บทที่ 640 โดนวิชาดูดจิต
“คุณหมายความว่ามีคนให้ทักษะสามบทแรกแก่เขา? รู้หรือไม่ว่าคนนั้นคือใคร? ”
เฉินเกอถามอย่างประหลาดใจ
“คุณเฉินเกอ ฉันเองก็ไม่เคยเห็นเขามาก่อน แต่ว่าตอนที่คุณท่านหวูซานเฟิงบอกเรื่องนี้กับฉัน เมื่อได้ฟังความหมายของเขาแล้ว ราวกับว่าเขารู้จักกับคนลึกลับผู้นั้นมานานแล้ว ครั้งนี้คนลึกลับผู้นั้นมาที่กองทัพ ราวกับว่าต้องการให้คุณท่านหวูซานเฟิงช่วยจัดการบางอย่างให้ เพื่อขอบคุณเขา จึงมอบทักษะสามบทแรกของค่ายชะตาไปให้ คุณลองคิดดู คนที่เก่งกาจยิ่งกว่าคุณท่านหวูซานเฟิงแม้กระทั่งคุณท่านหวูซานเฟิงยังต้องให้ความเคารพ ย่อมมีอายุไม่น้อยแน่ เพียงแต่ต่อให้ฉันคิดจะทุบสมองสักที ก็ยังคงคิดไม่ออกอยู่ดีว่าใครกันที่สามารถทำให้คุณท่านหวูซานเฟิงเคารพยำเกรงได้ขนาดนั้น?”
หม่าจิ้นกล่าว
ประโยคนี้ ทำให้หัวใจของเฉินเกอเต้นเร็วขึ้น
นั่นเพราะเขาเดาคำตอบได้แล้ว
หรือว่าจะเป็นลุงฉิน?
บนโลกนี้มีเพียงลุงฉินเท่านั้นที่ทำได้!
“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่? ”
“แปดเดือนที่แล้ว!”
หม่าจิ้นเอ่ย เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “เพียงแปดเดือนสั้นๆ ลุงฉินทักษะทางการแพทย์ของคุณท่านหวูซานเฟิงก็ก้าวเข้าไปสู่ระดับที่สมบูรณ์แบบ แน่นอนว่า คุณเฉินเกอคุณเองก็ยอดเยี่ยมอย่างยิ่งจนทำเอาคนแทบไม่อยากจะเชื่อ! ”
“แปดเดือนที่แล้ว? ”
ไม่ใช่ เป็น ลุงฉิน จริงๆ หรือ?
ลุงฉินหายไปปีครึ่งแล้ว
ในตอนแรกเขาการเรียนรู้ครึ่งปี เขาได้รับของที่ระลึก จากนั้นก็รีบจากไป
เมื่อจากไป เขาก็หายตัวไปถึงหนึ่งปีครึ่งเต็มๆ ไม่ว่าตนเองจะพยายามมากเท่าไหร่ พยายามสิบเสาะข้อมูลของเขา ก็ล้วนหาไม่เจอ
ราวกับคนทั้งคนระเหยไปแล้ว
แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน
นั่นคือลุงฉินแข็งแกร่งอย่างยิ่ง แข็งแกร่งสุดๆ
แข็งแกร่งยิ่งว่าโม่ชางหลงและพวกคุณปู่ไปมาก
แม้แต่ตัวเขาเอง แม้จะอยู่ในจุดสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย
และหาดสามารถพบลุงฉินได้อีกครั้ง
ตนเองก็คงจะไม่ต้องเป็นฝ่ายถูกไล่ล่าแบบนี้
“อ้อใช่ หากสะดวก คุณช่วยแนะนำฉันให้คุณท่านหวูซานเฟิงได้ไหม? ”
เฉินเกอเอ่ยถาม
ไม่ว่าจะเป็นลุงฉินหรือไม่ เฉินเกอก็อยากจะลองดู
ยิ่งไปกว่านั้น ลุงฉินยังมีแนวโน้มที่จะปรากฏตัวมากที่สุด
“แน่นอนว่าไม่มีปัญหา ฉันคิดว่าคุณท่านหวูเองก็อยากจะพบกับคุณเฉินเกอเช่นกัน ใช่แล้ว คุณเฉินมีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ตอนนี้ฉันมีโรคที่ยากและซับซ้อน ไม่ว่าจะยังไงก็ไร้หนทางแก้ไข เรื่องนี้มันไม่ยากเท่ากับการรักษาคุณนายท่านฉันอยากให้คุณเฉินเกอช่วยแนะนำ คุณเฉินเกอช่วยฉันก็เท่ากับช่วยชีวิตเด็กๆ กว่า 100 คนได้ไหม? ”
“ไม่ได้ช่วยฉันหม่าจิ้น แต่เพื่อช่วยเด็กๆ ร้อยคน! ถ้าหากทำได้ ฉันยินดีคุกเข่าให้คุณเฉินเกอ! ”
หม่าจิ้นพูดและทำท่าจะคุกเข่าลง
เฉินเกอช่วยพยุงเขาเอาไว้
“เด็กกว่า 100 คน? เกิดอะไรขึ้น? ”
เฉินเกอประหลาดใจ
“หมอหม่าจิ้นกำลังพูดถึงในเมืองของเราที่สองวันนี้มีไข้หวัดประหลาด? มีเด็กมากกว่าหนึ่งร้อยคนอยู่ในอาการวิกฤต และยังไม่มีใครสามารถวินิจฉัยได้จนถึงตอนนี้!”
หวังหุ้ยหมิ่นกล่าว
“ใช่!
หม่าจิ้นกล่าวอย่างเร่งรีบ
“คุณลองบอกอาการทั่วไปของพวกเขามาสักหน่อย? ” เฉินเกอเอ่ยถาม
แม้ว่าเขาจะไม่เคยโอ้อวดว่าตัวเองเป็นวีรบุรุษ อีกทั้งยังไม่ได้รับปากเรื่องนี้เพียงเพื่อให้หม่าจิ้นแนะนำหวูซานเฟิงให้กับตน
แต่ในความเป็นจริงที่เด็กมากกว่า 100 คนมีอาการแบบเดียวกันและกำลังตกอยู่ในอันตรายนั้น
หากตนเองรักษาได้แต่กลับไม่ช่วยเหลือ เฉินเกอคงจะไม่สามารถให้อภัยตัวเอง
จากนั้นหม่าจิ้นก็พูดถึงอาการ
พูดไปแล้ว ในใจของเฉินเกอก็ยุ่งเหยิงขึ้น
เป็นไปไม่ได้?
อาการเหล่านี้ เหมือนกับอาการที่ตนเองถูกวิชาดูดจิต เมื่อกลืนกินเลือดเข้าไปเล็กน้อยถึงค่อยมีอาการนี้เกิดขึ้น
ไข้หวัดใหญ่อะไรกัน?
เหตุใดถึงชั่วร้ายขนาดนี้?
วิชาดูดจิตเป็นวิชาที่ตนเองจดจำอยู่ในสมอง
มันคือวิชาชั่วร้ายชนิดหนึ่ง
ในวันนั้นตนเองไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้วิชาชั่วร้ายนี้
ทำไมตอนนี้ถึงได้มีคนที่ถูกครอบงำจากวิชาวิชาดูดจิตได้?
หรือว่า นอกจากตนแล้ว ยังมีคนอื่นที่สามารถใช้วิชานี้เช่นกัน?
เฉินเกอรู้สึกงงงวย
แต่ว่าเขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้มากแล้ว
เขาจะต้องไปตรวจสอบให้แน่ใจก่อนว่าเด็กเหล่านี้กำลังทุกข์ทรมานจากวิชาดูดจิต
“ก็อย่าเสียเวลาเลย ฉันจะไปกับพวกคุณ” เฉินเกอรีบเอ่ย
“เยี่ยมไปเลยคุณเฉินเกอ โชคดีที่พวกคณบดีกำลังประชุมวินิจฉัยกันอยู่ คุณเข้าไปฟังอาการกับผมก่อน แล้วผมจะพาคุณไปที่ห้องกักตัว
หม่าจิ้นกล่าว
ในไม่ช้า เฉินเกอก็มาถึงโรงพยาบาล
ในห้องโถงของโรงพยาบาล สามารถเห็นได้ว่ามีพ่อแม่ผู้ปกครองหลายคนกำลังร้องไห้
ใช่ เรื่องแบบนี้เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว สำหรับคนครอบครัว ก็ไม่ต่างจากระเบิดแห่งหายนะ
เฉินเกอตามหม่าจิ้นไป ทั้งสี่คนตรงมายังห้องประชุม
เนื่องจากตำแหน่งของหม่าจิ้นสูงมาก ดังนั้นการนำผู้คนเข้ามาจึงไม่เกิดคำถามขึ้น
ทุกคนล้วนลุกขึ้นยืนและทักทายเขา
เฉินเกอหาที่นั่งเพื่อนั่งลง ในขณะที่ห้องประชุมมีหน้าจอใหญ่กำลังรายงานข่าว
“โรคระบาดเกิดขึ้นแล้วสามวัน เด็กเล็กกว่าหนึ่งร้อยคนกำลังมีไข้สูง และอาเจียนในเวลาเดียวกัน ตามบันทึกในสมุดบันทึกอาการ พบว่าทารกแรกเกิดมากกว่า 100 คนมีการติดเชื้อในปอดในระดับที่แตกต่างกันซึ่งนำไปสู่ความล้มเหลวของอวัยวะในวงกว้าง ทางโรงพยาบาลกล่าวว่าสาเหตุของการติดเชื้อยังอยู่ระหว่างการตรวจสอบเพิ่มเติมและน่าจะเป็นการบุกรุกของไวรัสชนิดใหม่”
จากนั้นจึงเป็นภาพอาการป่วยของเด็กทารกเหล่านั้น
ใบหน้างดงามของผู้รายงานข่าวสาวเต็มไปด้วยความกังวล เธอเงยหน้าขึ้นมองอาคารโรงพยาบาลที่สูงตระหง่านและกล่าวว่า “โรงพยาบาลได้จัดตั้งทีมช่วยเหลือฉุกเฉิน ซึ่งประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์หลายคน หวังว่า พวกเขาจะสามารถช่วยเหลือชีวิตอันละเอียดอ่อนที่กำลังทุกข์ทรมานมากกว่า 100 เอาไว้ได้โดยเร็ว”
“เรียนเพื่อนๆ ผู้กำลังรับชมทุกท่าน ได้โปรดร่วมกันอธิษฐานเพื่อเด็กๆ ที่น่ารักกว่า 100 คนด้วยกัน!
หลินจงหัวผู้อำนวยการโรงพยาบาลจินหลิงปิดทีวีลงและกล่าวกับทุกคน
“พวกเราทุกคนล้วนตระหนักถึงสถานการณ์ร้ายแรงนี้แล้ว ที่หากทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจริง นี่จะกลายเป็นเรื่องน่าขายหน้าในประวัติศาสตร์การแพทย์ และเป็นเรื่องน่าอื้อฉาวเกี่ยวกับการทุจริตต่อหน้าที่ทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ความน่าเชื่อถือของโรงพยาบาลจะไม่มีอีกต่อไป”
“พวกคุณทุกคนที่นั่งอยู่ในที่นี้ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญของโรงพยาบาล มีทั้งโรงพยาบาลในเครือ รวมถึงผู้มีความสามารถระดับสูงที่ย้ายมาจากโรงพยาบาลอื่น สถานการณ์คับขัน บนบ่าล้วนแบกรับความไว้วางใจและความคาดหวังจากทั้งรัฐบาลและประชาชน ผมเองก็ไม่พูดเรื่องไร้สาระมากนัก ทุกคนมาพูดคุยกันเถอะ ดูว่าจะสามารถทำอย่างไรเพื่อช่วยชีวิตเด็กๆ กว่า 100 คนได้”
“เราไม่มีทางออกที่ดีจนกว่าผลการเพาะเชื้อแบคทีเรียจะออกมา ยาต้องใช้ให้ถูกโรค โรคยังไม่รู้แล้วจะใช้ยาได้อย่างไร?” แพทย์วัยกลางคนสวมแว่นตาคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ดี
ช่างโชคร้ายแล้วจริงๆ ถึงถูกย้ายมาทำงานหินนี้
หากประสบความสำเร็จก็ดี มีทั้งชื่อเสียงและโชคลาภ กลับไปก็อาจได้รับคำชมจากโรงพยาบาล
แต่ถ้าหากล้มเหลวลง อนาคตของตนก็จะจบลงเช่นกัน
เด็กมากกว่าหนึ่งร้อยคนเชียวนะ – เมื่อนึกถึงความรับผิดชอบที่พวกเขาต้องแบกรับหากเกิดอุบัติเหตุทางการแพทย์ในครั้งนี้ขึ้นก็รู้สึกหนาวไปถึงสันหลัง
“ดูที่ชีพจร ดูเหมือนปอดจะติดเชื้อ ยาต้านไวรัสได้ใช้ไปหมดแล้วแต่อาหารยังไม่ดีขึ้น ซึ่งนี่ดูน่าสงสัย” แพทย์แผนจีนอาวุโสกล่าวขึ้น
หลังจากทั้งสองคนพูดจบ ทั้งห้องประชุมก็เงียบสนิทลง
มุมมองของแพทย์แผนตะวันตกและตะวันออก ล้วนอยู่ในความคิดภายในใจของทุกคน
