ตอนที่ 129 การโดนทําโทษฟรีๆ
หลังจากเรื่องนี้
สุมิตรจัดให้ป้าไปอยู่ข้างๆที่จันวิภา นอกวอร์ดก็จัดผู้คุ้มกันไว้สองคน กันเรื่องเหมือนครั้งก่อนไว้
จันวิภาก็อยู่โรงบาลวางใจรักษาตัว สุมิตรกับธนภา คมาเยี่ยมเป็นบางครั้ง ในเวลาว่าง
แต่สิ่งที่ทำให้ฉันวิภานึกไม่ถึงคือ คนที่เธอฝันถึงกลับ
ไม่มีใครคิดถึงเธอ มาปรากฏตัวในโรงบาลได้ไง แล้วยังกลับ มาให้เธอล้างแค้นอย่างง่ายดาย
ไม่รู้เป็นบ้าอะไร มะลิวัลย์เดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยอย่าง โมโห เหมือนกับจะมาสอบปากค่า
มะลิวัลย์แต่งหน้าจัดไว้ทำให้รู้สึกโหด เธอเอานิ้วชี้จนวิภา ไว้ ด่าว่า “ได้ยินข่าวมาว่าเธออยากจะไปจากสุมิตร?! เธอกล้า มากนะ สุมิตรเสียเงินซื้อเธอไป200ล้าน เส้นทางการตัดสิน
ของชีวิตเธอมันไม่ได้อยู่ที่มือเธอ
ที่จริงแล้วมะลิวัลย์ได้ข่าวนี้มาจากไหนไม่รู้ รู้ว่าฉันวิภาจะ
หนีไปจากสุมิตร เลยมาสอบปากคำ
เป็นไร กลัวตัวเธอหนีแล้ว เงินเธอก็จะหนีตามไปด้วย
หรอ? ตอน129เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน
ตอนที่ 129 เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน
ตอนที่สุมิตรออกไปเขาก็ได้บังเอิญเจอกับธนภาคที่กำลัง
มาเยี่ยมพอดี แล้วรีบทำท่าเหมือนกับจะส่งมอบเรื่องราวให้เขา ธนภาคเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาดใจ ตอนที่
เขาเห็นจนวิภานั่งอยู่บนเตียงด้วยความเคืองใจ ก็อดไม่ได้ที่จะ
พูดเกลี้ยกล่อม
ทําไมมันเหมือนก ตอน130ไม่มีวันยกโทษให้สุมิตร
ตอนที่ 130 ไม่มีวันยกโทษให้สุมิตร
ความโลภของมะลิวัลย์ มันทำให้โลกทัศน์ของเธอต้อง
ปรับเปลี่ยนใหม่อยู่เสมอ
จนวิภาครุ่นคิด หากมะลิวัลย์ปรากฏกายต่อหน้าเธอใน ตอนนี้ เธอจะต้องฉีกกระชากเขาจนชีวิตหาไม่แน่ๆ!
“จันวิภา………วิภา! เธอไม่เป็นไรนะ?” ธนภาคอื่นมือ
ออกมาเขย่าจนวิภาที่อยู่ข้างห ตอน129เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน
ตอนที่ 129 เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน
ตอนที่สุมิตรออกไปเขาก็ได้บังเอิญเจอกับธนภาคที่กำลัง
มาเยี่ยมพอดี แล้วรีบทำท่าเหมือนกับจะส่งมอบเรื่องราวให้เขา ธนภาคเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาดใจ ตอนที่
เขาเห็นจนวิภานั่งอยู่บนเตียงด้วยความเคืองใจ ก็อดไม่ได้ที่จะ พูดเกลี้ยกล่อม
ทำไมมันเหมือนกับคนสองคนนี้ทะเลาะกันเลยล่ะ?
แต่พอเขานึกถึงจุดประสงค์ที่เขามา ธนภาคจึงคิดบวกอีก ครั้ง นั่งลงข้างเตียง เขามองโจ๊กที่อยู่ข้างๆ แล้วเอ่ยถาม “เธอ ไม่กินอาหารเช้าก่อนหรอ?”
“ไม่กิน ไม่อยาก” จนวิภากล่าว
เมื่อธนภาคเห็นใบหน้าของฉันวิภาที่ฉุนเฉียว จึงได้คิดถึง เรื่องเมื่อคืน อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้ววางแผน ที่จะถามแบบกำปั้นทุบดิน “จันวิภา เธอรู้จักชุติเดชมั้ย?”
“ชุติเดช?” นี่เป็นครั้งแรกที่จันวิภาได้ยินชื่อนี้จึงรู้สึกแปลก ใจอยู่เล็กน้อย “เขาเป็นใคร?
เธอไม่รู้จักจริงๆหรอ? ที่แท้สุมิตรก็ไม่ได้บอกเรื่องเมื่อ วานกับเธอ?” สำหรับการตอบกลับมาของจันวิภา ธนภาครู้สึก แปลกใจเป็นอย่างมาก เขามองใบหน้าที่สับสนของจันวิภา ราวกับจะตระหนักได้ว่าตนเองได้พูดอะไรที่ไม่ควรออกมาแล้ว “เมื่อคืน? เมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้น?” เมื่อได้ยินธนภาคพูด
จันวิภาก็มีกระจิตกระใจขึ้นมาทันที ดวงตาทั้งสองของเธอมอง ธนภาคอย่างเปล่งประกาย คาดหวังว่าเขาจะพูดเรื่องเมื่อคืนนี้
ออกมา
เมื่อครู่นี้เขาถามสุมิตรอยู่นานแต่ก็ไม่ปริปากพูดออกมา รู้สึกว่าธนภาคทำดีกับเธอเช่นนี้ เขาจะต้องบอกเธออย่าง
แน่นอน
ไม่แน่ว่าอาจจะรู้ได้แบบราบรื่น ว่าทำไมสุมิตรจู่ๆ จึงส่งป้า
พิมกลับไป ไม่อาจทนกับการเช้าของวันวิภาได้ ธนภาคไม่มีทาง
เลือกนอกเสียจากเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนให้จนวิภาฟัง
ชุติเดชต้องการที่จะข่มขืนจนวิภา ธนภาคพูดออกมาแค่ เพียงประโยคเดียวเท่านั้น
…..คืออย่างนี้ ชุติเดชคือคนที่วางแผนจะข่มขืนเธอเมื่อ คืน และเธอก็หลับอยู่ตลอดจนถึงตอนเช้าของวันนี้ ร่างกายเธอ ไม่ได้เป็นอะไรแน่นะ?” ธนภาคพูดออกมาในอึดใจเดียว และ มองจนวิภาด้วยความกังวล
หลังจากที่จันวิภาฟังจบ จึงรู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อมาก ที่แท้ เมื่อคืนตัวเองก็เกือบที่จะโดนคนอื่นข่มขืนเข้าเสียแล้ว “ธนภาค ต้องขอบคุณนายจริงๆ ทุกครั้งนายมาช่วยได้ทัน เวลาเสมอ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนนายอย่างไงดี! ” วันวิภามอง ธนภาคอย่างซาบซึ้ง และไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาดี
แม้ว่าคำอธิบายของธนภาคจะง่ายมาก แต่ฉันวิภาก็ยังคง ตระหนักได้ถึงความหวาดเสียวของเมื่อคืน ท้ายที่สุดตัวเอกก็ คือตัวเธอเอง!
“ไม่เป็นไร เป็นเรื่องที่เพื่อนควรทำ” ธนภาคยิ้มออกมาเล็ก น้อย และพูดอย่างไม่สนอะไร
“ถ่อมตัวทำไมกันล่ะ! ” ฉันวิภาต่อยไปที่แขนของธนาค
หัวเราะแล้วพูดออกมา “ขอบใจนะ พวก! ”
ธนภาคสำหรับในวิภาแล้ว นั้นเหมือนกับพี่ชายอย่างไร อย่างนั้น หรือพี่ชายที่อบอุ่นและมีน้ำใจ
จนวิภาอยากจะขอบคุณธนภาคจากก้นบึ้งของหัวใจจริงๆ
คิดไปคิดมา จู่ๆจนวิภาก็พบปัญหาอย่างหนึ่ง เธอมองธน ภาค แล้วถามออกมาอย่างจริงจัง จริงสิ นายรู้มั้ยว่าทำไมป้า พิมจู่ๆจึงถูกสุมิตรย้ายไป ไม่ใช่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอ?”
เมื่อครู่นี้ที่ธนภาคกำลังเล่าเรื่อง ก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องป้าพิม
เลย
เมื่อได้ยินชื่อของป้าพิม ธนภาครู้สึกงุนงงอยู่พักหนึ่ง จึง ตอบสนองได้ว่าฉันวิภาพูดถึงใคร คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดพึมพำ ออกมา “อาจจะเป็นเพราะเขาไม่ค่อยเอาใจใส่ดูแลเธอ จึง ทำให้ชุติเดชมีโอกาส
“เอาใจใส่! ป้าพิมเอาใจใส่กว่าสุมิตรเยอะ!” ฉันวิภา พูดตะโกนเสียงดังแก้ตัวให้ป้าพิม
เมื่อได้ยินคำพูดของฉันวิภา ธนภาคจึงอดไม่ได้ที่จะ หัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นรอยยิ้มของธนภาค จันวิภาเองก็ หัวเราะหึๆอย่างกระดากกระเดื่องเช่นกัน “ฉันพูเรื่องจริง! ”
“อื้อ ฉันรู้”
ภายใต้เสียงหัวเราะ จู่ๆรอยยิ้มของธนภาคก็เปลี่ยนเป็น ขมขื่น เขามองจันวิภา อารมณ์ซึมเศร้าอยู่เล็กน้อย “เทียบกับ อันนี้…ฉันหวังว่ามีบางสิ่งที่เธอจะสามารถสารภาพกับฉันให้ มันชัดเจนได้
จันวิภากำลังสนุกกับความประทับใจที่ธนภาคนำมาให้ กับเธอ แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะเอ่ยปากพูดออกมาได้เร็ว ขนาดนี้ “พูดมาเถอะ ไม่ว่านายจะถามอะไร ฉันก็จะตอบตรงๆ
หัวใจที่ตรงไปตรงมาของจันวิภาทำให้ธนาคเงียบขรึม ขึ้นกว่าเดิมอีก เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มองไปที่จันวิภาด้วย นัยน์ตาสีดำ แล้วพูดด้วยท่าทางที่แน่วแน่ “คืนที่แปดของเดือน กรกฎาคม ผู้หญิงที่นอนกับสุมิตรในโรงแรมคืนนั้นคือเธอใช่ มั้ย?”
มันเป็นคำถาม แต่น้ำเสียงนั้นกลับหาใดเปรียบไม่ได้
อย่างแน่นอน เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของวันวิภาก็เปลี่ยนไป เธอมองไป ทางอื่น แล้วพูดอย่างอึดอัด “ธนภาคนายพูดอะไร ฉันฟังไม่ ค่อยเข้าใจ…….
“จันวิภา เธออย่ามาเล่นละครต่อหน้าฉันเลย” ธนภาคพูด ด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด “ฉันรู้ ฉันรู้หมดทุกอย่าง เรื่องเกี่ยวกับ เธอทั้งหมด ฉันได้ตรวจสอบมันจนละเอียดแล้ว
จนวิภากรีดร้องอยู่ในใจ เธอมองธนภาคอย่างแปลกใจ แล้วเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อ “นาย…..นายรู้อะไรมาบ้าง?
ธนภาคสูดหายใจเข้าลึกๆ เขานั่งตัวตรง ทำท่าเหมือนกับ มีเรื่องต้องพูดคุยกันยาวนาน “ฉันรู้ทั้งหมด ตัวอย่างเช่นในวัน ที่แปดของเดือนกรกฎาคมเธออยู่ในโรงแรมด้วย และเรื่องเด็ก ที่อยู่ในท้องเธอ ใครเป็นพ่อกันแน่……และเรื่องที่เธอเป็น แมวป่าตัวน้อย…….
ใบหน้าของวันวิภาดูน่าเกลียดอยู่เล็กน้อย เธอฟังธนภาค พูดอย่างเงียบๆ แล้วกลืนความหายในค่าพูดของเขาไม่ลง
เรื่องราวต่อมาเธอรู้มันดี เมื่อวานนี้ตอนที่เตรียมตัวเสร็จ สิ้นแล้วก็ถูกธนภาคมาพบเข้า แต่จุดแรก มะลิวัลย์ต้องการขาย ครั้งแรกของเธอ นี่มันหมายความว่าไง!
และเธอก็พบว่ามะลิวัลย์ได้วางแผนทำร้ายเธออีกครั้ง! หัวใจของฉันวิภาหนาวเหน็บ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะไปฉีก กระชากใบหน้าที่น่ารังเกียจของมะลิวัลย์ออกมา
ผู้หญิงคนนี้ ทำไมถึงได้คำนวณทุกอย่างเกี่ยวกับเธอไว้จน หมด! จนวิภาใกล้จะถูกความเกลียดชังกัดกินจนตายแล้ว!
สีหน้าของฉันวิภาขาวซีด ธนภาคคิดว่าเธอตกใจเสียจน ไม่มีสติ จึงรีบพูดปลอบใจ “ฉันวิภา เธอไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ เอาเรื่องนี้ไปบอกกับสุมิตรหรอก ที่ฉันมาในวันนี้ก็เพราะอยาก จะยืนยันความเห็นเธอ ถ้าเธอไม่อยากให้สุมิตร ฉันช่วยเธอ ปิตมันได้!
จันวิภาสนใจว่าสุมิตรจะรู้ที่ไหน
เธอเอนตัวลงบนเตียงอย่างไร้เรี่ยวแรง จนวิภาใกล้จะถูก แผนการที่วางมาไว้อย่างยาวนานของมะลิวะลย์ทำลายเข้าเสีย แล้ว
จันวิภาคิดว่าเขาเอาเรื่องพ่อมาข่มขู่ให้เธอแต่งงานกับสุ มิตร ตอนนั้นใบหน้าของมะลิวัลย์น่าเกลียดเป็นที่สุด คิดไม่ถึง เลยว่าในตอนสุดท้ายมะลิวัลย์จะไม่ได้ให้เธอแต่งงานกับสุมิตร เห็นได้ชัดว่าเธอถือเป็นเครื่องมือในการทำเงิน ขายเธอให้ไป เป็นทาสของสุมิตร
ตอนนั้น ฉันวิภานอกจากจะเกลียดสุมิตรแล้ว ก็ยัง ขยะแขยงมะลิวัลย์เช่นเดียวกัน! คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องยังไม่ทัน จบ มาจนถึงวันนี้เธอพึ่งจะรู้ ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นน่ารังเกียจมาก ขึ้นไปอีก! มันนานมาแล้ว นับตั้งแต่ค่ำคืนแรกของเธอ
