แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
ตอนที่ 173 บังเอิญพบกัน
เด็กน้อยแสดงสีหน้าไร้เดียงสาออกมา “คุณอาดูไม่ออกเหรอคะ ? หนูตั้งใจเป็นกามเทพเพื่อคุณอาเลยนะคะ?”
เมื่อแซ่จื๋อจ้วนได้ยินก็ถึงกับหลุดขำเสียงดังออกมาในทันที
“อาว่าหนูโตเกินไปแล้วนะ หนูกี่ขวบแล้วเนี่ย? ถึงได้รู้จักทำตัวเป็นกามเทพให้อา ? อาสองไม่เอาไหนขนาดนี้เลยเหรอ? ถึงต้องให้เด็กซนอย่างหนูมาเป็นกามเทพให้อาด้วย?”
แซ่หนิงหยิบลูกอมในรถโยนเข้าปาก ก่อนจะพูดอย่างเนิบ ๆ ว่า “หนูทำเพื่อคุณอานะคะ เมื่อคืนหนูคิดอย่างหนักเลยค่ะ ว่าในบรรดาคุณครูมากมายเหล่านั้น มีเพียงคุณครูดงเท่านั้นที่สวยและอบอุ่นที่สุด มาตรฐานของหนูใช้ได้เลยนะคะ”
“หนูชักเอาใหญ่แล้วนะ” แซ่จื๋อจ้วนยิ้มพร้อมกับด่าทอออกมา จากนั้นก็ขับรถพาหลานสาวตัวน้อยไปเดินเล่นในศูนย์กลางค้า
หลังจากที่จะเพิ่มวีแชทของคุณครูดงแล้ว คุณครูคนนั้นก็ส่งสติ๊กเกอร์ยิ้มมาให้
แซ่จื๋อจ้วนจึงส่งสติ๊กเกอร์เหมือนกันกลับไปให้ตามมารยาท และก็ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้นอีก
เขาไม่ได้พินิจพิจารณาท่าทางของคุณครูดงคนนั้นอย่างละเอียดมากมายนัก เพราะหัวใจของเขาไม่ได้อยู่กับเธอ
ในตอนที่ทั้งสองคนกำลังเล่นหนีบตุ๊กตากันอยู่นั้น แซ่หนิงก็ได้บ่นพึมพำออกมาว่า “คุณอามีความชำนาญในด้านการจีบผู้หญิงไม่ใช่เหรอคะ? คุณครูดงส่งข้อความมาแล้ว นัดเดตเลยคะ”
“หนูไม่ต้องมาสนใจเรื่องของอาหรอก อาจะบอกหนูให้นะ อาไม่ได้ชอบคุณครูคนนั้น”
“แล้วคุณอาชอบใครคะ? เหลียงเซียวเซียวเหรอคะ?”
“หนูรู้ด้วยเหรอ?” แซ่จื๋อจ้วนอึ้งไป หลานสาวตัวน้อยเพิ่งจะอายุเท่าไหร่กันเชียว ขนาดแฟนสาวที่เป็นข่าวอื้อฉาวด้วยเมื่อหลายเดือนก่อนเธอก็รู้
“หนูเห็นข่าวของอาทั้งสองในไอแพดมาก่อนคะ ผู้หญิงคนนั้นไม่เห็นจะสวยเลย ไม่เหมาะสมกับคุณอาเลยสักนิด”
“พอแล้ว ๆ หนูยังเป็นเด็ก อย่าไปสนใจเรื่องนี้มาก”
“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่ารับปากว่าจะพาหนูไปดีสนีย์แลนด์ถ้าหนูแนะนะได้สำเร็จละก็ คุณอาคิดว่าหนูจะอยากมาสนใจเรื่องของคุณอาไหมละคะ?” แซ่หนิงยังไม่เต็มใจ
เมื่อแซ่จื๋อจ้วนได้ยิน ไอหยา นี่มันคือการใช้อำนาจบาตรใหญ่นี่หน่า?
เขาก็ว่า ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้รู้มากขนาดนี้?
“ฮ่า เจ้าเด็กดื้อ เยี่ยมเลย นี่เป็นข้อตกลงลับที่หนูทำไว้กับคุณย่าใช่ไหม?”
“แล้วยังไงละคะ? ถึงอย่างไรหนูก็ทำเพื่อคุณอา คุณอาไม่หาก็ต้องเป็นโสดนะคะ” เมื่อแซ่หนิงพูดจบ เขาก็หันไปคีบตุ๊กตาอย่างจริงจัง โดยไม่สนใจคุณอาสองอีกแต่อย่างใด
แซ่จื๋อจ้วนเองก็ไม่ได้อยากจะบอกกับหลานสาวว่าตัวเองนั้นมีคนที่ชอบอยู่ในใจแล้ว ถึงอย่างไรเธอก็ยังเป็นเพียงแค่เด็ก
เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า เขาจะมาได้พบกับหวาเหวินด้วยความบังเอิญขนาดนี้
การปรากฏตัวของหวาเหวินที่นี่ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ
เธอไปดื่มกาแฟกับหวาผิง พร้อมกับฟังอีกฝ่ายด่าทอหวางเซียวอี้อยู่นานมาก
เมื่อเสร็จสิ้น ด้วยความที่อยู่ห่างจากที่นี่ไม่ไกลนัก เธอเลยคิดที่จะมาซื้ออาหารแมวและของเล่นไปให้กับเจ้าโคก
แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะเจอแซ่จื๋อจ้วนที่พาเด็กตัวน้อยมาเดินเล่นที่นี่ด้วยเหมือนกัน
เมื่อดวงตาประสานกัน แซ่จื๋อจ้วนจึงรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง
จนกระทั่งคิดว่ามันเป็นเพียงแต่ภาพความฝันของตัวเองเท่านั้น
วันนี้หวาเหวินใส่ชุดกระโปรงตัวหนึ่ง ตรงขอบกระโปรงมีการเย็บด้วยดอกพลัมสีแดง
ส่วนด้านบนก็ยังพันด้วยผ้าพันคอถักเองอีกหนึ่งผืนด้วย ช่างดูสวยงามมากจริง ๆ
“คุณหนูคะ ดูเหมือนนั้นจะเป็น…….แซ่จื๋อจ้วนนะคะ” ชุนเถาได้ส่งเสียงเตือนอยู่ด้านหลังของหวาเหวิน
หวาเหวินก็เห็น และกำลังตั้งใจจะหมุนตัวเดินจากไป
“หวาเหวิน” เขาเรียกชื่อเธอ
จากนั้นก็วิ่งเยาะ ๆ เข้ามา แซ่หนิงเองก็รีบวิ่งตามก้นของอาสองมาเช่นเดียวกัน
“หวาเหวิน เธอจริง ๆ ด้วย? ฉันคิดว่าฉันจำผิดแล้ว” แซ่จื๋อจ้วนตื่นเต้นเล็กน้อย
แซ่หนิงเงยหน้าขึ้นมองอาสอง แล้วก็พบกับสายตาที่เปล่งประกายออกมาในตอนที่เขามองไปทางผู้หญิงคนนี้ แสดงว่า……….
“อื้อ” ปฏิกิริยาตอบสนองของหวาเหวินยังคงราบเรียบเช่นเคย
“เธอ…..มาเดินเล่นเหรอ?” เขาตั้งใจหาบทสนทนาคุยกับเธอ
“มาซื้อของ แล้วก็ซื้อเสร็จแล้วด้วย ขอตัว ” หวาเหวินไม่ชอบแซ่จื๋อจ้วน ดังนั้นจึงไม่พูดอะไรเยอะ
แซ่จื๋อจ้วนอยากรั้งเธอไว้ แต่ก็ไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไร จึงทำได้แค่เพียงแค่มองแผ่นหลังที่เดินจากไปอย่างอึ้งงัน
“คุณอาสอง ไม่ต้องไปมองแล้ว จ้องซะดวงตาแทบจะทะลักออกมางั้นแหละ” แซ่หนิงพูดแขวะคุณอาสอง
