บทที่ 177 ช่วยเมียสุดที่รักด้วยตัวเอง
บ้านหวังใน
ทั่วทั้งจินดู บ้านหวังจัดเป็นตระกูลใหญ่อันดับสองจากสิบตระกูลใหญ่ของเมืองหลวง แม้แต่บ้านลู่ก็เทียบไม่ได้กับตระกูลนี้
นี่เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมลู่ยู่ถึงให้โจวเฉิงฝากบอกซูซีมู่ ว่าบ้านลู่จะเป็นคนเจรจาข้อต่อรองกับบ้านหวัง เพื่อแลกตัวโล่เฟยเอ๋อคืนมา
แต่ในสายตาของซูซีมู่ คุณชายบ้านหวังนัดเจอเขา เป้าหมายหลักก็คือเขา สู้ให้เขาไปแลกตัวโล่เฟยเอ๋อคืนมาด้วยตัวเองซะยังจะดีกว่า
จากบริษัทซูซื่อถึงคลับจิ๋วติ่งใช้ระยะเวลาครึ่งชั่วโมง คุณชายบ้านหวังประเมินเวลาไว้อย่างเหมาะเจาะ
แต่ซูซีมู่ที่ไปด้วยความร้อนรนใจยิ่งกว่าพายุเฮอร์ริเคน ใช้เวลาเพียงแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้นก็ถึงคลับจิ๋วติ่ง
ทันทีที่ซูซีมู่ก้าวเท้าเข้าไปที่ห้องโถงใหญ่ของคลับ ก็มีชายชุดดำสองคนเดินเข้ามาหาเขา ตะโกนเรียกเสียงดัง “ประธานซู” ก่อนจะนำเขาไปที่ลิฟต์
ซูซีมู่ตามพวกเขาไปด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก ขึ้นลิฟต์ไปจนถึงชั้นดาดฟ้าของคลับจิ๋วติ่ง
หลังจากออกมาจากลิฟต์ ชายชุดดำสองคนก็พาซูซีมู่เดินเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาไปตามทางอยู่หลายรอบ ก่อนจะหยุดอยู่ข้างหน้าประตูบานใหญ่สีเงิน
หนึ่งในชายชุดดำเคาะประตูสองครั้ง ก่อนจะผลักเข้าไป
ผ่านไปไม่ถึงนาที ชายชุดดำคนนั้นก็เดินกลับออกมา
“ประธานซู บอสของเราเชิญให้คุณเข้าไป” ชายชุดดำทำท่า “ผายมือเชิญ” กับซูซีมู่
ซูซีมู่ไม่ขยับเขยื้อน กวาดตามองเข้าไปยังด้านในประตูใหญ่ด้วยสายตาเรียบๆ
ด้านหลังประตูใหญ่ เป็นห้องโถงที่ถูกตกแต่งอย่างวิจิตรหรูหรา เรียกว่าห้องโถงก็คงจะไม่เหมาะ น่าจะเรียกว่าห้องในปราสาทราชวังมากกว่า เนื่องจากการตกแต่งคล้ายกับพระราชวังโบราณ แม้แต่ผู้หญิงสี่ห้าคนที่ยืนอยู่ในห้อง ก็แต่งกายด้วยชุดพระราชวังโบราณ
แน่นอนว่ายังไม่รวมชายชุดดำเจ็ดคนในห้อง กับชายชุดดำอีกสองคนที่พาเขาขึ้นมา
ด้านหน้ามีชายหนุ่มอายุรุ่นราวประมาณสามสิบต้นๆนั่งอยู่ ทันทีที่ได้เห็นซูซีมู่ ก็ลุกพรวดขึ้นมา “แหม ประธานซูมาเร็วจริงๆนะ！ เชิญเข้ามาก่อนสิ！”
“คุณชายหวังมารยาทดีจริง” ซูซีมู่ดึงสายตากลับมา ก่อนจะเดินอย่างไม่ช้าไม่เร็ว ไปนั่งที่ฝั่งตรงข้ามกับคุณชายหวัง
เห็นท่าทางซูซีมู่ไม่แปลกใจที่เจอเขาเลยแม้แต่น้อย นัยย์ตาของคุณชายหวังมีความหดหู่เล็กๆแวบผ่าน ในตอนนี้ที่ยังไม่รู้ถึงขีดจำกัดความอดทนของซูซีมู่ เขาเองจะไปยั่วให้ซูซีมู่โมโหเลยก็ไม่ได้ พลางหันไปจ้องผู้หญิงในชุดพระราชวังโบราณที่อยู่ข้างๆตาเขม็ง “โง่หรือไง เห็นแขกสำคัญมา ยังไม่ไปรินชาต้อนรับอีก”
ผู้หญิงในชุดพระราชวังโบราณถูกด่าเข้าให้ ก็รีบเดินไปรินชามาให้ซูซีมู่อย่างว่านอนสอนง่าย
ซูซีมู่ไม่แม้แต่จะเหลียวตามอง จ้องไปยังคุณชายหวังด้วยสายตาราบเรียบ“คนของฉันล่ะ”
ตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อม แค่เริ่มพูดก็เข้าประเด็นสำคัญ
พูดตามตรง คุณชายหวังประทับใจในตัวซูซีมู่ ศัตรูของเขาไม่น้อย
ใช่แล้ว ศัตรู ธุรกิจของบ้านหวังเป็นศัตรูที่กินไม่เข้าคายไม่ออกกับบริษัทซูซื่อมานาน
จะไม่เป็นศัตรูกันได้ยังไง ใครๆก็รู้ว่าบริษัทซูซื่อเป็นบริษัทธุรกิจขนาดใหญ่ที่โด่งดังระดับโลก แต่กลับตะบี้ตะบันจะตั้งสำนักงานใหญ่ไว้ที่จินดู ทำเอาบ้านหวังที่เป็นหนึ่งเดียวด้านธุรกิจในจินดู กลายเป็นรองจากบริษัทซูซือซะได้
อันดับรองลงมาก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย แต่นี่บริษัทซูซื่อกลับแย่งงานจากธุรกิจของบ้านหวังอยู่บ่อยครั้ง
อำนาจของบ้านหวังแผ่ไปทั่วทุกที่ในจินดู แม้แต่บริษัทซูซื่อเองก็ไม่อยากที่จะเข้ามาแตะ
แต่เพราะพละกำลังที่แข็งแรงของบริษัทซูซื่อ ไร้จุดอ่อน ทำให้บ้านหวังทนไม่ได้
นานแล้วนานเล่า ที่บริษัทซูซื่อกับบ้านหวังกลายมาเป็นศัตรูคู่แค้นต่อกัน แต่ก็เป็นเพียงการแข่งขันอย่างเงียบๆเท่านั้น
จนกระทั่งซูซีมู่แต่งงาน ข่าวแพร่สะพัดออกมา ซูซีมู่ได้รับตำแหน่งท่านประธานของบริษัทซูซื่อ บ้านหวังคิดว่าโอกาสทองของพวกเขาได้มาถึงแล้ว
ซูซีมู่ยังหนุ่ม ประสบการณ์แน่นอนว่ายังไม่เยอะ คงจะหาวิธีกลั่นแกล้งได้ไม่ยาก บางทีพวกเขาอาจจะสามารถใช้โอกาสนี้ ไล่บริษัทซูซื่อออกไปจากจินดูได้ก็เป็นได้
ดังนั้น บ้านหวังเลยเริ่มสืบค้นทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับซูซีมู่ รวมถึงเจ้าสาวคนใหม่ของซูซีมู่ ภรรยาที่มีชื่อว่าโล่เฟยเอ๋อ
ข่าวการมาร่วมงานประจำปีของบริษัทซูซื่อที่จินดูของซูซีมู่และโล่เฟยเอ๋อแพร่ออกมา บ้านหวังก็เริ่มเตรียมการอย่างเงียบๆ
และเมื่อวานที่โล่เฟยเอ๋อวิ่งออกมาจากบริษัทซูซื่อ ถูกคนของบ้านหวังพบเข้าให้พอดี ก็เลยถูกลักพาตัวไปทันที
ซูซีมู่มาคนเดียวแบบนี้ คุณชายหวังยังไงก็ไม่กลัวว่าเขาจะเล่นลูกไม้อะไร พลางสั่งให้คนพาตัวโล่เฟยเอ๋อออกมา “ไปเชิญตัวคุณนายซูมาสิ”
ชายชุดดำที่อยู่ข้างๆได้ยินคำสั่ง ก็เดินออกไปจากห้องโถงใหญ่
ผ่านไปไม่กี่นาที ชายชุดดำก็ “เชิญ” ตัวโล่เฟยเอ๋อเข้ามา
ถึงจะพูดว่า “เชิญ” แต่กลับดูเหมือนถีบหัวส่งซะมากกว่า
มีชายชุดดำประกบหน้าหลังซ้ายขวา ล็อคตัวเธอเข้ามาอย่างแน่นหนา ไอ้คุณชายหวังนี่กลัวเขาจะเข้าไปแย่งคนคืนมาหรือยังไงกัน
แน่นอนว่าแต่เดิมซูซีมู่ก็ไม่ได้มีแพลนนี้อยู่ในใจ แต่หลังจากที่เขาได้เห็นภาพตรงหน้า เขาก็เปลี่ยนใจขึ้นมาทันที
ถ้ามีแค่เขาคนเดียวล่ะก็ ไม่มีห่วงยังไงเขาก็จัดการได้อยู่แล้ว
แต่นี่ เขากลัวเฟยเอ๋อจะโดนลูกหลงไปด้วย
แววตาของซูซีมู่จริงจังขึ้นกว่าเดิม พลางลุกขึ้นยืนเดินไปทางโล่เฟยเอ๋อ แต่กลับถูกชายชุดดำสองคนที่อยู่ข้างๆคุณชายหวังดักไว้
“คุณชายหวัง นี่มันหมายความว่ายังไง” ซูซีมู่มองไปทางคุณชายหวังด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ
คุณชายหวังยิ้มเจ้าเล่ห์ พลางพูด “ประธานซู อย่าเพิ่งรีบร้อนไป ขอแค่ตอบรับขอเสนอของผม รับรองว่าคุณจะได้พาคุณนายสุดที่รักกลับบ้านไปอย่างปลอดภัยแน่นอน”
“ผมเคยพูดกับคุณชายหวังแล้ว ว่าเงื่อนไขแล้วแต่คุณ” ซูซีมู่พูดด้วยน้ำเสียงแน่นิ่ง
“ในเมื่อประธานซูพูดมาขนาดนี้แล้ว ผมก็จะไม่เกรงใจล่ะ” คุณชายหวังพูดจบ ก็หมุนตัวเดินไปทางกลุ่มชายชุดดำที่ประกบตัวโล่เฟยเอ๋อ ก่อนจะพูดขึ้น “ให้ประธานซูได้เห็นหน้าคุณนายหน่อยเป็นไง”
ชายชุดดำพวกนั้นทำตามคำสั่ง กระจายตัวออกในทันที ซูซีมู่เองพอใจมากที่ได้เห็นเธอชัดๆ
สีหน้าของเธอยังดูดีอยู่ ไม่เหมือนถูกรังแกหรือทำร้าย ดูเหมือนบ้านหวังจะอยากที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ที่ต้องการเท่านั้น ไม่ได้อยากที่จะมีเรื่องคอขาดบาดตายกับเขา ก็เลยดูแลเธอไม่ให้มีรอยขีดข่วนอะไร
ซูซีมู่กวาดตาตรวจสอบโล่เฟยเอ๋อตั้งแต่หัวจรดเท้า สุดท้ายถึงจะประสานเข้ากับตาของโล่เฟยเอ๋อ
เขาเอาแต่จ้องเธอตาไม่กระพริบ หลังจากที่เธอถูกเขาสบตา ก็ตกใจจนรีบก้มหัวลง เหลือไว้เพียงแต่ความรู้สึกขนลุกซู่ให้ซูซีมู่
เธอคงกลัวจะแย่อยู่แล้ว！ซูซีมู่เจ็บไปทั้งใจ อยากที่จะเดินเข้าไปกอดเธอแน่นๆ แต่พอคิดถึงคำพูดที่เธอพูดเมื่อคืน สุดท้ายก็ไม่ได้ก้าวเท้าออกไป
โล่เฟยเอ๋อมองซูซีมู่อย่างกล้าๆกลัวๆ แต่กลับไม่กล้าเข้าใกล้
เมื่อคืน เพราะว่าเธอโกรธก็เลยวิ่งออกมาจากบริษัทซูซื่อ เพิ่งวิ่งออกมาจากบริษัทได้ไม่ไกล เธอก็ถูกรวบตัวเข้าให้
ฝ่ายตรงข้ามถามชื่อเธอ ก่อนจะลากเธอขึ้นรถไป
จากนั้น เธอก็ถูกพามาที่นี่
ถึงแม้ว่าคนพวกนี้จะทำแค่ขังเธอไว้ ดูแลเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำเธอเป็นอย่างดี แต่เธอก็กลัวจนตัวสั่นไปหมด
จนกระทั่งเช้าวันนี้ เธอถึงรู้ว่า พวกเขาจับตัวเธอ คุณนายบ้านซูมาเพื่อที่จะใช้ขู่ซูซีมู่
ตอนที่คุณชายหวังโทรศัพท์หาซูซีมู่ จริงๆแล้วเธอก็อยู่ข้างๆเขา
เธอได้ยินคุณชายหวังสั่งให้ซูซีมู่มาเจรจาต่อรองคนเดียว เธอเดาไปถึงขั้นที่ว่ายังไงซูซีมู่ก็ต้องไม่มาแน่ๆ ในเมื่อระหว่างเธอกับเขาก็เป็นได้แค่การแต่งงานที่ผิดพลาด เขาไม่เคยที่จะชอบหน้าเธอ แถมยังรำคาญเธออีก
แน่นอนว่าเธอเองก็อยากให้ซูซีมู่ อย่างน้อยนั่นก็แสดงว่าเขาก็เป็นห่วงเธออยู่บ้าง
หลังจากที่คุณชายหวังโทรศัพท์เสร็จ เธอกลัวจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไร
ถึงขนาดคิดดีแล้วว่า ถ้าคุณชายหวังกะจะทำอะไรมิดีมิร้ายกับเธออย่างที่พูดกับซูซีมู่ขึ้นมาล่ะก็ ถึงเวลานั้นเธอก็ยอมที่จะฆ่าตัวตาย
แต่แล้ว เธอกลับคาดไม่ถึง ประตูถูกผลักเข้ามา เธอได้เห็นซูซีมู่แล้วจริงๆ……
เขายอมทำตามคำพูดของคุณชายหวัง มาที่นี่คนเดียว
วินาทีที่เห็นซูซีมู่ โล่เฟยเอ๋อไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจได้ยังไง
แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม ก็คือคำพูดของซูซีมู่
เขายอมทำตามเงื่อนไขทุกอย่างของคุณชายหวัง เพียงเพื่อที่จะพาเธอกลับไปได้อย่างปลอดภัย
ทำไมเขาถึงยอมทำเพื่อเธอถึงขั้นนี้
