ตอนที่347ฉีกหน้า
หลินซีนเยียนตกใจก่อนหน้านางมุ่งสนใจจะเปิดกา เหล้าหัวมังกรไม่ระวังมือจนได้รับบาดเจ็บ หลื่อวิ๋นซ่านมาที่แผล นางถึงเห็นตอนที่ชิ้นส่วนเคลื่อนไหวตั้งแต่ก่อน หน้านี้อาจจะมาบาดมือเข้าก็เป็นไปได้
นางไม่รู้ตัวแววตาหล่อวิ๋นซ่านและหลี่ห่ายทั้งสองคน แปลกไปมากเพราะสายตาพวกเขามองไปบนฝากา บนจุก ฝากามีไข่มุกสีขาวใสเม็ดหนึ่งมุกใสเม็ดนั้นกำลังเปลี่ยน เป็นสีแดงราวกับเลือดสด
เมื่อก่อนใช่ว่าพวกเขาจะหาคนเปิดสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ ไม่ได้อย่างไรบนโลกนี้ก็ยังมีคนที่มีความสามารถมากมาย คนที่ได้เจอเครื่องประดิษฐ์กาเหล้ามีไม่น้อยแต่ทว่ากลไก ปลดกลับเปิดไม่ได้ถึงขั้นนี้เหมือนเคยมีเพียงหลินซีน เยียนที่เปิดกาเหล้านี้ได้
ฉะนั้นพวกเขาเชื่อมั่นนี่ไม่ได้เป็นเพียงการปลดกลไก แต่เป็นวิธีที่จําเป็นต้องใช้ทักษะพิเศษอีกด้วย
แต่พวกเขาคิดไม่ถึงจุดแกนสำคัญนี้จะเป็นเลือดสด! “เหตุใดสายตาพวกเจ้าแปลกๆล่ะ?”หลินซีนเยียน
ระแวงจ้องมองสองคนนั้น
ในขณะที่ทั้งสองคนสับสนรีบหยุดทำสายตาอึ้งหลัง จากนั้นว่าไม่อะไร
หลี่หายเอื้อมมือไปฝากาอยากเห็นว่าสิ่งอยู่ในกา เหล้าคืออะไรกันแน่แต่เมื่อมือเขาสัมผัสบนฝากานั้นเพียง แวบเดียวรู้สึกวิงเวียนศีรษะฉับพลันเขายังคิดว่าเขาคิดไป เองแต่พอเห็นหล่อวิ๋นซ่านกับหลินซีนเยียนสีหน้าทั้งสอง คนก็เปลี่ยนไปในชั่วพริบตาเดียว
“เกิดอะไรขึ้น?”หลินซีนเยียนร้องตะโกนตกใจแต่ สายตาหล่อวิ๋นซ่านมองไปที่ไข่มุกใสบนจุกฝาก็เปลี่ยน เป็นสีขาวเขาเอาฝากาจากมือหลี่ห่ายปิดฝากลับไป
ความรู้สึกวิงเวียนศีรษะอย่างกับโลกหมุนหายไปเป็น ปลิดทิ้งมีเพียงฝุ่นที่โปรยหล่นจากด้านบนเห็นได้ชัดว่า ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อกี้พวกเขาไม่ได้คิดไปเองแต่เป็น ความจริง
ทั้งสามคนยังหวาดผวาอยู่แม้เหตุการณ์ได้ผ่านพ้นไป แล้วระยะทางออกของภูเขาถ้ำไกลมากถ้าถ้ำภูเขาถล่ม ลงมาจริงๆพวกเขาคงเอาชีวิตรอดจากที่นี่ไม่ได้อย่าง แน่นอน!
“ดูเหมือนเลือดนางเป็นตัวเปิดหัวก๊อกกาเหล้ามีเพียง เลือดนางเท่านั้นที่สามารถเปิดกาเหล้านี้ได้!”ตอนที่พูด ความจริงออกมาหล่อวิ๋นซ่านสงบจิตสงบใจไม่ได้เลย
ในความคิดส่วนตัวแล้วสําหรับเรื่องโชคชะตาของ ตระกูลหลี่เขาไม่ได้เชื่อทั้งหมดแต่ผู้ทรงศีลกลับทำนาย ไม่เคยพลาดฉะนั้นเขาจึงกึ่งเชื่อกึ่งสงสัยมาถึงตอนนี้เขา ถึงเลื่อมใสศรัทธาอย่างสุดใจแล้วที่แท้บางเรื่องราวมันมี สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้จําหนดไว้แล้วจริงๆ
“เจ้าว่าอะไรนะ?เลือดข้า?”หลินซีนเยียนไม่ใช่คนโง่ ดังนั้นตอนที่หล่อวิ๋นซ่านพูดออกมานางก็พอเดาออกอยู่ แล้ว”พวกเจ้าพาข้ามาไม่ได้พามาเอาเก๋งจีนแต่มาเพื่อสิ่ง
มองแววตาที่ผิดหวังและเกลียดชังของหลินซีนเยียน หล่อวิ๋นซ่านอยากจะบอกว่าไม่ใช่กับนางแต่ริมฝีปากขยับ กลับพูดไม่เอาเสียอย่างนั้นเขาไม่ได้จะโกหกนาง!ตั้งแต่
เขาเริ่มเปิดใจของตัวเองอย่างจริงจังเขาก็ไม่โกหกนางอีก
เลย!
ความเงียบของเขาทำให้หลินซีนเยียนเข้าใจทุก อย่างนางหัวเราะเหน็บแนม”ดูท่าเจ้ามีท่าทางจะชอบข้ามา ตลอดคงเพราะสาเหตุนี้สินะเป็นไงผลที่ข้าทำออกมา ทำให้เจ้าพอใจได้หรือไม่?”
แม้นางไม่ได้รักหลื่อวิ๋นซ่านแต่ไม่ได้หมายความว่าจะ ถูกคนอื่นหลอกใช้เรื่องอินฉีในตอนแรกก็ใช่ตอนที่นาง ระแวงเขาไม่ยอมรับเขาเป็นเพื่อนง่ายๆตั้งใจวางแผนร้าย ให้นางรับไปหนึ่งดอกเต็มๆตอนนี้มาที่ตัวหลื่อวิ๋นซ่าน ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีกครั้งเขาให้ความสำคัญกับตัวเอง ในที่สุดก็แค่เป็นผลประโยชน์เท่านั้นเอง
“เจ้า…. ”หลื่อวิ๋นซ่านสะอึกพูด “เจ้าอย่ายิ้มอย่างนี้สิ ขอร้องเจ้าล่ะ”
คําว่าขอร้องสองนําเขานำพาตำแหน่งตัวเองมาถึงจุด ต่ำที่สุดลูกหลานสายตรงตระกูลหลี่อันน่าเกรงขามแสดง อากัปกริยาเช่นนี้ออกมาต่อหน้าสตรีเขากลับไม่ละอายใจ เขาแค่อยากให้หลินซีนเยียนให้อภัยที่เขาปิดบังก่อนหน้า หลินซีนเยียนทำเสียงไม่พอใจเย็นชาไม่มองเขาแต่ สีหน้ายิ่งเผยความห่างเหินมากกว่าเดิมทั้งร่างจากบนลง ล่างแผ่ลมปราณเตือนคนอย่าเข้าใกล้นางหยิบฝากาขึ้น มา”ในเมื่อข้าเท่านั้นที่เปิดได้ข้าจะดูว่าข้างในมีความลับ อะไรซ่อนอยู่กันแน่”
เป็นไปอย่างที่หลี่หายคิดตอนหลินซืนเยียนหยิบฝา กาขึ้นมาในถ้ำภูเขานิ่งสงบมากแม้แต่ความผิดปกติสักนิด ก็ไม่เกิดขึ้น
หลินซีนเยียนยื่นเข้าไปมองในปากกาน้ำมองทางด้าน ในไปด้านนอกนึกไม่ถึงว่าจะเห็นแสงลางๆจากด้านนอก สะท้อนเข้าไปที่หาหยกงามประณีตชิ้นนี้นางจึงเห็นของ ด้านในกาสีคราม
ด้วยความรู้สึกสงสัยนางยื่นมือไปหยิบของด้านใน ออกมาเป็นกระดาษหนังแกะม้วนรูปร่างเหมือนถังนาง หยิบกระดาษหนังแกะมาไว้ในมือจะเปิดออกทันทีใครจะรู้ หลี่หายที่เงียบตลอดฉวยแย่งกระดาษหนังแกะม้วนนั้นไป
“ขอบคุณที่แม่นางหลินหยิบกระดาษหนังแกะชิ้นนี้ แทนตระกูลหลี่ของข้าเจ้าวางใจได้พวกเราตระกูลหลี่ไม่ ปฏิบัติกับเจ้าอย่างไม่เป็นธรรมแน่นอนรอออกไปแล้วเรา จะให้ทรัพย์สินยศฐาบรรดาศักดิ์แก่เจ้ามากมาย”ตอนหลี่ หายพูดแรงมากก๋ากระดาษหนังแกะแน่นยิ้มพูดอีก แม่ นางหลินอย่าไดโทษหลีใหม่วว่าไม่มีน้ำใจอย่างไรเสีย สำหรับตระกูลหลี่เรื่องนี้เป็นภารกิจยิ่งใหญ่และสำคัญนัก และแม้แม่นางลินจะบอกว่าต่อไปจะได้แม่ใหญ่ของตระ กูลหลี่ของข้าแต่ตอนนี้เจ้าก็ยังไม่ได้เป็นจึงยอมให้คนบาง กลุ่มในสกุลหลี่ของข้าล่วงเกินแล้ว
คำพูดของเขาพูดได้อย่างเฉียบขาดทว่าทำให้ใจ หลินซีนเยียนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนทนไม่ไหวเจ้าเอาแต่ พูดตระกูลหลี่ในเมื่อเจ้าก็รู้ว่าข้าช่วยเหลือตระกูลหลี่ของ เจ้ามากนักพอทำสำเร็จจะทิ้งคนที่ช่วยเหลือ?แม้ ข้าไม่ใช่ศัตรูของพวกเจ้าให้ข้าดูเสียหน่อยว่าเขียนอะไร ไว้คำขอร้องครั้งนี้คงไม่มากไปหรอกกระมัง?ข้าเป็นคน หยิบกระดาษหนังแกะนี่ออกมาแม้แต่จะดูก็ไม่ให้ดูคงจะ ไม่รังแกคนอื่นมากหรอกนะ !
แต่ตอนนี้เจ้ายังไม่ได้เป็น…..หลี่ห่ายเป็นหัวหน้าคน “ หนึ่งของตระกูลหลี่ในเรื่องนี้ดูเหมือนจะยอมต่อรองให้ ง่ายๆไม่ได้
ไม่ใช่แค่ตอนนี้ยังไงต่อไปข้าคงกลายเป็นแม่ใหญ่ ตระกูลหลี่ไม่ได้!หลินซีนเยียนตัดบทคำพูดของเขาไม่ ลังเลแม้แต่น้อย อีกอย่างถ้าพวกเจ้าจะเปิดแค่ความลับใน ถ้ำภูเขาแห่งนี้งั้นข้าก็ยอมแพ้แต่หากพวกเจ้าไม่อยากเปิด ความลับถ้ำภูเขาที่อื่นงั้นก็ขอโทษด้วยถ้าเจรจาร่วมมือกัน ไม่ได้งั้นข้าก็คงช่วยอะไรไม่ได้
นางกำลังท้าพนันในถ้ำภูเขาอื่นๆก็มีกาเหล้าแบบนี้ และกาเหล้าพวกนั้นต้องใช้เลือดของนางถึงจะสามารถ เปิดได้! หลี่หายคิดไม่ถึงผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ตั้งแต่พบหน้า จนถึงตอนนี้ไม่เคยสร้างความแปลกใจให้เขามากนักตอน นี้นางฉลาดเสียจนทำให้เขาหวาดกลัวในเวลาอันน้อยนิด เช่นนี้นางยังคิดหาทางปิดกั้นออกมาได้ความเฉลียวฉลาด เป็นที่น่าเป็นกังวลมากเมื่อนางขึ้นมามีบทบาทเป็นแม่ใหญ่
