันตายไปแล้วเช่นเดียวกับเจ้าของทาสที่มีอัตราการทําให้ทาสตายแน่นอน มีข้อผิดพลาดใด ๆ ในกระบว นการของเจ้าของทาสก็จะตาย “
“ ดังนั้น มันเหมือนกับการย้ายทาสเพื่อเปลี่ยนเจ้าของ มีความเสี่ยงอยู่ในตัว หากโชคไม่ดี ไม่เพียงแต่ไม่ได้มีโอกาสเติบโตต่อไป แต่ยังทําลายชีวิตของเขาด้วย สําหรับการปลดโซ่ตรวน … ไม่ใช่ว่าทุกเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกจากเจ้าของทาสทุกคนสามารถทะลวงผ่านอุปสรรคได้ แม้ว่ามันจะผ่านไปอย่างราบรื่น สถานการณ์ของใบไม้และกิ่งก้านที่หักก็จะเกิดขึ้น และแม้แต่ความรุนแรงก็จะส่งผลกระทบต่อพลังที่ได้มาในตอนแรก นี่คือเหตุผลเดียวกับที่ทาสกระชากโซ่ตรวน ”
“ในช่วงแรก เจ้าของทาสจะไม่สามารถปลดโซ่บนตัวทาสได้อย่างง่ายดาย เว้นแต่พวกเขาจะเป็นทาสมาหลายชั่วอายุคน และพวกเขาก็เป็นทาสที่ซื่อสัตย์ และเจ้าของทาสจะปลดโซ่สําหรับพวกเขา แต่ต่อมาเพื่อที่จะแข่งขันต่อสู้ สงครามการปลดล็อคได้กลายเป็นเรื่องธรรมดา ”
ฉาวซวนฟังคําตอบของทาสชราคนนี้ ในขณะที่จดบันทึกคําเหล่านั้น เขาประหลาดใจในความรู้ที่ว่าทาสชราคนนี้ได้เรียนรู้ ดูเหมือนว่า ทาสชราคนนี้รู้อะไรมากมาย
ทาสชราตาบอดที่อยู่ข้างหน้าเขา เป็นเพียงทาสระดับต่ํา โดยไม่คํานึงถึงความแข็งแกร่งของเขา เขาไม่ดีเท่ากับทาสระดับต่ําคนอื่น ๆ เมื่ออายุยังน้อย เขายังปวย และทาสระดับต่ําคนใดก็สามารถฆ่าเขาได้ด้วยมือเปล่า แต่เป็นคนแบบนี้ ที่จดบันทึกที่เก็บไว้ในห้องหินเกือบครึ่ง และหลังจากสรุปสิ่งเหล่านี้ เขาก็บอกกับฉาวซวนด้วยถ้อยคําง่ายๆ
“มั่นใจตัวเองมากเกินไป ทระนงตน หยิ่งยโสอย่างถึงที่สุด ไม่ใส่คนอื่นในสายตาของเจ้าหากเจ้าทําแบบนี้ต่อไป ในที่สุดเจ้าจะถูกทําลาย” ในท้ายที่สุด ทาสชราถอนหายใจ มีทาสมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่กลายเป็นกบฏทรยศ”
ทาสชราได้ท่องรายชื่อทาสกระทําผิด (ทาสบาป ที่เขียนโดยเจ้าของทาสจื่อหยาน ซึ่งระบุทาสที่อยู่ในระดับสูงที่มีอิทธิพลในเมืองฉื่อหยานมานานเกือบพันปี ผู้เขียนจะพูดความชั่วร้าย ของทาสระดับสูงทั้งสิบข้อ เนรคุณ,หัวใจหมาปาปอดสุนัข ได้รับความสามารถจากเจ้าของทาส และแม้แต่เลือกที่จะหักหลัง มันก็แค่ต้องตาย
ไม่ต้องสงสัยเลย ทาสทุกคน “ทาสบาป” ตายอย่างเลวร้ายมาก แต่เมื่อทาสชราพูด มันเป็นความเวทนาที่น่าเห็นใจ
น่าสงสารที่ทาสที่ทรยศเจ้าของทาสล้มเหลวในการทําให้ประสบความสําเร็จ? หรือว่ายังเสียดายสิ่งอื่น? ฉาวซวนไม่อาจรู้ได้
เมื่อเห็นว่าทาสชรายังคงแสดงอารมณ์น่าอดสูกับพวกทาสอยู่นั้น ฉาวซวนรีบดึงหัวข้อนั้นกลับมาอย่างรวดเร็ว
“ ท่านรู้เรื่องเปลวไฟของเผ่ามากแค่ไหน?” ฉาวซวนถาม
“เปลวไฟ!? มันเป็นคําที่ควรค่าแก่การจดจํา ” ทาสชราหยุดชะงัก และดูเหมือนจะระลึกถึงความทรงจําเมื่อนานมาแล้ว ” ข้าไม่รู้เรื่องนี้มากนัก ข้ารู้แค่ว่าเปลวไฟของเผ่าอ่อนแอลงดูเหมือนว่าเผ่าของเจ้ากําลังมองหาทางแก้ไข ”
ทาสชราไม่สามารถตอบคําถามได้มากขึ้นเกี่ยวกับประเภทของเปลวไฟ ฉาวซวนค่อนข้างผิดหวังแต่ทาสชราสามารถรู้เรื่องเหล่านี้ มันก็ดีมากแล้ว
“หากเจ้าของทาสของเมืองฉื่อหยานสามารถบันทึกข้อมูลที่บรรพบุรุษของพวกเขาทิ้งไว้ บางที่เจ้าอาจพบคําตอบที่เจ้าต้องการ แต่น่าเสียดายที่ ……. ความเสียหายนั้นมากเกินไป!”ทาสชราอารมณ์ดีมาก
ใบหน้าของฉาวซวนเปลี่ยนไป มันจําเป็นจริงๆ หรือ ที่จะต้องพบกับชื่อซู? เขารู้ว่าชื่อซูได้ขุดหลุมไว้ที่นั่น และเขายังคงจะกระโดดเข้าไปข้างใน? ฉาวซวนลังเลจริงๆ
ไม่สามารถถามคําถามเกี่ยวกับประเภทของเปลวไฟ ฉาวซวนถามคําถามที่เขาสงสัยอยู่เสม อว่า ”เจ้าของทาสมาจากไหน?”
“จากทะเล” ทาสชรากล่าว
ฉาวซวน : “ “ ท่านเห็นข้าเป็นคนโง่เหรอ?
