บทที่95 งานเลี้ยงวันเกิดของเหซิงถิง
คนในห้องงานคนเยอะมาก ความจริงถ้าคนอย่างซูซีมู่ที่ไม่มีชื่อเสียงอะไรเลย ไปปรากฏตัว ก็ไม่สามารถสร้างความตะลึงอะไรได้มากหรอก แต่นี่ รูปร่างหน้าตาของซูซีมู่โดดเด่นมากสุดๆ
สูทสีดำที่ตัดเย็บพอดีตัว ทำให้รูปร่างของซูซีมู่ที่เรียวและสูงแสดงออกมาได้อย่างดีเลยทีเดียว แสงไฟรุ่งโรจน์ของห้องงานส่องมาที่ใบหน้าของเขา ทำให้รูปลักษณ์ที่ดูสง่าราศีของเขายิ่งดูมีมิติ ยิ่งเพอร์เฟกต์เข้าไปใหญ่
ลักษณะรูปร่างที่น่าอึ้งอย่างเทพเทวดา ช่างทำให้ผู้ชายอิจฉา ผู้หญิงอยากได้นัก
ซูซีมู่ไม่ได้ตอบสนองต่อสายตาของคนรอบข้างมากนัก ระหว่างที่เขารอโล่เฟยเอ๋อตามมา เขาก็โทรหาลู่ยู่ เพื่อแน่ใจตำแหน่งของพวกเขา
หลังจากรอโล่เฟยเอ๋อมาถึง เขาจึงวางสายมือถือ และพาโล่เฟยเอ๋อเดินไปทางขวาของห้องงานอย่างไม่รีบร้อน
เดินไปประมาณสิบกว่าเมตร ก็เห็นลู่ยู่โบกมือให้พวกเขา
“ซูซีมู่ เฟยเอ๋อ อยู่ทางนี้ ”
ได้ยินลู่ยู่ตะโกนชื่อของเขาและโล่เฟยเอ่ออย่างเสียงดัง ซูซีมู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้ตอบเขา
โล่เฟยเอ๋อที่อยู่ข้างๆคิดว่าเขาไม่ได้ยิน ก็เลยเตือนว่า “ลู่ยู่อยู่ทางนั้น”
“อย่าสนใจคนปัญญาอ่อน ”ซูซีมู่ตอบอย่างเบาๆ
ปัญญาอ่อน? ลู่ยู่หรอ? โล่เฟยเอ๋อมองไปที่ลู่ยู่ที่ดูตื่นเต้นมาก สุดท้ายแล้วก็ฟังคำพูดของซูซีมู่ เบี่ยงสายตามองไปทางอื่น
เห็นโล่เฟยเอ๋อเชื่อฟังคำพูดของเขาจริงๆ โดยไม่สนใจลู่ยู่ อารมณ์ของซูซีมู่ดีแบบที่ไม่เคยดีมาก่อน
พอซูซีมู่มาถึง ลู่ยู่ก็เริ่มบ่น
“ซูซีมู่ เฟยเอ๋อ พวกคุณไม่สนใจผมเลย”
ซูซีมู่เลือกที่จะไม่มองเขา แต่โล่เฟยเอ๋อต้องเผชิญกับคำถามที่ไม่เหมือนคำถามของลู่ยู่
เธอดูมีความอึดอัดเล็กน้อย
“คือ…ขออภัยนะคะ พวกเราไม่ได้สังเกตค่ะ”พูดจบคำนี้ โล่เฟยเอ๋อมองไปยังทิศทางของซูซีทู่โดยอัตโนมัติ
ตอนแรกเธอยังกังวลอยู่เลยจะทำให้ซูซีมู่ไม่ชอบที่เธอโกหก ผลลัพธ์คือเธอเห็นดวงตาที่ยิ้มของซูซีมู่
ซูซีมู่เก็บรอยยิ้มใต้ดวงตาของเขา แล้วพูดย้ำคำพูดของโล่เฟยเอ๋ออย่างแผ่วเบา “ ไม่ได้สังเกต”
ลู่ยู่ไม่รู้เลยสักนิดว่าโล่เฟยเอ๋อกับซูซีมู่จะสมรู้ร่วมคิดด้วยกันแกล้งเขาเล่น เขาคิดว่าพวกเขาสองคนจะไม่ได้สังเกตจริงๆ ก็เลยพูดว่า“โอเค เสียงผมเบาไปแน่เลย พวกคุณก็เลยไม่ได้สังเกต คราวหน้าผมเสียงดังหน่อยแล้วกัน”
โล่เฟยเอ๋อไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไง ก็เลยตอบไปด้วยคำว่า “อืม”
จากนั้นก็คุยได้สักพัก เหซิงโม่กับเหซิงถิงก็เข้ามา
ลู่ยู่ยิ้มแล้วพูดว่า“ เทพซิ่วของพวกเรามาแล้ว!”
“พี่ลู่ยู่ ของขวัญวันเกิดของฉันล่ะ? ”เหซิงถิงยื่นมือให้ลู่ยู่
เหซิงโม่ที่อยู่ข้างๆขมวดคิ้วแล้วพูดว่า“ ถิงถิง เป็นผู้หญิงต้องเรียบร้อยอ่อนหวานหน่อย มีผู้หญิงที่ไหนจะไปขอของขวัญคนอื่นกัน”
เหซิงถิงฮึ่มคำหนึ่งแล้วพูดว่า “ พี่ลู่ยู่ไม่ใช่คนอื่นนิคะ”
“ใช่พี่ลู่ยู่ไม่ใช่คนอื่น ”ลู่ยู่พูดแล้วเอาของออกมาจากข้างหลัง“ ALรุ่นใหม่ล่าสุด ดูว่าชอบ
ไหม”
“ ขอบคุณค่ะพี่ลู่ยู่”เหซิงถิงรับของมาอย่างมีความสุข จากนั้นหันไปทักทายซูซีมู่และโล่เฟยเอ่อ “พี่ซีมู่ เฟยเอ๋อ ”
เมื่อเทียบกับกิริยาท่าทีที่ทำกับลู่ยู่แล้ว เหซิงถิงหันไปหาซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋ออย่างระมัดระวัง น่าจะพูดว่าระมัดระวังกับซูซีมู่อย่างมาก ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่กินข้าวด้วยกัน โล่เฟยเอ๋อก็สังเกตเห็นแล้ว
“ครับ”ซู่ซีมู่พยักหน้าอย่างเย็นชา ถือว่าเป็นการตอบรับ
“สุขสันต์วันเกิดนะเหซิงถิง นี่คือของขวัญที่ซูซีมู่ซื้อให้ ”โล่เฟยเอ๋อยิ้มแล้วส่งของในมือ
ไปให้เหซิงถิง
คำพูดของโล่เฟยเอ๋อดึงดูดสายตาของ ลู่ยู่ เหซิงโม่ เหซิงถิงทั้งสามคนได้อย่างมาก
ในความทรงจำนั้น วันเกิดของพวกเขา ซูซีมู่จะกวักมือแล้วบอก จะเอาอะไรไปเลือกเอง ไม่เคยมีคำว่าซูซีมู่จะซื้อของขวัญให้
โลเฟยเอ๋อเห็นเหซิงถิงไม่มารับของในมือ แปลกใจแล้วถาม“เหซิงถิงไม่ชอบกระเป๋าALหรอ?
ขอโทษนะคะ ฉันช่วยเขาเลือกเอง น่าจะเลือกได้ไม่ดีเท่าไหร่……..”
ที่แท้เฟยเอ๋อช่วยเลือกนี่เอง ไม่แปลกใจเลย ใบหน้าของเหซิงโม่และลู่ยู่ก็กลับมาเป็นปกติ
ส่วนใบหน้าของซูซีมู่ไร้ความรู้สึกตั้งแต่แรกจนจบ ทำตัวเหมือนกับว่าหัวข้อที่พวกเขาพูดจะไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลยสักนิด
“ ชอบ ชอบค่ะ”เหซิงถิงรีบรับของในมือของโล่เฟยเอ๋อ
“งั้นก็ดีค่ะ ฉันยังไม่ได้ซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณเลย……..”โล่เฟยเอ่อรู้สึกอึดอัดใจนิดหน่อย
เหซิงถิงยิ้มแล้วยกกระเป๋าALในมือแล้วตอบว่า“แค่คุณมาฉันก็ดีใจมากแล้ว และของขวัญ
ชิ้นนี้ก็เป็นน้ำใจของคุณ ”
โล่เฟยเอ๋อยิ้ม แล้วไม่พูดอะไรเลย
เหซิงถิงหันหน้าไปทางเหซิงโม่แล้วพูดว่า“ พี่ชายคะ ฉันจะไปหาคุณพ่อคุณแม่ งั้นที่นี่ก็ฝากให้พี่แล้วนะคะ”
“ อืม”ไปเลย เหซิงโม่พยักหน้า
“เฟยเอ๋อ เล่นให้สนุกนะ ”เหซิงถิงกะพริบตาให้โล่เฟยเอ๋อ แล้วจากไป
หลังจากที่เหซิงถิงจากไป เหซิงโม่ก็เรียกพนักงานมาเสิร์ฟไวน์แดง และเครื่องดื่ม
โล่เฟยเอ๋อดื่มเครื่องดื่ม และฟังการคุยสนทนากันของเหซิงโม่พวกเขา
นั่งได้สักพัก โล่เฟยเอ๋อก็อยากเข้าห้องน้ำ
เธอก็พูดให้ซูซีมู่ที่นั่งข้างๆเบาๆ “ ฉันจะไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
ซูซีมู่หันมาทางเธอ “ให้พนักงานพาไปไหม?”
“ไม่ต้องค่ะ ” โล่เฟยเอ๋อส่ายหัว
ซูซีมู่พยักหน้าพร้อมกับคำว่า “อืม”
ที่จริงแล้วโล่เฟยเอ๋อไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ทางไหน หลังจากลุกขึ้นแล้ว เธอก็ถามพนักงานคนหนึ่ง แน่ใจว่าห้องน้ำอยู่ทางไหนแล้วค่อยไป
หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ตอนเธอเดินกลับทางเดิมจะไปที่ห้องงาน ก็ได้สังเกตเห็น อีกทางนั้นมีระเบียงอยู่
เพราะตอนนี้เป็นฤดูหนาว ข้างนอกห้องก็เลยอากาศหนาว ที่ระเบียงก็เลยไม่มีคนไป
โล่เฟยเอ่อมองไปทางพวกซูซีมู่ แล้วหันหลังเดินไปที่ระเบียง
มีเก้าอแขวนอยู่ที่ระเบียง ไม่ต่างกับเก้าอแขวนด้านหน้าหน้าต่างโรงแรมตอนที่ซูซีมู่จองในคลับจินดู โล่เฟยเอ๋อมองไปแล้วก็ชอบเลย
เธอนั่งเก้าอี้แขวนอย่างสนุก และโยกเยกไปมา
ตอนแรกโล่เฟยเอ๋อตัดสินใจที่จะนั่งสักพัก แล้วเข้าไป
เธอไม่คิดเลยเลยว่า จะมาเจอคนรู้จักที่นี่
โล่หยิวชิวไม่อยากทำให้โล่ชิงไป๋โกรธเพราะเรื่องรูปถ่าย เธอเลยแกล้งเป็นเด็กดีเชื่อฟังอยู่บ้านทุกวัน
วันนี้เป็นวันเกิดที่พิเศษสำหรับของคุณหนูไฮโซบ้านเหซิง บริษัทโล่ซื่อเคยมีปฏิสัมพันธ์ทางธุรกิจกับบ้านเหซิงเล็กไปน้อยๆ ก็เลยมีการ์ดเชิญหนึ่งใบ
เพราะเป็นปาร์ตี้สำหรับหนุ่มสาว ดังนั้นการ์เชิญนี้จึงตกอยู่ในมือของโล่หยิวชิว
โล่หยิวชิวเป็นผู้หญิงที่ฉลาด และมีความสามารถในการสื่อสารกับผู้คนในสังคมดีมาก
หลังจากที่เธอเดินได้ไม่กี่รอบ ก็พบเหยื่อที่น่าพอใจ
แต่ไม่คาดคิดว่าเหยื่อจะพาเธอไปตรงระเบียงที่โล่เฟยเอ๋ออยู่
โล่เฟยเอ๋อประหลาดใจที่เจอโล่หยิวชิว “ พี่ ? ”
“คุณเข้ามาที่นี่ยังไง?”โล่หยิวชิวมองโล่เฟยเอ๋ออย่างเหลือเชื่อ
โล่เฟยเอ๋อเข้ามาได้ยังไง? ต้องรู้ว่าการ์ดเชิญใบนี้ของตนเอง กว่าคุณพ่อจะได้มามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ
“ฉันมาพร้อมกับเพื่อน ” โล่เฟยเอ๋อตอบ
เพื่อน? โล่เฟยเอ๋อมีเพื่อนฐานะดีแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน?
โล่หยิวชิวขมวดคิ้ว หันศีรษะไป จากนั้นก็ทำท่าทีเชิดหน้าชูตา ยกมุมริมฝีปากขึ้น “เพื่อนอะไรของเธอ?”