หลินเทียนเฉิงย้ายครอบครัวกลับมาอยู่ที่เมืองเฟิงชีได้ ประมาณหนึ่งปีกว่า ก็ถือว่าได้ลงตัวที่นี่แล้วเขาป้องกัน ชายแดนที่เมืองหยุ่นมาหลายปี เมืองห่างใกล้เมืองหลวง ทำให้เขากอบโกยผลประโยชน์มาได้ไม่น้อย ดังนั้นพอก ลับมาถึงเมืองเฟิงซีเขาก็ซื้อจวนหลังขนาดที่ใหญ่พอ สมควรและยังจัดการสร้างร้านค้าแล้วหลายร้าน
หลินซินเยียนเพิ่งจะเคยเห็นจวนหลินที่เมืองเฟิงซี พอรถ ม้ามาจอดอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าของจวนหลิน หลินซิน เยียนลงมาจากรถม้าโดยมีชิงจู่ประคอง มองดูจวนที่ดูหรู หรากว่าที่เมืองหยุ่นตรงหน้า นางก็อดที่จะยิ้มเย็นชาขึ้นมา ไม่ได้
ญาติพี่น้องคนอื่นๆที่หลินเทียนเฉิงพามาได้รออยู่ที่ประตู ทางเข้าเรีบร้อยแล้ว คนที่ยืนตาบวมแดงอยู่ข้างๆนางคือ เฉินชื่อ ข้างหลังเฉินซื่อยังมีผู้หญิงที่แต่งตัวงดงามยืนอยู่ อีกหลายคน ในบรรดาผู้หญิงพวกนั้นมีบางคนที่หลินซิน เยียนคุ้นหน้าบางส่วนก็ไม่คุ้นหน้า คิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่ หลินเทียนเฉิงแต่งเข้ามาเพิ่มในสองปีนี้
ในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่แบบนี้ ผู้ชายที่มีความสามารถ และอำนาจเพียงแค่นิดนึงก็จะคอยแต่งงานรับผู้หญิงที่ สวยๆเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย หลินซินเยียนไม่รู้จะใช้คำ พูดไรมาว่าคนนี้ดี สำหรับคนพวกนี้ นี่เป็นเรื่องที่ปกติมาก มี แต่นางคนเดียวที่รู้สึกว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องผิดปกติ
“ซินเยียนกลับมาแล้ว กลับมาก็ดีแล้ว “หลินเทียนเฉิงเดิน ตรงเข้ามา การเรียกชื่อเปลี่ยนคำเรียกที่ดูสนิทสนมขึ้น หลายปีก่อนหน้านี้ที่จวนนายพลเขายังเรียกชื่อเต็มๆของ หลินซินเยียนอยู่เลย ปัจจุบันเพราะมีอู่เซวียนอ๋องเขาจึงไม่ กล้าจะทำอะไรที่ไม่ให้เกียรติต่อหน้าหลินซินเยียน
คนที่ยืนอยู่หลังหลินเทียนเฉิงก็ทำความเคารพหลินซิน เยียนตามเขา มีแต่ฮูหยินที่เขม็งหลินซินเยียนอยู่ สายตา นั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังและไม่สนใจใยดีอะไร
“ดูท่าทางแล้วฮูหยินจะไม่ค่อยอยากจะให้ข้ากลับมาซะ เท่าไรนะ” หลินซินเยียนหัวเราะเย็นชา สองขาไม่มีท่าทีจะ ขยับ มีความรู้สึกไม่อยากจะเข้าไปในจวนหลิน
หลินเทียนเฉิงรู้ขึ้นมาทันที หันไปมองเห็นสีหน้าของฮู หยินก็โกรธและยกมือตบลงไปที่หน้านางและหันไปบอก กับทหารสองคนที่อยู่ด้านหลังว่า “ช่วงนี้ฮูหยินสุขภาพไม่ ค่อยดี พาฮูหยินกลับไปที่จวนเชิญหมอมาตรวจดีๆ ถ้าไม่มี
คำสั่งของข้า ไม่อนุญาตให้ออกจากจวน”
ทหารทั้งสอองคนรับคำสั่งเสร็จก็พาฮูหยินออกไป ฮูหยิน ปิดหน้าเอาไว้ สายตาคับแค้น โมโหกัดปากด่าบ่นออกมา แต่เพราะมีหลินเทียนเฉิงอยู่ นางจึงไม่กล้าที่จะด่าเสียงดัง มากนักเสียงที่บ่นออกมาจึงอู้อี้ทำให้คนอื่นฟังไม่ออกว่า นางกำลังพูดอะไรอยู่
หลินซินเยียนไม่รู้สึกใส่ใจกับคำด่าของนางเลยสักนิด สำหรับนางแล้วฮูหยินถูกหลินเทียนเฉิงด่าต่อหน้าทุกคน ถือว่าเป็นการแสดงอำนาจออกมาแล้ว และพอคนอื่นเห็นสถานการณ์นี้ก็รีบลดความโอหังลงมาทันที
หลินเทียนเฉิงพูด: “ซินเยียน ช่วงนี้แม่เจ้าอารมณ์ไม่ดี เพราะเรื่องซินเอ๋ออยู่ เจ้าอย่าถือสาเลย ข้าสั่งให้คนเก็บ กวาดห้องให้เจ้าโดยเฉพาะแล้ว เจ้าดูก่อนว่าชอบไหม ถ้า ต้องการอะไรก็บอกมาได้เลยนะ เจ้าเป็นลูกสาวพ่อ ความ สัมพันธ์ทางสายเลือดยังไงก็แก้ไม่ได้ เจ้าแต่งเข้าจวนอู่เซวี ยนอ่อง พ่อเองก็ดีใจแทนเจ้า”
ผู้ท สามารถคบหาสมาคมกับคนที่มีอำนาจเงินทองแบบนี้ได้ มีใครที่ไหนจะไม่ดีใจ?
หลินซินเยียนวางตัวหยิ่งยโส ยืดอกเชิดหน้าพยักหน้าให้ หลินเทียนเฉิงและเดินเข้าประตูใหญ่ของจวนหลินภายใต้ การเดินนำของหลินเทียนเฉิง พอพวกเขาเพิ่งเดินไป พวก คนเก่าคนแก่ที่เคยอยู่กับหลินเทียนเฉิงก็อดทนไม่ได้ที่จะ บ่นขึ้นมา
“ทำมาเป็นวางมาดอะไร?ยังไม่ได้แต่งานก็มีลูกละ ผู้หญิง ไร้ยางอายแบบนี้ยังกล้ามาวางมาดต่อหน้าพวกเรา?คิดดูซิ เมื่อก่อนตอนยังอยู่จวนแม่ทัพยังยอมเลียก้นพวกเราเพื่อให้ ได้กินเนื้อกี่ชิ้นอยู่เลย”
” เจ้าเสียงเบาๆหน่อย ถึงไอ้ชั้นต่ำนี้จะเหยียกหยามพวก เราแค่ไหน ตอนนี้เขาก็เป็นผู้หญิงของอู่ซวนอ๋อง พวกเรา จะหาเรื่องไม่ได้ เจ้าไม่เห็นหรอนายท่านยังตามใจนาง เลย?ขนาดเฉินซื่อยังถูกตบเลย พวกเราทางที่ดีอย่าไปหา เรื่องนางเลยดีกว่า”
อันนี้ข้า รู้อู่เซวียนอ๋องยังไงก็เป็นผู้ชายเจ้าชู้ ถึงวันนี้นางมีจะหน้ามีตาแต่ก็ไม่รู้ว่านางจะมีหน้ามีตาได้อีกนานแค่ ไหน รออู่เซวียนอ่องมีคนใหม่เมื่อไรถึงเวลานั้นผู้หญิงอย่าง เขาจะตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนามาก พวกเราไม่ต้องรีบรอ นางตกอับถึงเวลานั้นพวกเราค่อยไปจัดการนาง”
พวกเขาหลายคนพูดเสร็จก็ทยอยเดินตามกันเข้าไป
แต่พอพวกเขาเพิ่งเดินถึงประตูลานจวนก็เห็นสายตาที่ เยียบเย็นกำลังมองเขม็งมาทางพวกเขา พวกเขายังไม่ทัน ตั้งสติได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เห็นเจ้าของสายตาที่เยียบเย็นคู่ นั้นยกแซ่ขึ้นฟาดมา
พวกเขาคนที่นินทากันก่อนหน้านี้ล้วนถูกฟาดด้วยแซ่เป็น ผู้หญิงตัวเล็กๆทั้งหมด พอถูกฟาดก็ส่งเสียกรีดร้องขึ้นมา ทันที
“สนมจวนอ่องของพวกเราไม่ใช่คนที่พวกเจ้าเมียน้อย สามารถจะเอามานินทาได้? ใครทำอีก ตาย!”
หลินซีนเยียนไม่มีวิทยายุทธจึงไม่ได้ยินคำพูดของพวกที่ เดินตามอยู่ข้างหลังแต่เขาชิงจู่กลับหูตาดี เสียงที่พวกเขา นินทากันนั้น นางนั้นได้ยินอย่างชัดเจน
“เจ้า เจ้าไอคนใช้กล้าดียังไงถึงตีพวกเรา นายท่าน นาย ท่านต้องช่วยพวกเรานะ”เหล่าบรรดาภรรยาน้อยร้องไห้ แล้วเดินเข้ามาข้างหลินเทียนเฉิง
หลินเทียนเฉิงเห็นรอยยิ้มที่ดูเหมือนกับกำลังหัวเราะเยาะ เส้นเลือดสีเขียวๆก็ผุดขึ้นมาบนหน้าผาก เขาหันตัวไปเตะ เหล่าบรรดาภรรยาน้อยพวกนั้นจนกลิ้ง”ใครอนุญาตให้พวกเจ้าพูดว่าร้ายพระสนม?ปิดปากให้สนิท ถูกโบยครั้งนี้ ถือว่าน้อยแล้วถ้ายังมีครั้งหน้าข้าจะไล่พวกเจ้าออกไปจาก จวน”
