ตอนที่ 399 : การปลูกข้าวทองพัน
อากาศกําลังอุ่นขึ้น อากาศชั้น แต่เมื่อพระอาทิตย์เผยตัวออกมา ความเปียกชื้นก็หายไป
ฉาวซวนเอาถุงข้าวถุงเล็ก ๆ ลงมาจากภูเขา และไปที่ทุ่งที่พวกเขาถูกดึงดูดให้ไปหาคนเพื่อพูดคุย
ไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาถามผู้เฒ่าผู้แก่ที่เก่งเรื่องการทําไร่นาในเผ่า วันนี้เขาวางแผนที่จะนําเมล็ดข้าวไปให้ขอคําแนะนําและข้อเสนอแนะ
การทําไร่ฉาวซวนรู้ แต่หลังจากมาถึงโลกนี้ พืชส่วนใหญ่เขาไม่รู้จักเพราะสิ่งเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นในโลกเก่าไม่เพียงเท่านั้น การมาถึงโลกนี้ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีพืชและยารักษาโรคหลายชนิดที่ยากต่อการเรียนรู้ หลังจากข้ามมาทวีปนี้ ฉาวซวนกลายเป็น “คนที่” แม้ว่าจะมีความเข้าใจบ้าง แต่พืชหลักในด้านนี้ค่อนข้างแตกต่างจากสิ่งที่ฉาวซวนรู้และยังมีนิสัยของการเจริญเติบโตและอื่นๆ ก็แตกต่างกันมากฉาวซวนสามารถขอคําแนะนํากับคนที่มีประสบการณ์เท่านั้น
ทุ่งนาส่วนใหญ่ของเผ่าอยู่ตีนเขา จากภูเขาลงไปจนถึงเชิงเขา และพื้นที่จะถูกแบ่งออกเป็นส่วนๆ แต่ละส่วนประกอบด้วยหลายครอบครัว สําหรับวิธีการจัดสรรหลังจากปลูกเผ่าจะไม่สนใจ
ฉาวซวนมาถึงทุ่งใกล้กับเชิงเขา มีหญิงชราผมสีเงินคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ริมทุ่ง ชื่อของเธอคือ ชฉี และแม่ของเธอเป็นคนเผ่าไท่อี้ การปลูกพืชของเผ่าไท่อี้นั้นดีกว่าเผ่าเขาเพลิงมาก ทักษะหลายอย่างนั้นดีกว่าดังนั้นชิ ฉีจึงรู้เรื่องการปลูกพืชมากขึ้นผู้คนที่ทํากิจธุระในพื้นที่การเกษตรมักมีคําถามไปถามเธอบ่อยๆ
“มาๆ!” เมื่อชฉีเห็นฉาวซวน เธอก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ในหลายเผ่า สําหรับผู้ที่มีสถานะสูงกว่าทุกคนจะต้องเคารพเขาเพลิงที่นี่ในโอกาสสําคัญจะมีมารยาทเช่นที่กล่าวแต่โดยปกติแล้วจะเป็นแบบสบาย ๆ มากกว่า
ชินี่เห็นได้ชัดว่าเธอยังคงรู้สึกว่าผู้อาวุโสเช่นฉาวซวนจะต้องสุภาพ แต่เธอถูกหยุดจากฉาวซวนเมื่อเธอลุกขึ้น
ฉาวซวนไม่ได้พูดอะไรมาก แค่หยิบถุงออกมา หยิบเมล็ดออกมาสองสามเม็ด ยื่นให้ชินี: “นี่ท่านลองมองดู”
ความสนใจของชิฐีถูกย้ายไปยังเมล็ดสีทองเข้มในมือของฉาวซวน นี่คือเมล็ดพันธ์ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
หลังจากมองอย่างสังเกตุ ชฉีส่ายหัว : “ขาเห็นเมล็ดพันธุ์ชนิดนี้เป็นครั้งแรก นี่คือสิ่งที่ท่านพูดว่า ‘เมล็ดข้าวทองพัน!? “
“ใช่ นั่นแหละ”
ฉาวซวนได้กล่าวกับชฉีถึงสถานที่ที่พบข้าวทองพันทั้งนั้น ภายใต้การพิจารณาของชฉี แนะนําให้ฉาวซวนหาสถานที่ที่คล้ายกับที่ค้นพบมัน เพื่อให้แน่ใจมากขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าสภาพแวดล้อมการเจริญเติบโตแบบไหนที่พืชชอบพืชทุกชนิด บ้างชอบร้อน บ้างชอบเย็น บ้างชอบเปียกชื้น บ้างชอบแห้งไม่สามารถสรุปได้
“อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสยังสามารถลองปลูกสักเล็กน้อยในทุกสถานที่ เมื่อท่านดูว่าสถานที่ใดเติบโตได้ดีท่านจะไปที่นั่นในภายหลัง” คิดถึงที่ฉาวซวนกล่าวว่าเมล็ดเหล่านี้หายากมาก และมีค่ามากชิจากนั้นก็หยุดพูด
เนื่องจากเป็นของหายากและมีค่า มันจะสูญเปล่าได้มากแค่ไหนเมื่อเธอลองใช้เมล็ดพันธุ์อื่น? แค่มองไปที่เมล็ดข้าวสีทองเข้มในมือของฉาวซวน ชิฉีก็ยังคงเป็นที่สนใจเช่นกันสําหรับเมล็ดพันธุ์อันมีค่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เธอยังต้องการที่จะลอง ในฐานะคนที่มีส่วนร่วมในการทําไร่นามาตั้งแต่เด็ก ๆ แรงดึงดูดจากเมล็ดข้าวเหล่านี้มีค่อนข้างมาก แม้ว่าจะยังไม่ได้กินก็ตาม เพียงแค่ดูอย่างถี่ถ้วน และดมกลิ่นของเม็ดข้าว เธอสามารถประเมินอย่างคร่าวๆได้
น่าสนใจมากจริงๆ!
อย่างไรก็ตาม ฉาวซวนเป็นผู้อาวุโสและเมล็ดพันธุ์เหล่านี้มีค่ามาก และเธอก็ไม่เก่ง
ตระหนักถึงสายตาของชินี ฉาวซวนคิดเกี่ยวกับหนึ่งพันเม็ดในมือของเขา และนับร้อยเม็ดสําหรับชิ:”ถ้าท่านว่างท่านสามารถช่วยข้าปลูกเมล็ดข้าวเหล่านี้ได้ไหม?”
สําหรับผู้ที่มีประสบการณ์มากมายเช่นชินี ให้เธอช่วยปลูก นอกจากนี้ยังบันทึกหลายอย่างของฉาวซวนเป็นการดีกว่าที่ฉาวซวนจะโยนมันไป
ชินี้ได้ฟัง รีบรับปาก: “ทําได้ ทําได้! ผู้อาวุโสสามารถมั่นใจได้ว่าข้าจะทําให้ดีที่สุด! “
พูดกับชินี้ได้หยิบถุงผ้าออกมาหยิบเมล็ดข้าวร้อยเมล็ดอย่างระมัดระวังที่ฉาวซวนส่งมาและนําไปใส่ในถุงเธอตัดสินใจที่จะเจรจากับเกษตรกรหลายรายเพื่อพูดคุยเรื่องนี้ ดําเนินการหลังจากวางแผน หากการปลูกประสบความสําเร็จ มันจะได้รับประโยชน์มากขึ้นจากฉาวซวนอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตาม สิ่งที่สําคัญที่สุดสําหรับชิฉีก็คือเธอสามารถลองปลูกสิ่งที่หายากเช่นนี้ได้นี่จะทําให้เธอรู้สึกถึงความสําเร็จ
หลังจากให้เมล็ดพันธุ์แก่ชินี ฉาวซวนก็มองคนที่ทํางานยุ่งในทุ่งนา มีเครื่องมือการเกษตรหลายชนิดที่ใช้ เช่นการทํานา,รดน้ำ,เก็บเกี่ยว,นวดข้าวและอื่นๆ หลายคนเรียนรู้จากเจ้าของทาสของเมืองซูเฉิงทั้งหกสิ่งที่เรียนรู้มีความสําคัญมากในการไถ,การหว่าน,การเพาะ,การแปรรูป ฯลฯ เครื่องมือเหล่านี้ส่วนใหญ่ทําจากไม้และหินมีการกล่าวกันว่าเจ้าของทาสใช้เครื่องทองสัมฤทธิ์เฉพาะแต่ในเผ่าทุกคนลังเลที่จะใช้ แต่หินและกระดูกก็ไม่เลว
หลังจากดูไปครู่หนึ่ง ฉาวซวนกลับไปหาวัสดุบางอย่างเพื่อปรับปรุงเครื่องมือที่ทุกคนใช้และทําคันไถเพื่ออํานวยความสะดวกในการเปิดพื้นที่เพาะปลูก
คันไถที่ฉาวซวนทําขึ้นมา เนื่องจากข้อจํากัดของเครื่องมือ นั้นง่ายกว่าเดิมเล็กน้อย นอกจากนี้ มันยังประกอบไปด้วยไม้และหิน หลังจากความพยายามหลายครั้ง มันได้รับการปรับปรุง และทําให้สมบูรณ์แบบอีกครั้ง การดําเนินการนั้นง่ายและความยืดหยุ่นก็เป็นที่น่าพอใจเช่นกัน ดังนั้นประสิทธิภาพของการทําไร่นาก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน
หลังจากทําเช่นนั้น ฉาวซวนก็ไปหาผู้ที่ได้รับการฝึกฝน เพื่อดูและสอนให้พวกเขาใช้
บางที่เจ้าของทาสมีเครื่องมือทําไร่นาคล้าย ๆ กัน แต่คนในเผ่าเคยเห็นเป็นครั้งแรก พวกเขารู้สึกสดชื่นและมีความสุขมาก ฉาวซวนจะนํามาไถและทุกคนจะถูกล้อมรอบ
“ผู้อาวุโส นี่คืออะไร?”
“สิ่งนี้สามารถใช้ในการปลูกพืชได้หรือไม่?” ทุกคนอยากรู้อยากเห็น
คันไถเป็นเครื่องมือนําไปใช้ในไร่นา และโดยทั่วไปจะติดอยู่กับสัตว์ที่ดึงมันเช่นวัว อย่างไรก็ตาม ไม่มีสัตว์เลี้ยงในไร่นา และสามารถดึงได้ด้วยแรงกายมนุษย์เท่านั้น
โชคดีที่เผ่าเขาเพลิงนั้นหยิ่งมากและไม่ยอมแพ้ให้กับวัวควาย สามารถใช้งานได้ง่าย
“แค่นั้นแหละ ใช้มันเพื่อสลายดิน และไถร่องในช่วงเวลานี้ ในช่วงเวลานี้ทุกคนไม่ว่างเตรียมหว่านเมล็ดคันไถนี้ควรทําให้ทุกคนง่ายขึ้น”
หลังจากการสาธิต ฉาวซวนจะให้คนอื่นลอง
หลายคนอยากลอง แต่โชคไม่ดีหลานชิ จิหลิงคว้ามันไปได้อย่างมีความสุขในที่สุด
จิหลิงอายุเพียงสิบห้าหรือสิบหกปี เธอตื่นขึ้นมาจากพลังสัญลักษณ์ เธอเพิ่งกลับมาจากล่าสัตว์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาตอนนี้เธอไม่ได้หันไปลาดตระเวน เมื่อเธอไม่ได้ทํางานเธอมาช่วยชิ ไม่คาดหวังว่าจะได้พบกับ ฉาวซวนพร้อมกับไถนา แขนสองข้าง เบียดคนอื่น ๆ พุ่งตัวเข้าไปก่อนเรียนรู้กับฉาวซวนว่าเริ่มดึงอย่างไร ผู้ หญิงวัยกลางคนอีกคนที่กําลังทํางานอยู่ด้านหลัง
อาจตีหินในพื้นดิน จิหลิงหยุดชั่วคราว ไม่ได้ใช้มีด เอื้อมมือออกไปโดยตรงเพื่อขุดชิ้นส่วนของหิน ฤดูหนาวในพื้นดิน ไม่เห็นอะไรมาก เขวี่ยง โยนหินออกไปไกล.
ฉาวซวนเห็นหินรูปร่างขนาดแตงโมผลใหญ่ บินข้ามเป็นเส้นโค้งบนท้องฟ้าข้ามแม่น้ำที่อยู่ด้านหน้า ของเผ่าและตกลงไปในป่านอกเผ่า และทําให้นกหลายตัวประหลาดใจเมื่อหันกลับมามองที่พื้นดิน จิหลิงกําลังไถคันไถในขณะที่แบ่งปันความรู้สึกของคันไถกับเพื่อนร่วมทีมล่าสัตว์หลายคนที่พร้อมจะแย่งชิง
ฉาวซวน: ” “
เผ่าที่นี้ เป็นผู้หญิงก็เหมือนผู้ชาย ส่วนผู้ชายก็เหมือนสัตว์ร้าย
มักจะยุ่งอยู่ในสนาม ไม่ใช่ทุกคนที่ไม่ตระหนักถึงพลังของสัญลักษณ์หลายครั้งงานหนักบางอย่างกระทําด้วยนักรบสัญลักษณ์ อย่าลืมว่าไม่ใช่ทุกวันที่มีการล่าสัตว์และมีการสับเปลี่ยนหมุนเวียนเช่นจิหลิงในมุมมองของฉาวซวนเป็นผู้หญิงทั่วๆไปจะทํางานในลักษณะเดียวกันกับคนอื่น
ในเผ่านั้นมีคนสองประเภท หนึ่งเป็นกลุ่มที่อ่อนแอโดยไม่มีพลังในการกระตุ้นสัญลักษณ์ และอีกกลุ่ม เป็นนักรบที่ปลุกพลังสัญลักษณ์
หลายคนกําลังยุ่งอยู่กับการปลูกพืชในเวลานี้ ฉาวซวนรู้ว่านอกเหนือจากทุ่งนาในเผ่า นอกเผ่าในป่าที่อยู่อีกฝั่งของแม่น้ำบางคนกําลังทําการเพาะปลูก แต่มันแตกต่างจากการปลูกอย่างดีในเผ่า ในป่า ปลูกอย่างสบายๆ มันยังคงเป็นเกษตรกรรมแบบดั้งเดิม
ขั้นแรกให้ตัดไม้พุ่มหวายที่อยู่ในป่าออกไปจากนั้นก็จุดไฟเผาเมื่อดินเปียกหลังจากฝนตก อย่า ไถหรือขุด จากนั้นปลูกเมล็ดพืช หญ้าที่เผาจะกลายเป็นปุ๋ยสําหรับเมล็ดเหล่านี้
เมื่อทําการเพาะปลูกคนที่เดินไปข้างหน้าจะใช้หอกหรือเครื่องมืออื่น ๆ ในการเจาะรูบนพื้นดินและบุคคลที่อยู่ข้างหลังจะหยอดเมล็ดพันธุ์ลงในหลุม หลังจากปลูก มันมีการจัดการน้อยลงและบางครั้งก็ต้องดูแลหรือขับไล่นกและสัตว์ออกไป อย่างไรก็ตาม แหล่งอาหารหลักของพวกเขาคือการล่าสัตว์ตามด้วยทุ่งนาในเผ่า สําหรับเผ่าภายนอก พวกเขามีอิสระที่จะส่งพวกมันออกไปตราบใดที่การเก็บเกี่ยวมากกว่าการหว่านออกไป มันเป็นที่น่าพอใจมากเมื่อทําการเก็บเกี่ยวผู้คนจะเปลี่ยนสถานที่และดินแดนดั้งเดิมจะปล่อยทิ้งเปล่ารออีกไม่กี่ปีหรือนานกว่านั้นจะนํามาเพาะปลูกอีกครั้งมีป่ามากมายที่นี่พวกเขาสามารถทําได้
ไม่ได้อยู่ในทุ่งนาหรืออยู่นอกสถานที่ของเผ่าฉาวซวนล้อมรอบพื้นที่โล่ง 7 ส่วนพร้อมรั้วไม้หลังบ้านหลังจากเตรียมการเบื้องต้นเขาจะปลูก 100 เม็ด
ข้าวทองพันถูกพบบนยอดภูเขาสถานที่ที่ฉาวซวนอาศัยอยู่ตอนนี้อยู่บนภูเขาไม่ไกลจากยอดเขาแม้ว่าภูเขาจะไม่สูงแต่ให้ฉาวซวนทําการเพาะปลูกที่ภูเขาอื่นๆ เขาก็ไม่สบายใจมีนกจํานวนมากเกินไปบนเนินเขาอื่นๆและฉาวซวนไม่สามารถจ้องมองตลอดเวลาได้
สถานที่ต่าง ๆ บนภูเขา มีภูมิอากาศและธรณีวิทยาที่แตกต่างกันแต่ฉาวซวนไม่ได้คิดมากเกินไป เขาแค่ลองทําดูเมื่อพูดขึ้นมาเขาไม่ได้สนใจการเพาะปลูกข้าวทองพันเลยเขาไม่ยึดติดกับสิ่งนี้เป็นเรื่องปกติที่จะปลูกมันถ้าเขาไม่สามารถปลูกมันได้เขาจะปรุงเมล็ดข้าวที่เหลือหลังจากนั้นไม่นานเขาควรกินมันต่อไป
หลังจากเวลาผ่านไป เมล็ดที่ปลูกที่ด้านหลังบ้านของฉาวซวนแตกหน่อ และมากกว่าครึ่งหนึ่งของเมล็ดที่งอกในหนึ่งร้อยเมล็ดฉาวซวนพอใจกับสิ่งนี้มาก
เมื่อฉาวซวนถูกเรียกตัวจากชินี เขาพบว่าเมล็ดข้าวส่วนใหญ่ที่ชฉีปลูก มีการเติบโตมากกว่าสองในสามและอัตราการรอดชีวิตมากกว่า 90% มันดีกว่าสวนหลังบ้านของฉาวซวน
มันเป็นประสบการณ์
เมื่อเห็นต้นกล้าเล็ก ๆ เหล่านี้ ฉาวซวนก็มีความสุข ไม่ว่าใครจะปลูกก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้
เห็นต้นกล้า ชินี้และผู้คนสนใจ ต้องไปดูต้นกล้าทุกวัน พวกเขาพบสถานที่ในภูเขาและที่ตีนเขาแต่ละแห่งสิบเมล็ดต่อสถานที่รวมเป็นสิบแห่งต้นกล้าที่เชิงเขาเติบโตได้ดีที่สุด
