ตอนที่ 456 ถูกแทงที่ท้อง
ไป๋เสว่เอ๋อร์สูดหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันจะโกหกคุณทำไมกัน”
เย่หรงชิวหยุดยืนอยู่ที่เดิม ราวกับไม่เชื่อสิ่งที่หล่อนพูด ส่ายหน้าไม่ยอมรับ “เป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้!”
หล่อนพูดพลาง สายตาเริ่มโหดร้ายขึ้น ยื่นมือคลำหามีดพับในกระเป๋า หล่อนค่อยๆกางใบมีดออก จ่อไปทางไป๋เสว่เอ๋อร์ “เอาพินัยกรรมมาให้ฉัน!”
ตอนที่ไป๋เสว่เอ๋อร์เห็นของในมือเย่หรงชิว หล่อนยืนตัวแข็งเกร็งไปหมด บรรยากาศความเยือกเย็นค่อยๆเคลือบคลานเข้ามา หล่อนคิดไม่ถึงเลยว่าเย่หรงชิวจะพกอาวุธมาด้วย ทั้งยังเอามาขู่หล่อน….
ถึงตอนนี้หล่อนรู้ซึ้งแล้วว่าเย่หรงชิวเป็นคนยังไง จิตใจเลวทราม โหดเหี้ยมอำมหิต ทำกับคุณท่านเผยได้อย่างเลือดเย็นขนาดนั้น ยิ่งไม่ต้องคิดเลยว่าหล่อนจะโดนหนักขนาดไหน!
กัดริมฝีปากแน่น แม้ว่าในใจจะไม่ยอมแค่ไหน แต่เมื่อมีดอันแหลมคมค่อยๆเคลื่อนเข้ามา หล่อนก็กลัวจนตัวสั่นไปหมด
“เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” เย่หรงชิวถือมีดตรงเข้ามาหน้าหล่อน
ไป๋เสว่เอ๋อร์สูดหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อหันไปเห็นมือถือที่ตั้งอัดวิดีโอไว้บนโต๊ะ หล่อนก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา
มือถือของหล่อนอัดวิดีโอไว้อยู่ตลอด เย่หรงชิวก็ไม่เห็น แต่การกระทำของทั้งสองเมื่อครู่คงถูกบันทึกไว้ในมือถือหมดแล้ว หากว่าหล่อนจะเอาพินัยกรรมให้เย่หรงชิว คงมีเพียงแค่วิดีโอที่อัดอยู่เป็นหลักฐานมัดตัว!
เมื่อหล่อนครุ่นคิดทุกอย่างเสร็จ ค่อยๆยื่นพินัยกรรมในมือให้หล่อน
สายตาของเย่หรงชิวเป็นประกาย ยื่นมือรับพินัยกรรม จากนั้นรีบเปิดดูอย่างรวดเร็ว
กวาดสายตามองดูเนื้อหาบนพินัยกรรม เมื่อเห็นข้อความการแบ่งมรดกอย่างชัด สีหน้าของหล่อนเปลี่ยนไปทันที
นี่มันคือความจริง! คาดไม่ถึงเลยว่าคุณท่านเผยจะให้มรดกกับเผยอี้น้อยขนาดนี้!
ทันใดนั้น ความโกรธและโมโหปะทุขึ้นมาทันที มือของหล่อนสั่นระรัว ไม่ยอมรับความจริง “เป็นไปไม่ได้…เป็นไปได้แน่นอน!”
ไป๋เสว่เอ๋อร์สูดหายใจเข้าลึก จ้องไปที่หล่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำไมจะเป็นไปไม่ได้? ตัวอักษรสีดำบนกระดาษขาวเขียนอยู่ชัดเจน! สิ่งที่คุณทำไปทั้งหมดก็เสียเปล่า อีกอย่าง คุณยังต้องชดใช้กับสิ่งที่คุณทำร้ายคนอื่น คุณต้องติดคุก!”
คำพูดของไป๋เสว่เอ๋อร์ราวกับฟ้าผ่าลงมากลางหูของเย่หรงชิว หล่อนรีบพูดปฏิเสธ “เป็นไปไม่ได้! ฉันไม่มีทางติดคุก! อีกอย่างสมบัติเหล่านี้ของตระกูลเผย จะต้องตกเป็นของฉันกับเผยอี้!”
เย่หรงชิวเริ่มบ้าคลั่ง หล่อนถือมีดจ่อไปถึงไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่หยุด
ไป๋เสว่เอ๋อร์เสียวสันหลังวาบ “ของก็ให้คุณไปแล้ว ถ้าคุณไม่อยากถูกจับ ก็รีบไปซะ!”
ถ้าหล่อนไปยุให้เย่หรงชิวโกรธได้ขนาดนี้ หล่อนอาจจะถูกทำร้ายก็เป็นได้ สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดตอนนี้คือยอมปล่อยให้หล่อนหนีไป จากนั้นหล่อนค่อยแจ้งตำรวจ
เย่หรงชิวได้ยินเช่นนั้น สีหน้านิ่งขรึม นึกอะไรขึ้นมาได้ หล่อนสงบลงไปพักหนึ่ง จ้องไปที่ไป๋เสว่เอ๋อร์ ทันใดนั้นหล่อนรีบเดินตรงเข้ามา “ฉันขอเตือนเธอไว้ ห้ามแจ้งตำรวจเด็ดขาด!”
ไป๋เสว่เอ๋อร์สูดหายใจเข้าลึก ขนลุกตัวสั่น “ไม่ค่ะ พินัยกรรมคุณก็ได้ไปแล้ว มีประโยชน์อะไรที่ฉันต้องแจ้งตำรวจ…”
ยังพูดไม่ทันจบ จู่ๆเย่หรงชิวบุกตรงเข้ามา ท้องของหล่อนจุกแน่นขึ้น ความเยือกเย็นบางอย่างพลั่งพรูเข้ามาในตัวของหล่อน
“ฉันไม่เชื่อเธอ!” เสียงของเย่หรงชิวราวกับปีศาจร้าย “วิธีที่ดีที่สุดก็คือปิดปากของเธอไว้ตลอดกาล!”
หล่อนพูดพลาง ถือมีดพับในมือแทงใช้แรงแทงหล่อนอย่างจัง ใบมีดอันแหลมคมบาดลึกเข้าไปที่ท้องของหล่อน ความเจ็บปวดค่อยๆทวีคูณขึ้น ไป๋เสว่เอ๋อร์สูดหายใจเฮือกใหญ่ ความเจ็บปวดยิ่งรุนแรงขึ้น หล่อนคิดไม่ถึงเลยว่าเย่หรงชิวจะกล้าลงมือกับหล่อนเช่นนี้…..
ตัวของหล่อนเหมือนลูกโป่งที่โดนปล่อยลม ขาทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรง ร่างกายแทบจะต้านทานไม่ไหว ภาพตรงหน้าค่อยๆเลือนลาง
เย่หรงชิวยังมาดึงมีดออกไป มือที่จับมีดสั่นระรัว ยกมือผลักไป๋เสว่เอ๋อร์ไปอีกด้าน จากนั้นค่อยๆย่องถอยหลัง กลับหันหลังวิ่งออกไป
ไป๋เสว่เอ๋อร์ถูกผลักลงไปนอนกองกับพื้น มองดูเงาอันเลือนรางของเย่หรงชิวที่ค่อยๆเดินออกไปจากประตู
หล่อนเอื้อมมือไปห้ามเลือดที่แผล แต่เลือดสดกลับไหลออกมาไม่หยุด หล่อนถูกแทงจนเป็นแผลลึก สติ เลือดสด อีกทั้งแรงในร่างกายค่อยๆหมดลง
ในหัวของหล่อนมีเพียงแค่ ภาพของเผยลี่เชินและเจ๋อน้อยปรากฏขึ้น
หรือหล่อนกำลังจะตาย?
ไป๋เสว่เอ๋อร์เงยหน้ามองเพดาน สายตาเริ่มเลือนรางขึ้นเรื่อยๆ เมื่อทุกอย่างมืดสนิท หล่อนก็ไม่ได้สติอีกเลย
ในขณะเดียวกัน รถเบนซ์คันสีดำกำลังมุ่งตรงมาที่บ้านคุณท่านจากชานเมืองอย่างรวดเร็ว
เผยลี่เชินสูดหายใจเข้าลึก กดโทรหาไป๋เสว่เอ๋อร์อีกครั้ง เขาโทรติดแต่ทว่าไม่มีคนรับ
ตอนแรกเขาทำงานอยู่ที่บริษัท ไม่มีเวลาได้ดูมือถือเลย หลังจากที่เขาจัดการกับเรื่องข่าวและตอบคำถามสื่อมวลชนเสร็จ เมื่อกลับมาที่ห้องทำงานจึงเห็นข้อความที่ไป๋เสว่เอ๋อร์ส่งมาให้เขา ถามเขาว่ารู้รหัสตู้นิรภัยหรือไม่ เขาจึงรู้ว่าหล่อนไปที่บ้านคุณท่าน
แต่เมื่อลูกน้องของเขาตรวจสอบกล้องวงจรปิดดูก็เห็นบุคคลคล้ายเย่หรงชิวปรากฏตัวอยู่บริเวณใกล้เคียงกับบ้านคุณท่าน เขาจึงรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที
ถ้ามีเพียงแค่ไป๋เสว่เอ๋อร์อยู่ที่บ้าน เขาคงไม่กังวลใจขนาดนี้ แต่ถ้าหากลูกน้องเขาเห็นเย่หรงชิวในกล้องวงจรจริงๆ และหล่อนกำลังกลับไปที่บ้านคุณท่าน จากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น เขาแทบไม่กล้าคิดต่อ
เขาโทรหาไป๋เสว่เอ๋อร์ทีไรไม่รับอยู่เป็นประจำ ทำให้เขายิ่งเป็นกังวลมากขึ้น รีบส่งคนไปที่บ้านคุณท่านก่อน จากนั้นเขาก็รีบออกจากบริษัทตรงไปที่บ้านทันที
“ขับให้เร็วกว่านี้อีก!” เผยลี่เชินกำชับเจิงหงด้วยสีหน้าที่นิ่งขรึม
เจิงหงตอบกลับ รีบเหยียบคันเร่ง
เมื่อขับมาถึงที่บ้านคุณท่าน เห็นประตูเหล็กเปิดอยู่ เผยลี่เชินรู้สึกปวดใจขึ้นมาทันที เขารีบเปิดประตูรถออกทั้งที่ยังไม่จอดสนิท
“ไป๋เสว่เอ๋อร์!”
เผยลี่เชินเดินผ่านสวน รีบเปิดประตูเข้าไป ไฟในห้องนั่งเล่นปิดอยู่ ภายในห้องเงียบสงัด ไม่มีใครอยู่ แต่กลับรู้สึกเงียบผิดปกติ
เผยลี่เชินไม่พูดอะไรต่อ รีบเดินขึ้นไปชั้นบนทันที ทันใดนั้น เขาเหลือบไปเห็นบางอย่าง เลือดสด หยดอยู่ตามทางขั้นบันได
เลือดในร่างกายของเขาสูบฉีดอย่างรวดเร็ว เขาสูดหายใจเฮือกใหญ่ รีบวิ่งขึ้นไปด้านบน ตะโกนเรียก “ไป๋เสว่เอ๋อร์! คุณอยู่ไหน! ไป๋เสว่เอ๋อร์!”
ใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ เผยลี่เชินวิ่งตามหาหล่อนในห้องนอนคุณท่านอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับไม่เจอใคร จึงออกมาข้างนอก เห็นประตูห้องหนังสือเปิดแง้มไว้อยู่ เขาจึงหยุดชะงัก เปิดประตูออก
ไป๋เสว่เอ๋อร์นอนอยู่บนพรมในห้องหนังสือ เลือดบนหน้าเริ่มแห้งจาง แต่ตัวของหล่อนและพรมกลับเปื้อนไปด้วยเลือดสดจนกลายเป็นสีแดงฉาด
เผยลี่เชินได้ยินเสียงบางอย่างข้างหู จึงรีบวิ่งเข้าไป ทำอะไรไม่ถูก “ไป๋เสว่เอ๋อร์! เสว่เอ๋อ!”
มือทั้งสองของเขาสั่นค่อยๆแตะลงไปที่จมูกของหล่อนเพื่อดูว่าหายใจอยู่หรือไม่ เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันโรยรินของไป๋เสว่เอ๋อร์ เขารีบใช้โอกาสอันมีค่านี้ ตะโกนเรียกคนด้านนอก “ตามหมอมาเดี๋ยวนี้!”
ฉีเฟิงตามมาเห็นเหตุการณ์ ตกใจจอย่างมาก เมื่อถูกเผยลี่เชินตะโกนใส่ เขาจึงรีบหยิบมมือถือขึ้นมาโทรตามรถพยาบาล
เผยลี่เชินรีบช่วยไป๋เสว่เอ๋อร์ห้ามเลือดที่บาดแผล ใช้เสื้อตัวนอกของเขาห่อตัวของไป๋เสว่เอ๋อร์ไว้ จากนั้นอุ้มหล่อนขึ้นมา ค่อยๆเดินออกไปด้านนอก
เมื่อฉีเฟิงวางสาย กำลังจะหันกลับมา เขาก็เห็นมือถือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหนังสือ จึงหยุดชะงักลง
เมื่อเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เขาเพิ่งจะสังเกตเห็นว่ามือถือที่ตั้งตรงอยู่บนโต๊ะ ใช้หนังสือบังไว้ กำลังอัดวิดีโออยู่
เขาจึงตั้งสติขึ้น รีบหยิบมือถือออกมา กดบันทึกสำเร็จ จากนั้นเปิดวิดีโอขึ้นมาดู รีบเลื่อนดูอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าเป็นเย่หรงชิว เขากำมือถือแน่นขึ้นมาทันที
ตอนนี้ เขาสามารถคาดเดาได้แล้วว่าฆาตกรเป็นใคร และคลิปวิดีโอนี้ ก็คือหลักฐานมัดตัวชิ้นดี!
