บทที่9 ใจค่อยๆเริ่มแตกยอดอ่อน
ไม่ได้รับคำตอบของซูซีมู่，โล่เฟยเอ๋อเงยหน้ามองเขา
พอดีกับเห็นซูซีมู่กำลังจ้องมองตรงไปข้างหน้า อารมณ์ของเขาใจลอยเล็กน้อย ราวกับสติกำลังหลุดลอย แสงไฟในลิฟต์ส่องที่หน้าของเขา ดูเหมือนว่าจะถูกปกคลุมด้วยหมอก ลึกลับและล่อใจ โล่เฟยเอ๋อใจสั่นไหว
ในตอนนี้ลิฟต์มีเสียงดังขึ้น ‘ติงต่อง’ ทำให้โล่เฟยเอ๋อและซูซีมู่ได้สติพร้อมกัน
โล่เฟยเอ๋อรีบเบือนสายตาหนี มองไปทางจำนวนชั้น จากนั้นพูด “ฉันถึงแล้ว”
ซูซีมู่พยักหน้า พูด ‘อึม’ คำหนึ่ง
โล่เฟยเอ๋อก็ไม่กล้ามองซูซีมู่อีก หลังจากพูดขึ้นประโยคหนึ่ง “ฉันขอตัวก่อน” ก็วิ่งตรงออกจากลิฟต์ไป
วิ่งออกมาจนกระทั่งได้สิบกว่าเมตร โล่เฟยเอ๋อถึงหยุด เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เมื่อกี้เธอรู้สึกว่าใจสั้น ดังนั้นก็เลยวิ่งออกมา
หันกลับไปมองประตูลิฟต์ที่ปิดลงแล้ว โล่เฟยเอ๋อเม้มปาก เดินไปยังห้องทำงาน
เพิ่งถึงห้องทำงาน ก็ได้ยินเสียงถกเถียงกันในห้องทำงาน
“อั๊ยย๊ะ… ได้ยินหรือยัง วันนี้มีเจ้าของคนใหม่มาบริษัทดี้ก้วนของพวกเรา”
“เจ้าของคนใหม่อะไร”
“เธอไม่รู้เหรอ เมื่อครึ่งเดือนก่อนบริษัทดี้ก้วนถูกบริษัทซูซื่อซื้อไปแล้ว”
“บริษัทซูซื่อ？ บริษัทซูซื่อไหน”
“ยังจะมีบริษัทซูซื่อไหนได้อีกล่ะ ก็บริษัทซูซื่อนั้นไง เคยซุ่มตลาดหุ้นของประเทศ J ก่อให้เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย และเคยก่อความยุ่งยากให้กับหุ้นในยุโรปและตลาดสินค้าสั่งจอง ปล้นทรัพย์สินของประเทศในยุโรปและอเมริกา บริษัทซูซื่อที่ร่ำรวยระดับประเทศ”
……
โล่เฟยเอ๋อไม่สนใจเรื่องซุบซิบเหล่านี้ แต่ตอนที่ได้ยิน‘บริษัทซูซื่อ’สี่คำนี้ เธอก็หยุดเดิน
เหตุผลง่ายนิดเดียว คู่หมั่นที่เธอหลบหนี ก็คือประธานของบริษัทซูซื่อ
“นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าบริษัทดี้ก้วนจะถูกบริษัทซูซื่อซื้อไป” โล่เฟยเอ๋อพึมพำ แต่ก็ไม่ได้คิดมาก
เธอคิดว่าเธอหลบหนีงานแต่งแล้ว แม้ว่าบริษัทซูซื่อยังต้องการแต่งงานเพื่อธุระกิจกับบริษัทโล่ซื่อต่อ นั้นก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ ที่จริงคนที่ต้องแต่งงานเป็นพี่สาวของเขา บริษัทซูซื่อ จะหาก็ต้องไปหาพี่สาวของเธอ
โล่เฟยเอ๋อกลับไม่รู้ว่า หลังจากที่เธอและซูซีมู่หลบหนีงานแต่งงาน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
ตอนที่ซูซีมู่ออกมาจากบริษัทดี้ก้วน ，โจวเฉิงก็ขับรถมารอที่หน้าประตูใหญ่แล้ว
เห็นเขาออกมา โจวเฉิงก็รีบต้อนรับทันที “ประธานซู คุณปู่มาแล้ว”
คุณปู่ที่โจวเฉิงพูดถึงก็คือคุณปู่ของซูซีมู่ เป็นญาติเพียงคนเดียวของซูซีมู่ และแน่นอนว่าเป็นคนจัดบอร์ดี้การ์ดยี่สิบกว่าคนเพื่อป้องกันซูซีมู่หนีงานแต่งงาน
ซูซีมู่ถามอย่างไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด “อยู่ไหน”
“คุณปู่นัดคุณไปกินข้าวเที่ยงที่หยู้ผินเซียง” โจวเฉิงตอบ
ซูซีมู่พูด ‘อึม’คำหนึ่ง เดินไปยังรถที่จอดอยู่ประตูใหญ่
โจวเฉิงวิ่งตาม เปิดประตูที่นั่งเบาะหลัง
รอซูซีมู่ขึ้นรถแล้ว เขาถึงอ้อมหน้ารถ ไปขึ้นรถ สตาร์ทรถ ตรงไปที่หยู้ผินเซียงที่อยู่ใจกลางเมือง
ในห้องวีไอพีของหยู้ผินเซียง ，บ้านซูคุณปู่ วางแก้วชาในมือลงบนโต๊ะแรงๆ “ทำไมยังไม่มาอีก”
บอร์ดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังรีบตอบทันที “คุณปู่，โจวเฉิงบอกว่าคุณชายอยู่ระหว่างทางแล้ว”
คุณปู่ได้ยินบอร์ดี้การ์ดพูดว่าซูซีมู่อยู่ระหว่างทางแล้ว สีหน้าค่อยดีขึ้นมาสักหน่อย “รอซีมู่ มา อีกสิบนาทีเสิร์ฟอาหาร”
“ครับ” บอร์ดี้การ์ดพยักหน้า ออกจากห้องไปเตรียมการ
ผ่านไปประมาณห้านาที ซูซีมู่เดินเข้าห้อง
“คุณปู่”
คุณปู่ ฮึ คำหนึ่ง ไม่พูดจา
ซูซีมู่ตรงไปนั่งตรงข้ามคุณปู่ซูอย่างสีหน้าเย็นชา
สองคนปู่หลายนิ่งเงียบไม่พูด คุณปู่ทนไม่ได้ก็เอ่ยปาก “เกี่ยวกับเรื่องที่หนีงานแต่งงาน แกไม่คิดจะอธิบายกับฉันหน่อยเหรอ”
“ไม่คิด” ซูซีมู่ตอบอย่างเย็นชา
ได้ยินซูซีมู่ตอบอย่างที่ควรจะเป็นเช่นนั้นแล้ว มุมปากของคุณปู่ก็กระตุก จากนั้นถาม “เรื่องที่ลูกสาวของบริษัทโล่ซื่อหนีงานแต่งานแกรู้แล้วใช่ไหม”
ซูซีมู่มองคุณปู่ซูอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ถือว่าแสดงความหมายว่า ‘รู้แล้ว’
คุณปู่จ้องเขาหลายวิ สุดท้ายถึงพูด “ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว งั้นก็ยกเลิกงานแต่งกับบริษัทโล่ซื่อ…”
ซูซีมู่ตอบอย่างไม่คิด “ใครบอกยกเลิก”
ท่าทีนี้ของซูซีมู่ กลับทำให้คุณปู่แปลกใจ “ยกเลิกงานแต่งานไม่ใช่ผลลัพธ์ที่แกต้องการมากที่สุดเหรอ”
ได้ยินที่คุณปู่พูด ซูซีมู่ก็อึ้งไปพักหนึ่ง
ใช่สิ นี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการมากที่สุดหรอกเหรอ เขาคิดอย่างหนักเพื่อหนีการแต่งงาน ก็ไม่ใช่แค่ยกเลิกงานแต่งหรอกเหรอ ทำไมตอนนี้ถึงไม่อยากยกเลิกงานแต่งล่ะ”
คุณปู่จ้องหน้าซูซีมู่ พูออย่างกำลังคิดอะไรอยู่ “ฉันตัดสินใจเลือกคู่แต่งงานอีกคนให้แกแล้ว…”
ยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกซูซีมู่ขัดจังหวะ “ไม่ต้อง”
คุณปู่ชำเลืองมองซูซีมู่ สายตาแปลกๆ
ซูซีมู่คือคนที่เขาเลี้ยงให้โตมากับมือ นิสัยใจคอ เขารู้ชัดเจนที่สุด วันนี้ท่าทีตอบสนองผิดปกติมาก…
แน่นอนว่าคุณปู่ก็แค่จิ้งจอกเฒ่า แม้ว่าจะค้นพบทุกอย่าง แต่ก็ไม่มีทางแสดงออกมา เพียงแค่ถามอย่างเย็นชา “แกต้องอธิบายกับฉัน”
ซูซีมู่เงียบขรึมอยู่นานหลายวิ ถึงตอบ “การแต่งงานกับบริษัทโล่ซื่อต้องไม่ยกเลิก”
แปลกจริง ๆ สายตาของคุณปู่ประกาย จากนั้นถามอย่างไม่คิดอะไร “จะแต่งเมื่อไหร่”
ซูซีมู่เหมือนจะสังเกตุได้เอง เงยหน้ามองคุณปู่แวบหนึ่ง ตอบอย่างเฉยๆ “เมื่อไหร่ก็ไม่ต้องให้ คุณปู่เป็นกังวล”
น้ำเสียงยังคงเย็นชา แต่กลับซ่อนความแข็งแกร่งไว้ข้างใน
คุณปู่เป็นคนฉลาด เข้าใจความหมายของซูซีมู่โดยธรรมชาติ
แม้ว่าผลลัพธ์จะไม่เหมือนกับที่เขาคิดไว้ แต่ก็ถือว่าเขายังพอใจ แล้วก็ไม่พูดอะไรอีก เพียงแค่สั่งคนให้เริ่มเสิร์ฟอาหาร
หลังจากที่กินอาหารเที่ยงเสร็จ คุณปู่กลับไปแล้ว แต่ซูซีมู่ตรงกลับไปที่บริษัท
