ตอนที่ 319 เป็นห่วงมาก
วันนี้หวาผิงอารมณ์ไม่ดีทั้งวัน เพราะฉะนั้นก็เลยไม่ได้ติดต่อกับหวางเซียวอี้เลย
หวางเซียวอี้ส่งข้อความมาหาเธอตอน2ทุ่ม เธอก็ไม่ได้ตอบ
เพราะฉะนั้นหวางเซียวอี้ก็เลยไม่สบายใจ ขับรถมารออยู่ล่างตึกของหวาผิง แล้วก็เห็นภาพเหตุการณ์เมื่อกี้
สวีจื๋อเองก็ซวยที่ได้เจอกับหวางเซียวอี้ที่ภายนอกดูใจดีแต่ภายในกลับเหมือนปีศาจ เขาลงมืออย่างดุร้ายมาก ไม่เมตตาเลยแม้แต่นิดเดียว
ยังไม่ทันจะเห็นได้ชัดว่าเป็นใคร สวีจื๋อก็โดนตีจนตาเหลือก บวมเหมือนกับหลอดไฟ ฟันหน้าก็หลุดไป3ซี่
ถ้าเกิดว่าหวาผิงไม่ดึงไว้ เดาว่าหวางเซียวอี้น่าจะเตะจุดสำคัญของคนๆ นี้เข้าแน่ๆ
“อย่า เขามาจากเมืองหลง”หวาผิงรีบเอ่ยปากหยุดเขา
หวางเซียวอี้เก็บเท้าที่ตัวเองยกขึ้น เงียบไม่ได้พูดอะไร
หลังจากนั้นก็โทรศัพท์ “รีบมา เอาขยะไปทิ้งให้ฉันหน่อย”
แบบนี้ หลังจากสวีจื๋อถูกทุบตีอย่างรุนแรง ก็เห็นไม่ชัดว่าใครเป็นคนลงมือ ก็ถูกคนของหวางเซียวอี้ลากขึ้นรถ แล้วก็เอาไปทิ้งที่สถานีขยะนอกเมืองเมืองเจียง
นี่เป็นช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของคุณชายสวี……
ในคฤหาสน์ของหวาผิง
หลังจากเธออาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อคลุมอาบน้ำแล้ว เดินออกมา ในมือยังถือโค้กมาหนึ่งกระป๋อง
ตอนที่เธอออกมานั้น หวางเซียวอี้กำลังนั่งดูทีวีอยู่ ในทีวีนั้นฉายหนังสายลับ น่าเบื่อมากๆ
“เมื่อกี้……นายแมนมากเลย”หวาผิงมีความสุขมาก
หวางเซียวอี้เพ่งมองหน้าเธอ สีหน้าเรียบเฉย
“ทำไมไม่พูดอะไรล่ะ ยังจะทำเป็นเย็นชากับฉันอยู่อีกเหรอ? ”หวาผิงขยับเข้าไป ยื่นมือไปจับให้ผู้ชายตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมา
เขายื่นมือออกไปปัดมือของเธอออก “ถ้าเกิดว่าฉันไม่มา เธอคงถูกคนอื่นเอาเปรียบไปแล้ว”
“ไม่หรอก ฉันมีสเปรย์พริกไทย ฮ่าๆ ”หวาผิงพึงพอใจ
“ของนั้นมันไม่มีประโยชน์หรอก แค่ผู้ชายคนเดียวก็สามารถจัดการเธอได้แล้ว ทำไมเธอถูกตามด้วยขยะแบบนี้ ถึงไม่รู้ตัวล่ะ? ความระมัดระวังของเธออยู่ตรงไหน? ผู้ช่วยหรือบอดี้การ์ดของเธอล่ะ? ตายหมดแล้วเหรอ? ”
น้ำเสียงของหวางเซียวอี้แข็งทื่อมาก ดูออกเลยว่าผู้ชายคนนี้คลุ้มคลั่งแล้ว
หวาผิงรู้ว่าเขาเป็นห่วงเธอ ก็เลยดีใจมาก
หลังจากนั้นก็พิงอกของเขาเหมือนนกน้อย และออดอ้อนอย่างที่หาได้ยาก “ฉันไม่ได้ประมาทไม่ใช่เหรอ? ไม่คิดว่าเขาจะกล้ามากขนาดนี้ที่จะตามมา ผู้ชายคนนี้ฉันเคยเจอ2ครั้งแล้ว บอกว่ารู้จักกับพี่เขยสองของฉัน เหมือนกับว่าพื้นหลังทางครอบครัวจะดีมาก พ่อแม่น่าจะเป็นคนมีหน้ามีตาในเมืองหลง”
“แล้วยังไง? ไม่ว่าตัวตนจะสุดยอดขนาดไหน แต่ว่ามาที่เมืองเจียงนี้ อ่อนได้ก็ต้องอ่อน จะมาทำตัวแข็งกร้าวไม่ได้”
“จริงๆ เลย วันนี้นายดูน่าเกรงขามและก้าวร้าวจริง แม่ชอบ”วันนี้หวาผิงตื่นเต้นมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นด้านที่ก้าวร้าวของหวางเซียวอี้ อดไม่ได้ที่จะเริ่มดึงเสื้อผ้าของเขา หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้ริเริ่มฉากบ้าๆ ที่ไม่เหมาะสำหรับเด็ก
อีกด้านหนึ่ง เจียงหยู่เองก็กำลังทรมานอยู่เหมือนกัน
เขายังคงกอดหวาเหวินนอนอยู่เหมือนเดิม แต่ว่าหลังจากที่หวาเหวินหลับไปแล้วนั้น บางทีก็อยู่ไม่นิ่ง
บางทีก็ได้สัมผัสอย่างใกล้ชิดอย่างไม่ทันระวังตัว เขาก็เลยอดไม่ได้ที่จะ……ความคิดเตลิดเปิดเปิง
เจียงหยู่ก้มหน้ามองสาวน้อยที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของเขา ขนตาเรียวยาว ริมฝีปากสีแดงสด ดูน่ารักมาก ดูประณีตเหมือนกับตุ๊กตา
ร่างกายมีกลิ่นหอมประจำตัว ยิ่งทำให้เขาฟุ้งซ่าน สติของเขากำลังจะพังทลายลงเรื่อยๆ ……
“ฮู่ว……”เจียงหยู่หลับตาและหายใจเข้าลึกๆ
และในตอนนี้เองหวาเหวินก็ยื่นมือน้อยๆ ออกไปโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แต่ว่ามันไปชนกับหูของเขาเข้า
ทันใดนั้นความรู้สึกแปลกๆ ก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา……
“เหวินเหวิน……อย่าทำแบบนี้”เขาเสียงสั่น
เขารู้ดีว่า ตอนนี้เธอหลับไปแล้ว ดังนั้นตอนนี้เขาแค่กำลังพูดอยู่กับตัวเองเท่านั้น เพราะว่าจะไม่ได้รับคำตอบใดๆ
“ถ้าเกิดว่าเธอทำแบบนี้ ฉันจะลงมือกับเธอแล้วนะ……”เขาพยายามอดทนอย่างลำบาก พยายามควบคุมสติสุดท้ายของตัวเองที่หลงเหลืออยู่
