ตอนที่341มั่วยุ
ยิ่งหลี่ฉวนเอ่อพูดหน้าซ่านยิ่งอึดอัดสุดท้ายสลัดมือหลี่ฉวน เอ่อค่อยๆตะเบ็งเสียงใส่”ฉวนเอ่อ!ระวังคำพูดหน่อย!”
เห็นเขาโกรธในดวงตาหลี่ฉวนเอ่อรู้สึกน้อยใจเบ้าตาก็เริ่มแดงทันที นางกลับไปมองทางพ่อแม่ตัวเองให้ช่วยนางหลี่ห่ายกระแอมเบาๆถึงจะ พูด”เอาหยุดพูดเรื่องนี้ก่อนจวนจะถึงอาหารมื้อเที่ยงแล้วอย่างอื่นไม่ ต้องพูดถึงพวกเราไปรับประทานอาหารกันก่อนเถอะทุกท่านเดินทาง มาไกลไม่ต้องเกรงใจให้ข้ากับข้าแสดงน้ำใจของเจ้าบ้านบ้าง เถิด”
หรืออื่นซ่านยังไว้หน้าหลี่ห่ายเขาจึงผ่นคลายสีหน้าลุกขึ้นพากลุ่มที่ ติดตามไปทางโรงอาหารคนอื่นๆเห็นว่าซ่านเป็นผู้นำเห็นสีหน้า หรืออื่นซ่านไม่ดีทุกคนก็ไม่พูดอะไรแค่เดินตามไปอย่างเงียบๆ
หลินเยียนเดินท้ายกลุ่มด้วยความโกรธแค้นคนที่เดินหน้านางคือ พวกเซียวฝ่านตอนกลางวันดวงตาเซียวฝานใสแจ๋วแต่ภายในใจยัง เหม่อลอยเหมือนหลีกเลี่ยงให้คน รู้สึกว่าเขาพูดช้าลงก่อนหน้านี้
นางอดไม่ได้ที่จะร้อนใจ ยาของหมอโจวก็ใช้มาตลอด เหตุใดถึง อาการไม่ดีขึ้นสักนิดเลยล่ะ?
หลี่ฉวนเอ่อยังไม่หยุดนิ่งยังอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ถูกหลี่ห่าน กับหลัวฉินจ้องอย่างดุ นางก็กัดริมฝีปากสะอึกสะอื้นกลืนคำพูดตัวเอง
อาหารมื้อเที่ยงเตรียมไว้เต็มโต๊ะจัดโต๊ะกลมสองสามที่เสร็จโต๊ะหน้า สุดให้ซ่านและหลี่หายนั่ง แน่นอนหลินซีนเยียนตั้งใจเดินไปที่ โต๊ะพวกเซียวฝาน แต่ยังไม่ทันนั่งก็ได้ยินเสียงหลี่อวื่นซ่าน ตะโกน “หลินฟงเจ้ามานั่งเป็นเพื่อนข้า”
หลินซีนไปทันที หันตัวเดินไปทางโต๊ะหลัก ท่าทางไม่ ค่อยปกติ พวกนายช่างด้านข้างเห็นแล้วในดวงตามีความเหยียดหยาม ที่โรงงานอาวุธซ่านดูแลหลินฟงทุกคนก็เห็นกันว่าสองคนนี้มี ความสัมพันธ์ชู้รักเพศเดียวกัน ดังนั้นนายช่างพวกนี้จึงคิดว่าเยียนหน้าตาดีได้รับความโปรดปรานจากซ่านจึงได้รับความ อนุเคราะห์ทุกเรื่อง
พูดแล้วก็น่าขันถ้าตอนนี้หลินซีนเยียนเป็นผู้หญิงคงซวยไปเท่านั้น เองแต่นางแต่งหน้าเป็นผ้ายชัดเจนคาดไม่ถึงถูกคนมองเป็นคนงามจน เด่นออกมา
หลี่ฉวนเอ่อนั่งข้างแม่ตัวเองอดไม่ไหวกระซิบที่ข้างหูหลัวฉินถาม ว่า “ท่านแม่ไม่ได้บอกว่าท่านพี่ชายจะพาผู้หญิงคนนั้นกลับมาหรือ? คนกลุ่มนี้เหตุใดถึงไม่มีผู้หญิงเลยล่ะ?”
หลัวฉินมองค้อนนางมือชี้ไปที่จมูกนางกระซิบ”เจ้านี่นะอย่าพูดเหวล ไหลอีกเจ้าก็รู้ผู้หญิงคนนั้นสำคัญกับตระกูลเรามากฉะนั้นห้ามปะทะ ต่อหน้านางเข้าใจหรือไม่?”
“ท่านแม่เรื่องนี้ข้าก็เข้าใจข้าบอกแล้ว แม้ว่าท่านพี่ชายจะ แต่งงานกับข้าหลังจากที่เขาแต่งกันผู้หญิงคนนั้นไปแล้วข้าจะแย่งชิง กับนางไม่ได้ท่านแม่ท่านยังไม่ตอบคำถามข้าเลยผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ใด ล่ะ?”หลี่ฉวนเอ๋อยังไม่เลิกถามคำถามนี้
หลัวฉินถอนหายใจขัดใจนางไม่ได้ ทำได้แค่สายตาบอกใบ้ไป ทางหลินซีนเยียน
หลี่ฉวนเอ่อมองตามสายตานางเห็นใบหน้าชายหน้าตาธรรมดาหน้า ตกใจอุทานออกมา นางรีบปิดปากตัวเองไว้ดึงแขนเสื้อแม่ตัวเอง”ท่าน แม่ท่านไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะนั่นมันผู้ชายชัดๆหรือว่าท่านพี่ชายซ่าน ชอบเพศเดียวกัน?แต่เป็นไปไม่ได้หรอกคำทำนายของมหาปุโรหิตไม่ เคยพลาดเขาบอกว่าผู้หญิงคนนี้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตระกูล หลี่งั้นก็ควระเป็นผู้หญิงนะ”
หลัวฉินส่ายหัว“แม้แต่ให้เจ้าเรียนเรื่องยุทธจักรกับพวกพี่ชายเจ้า เจ้าไม่รู้หรือว่ามีคนใส่หน้ากากแบบนี้ ?แม้หน้าตากับลูกกระเดือกของ นางจะแต่งอำพรางไว้ดีมากแต่มองจากท่าทางรูปร่างเขาน่าจะเป็นผู้ หญิง” หลี่ฉวนเอ่อฟังแล้วอดไม่ได้มองหลินซีนเยียนอย่างละเอียดเพียงแต่ ครั้งนี้ในแววตานางซ่อนความอิจฉาด้วย โชคชะตา!เป็นเพราะโชค ชะตาเลยมีผู้หญิงโผล่มาจากที่ใดไม่รู้จะมาแย่งท่านพี่ชายซ่านของ นางไปแม้นางไม่อาจขัดขืนต่อต้านสัจจะของตระกูลแต่กลับไม่เชื่อ โชคชะตาที่ไม่เป็นธรรม
หลินซวีนเยียนรู้สึกว่าตัวเองเป็นเป้าสายตาตั้งแต่มาจนถึงตอนนี้นาง ไม่ได้พูดสักค่าดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่นางจะทำอะไรผิดใส่คุณหนู จอมหยาบคายคนนี้แต่ที่คุณหนูมองนางด้วยสายตาเจตนาร้ายนี่มัน อะไรกัน?ยังจะให้คนกินข้าวดีๆกันไหม?
“เจ้ากินกับข้าวให้มากหน่อยไม่ต้องสนใจคนอื่น”หลี่อวื่นซ่านใช่ว่าไม่ รู้หลี่ฉวนเอ๋อมีเจตนาร้ายกับหลินซีนเยียนเลยทนไม่ไหวพูดปลอบใจ นาง
หลินซีนเยียนชักมุมปากมองเนื้อหมูสามชั้นอยู่ในถ้วยข้าวเจ้านี้ให้ คนรอบข้างโกรธแค้นแทนนางตลอดเจ้าไม่พูดปลอบใจยังจะดีเสียกว่า ทำแบบนี้ต่อไปจะไม่เห็นคุณหนูหลี่ทำหน้าตาน่าเกลียดยิ่งกว่าเดิมเห รอ?สำหรับเรื่องไอคิวหลื่ออื่นซ่านนี้ไม่มีอีคิวเอาเสียเลยเธอหมดคำจะ สรรหามาพูดจริงๆ
หลี่ฉวนเอ่อโกรธจนใจเต้นเจ็บอกในความคิดนางหลื่อวื่นซ่านเป็นคน เย็นชาไม่เห็นใจคนอื่นหยิ่งยโสโอหังอีกด้วยไม่ต้องพูดถึงเรื่องคืบ กับข้าวให้คนหรอกแค่จะทำหน้ายิ้มแย้มให้คนก็ทำให้คนๆนั้นซาบซึ้ง ในพระคุณมากแล้วแต่ตอนนี้นึกไม่ถึงว่าเขาคืบอาหารให้ผู้หญิงคนนั้น น่ะ?
“พี่ชายซ่าน “หลี่ฉวนเอ่อทนไม่ไหวแล้วลุกขึ้นยื่นถ้วยตัวเองออก ไป”ข้าก็อยากกินหมูสามชั้น!” หรืออื่นซ้ายหัวคิ้วแต่ไม่มีท่าที่จะขยับตะเกียบเลย”หมูสามชั้นไม่
ได้วางอยู่หน้าเจ้ารึเจ้าคืบเองคงสะดวกกว่าข้าคืบให้นะ”
หลินซีนเยียนรู้สึกอยากจะขุดหลุมมุดไปให้พ้นจริงๆหลื่อวื่นซ่าน กลับไม่พูดอะไรนางเป็นตัวแสดงเล็กคนๆหนึ่งไม่อยากผิดใจกับคุณหนู จอมก้าวร้าวเพราะเรื่องไร้เหตุผลจริงๆนางถอนหายใจรีบเอาหมูสาม ชั้นในถ้วยตัวเองไปใส่ในถ้วยหลี่ฉวนเอ่อ”นายหญิงน้อยหลี่ทานเถอะ ช่วงนี้ข้าทานของคาวไม่ได้ทานไม่ได้พอดีเลยน่ะ”
นางไม่ได้คิดอะไรกับท่านชายของตระกูลพวกเจ้าท่านนี้ทำเรื่องไร้ เหตุผลขายหน้าเสียเองนางต้องทำดีใส่ชื่อด้วยมากงั้นหรือ?
อากัปกิริยาคู่ปรับไม่ว่าจะหวังดีหรือหวังร้ายไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้อง ห้ามรู้สึกดีกับอีกฝ่าย
การกระทำของหลินซีนเยียนหนนี้สำหรับหลี่ฉวนเอ๋อแล้วถือเป็นการ ยั่วยุโจ่งแจ้งหลี่ฉวนเอ่อวางถ้วยลงบนโต๊ะอย่างแรง”เจ้าคิดว่าเจ้าเป็น ใคร!ตะเกียบเจ้าสกปรกโสโครกขนาดนั้นคีบอาหารให้ข้าจะกินได้ลง หรือ?”
“เอ่อ….”นางยังไม่ได้กินอาหารสักคำเดียวตะเกียบนี้ยังไม่ได้ขยับ เลยไม่สะอาดที่ไหนกัน?นางยังอยากจะอธิบายแต่เห็นสีหน้าหลี่ฉวนเอ๋ อกำเริบนางไม่คิดจะพูดทันทีวิธีที่ดีที่สุดที่จะปฏิบัติต่อผู้หญิงนิสัย ก้าวร้าวคือทำเป็นอ่อนแอปวกเปียก
ในใจพวกผู้ชายล้วนชอบผู้หญิงที่อ่อนแอโดยเฉพาะในเวลามีเรื่อง ปะทะกันนางจะแสดงตัวเป็นหญิงแกร่งไปทำไมกัน?
