บทที่ 176 ห้องพิเศษไม่มีใคร
ฉีเฟิงพยักหน้ารับ “เข้าใจแล้วครับ”
พูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไป
ไป๋เสว่เอ๋อร์ประหลาดใจ เธอมองเผยลี่เชินพร้อมคำถาม “คุณให้เขาไปทำอะไร?”
เผยลี่เชินยักคิ้ว “ในเมื่อมีคนใช้สื่อสร้างแรงผลักดันอยู่เบื้องหลัง แล้วทำไมพวกเราจะทำมั่งไม่ได้?”
ไป๋เสว่เอ๋อร์ตกตะลึง ก่อนจะตอบโต้
เมื่อสักครู่พวกเขาให้สัมภาษณ์เปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขา ตอบคำถามประเภทเขี้ยวลากดินของนักข่าวด้วยไหวพริบ อีกทั้งเผยซื่อยังดูแลเอาใจใส่ ไม่เสือกไสไล่ส่งพวกนักข่าว นอกจากนี้ยังหาน้ำอุ่นๆ มาให้ดื่ม ทั้งหมดนี้เพื่อภาพลักษณ์ของเผยซื่อ
ในเมื่อมีคนใช้สื่อทำลายชื่อเสียงพวกเขาและเผยซื่อ พวกเขาก็ใช้วิธีการเดียวกันในการอธิบายให้กระจ่างชัด ทำให้พวกเขาและเผยซื่อบริสุทธิ์ แบบนี้ทุกอย่างคนที่อยู่เบื้องหลังจงใจทำไปก็สูญเปล่า
มันวิเศษจริงๆ
ปฏิกิริยาตอบกลับของไป๋เสว่เอ๋อร์คือมองเผยลี่เชินด้วยความชื่นชม พวกเขาขึ้นลิฟต์ มือของเผยลี่เชินยังคงกุมมือของไป๋เสว่เอ๋อร์ไว้ เธอเงยหน้าขึ้นมองตัวเลขลิฟต์จากนั้นค่อยๆ ดึงมือของเธอออกจากมือของเขา
เผยลี่เชินขมวดคิ้วหันมาทางเธอ “เป็นอะไรไป?”
วันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกเปิดเผยอย่างเป็นทางการ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรอีก
ไป๋เสว่เอ๋อร์หัวเราะเบาๆ “แม้ว่าจะประกาศให้ทุกคนรู้ แต่ในบริษัทสถานะพนักงานก็เหมือนที่คุณพูด ต้องแยกแยะระหว่างเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออกจากกัน”
เผยลี่เชินได้ยินแบบนี้จึงก้าวไปข้างหน้าผลักเธอเข้าไปในมุมลิฟต์ โน้มตัวมาที่ข้างหูกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “งั้นพวกเรากลับบ้านค่อยว่ากัน”
ลิฟต์มาถึงพอดีหลังจากที่เผยลี่เชินพูดจบ เขาก้าวถอยหลังเดินออกไปเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
แต่บนแก้มของไป๋เสว่เอ๋อร์กลับมีสีแดงระเรื่อปรากฏอยู่
หลังสัมภาษณ์เสร็จไม่ถึงสองชั่วโมง ข่าวเกี่ยวกับการสัมภาษณ์เผยลี่เชินและไป๋เสว่เอ๋อร์กลายเป็นประเด็นร้อนในโลกโซเชียล
เดิมทีชาวเน็ตทั้งหลายต่างรุมด่าพวกเขาและเผยซื่อ แต่มาตอนนี้เรื่องกลับตาลปัตร ไม่เพียงเท่านี้มีคนจำนวนไม่น้อยชื่นชมความมีมนุษยสัมพันธ์ของเผยซื่อ และยังสนับสนุนความสัมพันธ์ของเผยลี่เชินและไป๋เสว่เอ๋อร์ ยิ่งกว่านั้นยังมีคนอยากสมัครทำงานที่เผยซื่อ
ในขณะที่การอภิปรายและหัวข้อในสังคมออนไลน์กำลังร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ “เผยซื่อสนับสนุนพนักงานในเรื่องความรัก” เป็นหัวข้อที่ถูกค้นหามากในเว็บweibo
แม้แต่พนักงานในบริษัทที่เป็นปฏิปักษ์ต่อไป๋เสว่เอ๋อร์ก็ลดลง เจียงหวั่นหวั่นมาหาไป๋เสว่เอ๋อร์เพื่อบอกเธอว่าเดี๋ยวนี้เธอกลายเป็นขวัญใจของเพื่อนร่วมงานในฝ่ายการตลาดไปแล้ว
การเคลื่อนไหวของเผยลี่เชินในครั้งนี้ได้ผลดีจริงๆ
ไป๋เสว่เอ๋อร์ไปส่งเอกสารให้เผยลี่เชิน จึงถือโอกาสนี้รายงานความคืบหน้าของชาวเน็ตในโลกออนไลน์
“การออกมาประกาศความสัมพันธ์ต่อหน้าสื่อให้ผลดีเกินกว่าที่พวกเราคิดไว้ แม้ว่าตัวเลขจะยืนยันในคำพูดของตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถนำพาอะไรได้”
เผยลี่เชินพยักหน้า “สิ่งที่ต้องการก็คือผลลัพธ์ ซึ่งคนๆ นั้น ก็นั่งไม่ติดแน่”
ไป๋เสว่เอ๋อร์ใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยิน
พวกเขาวางแผนมาหลายวัน แต่จนถึงตอนนี้เผยลี่เชินยังคงนิ่งเฉยไม่ลงมือทำอะไร พวกเขาคงรอต่อไปอีกสักพัก
สีหน้าของเผยลี่เชินดูเคร่งขรึมเงยหน้ามองไป๋เสว่เอ๋อร์ “เผยอี้กลับมารึยัง?”
“ยังเลยคะ”
เผยลี่เชินลดเสียงลงต่ำ “ถ้าวันนี้เขาลงมือ เผยอี้คงไม่ได้กลับมา พวกเราก็ต้องลงมือเอง”
ไป๋เสว่เอ๋อร์ลังเลก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงจัง
…………………….
หลังจากนั้นสองสามชั่วโมงก็ใกล้เวลาสองทุ่ม ไป๋เสว่เอ๋อร์ยังอยู่ในออฟฟิศเผยลี่เชินรอข่าวของเผยอี้
ไป๋เสว่เอ๋อร์รอด้วยความร้อนใจ อดไม่ได้ที่จะถาม “ถ้าไงพวกเราโทหาเขาดีไหม?”
เผยลี่เชินใคร่ครวญ “ไม่ต้อง ถ้าเขาทำสำเร็จ ก็ควรโทรกลับมาหาพวกเราเอง ดูเหมือนตอนนี้ยังจัดการได้ไม่สำเร็จ”
ไม่นานมีเสียงเคาะประตูจากนั้นเป็นโจ๋วฝันเปิดประตูเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ประธานเผยครับ เมื่อสักครู่ผมเดินสำรวจดูบริเวณรอบๆ พบมอเตอร์ไซด์พฤติกรรมดูน่าสงสัยอยู่ตรงข้ามบริษัท”
เผยลี่เชินขมวดคิ้วเข้ม พูดเสียงเบา “ลูกน้องฟางหรงเทียงคงรู้ขาวที่เขาไปปรากฎตัวที่บาร์เพื่อไปพบหวางคุน พวกเรารออีกสักครึ่งชั่วโมง ไม่ว่าเผยอี้จะกลับมาหรือไม่ พวกเราก็จะไปกัน”
ไป๋เสว่เอ๋อร์พยักหน้ารับ
ฟางหรงเทียนเคยเป็นทั้งมือซ้ายและขวาของคุณท่านเผย ในโลกธุรกิจที่โหดร้ายทำให้เขากลายเป็นคนประเภทที่เจอคนก็พูดภาษาคน เจอผีก็พูดภาษาผี ประสบการณ์ของเขาเมื่อเทียบกับเผยลี่เชินและเผยอี้ถือว่ามากกว่าหลายเท่า ไม่ว่าจะทำเรื่องอะไรก็จะทำแบบเงียบกริบไม่ทิ้งร่องรอยหลักฐาน ถ้าครั้งนี้อยากจะลากเขาเข้าคุก ก็ต้องเตรียมตัวด้วยความระมัดระวัง
ด้านนอกบริษัทก็มีคนของฟางหรงเทียนคอยติดตาม หากพบว่าพวกเขามีพิรุธผิดปกติ ต้องรายงานฟางหรงเทียนอย่างแน่นอน ถ้าเป็นแบบนี้แผนที่พวกเขาวางไว้ก็ล้มเหลว
ไป๋เสว่เอ๋อร์ถามด้วยความร้อนรน “ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรต่อ คนของฟางหรงเทียนอยู่ด้านนอก การเคลื่อนไหวของพวกเราอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา”
เผยลี่เชินกำลังครุ่นคิดก่อนจะพูดต่อ “ฉันคิดออกแล้ว โจ๋วฝัน นายไปเรียกแท็กซี่มาคันหนึ่ง….”
หลังสิบนาทีผ่านไป เผยลี่เชินพร้อมไป๋เสว่เอ๋อร์ยังมีโจ๋วฝันที่แต่งตัวด้วยชุดทำงานแผนกเทคนิคที่ไม่เป็นจุดสนใจเดินออกจากห้องโถง พวกเขานำหมวกไปเดินออกจากประตูก้าวขึ้นรถแท็กซี่ที่จอดรออยู่ด้านนอก ส่วนอีกด้านหนึ่ง รถของเผยลี่เชินเขาจงใจให้เจิงหงจอดไว้ที่ประตู
รอจนพวกเขามาถึงบาร์ เผยอี้ก็ยังไม่ได้ข่าวอะไรเลย รอจนสิบนาทีเผยลี่เชินจึงตัดสินใจ “พวกเรารอต่อไปไม่ได้แล้ว โอกาสแบบวันนี้หายาก พวกเราไม่ควรมานั่งเสียเวลาอีก”
ฟางหรงเทียนเป็นคนระวังตัว นอกจากครั้งนั้นตอนที่ไป๋เสว่เอ๋อร์และเผยลี่เชินไปพบหวางคุนก็เจอฟางหรงเทียนโดยบังเอิญอยู่ที่นั่นด้วย จากนั้นมา เขากับหวางคุนไม่ติดต่อ ไม่พบหน้า ไม่โทรศัพท์หากัน แม้แต่ข่าวคราวก็ไม่มี
วันนี้ถ้าพบฟางหรงเทียนอยู่ที่บาร์ ถือเป็นโอกาสที่เกิดขึ้นได้ยาก พวกเขาต้องใช้โอกาสนี้จับฟางหรงเทียนให้ได้
พวกเขาทั้งสามลงจากรถด้วยชุดทำงานแผนกเทคนิค พวกเขาขึ้นไปบนชั้นสาม
พวกเขาผ่านมาได้โดยไม่มีสิ่งกีดขวางเพราะมีคีย์การ์ด ไป๋เสว่เอ๋อร์อยู่ข้างๆ เผยลี่เชินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
เผยลี่เชินหันมามองไป๋เสว่เอ๋อร์เพราะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเธอ จากนั้นมองดูใบหน้าที่ขาวซีดของเธอ เขาจึงลดเสียงลงถามเธอ “เธอโอเคไหม?”
ไป๋เสว่เอ๋อร์หายใจลึกๆ พยักหน้ารับ
ตอนนี้เป็นตอนสำคัญที่สุด เธอไม่สามารถถอยหลังกลับได้
พวกเขารีบเดินไปที่ห้องพิเศษหมายเลขหก โจ๋วฝันเอาหูแนบกับประตูเพื่อฟังเสียงในห้อง จากนั้นมองเผยลี่เชิน “ไม่มีเสียงอะไรเลยครับ”
เผยลี่เชินลองดูบ้าง ก็พบว่าไม่มีเสียงอะไรเลย
ตอนที่พวกเขาเดินผ่านห้องอื่นๆ มา ยังได้ยินเสียงดังมาจากข้างใน แต่พบมาถึงห้องหมายเลขหก กลับไม่ได้ยินเสียงอะไร
โจ๋วฝันถามเบาๆ “รึว่าวันนี้พวกเขาไม่มา?”
เผยลี่เชินตอบโดยไม่ลังเล “เป็นไปไม่ได้”
วันนี้คนที่เขาส่งมาให้เฝ้าบาร์บอกกับเขาอย่างชัดเจน คืนนี้หวางคุนมาถึงก่อน แล้วอีกครึ่งชั่วโมงฟางหรงเทียนถึงตามมา
เผยลี่เชินมองโจ๋วฝัน “เคาะประตู”
โจ๋วฝันหายใตเข้าลึก ก่อนยกมือขึ้นเคาะประตู หลังจากหยุดสักครู่ก็ยังคงนิ่งเงียบไม่มีเสียงใดๆ ออกมาจากข้างใน
