ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี! – ตอนที่ 607

ตอนที่ 607

บทที่ 607 ความฮือฮา

เฉินเกอไม่ได้อธิบายอะไรทั้งสิ้น

สองพ่อลูกตระกูลโกวกล้าใส่ร้ายตนในสถานที่เช่นนี้อย่างเปิดเผย

ถ้าอย่างนั้นเรื่องทำร้ายร่างกายเด็ก พวกเขาก็คงจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว

พวกเขาสามารถวางแผนใส่ร้ายในระยะเวลาอันสั้นอย่างนี้ได้

แสดงว่าสองพ่อลูกตระกูลโกวทำเรื่องเลวระยำเช่นนี้มานับไม่ถ้วนแล้ว

คิดอยากจะใช้มือของตระกูลเฉินกำจัดตน?

“มา ลากตัวมันไปจัดการซะ!”

คุณชายเฉินตวาดอย่างเย็นชา

บัดนี้ ผู้รักษาความปลอดภัยบ้านตระกูลเฉินยืนขึ้นมาจะจัดการเฉินเกอ

“รอแป๊ปหนึ่งค่ะ เรื่องนี้ต้องมีการเข้าใจผิดแน่ๆค่ะ เขาไม่มีทางทำเรื่องอย่างนี้หรอกค่ะ!”

ซูหรานหรานยืนขึ้นมากล่าว

เมื่อวานเธอกับซูฉููฉูเห็นกับตาว่าเฉินเกอชอบช่วยเหลือผู้คนที่ไร้ทางสู้ จะไปทำร้ายร่างกายเด็กและขโมยของได้อย่างไรกัน?

อีกทั้งวันนี้ซูหรานหรานกับเฉินเกอได้แชร์ตำแหน่งที่ตั้งกันไว้ เฉินเกออยู่ไหนเธอจะเป็นคนที่รู้ดีกว่าใครเนื่องจากจะได้ดำเนินการตามแผนได้สะดวก

เฉินเกอนั่งอยู่ในร้านDicosที่ไม่ห่างจากโรงแรมตลอดเวลา

จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?

ซูหรานหรานรู้สึกแปลกใจ พวกเขาต้องเข้าใจผิดแน่ๆ

“หา?คุณซู ทำไมมั่นใจอย่างนี้ครับ?”

บัดนี้โกวสิ้งยืนขึ้นมากล่าว

“ใช่แล้วน้องซูหรานหราน เรื่องที่ไม่แน่ใจจะพูดลอยๆไม่ได้นะครับ!”คุณชายเฉินจ้องมองซูหรานหรานแล้วกล่าวขึ้นมา

“ซูหรานหรานลูกทำอะไร!”

คุณนายซูยิ่งรู้สึกเป็นกังวล

เมื่อกี้เธอยังเพิ่งถามซูหรานหรานว่าทำไมถึงพาเด็กเวรคนนี้มา ผลสุดท้ายก็เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นมาอีก คุณนายซูรู้สึกขายหน้ามาก

และเป็นการขายหน้าจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดี

ซูหรานหรานอยากจะพูดว่าฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนทั้งครึ่งวันนี้

แต่ก็ไม่สามารถพูดเรื่องนี้ออกมาได้

บัดนี้จึงเอ่ยโดยตรงว่า

“ฉันต้องรู้แน่นอนอยู่แล้วว่าเขาไม่ใช่คนที่ลักเล็กขโมยน้อย และพวกคุณรู้ไหมค่ะว่าเขาเป็นใคร เขามาจากไหน วันนี้เขามาทำอะไร?”

ซูหรานหรานเกิดไอเดีย ยืนขึ้นมาพูดเสียงดัง

บัดนี้ บรรยากาศทั้งงานกลับมาเงียบขรึมอีกครั้ง

ล้วนมามองที่ซูหรานหราน

“ฉันขออนุญาตบอกพวกคุณว่า เขามาจากเมืองจินหลิง วันนี้เป็นตัวแทนคุณชายแห่งเมืองจินหลิงคนนี้ เพื่อจะมามอบการ์ดเชิญที่พิเศษให้พี่สาวฉัน!”

ซูหรานหรานกล่าว

“หืม?”

บัดนี้ บรรยากาศยิ่งเงียบเข้าไปอีก

เพราะจิตใต้สำนึกของทุกคนรู้ดีว่าไม่สามารถไปเป็นปริปักษ์กับคุณชายแห่งเมืองจินหลิงได้

เจ้าบ้านตระกูลเฉินเฉินเหนียนหัว บัดนี้ยืนขึ้นมา

“คุณหนูรองตระกูลซูครับ เขามาส่งสารแทนคุณชายแห่งเมืองจินหลิง?ฮาฮา ดูจากการแต่งตัวของเขาแล้วไม่เหมือนเป็นลูกน้องของคุณชายเลยนะครับ?จะว่าไป เขามามอบการ์ดเชิญแทนคุณชายคนไหนมิทราบครับ?”

เฉินเหนียนหัวถามอย่างล้วงลึก

“หืม ที่เขาแต่งตัวธรรมดาเช่นนี้ เพราะว่าคุณชายเมืองจินหลิงที่มอบการ์ดเชิญให้พี่สาวฉันนั้นเป็นคนลี้ลับและใช้ชีวิตเรียบง่าย และคุณชายท่านนี้เขาแซ่เฉิน!”

ซูหรานหรานกล่าวในขณะที่เอามือไว้ที่เอว

“คุณชายเฉินเมืองจินหลิง!!!”

โครมคราม!

เมื่อพูดคำนี้ออกมา เสมือนมีระเบิดที่แรงระดับสิบลูกหนึ่งได้โยนใส่กลุ่มฝูงคน

ทั้งงานจึงเกิดเสียงอึกทึกครึกโครม!

กึกกึกกึก!

คนทั้งงานรวมทั้งเหล่าผู้ประสบความสำเร็จระดับโลก

ล้วนอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นมา

จ้องตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ

คุณชายเฉินแห่งเมืองจินหลิงที่ร่ำลือกันว่ามีทรัพย์สินเท่าคนครึ่งโลกเลยทีเดียว

เป็นคุณชายระดับสูงสุดที่ลี้ลับมากคนหนึ่ง

ในวงการธุรกิจมีใครไม่เคยได้ยินชื่อของเขาบ้าง

และอีกอย่าง เมื่อได้ยินชื่อของเขา ใครจะกล้านั่งอย่างปกติสุขได้ล่ะ

คุณชายที่ทำตัวลี้ลับและมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย แซ่เฉิน

ในเมืองจิงหลิน มีเพียงคุณชายเฉินท่านนั้นเพียงผู้เดียว!

บรรยากาศในงานเริ่มไม่สงบขึ้นมา

ซูฉููฉูก็ตกใจกับสิ่งที่ซูหรานหรานพูดจนหัวใจเต้นตุ๊บๆต๊อกๆ

เธอรู้แผนการคร่าวๆของซูหรานหรานว่าต่อจากนี้จะให้คุณชายเฉินเลิกล้มความตั้งใจในการตามจีบเธอ จะหาคู่แข่งที่แกร่งกว่าเขา

ให้เขาเจอเรื่องยากลำบากแล้วถอยออกห่างไป ให้เขารู้ว่าบนโลกใบนี้ไม่เพียงมีแต่คุณชายเฉินคนเดียวที่ประเสริฐดีเลิศ!

แต่คาดไม่ถึงว่าน้องสาวจะพูดไปไกลขนาดนี้

ไปเอาคุณชายเฉินในเมืองจิงหลินเข้ามาเกี่ยวพันด้วย

คนทั้งบ้านของโกวสิ้งก็ตกใจกลัว ไม่กล้าปริปากพูดแม้แต่คำเดียว

ถึงกระทั่งสองขาของโกวสิ้งก็เริ่มสั่นเทาขึ้นมา

เพราะลูกน้องของคุณชายเฉินมีฝีมือที่ร้ายกาจมาก

เมื่อลองคิดดูแล้ว มีเพียงคนของคุณชายเฉินเท่านั้นถึงจะแต่งตัวแบบนี้

ถ้าอย่างนั้น ตนได้เป็นปริปักษ์กับคุณชายเฉินแล้วเหรอ?

ถ้าอย่างนั้นจะต้องล้มละลายไม่มีทางฟื้นฟูได้เลย?

เมื่อคนในบ้านโกวสิ้งนึกขึ้นมาได้ก็มีสีหน้าที่ขาวซีด

ส่วนคุณนายซู จากที่กำลังตำหนิติเตียนลูกสาวอยู่นั้น

บัดนี้ได้ยินคำพูดของลูกสาวราวกับว่าชีวิตได้ไต่เต้ามาถึงจุดสูงสุดแล้ว

อะไรอะไร?

มิน่าล่ะเช้านี้ลูกสาวทั้งสองถือได้มีลับลมคมในกันนัก ที่แท้คุณชายเฉินแห่งเมืองจินหลิงโปรดปรานลูกสาวซูฉููฉูนี่เอง

แถมยังส่งการ์ดเชิญมาให้ลูกสาวคนโตไปเข้าร่วมอีกด้วย?

นี่นี่นี่……เมื่อเทียบกันแล้วคุณชายเฉินก็แค่ขี้กองหนึ่งเท่านั้น ให้ตายเถอะคนอย่างนี้ยังกล้าจะมาจีบลูกสาวของตนอีกเหรอ?

คุณนายซูแอบพูดในใจอย่างตื่นเต้น

สองพ่อลูกตระกูลเฉินที่อยู่บนเวทีประสานตากัน

เริ่มรู้สึกนั่งไม่เป็นสุขขึ้นมา

โดยเฉพาะคุณชายเฉิน ความหึงหวงที่เร่าร้อนและความไร้ฝีมือได้กระจายไปทั่วร่างกาย

เหมือนดั่งถูกฟ้าผ่า ทำลายแผนการของเขา ทำลายความหวังของเขา ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขาไปในพริบตา

แต่ว่าเขากลับต้องขอบคุณสายฟ้าเส้นนี้

เพราะเขาไม่มีความสามารถต่อต้านได้ ไม่กล้าแสดงอารมณ์ที่ขัดใจออกมาได้

ไม่เพียงแต่พวกเขาอึ้ง

ขณะนี้เฉินเกอก็อึ้งไปตามๆกัน

โอ้พระเจ้า เจ้าของการ์ดเชิญเป็นตนเองอย่างนั้นเหรอ?

“คุณหนูรองตระกูลซู ท่านนี้มาส่งการ์ดเชิญของคุณชายเฉินจริงๆหรือครับ”

เฉินเหนียนหัวพยายามให้ตัวเองสงบสติอารมณ์เข้าไว้

“จริงแน่นอน!”

ซูหรานหรานเอาการ์ดเชิญที่ตกแต่งอย่างมืออาชีพให้ทุกคนดู

“เห็นหรือยัง ด้านในเขียนไว้ว่าเชิญพี่สาวฉันซูฉููฉูไปที่คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนในเมืองจินหลิง!คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทน?อันนี้ฉันคงไม่ต้องพูดมากนะ?”

ซูหรานหรานกล่าว

“เมื่อสองปีก่อนคุณชายเฉินใช้เงินแปดร้อยล้านซื้อคฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนมาครอบครอง เป็นคฤหาสน์ที่มีราคาแพงที่สุดในประเทศ ซึ่งได้ก่อสร้างขึ้นบนยอดเขา เมื่อไปอยู่ที่นั่นจะเหมือนอยู่ที่ก้อนเมฆมีชีวิตราวกับนางฟ้าเทวดา!”

ผู้ประสบความสำเร็จภายในประเทศบางคนเริ่มรู้สึกมีแรงปรารถนาขึ้นมาอย่างมิอาจห้ามใจได้

“ใช่แล้ว คฤหาสน์หลังนั้นมีคนดูแลโดยเฉพาะ ปกติคนแค่ไปถ่ายรูปก็ยังไม่ได้เลย!เดือนที่แล้วผมไปท่องเที่ยวที่เมืองจินหลิง คิดอยากจะเปิดโลกทัศน์ดูคฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนเสียหน่อย เหอะ แต่เสียดายไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ!”

และยังมีผู้หลักผู้ใหญ่ส่ายหัวยิ้มเยาะเย้ยตนเองอีกด้วย

“คุณพี่ท่านนี้หล่อคมคายเหลือเกินนะ!”

มีหญิงสาวไม่น้อยที่ส่งสายตาที่โปรดปรานมาให้เฉินเกอ

“ใช่แล้ว ไม่เสียทีที่เป็นลูกน้องของคุณชายเฉิน หน้าตาถึงได้หล่อเหลาเพียงนี้ ชวนให้คนหลงใหลยิ่งนัก!”

บรรดาหญิงสาวต่างรู้สึกตื่นเต้น

“ขอเรียนถามคำถามสุดท้ายเพื่อความแน่ใจนะครับท่าน คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนมีทั้งหมดกี่ห้องครับ?”

เฉินเหนียนหัวถาม

เขาจำเป็นต้องถามเพื่อความแน่ใจ

“หา?ให้คนแซ่เฉิน คุณกล้าสงสัยคนของคุณชายเฉินเหรอ คุณไม่กลัวตอแยคุณชายเฉินนะ?”

ซูหรานหรานหน้าแดงขึ้นมาทันควัน

เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่ามีทั้งหมดกี่ห้อง

ส่วนซูฉููฉูก็กำหมัดไว้แน่นด้วยสีหน้าที่ตึงเครียด หากถูกจับได้ วันนี้เธอจะเป็นคนที่ขายหน้าที่สุดในงานเลยทีเดียว

เคยบอกเธอแต่แรกแล้วว่าเฉินเหนียนหัวเป็นคนฉลาดเฉียบแหลม จะถูกหลอกง่ายๆได้อย่างไรกัน?

ซูฉููฉูรู้สึกวิตกกังวล บนหน้าผากเริ่มมีเหงื่อแตกพล่าน

“มีทั้งหมดสามสิบหกห้อง แบ่งเป็นชั้นบน ชั้นกลาง และชั้นล่างสามชั้น เพราะคุณชายเฉินเป็นนักประพันธ์ ชั้นกลางจึงได้เก็บสะสมผลงานการประพันธ์ชิ้นเอกจากทั่วมุมโลก ยังรวมไปถึงภาพวาดโบราณ และจิตรกรรมที่โด่งดังจากทางทิศตะวันตกเป็นต้น ด้านหลังยอดเขาได้สระน้ำแร่หยุนตวนขนาดมหึมา สามารถรองรับคนได้กว่าสองร้อยคน!”

“ยังมีมุมทำงานในด้านการรักษาปฐมพยาบาล ด้านร้านอาหารเครื่องดื่ม และด้านบันเทิงต่างๆเป็นต้น!และยังมีลานจอดเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์อีกด้วย!”

แต่ว่าบัดนี้กลับได้ยินเฉินเกอพูดถึงการองค์ประกอบภายในของคฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนอย่างคุ้นเคย

ซูหรานหรานกับซูฉููฉูต่างมองเฉินเกอด้วยความประหลาดใจ!

ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

Status: Ongoing

เรื่องย่อ ณวันนั้น พี่สาวกับพ่อแม่ที่ทํางานอยู่ต่างประเทศบอกกับตัวเองอย่างกะทันหันว่า ตัวเองเป็นทายาทเศรษฐี ครอบครองสมบัติหลายล้าน เฉินเกอคิดในใจว่า ฉันเป็น ทายาทเศรษฐีจริงๆหรอ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท