ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ – ตอนที่ 89

ตอนที่89ตั้งใจหักหน้า

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินก็แสดงสีหน้าลำบากใจขึ้นมาทันที……..

คุณนายแซ่จึงรีบเข้าไกล่เลี่ยทันที“เหอะเหอะซิ่วซิ่วหนูดูสิลูกชายป้ามีอารมณ์ขันมากขนาดไหน…..นิสัยนี้ไม่เหมือนกับป้าและพ่อของเขาเลยสักนิดร่าเริงมากเลยแหละ”

ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

“จื๋อจ้วนมีแขกมาบ้านรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว”

แซ่จื๋อจ้วนกลับไม่ขยับแต่อย่างใดยังคงเดินนวยนาดลงบันไดมาตรงมาข้างกายของเด็กสาว

จริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้ก็สวยไม่เบาดวงตากลมโตผมสั้นถึงติ่งหูลอนเล็กน้อยสีเกาลัด

ใบหน้าถูกแต่งแต้มอย่างสวยงามสวมใส่กระโปรงสีขาวแบรนด์หนึ่งและยังใส่ต่างหูกลมขนาดใหญ่อีกด้วย

ธรรมดาอุปนิสัยก็ไม่เลวใส่แล้วดูโดดเด่นไม่น้อย

ว่ากันว่าคนที่คุณนายตระกูลแซ่คัดเลือกมาไม่เป็นสองรอใครไม่ต้องถามทางบ้านไม้มากความแค่ดีก็พอแล้ว

ถ้าเป็นเมื่อก่อนแซ่จื๋อจ้วนอาจจะขอวีแชทปลุกปั่นเย้าแหย่ในยามเบื่อหน่ายไปแล้ว

แต่ตอนนี้ในใจของเขาได้ถูกหวาเหวินครอบครองไปแล้วเขาจึงไม่ได้รู้สึกสนใจผู้หญิงคนไหนอีก

เขาย่อมรู้จุดประสงค์ที่แม่ของเขาพาคนๆนี้เข้ามาเป็นอย่างดีแต่เขาไม่อยากไว้หน้า

ดังนั้นเขาจึงได้กวาดสายตามองไปทางหน้าอกของเด็กสาวอย่างหยาบคาย“ไม่ใช่คัพDไม่ชอบ”

เมื่อพูดจบเด็กสาวคนนั้นก็ตื่นตกใจทันใดจากนั้นใบหน้าก็แดงระเรื่อแสดงความโกรธเคืองออกมาทางแววตา

“จื๋อจ้วนลูกพูดจาไร้สารอะไร?”

คุณนายแซ่โกรธเคืองขึ้นมาทันใดในใจคิดว่าเขาตั้งใจจะทำให้เสียหน้า

ปกติแล้วเขาไม่ใช่คนแบบนี้ทำไมถึงได้กล้ายุเย้าไม่น่าพอใจอย่างนี้

เด็กสาวที่ชื่อซิ่วซิ่วคนนั้นก็ไม่ใช่คนยอมใครแต่อย่างใด

เธอจะสวนกลับไปด้วยความฉุนเฉียวว่า“ดังนั้นนายต้องการสะใภ้หรือว่าจะหาแม่พันธุ์กันแน่ละ?”

“ฉันชอบนมวัวยิ่งอุ่นๆจะยิ่งดีมากเลย”แซ่จื๋อจ้วนตั้งใจจะกวนประสาทกลับไปเช่นเดียวกัน

คุณนายแซ่ขวางไม่อยู่ถึงอย่างไรก็ห้ามปรามปากของเขาไว้ไม่ได้

เด็กสาวคนนั้นกระหืดหระหอบแล้วมองไปทางคุณยายแซ่ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย“คุณป้าแซ่คะหนูมีธุระต้องขอตัวก่อนลูกชายของคุณป้าไม่เหมาะสมกับหนูหรอกคะ”

“เอ๊ะ?ซิ่วซิ่วซิ่วซิ่วอย่าเพิ่งไปลูกจื๋อจ้วนเขาแค่ล้อเล่นเท่านั้นปกติแล้วเขาไม่ได้เป็นคนแบบนี้ลูก”

คุณนายแซ่ร้อนใจอยากจะอธิบายแค่ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่ฟัง

หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นไปแซ่จื๋อจ้วนก็ผิวปากออกมาอย่างสบายอารมณ์

คุณหนายแซ่หมุนตัวกลับมาจากนั้นก็หยิบกระเป๋าฟาดลงไปจนเกือบจะถึงหัวของเขา

แซ่จื๋อจ้วนมีปฏิกิริยาตอบสนองไวจึงได้ก้ามหัวลงกระเป๋าหนังถึงได้เฉียดหัวของเขาลอยออกไป

“เกือบแล้ว…..แม่ทำอะไรเนี่ย?อยากให้ผมตายรึไง?”

“ตายซะได้ก็ดีไอลูกอกตัญญู”

“พูดแบบนี้ผมไม่ชอบนะ……อกตัญญูตรงไหนหรือผมไม่ได้ซื้อดอกไม้ให้ในวันแม่?ผมไม่ได้พาแม่ไปเสริมสวยในวันเกิดเหรอครับ?”

“ฉันไม่ได้หมายความถึงเรื่องนี้ความอกตัญญูมีอยู่สามประการแต่ที่เป็นที่สุดของความอกตัญญูก็คือการไร้ทายาทสืบสกุล…..จื๋อจ้วนลูกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะหลายปีมานี้แม่กับพ่อของลูกปล่อยจนเสียนิสัย…..เพิ่งจะมาให้ลูกมาทำงานเอาตอนนี้ข่าวที่ไม่ถูกทำนองคลองธรรมนั้นทำให้ครอบครัวของตระกูลแซ่ต้องเสียหน้า…..ตอนนี้แม่หาสะใภ้ดีๆมาให้ลูกลูกก็ไปยั่วโมโหจนเตลิดไปลูกทำให้แม่อกแตกตายจริงๆเลยใช่ไหม”

คุณนายแซ่รู้สึกแค่เพียงอึดอัดอยู่ภายในใจไม่ได้ระบายออกมาอึดอัดจนแทบบ้า

แซ่จื๋อจ้วนไม่ได้สนใจเขานั่งลงบนโซฟาพร้อมกับเอนกายพิงอย่างสบาย

“แต่งงานผมแต่งแน่สะใภ้ผมก็ต้องเป็นคนขอเองแต่ผมมีเพียงแค่คุณหนูห้าของตระกูลหวา”

เมื่อพูดประโยคนี้ออกมาคุณนายแซ่ถึงกับปรี่เข้ามาแล้วเขกหัวของแซ่จื๋อจ้วนไปหนึ่งที

“ไอหยาแม่ทำอะไรเนี่ยบ้าไปแล้วเหรอครับ?”แซ่จื๋อจ้วนจับหัวพร้อมกับร้องโวยวาย

“ลูกนิมันบ้ามากจริงๆอยากจะตีให้ตายเสียรู้แล้วรู้รอดทำแม่โกรธแทบขาดใจตอนแรกจะให้แต่งงานกับคุณหนูห้าของตระกูลหวาลูกเองที่ไม่ยอมแต่งแล้วขอถอนหมั้นไปเอง…..ล่วงเกินตระกู

หวาสารพัดสุดท้ายแม่สาวที่พ่อลูกเห็นดีเห็นงามก็ถูกมอบให้ตระกูลเจียงลูกยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ?”