ตอนที่ 352 : ดินแดนใหม่
ฉาวชวนว่ายจากทะเลไปทางต้นน้ําของชายฝั่ง ตอนนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นมาถึงทะเลเพ ราะการเปลี่ยนแปลงของทะเลด้านล่าง แต่เมื่อการเปลี่ยนแปลงด้านล่างสิ้นสุดลงยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่สัตว์ทะเลก็ยิ่งปรากฏมากขึ้น
ฉาวซวนไม่กลัวที่จะเสี่ยง
หลังจากขึ้นฝั่ง ฉาวชวนมีความรู้สึกว่าในที่สุดก็ได้เหยียบพื้นดิน เมื่อเขาอยู่ในทะเลถึงแม้ว่าเขาจะเหยียบลงบนพื้นหิน แต่เพราะมันยังอยู่ในทะเลล้อมรอบด้วยน้ําทะเล ไม่มีความรู้สึกมั่นคงบนพื้นดิน มันจะหายไปเมื่อใดก็ได้หัวใจจะถูกแขวนและเส้นประสาทจะตึงเครียด
สูดหายใจเข้าลึก ๆ รู้สึกถึงกลิ่นของทรายที่แห้งแล้งและลมพร้อมกับกลิ่นของน้ําทะเล ฉาวซวนมีความรู้สึกได้รับการฟื้นฟู ความรู้สึกนี้ทําให้เขาต้องการปลดปล่อย แต่สถานที่นี้แปลกๆ การทําอะไรที่ก่อให้เกิดเสียงอาจทําให้เกิดปัญหาที่ไม่จําเป็น ดังนั้น ฉาวชวนสามารถเพียงยับยั้งใจ
ไม่ไกลจากสถานที่ที่มีภูมิประเทศสูงขึ้นเล็กน้อย มีอูฐสองสามตัวที่กําลังเคี้ยวดอกไม้กระบองเพชรที่มีหน้าตาที่ดูน่ากลัว ยกหัวขึ้นเล็กน้อย แต่แนวสายมองเห็นได้ต่ํา ตําแหน่งที่ยืนอยู่ของฉาวซวนไม่น่าไว้วางใจ
พวกมันเคยเห็นมนุษย์ แต่พวกมันไม่เคยเห็นใครเลยที่นี่ ตั้งแต่มันเกิดก็ไม่เคยเห็นจากที่นี้ดังนั้นการปรากฏตัวของฉาวชวนทําให้พวกมันประหลาดใจอย่างมาก เป็นเพียงสายพันธุ์นี้น่าอัศจรรย์ สีหน้าที่แสดงออกบนใบหน้าก็เหมือนกัน
พื้นดินโดยรอบนั้นแห้งมาก แม้ว่ามันจะอยู่ใกล้กับทะเล แต่อุณหภูมิที่ร้อนจากพื้นทรา ยโดยรอบและต้นไม้ที่ไม่รู้จักรอบ ๆ มันก็บอกกับฉาวชวนว่าเป็นเวลานานแล้วที่ไม่มีฝน
แตกต่างจากทะเลทรายที่ปลายอีกด้านของทะเล นี่ไม่ใช่ทรายบริสุทธิ์ แต่เนื่องจากค วามแห้งแล้งและสภาพอากาศในระยะยาว มีหินทรายละเอียดมากขึ้น
กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันเป็นเหมือนภูเขาที่นี้ เพียงแค่อยู่ริมทะเลไม่สูงมาก
หรือบางที่ นานมาแล้วระดับน้ําทะเลไม่สูงเท่าตอนนี้ และแถบหินยาวที่เชื่อมระหว่าง ปลายทั้งสองของทะเลถูกเปิดเหนือน้ํา
ในห้องศิลาที่เก็บบันทึกที่เขียนด้วยลายมือในเมืองฉือหยาน ทาสชรากล่าวว่าเจ้าของ ทาสมาจากทะเลบางทีผ่านโพรงหินที่ยาวและแคบ
เมื่อเขานึกถึงความรู้สึกที่ก้นทะเลและความรู้สึกในการเลือกของเปลวไฟ มีการคา ดเดาในใจของฉาวซวน อาจเป็นได้ว่าคนอื่นที่หายตัวไปนานจากเผ่าเขาเพลิงก็มาจากโพรงหินแคบจากด้านทะเล มาที่แผ่นดินนี้หรือ?
ฉาวซวนไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของเปลวไฟ และไม่สามารถระบุได้ว่าแผ่นดินใหญ่มีเผ่าเขาเพลิงจริงๆหรือไม่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ท้อแท้ในช่วงพันปีที่ผ่านมา อะไรก็เกิดขึ้นได้เช่นเดียวกับที่ได้กล่าวไว้ในตอนต้นวิกฤติและส่วนหนึ่งของเผ่าเขาเพลิงในปีนั้นหายไปเนื่องจากการค้นหาทางออก
เมื่อมาถึงจุดนี้ ฉาวชวนจู่ ๆ ก็จ้องมองไปข้างหน้า
สําหรับน้ําในร่างกาย ฉาวชวนดื่มน้ําที่เก็บในกระเป๋าหนังสัตว์ กระบอกน้ําของเขา แตกที่ด้านล่างของทะเล เขาสามารถใช้ถุงหนังสัตว์ที่มีหินฝนเป็นถุงน้ํา เพื่อความอยู่รอดเขาไม่ใส่ใจมากเกินไป
เขาผ่อนคลายมาก ปราศจากแรงกดดันในทะเล เซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเขาดูเห มือนจะมีบรรยากาศที่น่ารื่นรมย์ความแข็งแกร่งทางกายภาพเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และฉาวชวนขยับแขนของเขาแล้วเดินไปตามทางเขาไม่ได้หายไปทันที ที่นี่เขาไม่ได้ตรวจพบภัยคุกคาม อื่น ๆ เช่นสัตว์ร้าย แต่ถ้าเขาไปที่พื้นที่ด้านใน สักพักมันก็จะไม่ สิ่งจําเป็นสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือการเติมพลังให้เขาอย่างรวดเร็วแทนที่จะมองหาสัตว์ร้าย
พูดมานาน เขากินแต่สาหร่าย ในฐานะที่เป็นเขาเพลิงซึ่งเป็นคนกินเนื้อมาตลอด ฉา วชวนก็รู้สึกว่าฟันมีอาการคันมองไปยังภูมิประเทศที่สูงชัน เห็นอูฐสองสามตัวทางด้านนี้ฉาวซวนไม่สามารถห้ามความคิดได้ ได้แต่ลองจินตนาการว่าพวกมันทั้งหมด เหมือนอูฐทั้งตัวที่ถูกย่าง
ฉาวชวนยังคงต้องการรอให้ร่างกายฟื้นตัว หลังจากแก้ไขปัญหาตัดสินใจเลือก อฐสักสองสามตัวเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสังเกตเห็นความตั้งใจของฉาวซวน คอบิดหันหลังกลับและเดินไปสายตาพวกมันไม่ได้ผละออกจากฉาวชวน
ฉาวซวน : “
เห็นว่าอูฐจากไป ฉาวชวนไม่ได้ไล่ล่ามัน แต่รอจนกระทั่งความแข็งแกร่งทางกายนตัวและเมื่อมีความสามารถในการป้องกันตัวเองเพียงพอเขาก็จะออกเดินทางต่อไป
มันแห้งแล้งจริง ๆ ที่นี้ ข้างหน้าพืชที่อยู่รอบ ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นเสาต้นกระบองเพชร ดอกไม้บนต้นกระบองเพชรบางส่วนถูกกินจากอฐไม่กี่ตัวแม้ว่าพวกมันจะเก่งเช่นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่แห้งแล้ง พวกมันจําเป็นต้องเติมน้ําถ้าพวกมันไม่เห็นน้ําจืดและไม่ได้ไปทะเลพวกมันสามารถใช้ดอกไม้บนต้นกระบองเพชรนี้ให้ความชุ่มชื่นแก่พวกมันเพื่อความอยู่รอดชั่วคราว
ยิ่งเจ้าก้าวไปข้างหน้ามากเท่าไหร่ ต้นกระบองเพชรที่อยู่โดยรอบก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น ต้นกระบองเพชรสูงที่มีดอกไม้อูฐก็ไม่สามารถกินได้เช่นกัน
สภาพแวดล้อมแห้งมากและมีรอยแตกร้าวที่เห็นได้ชัดในหลาย ๆ แห่งบนพื้นดินคลื่นความร้อนรอบ ๆ มันเหมือนกับการดูดซับน้ําบนพื้นดินทั้งหมด
แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฉาวชวนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง
ลมที่พัดจากทะเลนั้นเย็นสบายไม่เหมือนกับคลื่นความร้อนบนพื้นดิน การเปลี่ยนแป ลงโดยรอบทําให้อากาศอุ่นและขึ้นทั่วทั้งบริเวณ เย็นลงและในไม่ช้าก็มีหมอกสีขาวก่อตัวขึ้น
ฉาวชวนยืนอยู่บนที่สูง สามารถมองเห็นทะเลหมอกสีขาวรอบ ๆ ชายฝังลมจากทะเล พัดหมอกสีขาวเหล่านี้ไปยังอาณาบริเวณโดยรอบ
ล้อมรอบไปด้วยหมอก มันถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อฉาวซวน หายใจเข้าเขาจะรู้สึกไอน้ําในอากาศ
พืชโดยรอบและสถานที่อื่น ๆ มีหมอกลงและควบแน่นเป็นหยดน้ํา เสาต้นก ระบองเพชรจะมีหนามเรียวยาวและหยดน้ําค่อยๆ ควบแน่นจากเล็กไปใหญ่
ฉาวซวนเห็นว่ามีกระบองเพชรบางต้นติดอยู่กับพืชเช่นตะไคร่ เมื่อหมอกปรากฏขึ้น พวกมันจะดูดซับไอน้ําในหมอกสีขาวเหล่านี้เหมือนฟองน้ํา พืชดังกล่าวสามารถอยู่รอดได้แสดงให้เห็นว่าสถานที่นี้หมอกสีขาวมักจะเกิดขึ้น
ไม่น่าแปลกใจที่แม้ว่าจะมีความแห้งแล้งอยู่รอบ ๆ แต่ก็มีพืชบางชนิดที่ไม่แห้งแล้ง และรกร้างเหมือนทะเลทรายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของทะเล
มีสัตว์มากขึ้นเรื่อย ๆ อาศัยอยู่ในสถานที่ดังกล่าว ไม่มีสัตว์ใดไม่รู้วิธีใช้สภาพแวดล้อม ทางธรรมชาติเพื่อความอยู่รอดที่ดีขึ้น นกตัวเล็กที่บินได้บินไปมาบนท้องฟ้า หยุดอยู่ที่เสากระบองเพชร และดื่มน้ําค้างจากต้นกระบองเพชรที่ควบแน่นเป็นหยดน้ํา
ในสถานที่ที่มีฝนตกน้อยแต่มีหมอกมาก น้ําค้างจากหมอกเหล่านี้เกือบจะเป็นสิ่ง ที่ช่วยชีวิตสําหรับสัตว์ทุกตัวที่อาศัยอยู่รอบ ๆ
เนื่องจากมีสัตว์อยู่รอบตัว ฉาวซวนจึงยังคงเตรียมพร้อมสําหรับมัน แต่พบว่ามี สัตว์เล็ก ๆจํานวนมากที่นี่ และส่วนใหญ่ไม่ได้คุกคามเขา สําหรับสัตว์ขนาดใหญ่ ฉาวซวนยังไม่เห็นมัน
ฉาวชวนยังรวบรวมน้ําค้างบางส่วน ตัวเขาไม่สามารถวางใจได้ตลอดเวลา เมื่อหินฝนอ ยู่ในทะเลความสามารถของหินฝนในการรวมตัวของน้ํานั้นรุนแรงมากอย่างไรก็ตาม เมื่ออยู่บนชายฝั่งและล้อมรอบด้วยพื้นที่แห้งแล้งประสิทธิภาพนั้นต่ําดังนั้นเมื่อเขาเจอโอกาสเก็บน้ําเป็นธรรมดาที่ฉาวซวนจะไม่ยอมปล่อยให้พลาด
