ตอนที่ 51 รักษา
น้ำเย็นยะเยือกสาดไปยังบนร่างของหลินซีนเยียน ใน ฤดูหนาวเช่นนี้ เมื่อเสื้อผ้าเปียกโชกไปด้วยน้ำยิ่งทำให้ รู้สึกหนาวเย็นมากขึ้นอีก หลินซีนเยียนหนาวปากสั่นจน ฟันบนกระทบกับฟันล่างไม่หยุด
“มาจวนอ๋องแค่ไม่กี่วันก็ไปหาเรื่องท่านอ๋อง ทาส อย่างเจ้านอกจากหนังหน้าจะดีแล้วมีอะไรดีอีกหรือไม่? ” กุ้ยโมโม่สั่งให้คนย้ายเก้าอี้มาที่หน้าประตู นางก็นั่งบน เก้าอี้ตัวนั้นแล้วพูด ” คิดถึงตอนที่พระชายายังทรง พระชนม์ชีพอยู่ ท่านอ่องยังไม่ได้เลื่อนอิสริยยศเป็น อ่อง ยังคงเป็นองค์ชายน้อยในวังหลวง แต่ในวังมีก็พวก นางจิ้งจอกเยอะมาก โดยเฉพาะคนอย่างเจ้าที่รูปโฉม งดงามแต่ไม่เคารพกฎเกณฑ์นี่มีเยอะยิ่งนัก”
กุ้ยโมโม่คล้ายกับระลึกถึงความหลัง สายตาดูอ่อน โยนลงมาก ” ตอนนั้น มีพวกนางจิ้งจอกเพื่อจะได้รับ ความโปรดปรานจากฮ่องเต้องค์ก่อน พวกนางใช้เล่ห์ เพทุบายใส่ร้ายพระชายาไม่น้อย พอหลังจากท่านอ๋อง ได้เลื่อนอิสริยยศเป็นอ่องก็ตามพระชายาย้ายออกไป จากวังหลวง ที่อื่นพวกเราไม่สนใจแต่ในจวนอ่องนี้ ข้า ไม่ยอมให้คนอย่างเจ้าใช้เล่ห์มารยาล่อลวงและไม่รู้จัก เคารพกฎเกณฑ์ไว้แน่”
ตอนที่กุ้ยโมโม่พูดอยู่ พวกหญิงแก่ก็ยังคงลงมือตีไป ที่ร่างของหลินซีนเยียนไม่หยุด ผ่านไปไม่นาน หลินซีน เยียนโดนตีไปหลายสิบที่จนมีเลือดสดสีแดงไหลมาย้อมสีของเสื้อผ้า
” ก่อนที่พระชายาจะจากไปได้กำชับข้าไว้แล้ว ต้อง ดูแลจวนอ่องนี้ให้ใสสะอาด เจ้าเป็นแค่สาวใช้อุ่นเตียง ของท่านอ๋องเท่านั้น ห้ามลืมฐานะของตนเองและอย่า ใช้มารยานางจิ้งจอกล่อลวงท่านอ๋องเด็ดขาด ท่านอ๋อง มีฐานะอะไร? แล้วเจ้ามีฐานะอะไร? ถึงอย่างไรชายา ของท่านอ่องต้องเป็นคุณลูกหนูมีชาติตระกูลที่ฝ่าบาท ทรงประทานให้ ทาสชั้นต่ำอย่างเจ้าอย่าได้ฝันเลย!
กุ้ยโมโม่พูดจนเหนื่อย มองไปยังหลินซีนเยียนที่โดน ตีจนใกล้จะหมดสติแล้ว นางจึงทำมือสั่งให้หญิงแก่หยุด ตี่
หลินซีนเยียนตัวสั่นเทาไม่หยุด ไม่รู้ว่าเพราะความ หนาวหรือความเจ็บที่ทำให้เธอสั่น เธอรู้สึกว่าสายตา ของตนเองเริ่มพร่ามัว เห็นชัดว่ากำลังมองหน้าของกุ้ย โมโม่อยู่ อยากจะจดจำหน้าตาอัปลักษณ์ของนางแต่ ตอนนี้แทบจะมองอะไรไม่ชัดเลย
เธอสายหัวเพื่อเรียกสติ กัดปากตนเองจนเลือดไหล ออกมา กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งทำให้เธอสมองของ เธอปรากฏภาพใบหน้าของโม่จื่อเฟิง
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะโม่จื่อเฟิงได้อนุญาตไว้แล้ว เขา ยอมให้กุ้ยโมโม่สั่งสอนเธอ แต่ที่จริงเป็นเพราะโม่จื่อเฟิ งกำลังเตือนเธอว่าห้ามละเมิดกฎเด็ดขาด
เธอเหยียดยิ้มอย่างรู้สึกเสียใจ ชายคนนั้นที่แท้ก็เป็น คนที่ไร้หัวใจ กับหญิงที่มีอะไรด้วยทุกคืนยังคงไร้เยื่อ ใยกันถึงเพียงนี้!
“กุ้ยโมโม่ จะตีก็ตีเถิด ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว พวกเราต้อง รีบออกจากห้องเก็บฟืนก่อนมิใช่รี?”หญิงแก่คนหนึ่งถาม ขึ้น
กุ้ยโมโม่แค่นเสียงเบาๆและจ้องไปที่หญิงแกคนนั้น “ติดตามข้าในจวนอ๋องนี้มากี่ปีแล้ว ทำไม สั่งสอนไปแค่ นี้ เจ้ายังคิดว่านางเด็กนี่จะยอมว่าง่ายงั้นหรือ? สันดอน ขุดได้ แต่สันดานขุดยาก สันดานของทาสชั้นต่ำพวกนี้ มันเปลี่ยนง่ายที่ไหนกัน เช่นนั้นหากจะทำให้นางพวกนี้ ไม่คิดเป็นอย่างอื่นก็ควรจะตัดไฟแต่ต้นลม”
หญิงแก่คนนั้นฟังไม่เข้าใจ เห็นกุ้ยโมโม่หยิบขวดยา เล็กๆ ออกมาจากในเสื้อตรงหน้าอก “มา ส่งนี้ให้นางดื่ม ถึงจะเป็นสาวใช้อุ่นเตียง หากให้กำเนิดทายาทขึ้นมาจะ เป็นเรื่องใหญ่ เพื่อไม่ให้ท่านอ๋องมาตัดสินใจแทนนาง เรื่องนี้ เพียงนางไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ก็พอ ถึงจะลุ่ม หลงนางจิ้งจอกนี่แค่ไหนก็ไม่มีทางเกิดปัญหาเช่นนี้ได้
หลินซีนเยียนฟังที่กุ้ยโมโม่พูดอย่างสะลึมสะลือ แต่ เธอก็ถอยหลังไปด้วยความหวาดกลัวทันที ครั้งที่แล้ว ตอนอยู่โรงเตี้ยม เซียวฉางเยว่ก็จะให้เธอกินยาแบบนี้ พอถึงตอนนี้กุ้ยโมโม่ยังคิดจะใช้วิธีเดียวกันอีกรี?
หญิงสมัยโบราณพวกนี้ มองตนเองเป็นเครื่องมือให้ กำเนิดลูกหรือยังไงกัน? หากไม่สามารถให้กำเนิดลูกได้ แล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งก็จะไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ?
พวกนางถึงได้วางแผนจัดการกับผู้หญิงอีกคนอย่าง โหดเหี้ยม โดยการทำลายไม่ให้นางให้กำเนิดลูกได้? หญิงแก่ทั้งสองคนจับมือของหลินซีนเยียนเอาไว้ ส่วนอีกคนก็ถือขวดยาเดินเข้าไปกรอกยาใส่ปากของเธอ มี หลายคนที่แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม พวกนางต่าง ดูถูกผู้หญิงประเภทที่ใช้รูปโฉมยั่วยวนไปผู้อื่น
หญิงแก่คนนั้นง้างปากของหลินซีนเยียนออก หญิงแก่ ที่จับกดหลินซีนเยียนคนนั้นก็ส่งเสียงร้องขึ้นมาอย่าง หวาดผวาและนางชี้ไปทางนั้นอย่างสั่นกลัว
กุ้ยโมโม่และคนอื่นๆ ก็มองไปตามทางที่นิ้วชี้ไป เห็น กระโปรงของหลินซีนเยียนค่อยๆ ย้อมเป็นเลือดสดสี
แดง
ในนี้ล้วนมีแต่ผู้หญิง เลือดสดที่ไหลมาจากร่างของผู้ หญิงคนหนึ่ง เมื่อทุกคนต่างก็เริ่มใจคอไม่ดี
กุ้ยโมโม่ตกใจจนลุกขึ้นยืน เดินไปตรงหน้าของหลิน ซีนเยี่ยน ผลักหญิงแก่คนนั้นออกไป แล้วเปิดกระโปรง ของหลินซีนเยียนดู เมื่อนางเห็นก็มีสีหน้าซีดขาวเดิน ถอยหลังออกไปหลายก้าว
“นี่ นี่มันเป็นไปไม่ได้…” กุ้ยโมโม่พูดกระตุกกระตัก หันไปถามหญิงแก่ที่อยู่ข้างๆ ” หลังจากท่านอ๋องเสร็จ เรื่องนั้นแล้ว ไม่ได้ให้ยาคุมกำเนิดกับนางรี?”
“ท่านอ่องไม่ได้สั่งมาให้ต้มยาคุมกำเนิด พวกเราจึงไม่ ได้ทำ เช่นนั้น…” หญิงแกคนหนึ่งขี้ขลาดจนนั่งคุกเข่าลง ไป ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา
ถึงหลินซีนเยียนจะมีสติเลือนราง แต่ก็ฝืนบังคับให้ฟัง คำพูดของพวกนาง เธอนึกได้ว่าเมื่อก่อนหลังจากเสร็จ เรื่องนั้นแล้วดื่มยาคุมกำเนิดไปเพียง 2 ครั้ง โม่จื่อเฟิงก็ไม่ได้สั่งให้คนนำยาไปส่งให้เธออีกเลย ตอนนั้นเธอคิด ว่าดื่มเพียงถ้วยเดียวก็จะไม่ตั้งครรภ์เป็นระยะเวลาช่วง หนึ่งได้
พอคิดมาถึงตอนนี้ เกรงว่าหลังจากเสร็จเรื่องนั้นแล้ว ควรดื่มทุกครั้ง
เธอสัมผัสได้ถึงความร้อนประหนึ่งโดนไฟเผาจาก ส่วนล่าง ทั้งเนื้อทั้งตัวไร้เรี่ยวแรงที่จะหวาดผวาเลือด ของตนเองที่ไหลทะลักออกมาในตอนนี้
“กุ้ยโมโม่ ตอนนี้จะทำอย่างไรดี? “พวกหญิงแกตกใจ กันอย่างมาก แม้จะเป็นสาวใช้อุ่นเตียง แต่ในท้องนั้น เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของท่านอ๋อง พวกนางเป็นเพียง คนใช้ไม่มีสิทธิ์ไปแตะต้อง หากท่านอ๋องทราบเรื่องนี้ เข้า พวกนางทั้งหมดเกรงว่าจะโทษตายสถานเดียว
กุ้ยโมโม่สกัดจุดหญิงแก่คนนั้นแล้วประคองให้นั่งลง บนเก้าอี้ นางหลับตาไปสักพักแล้วก็ลืมตาขึ้นมา จากนั้น นางก็กัดฟันแล้วเอ่ย “เรื่องนี้ต้องไม่ให้ท่านอ๋องทราบ เด็ดขาด! ไป ไปเรียกสามีของข้ามา ดีที่เขารู้วิธีรักษา คน ให้เขาจัดยามาให้นางเด็กนี่กิน 2-3 วันก็ขังนางอยู่ที่ นี่หากท่านอ๋องถามก็บอกว่านางกำลังศึกษากฎระเบียบ ของจวนอ่องอยู่ รออีก 2-3 วันเมื่อหายดีแล้วก็ส่งกลับ ไป เพียงพวกเราไม่พูด ใครก็ไม่รู้มีทางรู้เรื่องนี้!”
” นางเด็กนี่มันพูดได้ไม่ใช่รี? ” หญิงแก่คนนั้นชี้ไปยัง หลินซีนเยียนที่มีสติเลือนราง
กุ้ยโมโม่ทำหน้าเคร่งขรึม ” หากรอให้ร่างกายนาง หายดี เมื่อนางพูดออกไป ท่านอ๋องไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน ถึงอย่างไรนางก็แท้งแล้ว ไม่มีหลักฐานไป พิสูจน์ นางก็ทำอะไรพวกเราไม่ได้”
ยังไงก็ต้องทำให้เรื่องผ่านพ้นไป นางรับใช้จวนอ่อง มาทั้งชีวิต ไม่ยอมถูกท่านอ่องลงโทษแน่!
