บทที่ 620 สารภาพรัก
พูดจนกระทั่งเฉินเกอเดินมาถึงแล้วนั้น
หญิงสาวเหล่านี้พากันขอบคุณเฉินเกอ
เฉินเกอนั้น เป็นเพราะได้กลับมาที่มหาวิทยาลัยจินหลิงอีกครั้ง ทำให้เขาคิดถึงความทรงจำที่พิเศษ
ด้วยเหตุนี้ไม่มากก็น้อยก็ทำให้เขาใจลอยไปบ้าง
“เตรียมตัวเสร็จผมจะถ่ายแล้วนะ?”
เฉินเกอกล่าว
“เตรียมตัวเสร็จแล้ว!”
หญิงสาวเหล่านั้นยิ้มแล้วพูดพร้อมกัน และได้โพสต์ท่าเรียบร้อยแล้ว
เฉินเกอถือกล้องขึ้นมา ปรับมุมแสงแล้ว
“หนึ่ง สอง สาม แม่งเอ๊ย!”
ทันใดนั้น ร่างของเฉินเกอก็สั่นขึ้นมาทันที เพราะมีความตื่นเต้นเกินไป เฉินเกอนั้นก็ได้สบถคำหยาบ แล้วก็โยนกล้องลงไปบนพื้น
พรึบเสียงเดียว เลนส์กล้อง หักออกเป็นสองท่อน
เพราะว่าเมื่อกี้ ช่วงเวลาที่เฉินเกอรวบรวมสตินั้น ก็รู้สึกว่ายันต์หยกบนตัวเขา และจิตวิญญาณของตัวเอง จู่ๆได้เกิดความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างขึ้น
ความรู้สึกแบบนี้ ก็เหมือนกับตอนแรกที่เจอกับซูฉููฉูเลย ช่างเหมือนเหลือเกิน
และมองไปที่กลุ่มคนคนที่อยู่ตรงกลาง กลิ่นกายของหัวหน้าหญิงสาวผมยาวคนนี้ เฉินเกอรู้สึกเซอร์ไพรส์มาก
เพราะว่า ผู้หญิงคนที่สองที่ร่างกายมีพลังจุดจื้อหยินนั้นได้หาเจอแล้ว
เป็นดังที่อาจารย์ผีพูดไว้ไม่มีผิด จุดจื้อหยินและจุดจื้อหยางจะดึงดูดหากัน ขอเพียงสามารถเข้าใกล้ ทั้งสองคนต้องได้เจอกัน
ตอนนี้ก็เป็นอย่างที่เห็น ตัวเองตามหาถูกที่แล้ว
ที่แท้อีกคนหนึ่ง เธอก็อยู่ในมหาวิทยาลัยจิงหลิง!
เฉินเกออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่
แต่ว่า หญิงสาวทั้งหกคนต่างอ้าปากค้าง ทุกคนต่างตกใจ
กล้องตัวนี้ ราคาห้าหมื่นกว่าหยวน กลับ…..กลับถูกผู้ชายคนนี้ทำพังไปแบบนี้!
“อ้า!”
เถียวหยวนหยวนแสดงอาการเป็นคนแรก
เธอรู้สึกเหมือนฟ้าทล่มลงมา ราวกับว่าท้องฟ้าได้กลายเป็นสีดำแล้ว
เพราะกล้องนี้เธอเป็นคนไปเช่ามา กล้องพังแล้ว ต้องชดใช้อย่างแน่นอน!
“เหี้ยเอ๊ย นายโยนกล้องของพวกเราแบบนี้เลยเหรอ!”
เถียวหยวนหยวนพุ่งเข้ามาอย่างโมโห อดไม่ได้จนผลักเฉินเกอไปหนึ่งที
และหญิงสาวที่เหลือ ต่างก็โมโห
คุณคิดดูสิ ท่าก็โพสเสร็จแล้ว เดิมทีเป็นเรื่องที่อารมณ์ดี สุดท้ายกลายมาเป็นแบบนี้ ทุกคนต่างไม่สบายใจ
“เรื่องดีๆทำไม่เป็นทำเป็นแต่เรื่องชั่วๆ” หยวนหยวน เธอทำไมไปหาผู้ชายแบบนี้มาล่ะ จริงๆเลยเธอ!”
เหล่าหญิงสาวกลอกตาใส่เฉินเกออย่างอารมณ์เสีย
และเถียวหยวนหยวนนั้นร้อนใจจนจะร้องไห้แล้ว
“น่าจะยังไม่พัง กล้องแบบนี้ ทุกชิ้นส่วน น่าจะมีอุปกรณ์ป้องกันไว้ มาให้ฉันดูหน่อย!”
และหญิงสาวผมยาวที่เป็นหัวหน้าค่อยๆเอาผมของเธอไปทักที่หู
พลิกตรวจดูกลับไปกลับมาหนึ่งรอบ
ก็ได้เริ่มประกอบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาอีกครั้ง
ตกลงไปเพียงแค่ครั้งเดียว หน้ากล้องแตกเล็กน้อย น่าจะแค่ชดใช่ค่าเสียหายพันถึงสองพันหยวนก็พอ!
หญิงสาวผมยาวกล่าว
“ฮึ่มๆ อยากจะบ้าตายเสียจริง ทำไมจึงซวยแบบนี้ สวรรค์ทำไมต้องให้ฉันเจอกับเขาด้วย ถนนมีคนตั้งมากมาย ฉันจะหาใครก็ได้ แต่ทำไมเจาะจงต้องเป็นเขาด้วย หากไม่หาเขา พวกเราอาจจะถ่ายเสร็จกันแล้วก็ได้!”
เถียวหยวนหยวนโกรธจนอยากระบาย
“ต้องชดใช้เท่าไหร่ ผมจะชดใช้ให้ทั้งหมดเลย!”
เฉินเกอรีบกล่าว
“ฮึ่ม นายพูดเองนะ ใช้มาเลยห้าหมื่น!”
เถียวหยวนหยวนพูดอย่างโมโห
“ไอ้หยา ห้าหมื่นอะไรละ แค่เขาสามารถเอาออกมาสองพันก็บุญแล้ว ช่างซวยจริง!”
พวกหญิงสาวกล่าว
“ได้ ฉันชดใช้ให้เธอ!”
ขณะที่พูด เฉินเกอกำลังคิดจะหยิบโทรศัพท์ออกมา โอนเงินห้าหมื่นให้เธอ
สุดท้ายกระอักกระอ่วนเลยทีเดียว
เฉินเกอค้นหาโทรศัพท์ไปทั้งตัว พบว่าไม่ได้พบโทรศัพท์มา
ตอนนี้เพิ่งจะนึกขึ้นได้ ตัวเองเมื่อกี้เพื่อต้องการด่าเด็กเวรเหล่านั้น จึงได้ทิ้งโทรศัพท์ไว้บนรถ
ตัวเองไม่ได้พบอะไรออกมาเลย
ล้วงเข้าไปในกระเป๋า เหมือนจะมีเงินสดแค่เจ็ดแปดร้อยหยวน และก็ไม่รู้ว่าตัวเองใส่เข้ามาในกระเป๋าเมื่อไหร่ อย่างไรเสียเฉินเกอไม่ได้สนใจเรื่องเงินมานานมากแล้ว
“เช้อ นึกว่าจะแน่แค่ไหน เหลือเกินจริงๆ!”
เถียวหยวนหยวนกล่าวอย่างดูถูก
“เอาล่ะเอาล่ะ เราอย่าเพิ่งถ่ายเลย เรามาแก้ไขปัญหาเรื่องกล้องถ่ายรูปกันก่อน จากนั้นค่อยไปกินแมคโดนัลด์กัน……..”
หญิงสาวผมยาวที่เป็นหัวหน้าส่ายหัว แล้วกล่าวขึ้น
“จะปล่อยเขาไปแบบนี้เหรอ ยังไงก็ต้องชดใช้เงินนะ!”
เถียวหยวนหยวนราวีไม่เลิก
“ช่างเห่อ!”
ยิ่งอยู่คนมามุมดูยิ่งเยอะแล้ว
หญิงสาวผมยาวรู้สึกว่าถูกคนจำนวนเยอะมองมันน่าอายพอสมควร จึงได้ดึงเพื่อนๆจากไป
“รอก่อนน้องสาว จะติดต่อ……..กับเธอได้ยังไง? ทิ้งวิธีที่ติดต่อกลับให้ฉันด้วย เดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้เธอ!”
เฉินเกอรีบมองไปยังหญิงสาวผมยาวแล้วกล่าว
และพวกเถียวหยวนหยวนนั้นต่างตกตะลึงทันที
แม่งเอ๊ย ทำกล้องของเราตก ยังกล้ามาขอวิธีติดต่อกับหนานหนานอีก
นี่มันผู้ชายอะไรกันเนี่ย?
ทุกคนเข้าใจแล้ว ผู้ชายคนนี้คงเห็นว่าหนานหนานหน้าตาสวย ก็เลยแกล้งทำแน่เลย?
ผู้หญิงใครบ้างล่ะจะไม่มีความอิจฉา
ขณะนั้นจึงมองเฉินเกอด้วยสีหน้าที่ดูถูกและโมโห
เพียงแต่หนานหนานไม่อยากจะถือสาเขาแล้ว และก็ไม่อยากถูกคนตั้งมากมายมามอง จึงได้ดึงตัวเพื่อนๆจากไป
“เห้ย พี่ชาย เสิ่นหนานเป็นถึงดาวคณะเลยนะ นายมันแน่จริงวะ คุณชายตั้งมากมายไม่มีใครจีบติดเลย นายยังกล้าขอวิธีติดต่อ?”
“ใช่ไง นายมีโอกาสช่วยพวกเธอถ่ายรูป แต่กลับแสดงฝีมือได้แย่ขนาดนี้ เสียใจแล้วใช่มั้ยล่ะ!”
ชายเหล่านั้นที่มุมดูพูดอย่างติดตลก
เฉินเกอไม่ได้สนใจพวกเขา ตัวเองเพียงแต่ยิ้มเจื่อนๆแล้วส่ายหัว
เพราะแรงดึงดูดของจุดจื้อหยิน จุดจื้อหยางอย่างแน่นอน จึงรบกวนสมาธิในใจตัวเอง
ก็เหมือนกับตอนนั้นที่ตัวเองเจอกับซูฉููฉูระยะเวลาหนึ่งไม่สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง จึงได้ทำเรื่องที่เสียมารยาทแบบนี้
ตัวเองนั้นทั้งๆที่ทำกล้องของหญิงสาวที่มัดผมหางม้าตก
แต่กลับรีบร้อนไปขอวิธีติดต่อของหญิงสาวผมยาว?
เป็นใครก็ต้องรู้สึกรังเกียจ!
เฮ้ย!
เฉินเกอตบหัวของตัวเองเบาๆ
ใจร้อนเกินไป!
ถึงแม้จะเป็นเพียงความเข้าใจผิดเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้เฉินเกออารมณ์ดีอย่างมาก
อย่างไรเสีย คนที่ร่างกายมีพลังจุดจื้อหยินนั้นหาเจอแล้ว หินสะท้านฟ้าก็พร้อมที่จะออกมาแล้ว
ใกล้จะถึงกลางเดือนแล้ว
พลังของตัวเอง ก็ถือว่าไม่ได้สูญเปล่า!
ขณะนั้น เฉินเกอมองเสิ่นหนานและเพื่อนๆที่จากไป จึงได้รีบตามไป
และเสิ่นหนานกับเพื่อนร่วมหอ
ถึงแม้จะเรียนปีหนึ่งยังไม่ถึงปี แต่ไม่ว่าผู้ชายรูปแบบไหนก็เคยเจอมาแล้ว
เพราะว่าในคณะ ไม่ว่าเพื่อนนักศึกษาหรือรุ่นพี่
คนที่มาสารภาพรักกับเสิ่นหนาน คนที่จีบเสิ่นหนานช่างเยอะเหลือเกิน
เสิ่นหนานเองก็รำคาญคนพวกนี้มาก ไม่เคยตกลงคบใคร
อย่างเช่นผู้ชายคนเมื่อกี้ เรื่องแค่นี้ยังทำได้ไม่ดี ยังจะมาขอวิธีติดต่อกับตัวเองอย่างหน้าด้านๆ
น่ารำคาญเสียจริง
เสิ่นหนานและเพื่อนๆเป็นคนจัดการปัญหาเรื่องกล้องถ่ายรูป เสิ่นหนานเป็นคนออกค่าเสียหาย
จากนั้นทั้งหมดจึงพากันไปที่แมคโดนัลด์ในมหาวิทยาลัย เพื่อจะกินของว่างกัน จากนั้นก็จะออกไปสำรวจวิวภูเขา แล้วหาคนมาช่วยพวกเขาถ่ายรูป
เฉินเกอก็ได้ตามพวกเธอขึ้นมา เฉินเกอต้องการแสดงความรับผิดชอบของตัวเอง
เพราะพวกเธอกำลังเข้าใจตัวเองผิด ตัวเองไม่ได้เป็นคนแบบที่พวกเธอคิด
“เป็นเขาอีกแล้ว น่ารำคาญจริงๆ”
และหญิงสาวหลายคนเห็นเฉินเกอ ต่างหมดคำพูด
น่าจะพูดได้ว่า หญิงสาวทั้งหมดต่างมีความรู้สึกที่ไม่ดีกับเฉินเกอ
ในขณะที่เฉินเกอพยายามดื้อดึงที่จะอธิบายนั้น
“พรึบ!”
ภายในร้านแมคโดนัลด์ จู่ๆก็กระจายด้วยกลีบดอกไม้ ชั่วขณะนั้น กลีบดอกไม้สีชมพูได้ล่องลอยอยู่บนอากาศ บรรยากาศที่โรแมนติก อบอวลอยู่ในแมคโดนัลด์กลีบดอกไม้ตกใส่คนที่อยู่ในแมคโดนัลด์
มองตามกันมาติดๆ ก็เห็นคนใส่สูทคนหนึ่ง หน้าตาหล่อเหลาในมือถือช่อกุหลาบเดินเข้ามา อีกทั้งยังเดินอ้อมมาทางเฉินเกอ เดินมาถึงข้างกายของเสิ่นหนาน
“หนานหนาน ผมเตรียมให้คุณโดยเฉพาะ ชอบมั้ยครับ?”
ผู้ชายคนนี้ขณะที่พูด สองมือถือช่อดอกไม้ไว้ ได้คุกเข่าลง
สารภาพรักอย่างโรแมนติก!
