งานแต่งพี่สาว แต่…ฉันกลับเป็นเจ้าสาว！ – ตอนที่ 205

บทที่ 205 ประธานเหวินรนหาที่ตาย

ซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อออกมาตอนห้าโมงครึ่ง ใช้เวลาบนถนนไปกว่า 1 ชั่วโมงครึ่ง

พอมาถึงที่หยู้ผินเซียงก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่ม พวกลู่ยู่มาถึงก่อนแล้ว แต่ที่โล่เฟยเอ๋อคาดไม่ถึงคือซูยุ่นก็มาด้วย

หลังทุกคนทักทายกันก็ได้นั่งลง

เนื่องจากคนครบแล้ว ลู่ยู่จึงเรียกพนักงานมาเสิร์ฟอาหาร

พอเสริฟ์อาหารเสร็จ แน่นอนว่าขาดเหล้าไม่ได้ ลู่ยู่เอาเหล้ายี่ห้อเหมาไถที่นำมาจากเมืองหลวงขึ้นมา

แต่พอลู่ยู่จะเทเหล้าให้ซูซีมู่ ซูซีมู่ก็ได้ปฏิเสธแล้วบอก “ไม่ดื่มเหล้า”

“วันนี้คึกคักขนาดนี้ ซูซีมู่นายไม่คิดจะดื่มเหล้าหน่อยเหรอ?” ลู่ยู่ก็โมโหขึ้นมาทันที

ซู่ซีมู่มองปราดแวบหนึ่งแล้วบอก: “เลิกแล้ว”

พอได้ยินซูซีมู่บอกว่าเลิกเหล้าแล้ว ทุกคนก็คาดไม่ถึง โดยเฉพาะโล่เฟยเอ๋อ

ทำไมเขาถึงเลิกดื่มอย่างกะทันหัน? เขาไม่ได้ดื่มในวันส่งท้ายปีเก่า…โล่เฟยเอ๋อเบิกตากว้างและเธอก็นึกถึงเหตุผลที่ซูซีมู่เลิกดื่ม…

“ปีที่แล้วนายยังดื่มด้วยกันกับพวกเราไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเลิกดื่มเหล้ากะทันหันล่ะ?” เหซิงโม่ถาม

ซูซีมู่ตอบเรียบ ๆ “อยากเลิกก็เลิกแล้ว”

พอเห็นว่าซูซีมู่มีท่าทีที่ไม่อยากพูด ทุกคนก็ไม่ได้ถามอีก แล้วกินข้าวต่อ

หลังจากอาหารเย็น ลู่ยู่ก็เสนอให้ไปเที่ยวคลับตี้หาว คนอื่น ๆ ล้วนเห็นด้วย โล่เฟยเอ๋อก็ปฏิเสธไม่ได้ จึงตามไปด้วย

อาจเป็นเพราะเทศกาลช่วงเทศกาลตรุษจีน ในคลับตี้หาวจึงมีผู้คนมากกว่าปกติ

โล่เฟยเอ๋อมองไปที่ผู้คนรอบ ๆ ตัว ในขณะที่เดินตามซูซีมู่และคนอื่น ๆ โล่เฟยเอ๋อก็เห็นร่างที่คุ้นเคย

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเรือนหลิง เธออยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

“เรือนหลิง?” โล่เฟยเอ๋อตะโกนเรียกชื่อของเรือนหลิงและเดินเข้าไปหาเธออย่างรวดเร็ว

พอเรือนหลิงเห็นโล่เฟยเอ๋อก็อึ้งไป หลังจากนั้นกล่าวอย่างเย็นชาว่า: “คุณหนู ขอโทษนะ ฉันไม่รู้จักคุณ”

โล่เฟยเอ๋อรู้ว่าเรือนหลิวโกรธเธอ เลยแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเธอ เธอจึงรีบบอกว่า: “เรือนหลิง เธออย่าโกรธเลยนะ ฉันอธิบายให้เธอได้…”

โล่เฟยเอ๋อยังไม่ทันพูดจบ เรือนหลิงก็ตัดบทเธอ “คุณหนูท่านนี้ ฉันไม่รู้จักคุณจริง ๆ”

“เรือนหลิง ฉัน…”โล่เฟยเอ๋ออยากจะพูดอะไร แต่กลับถูกผู้ชายที่อยู่ข้างกายเรือนหลิงคนนั้นเอ่ยปากเสียก่อน “คุณโล่ ไม่ได้เจอกันนานเลย!”

ไม่ผิด คน ๆ นี้นับว่าเป็นคนรู้จักของโล่เฟยเอ๋อ

ครั้งสุดท้ายที่ไป Clubเจียงหนาน เดิมทีโล่หยิวชิวเดิมวางแผนที่จะมอบโล่เฟยเอ๋อให้กับเขา แต่กลับเจอกู่ฉินเข้าเลยล้มเหลว

มาคราวนี้ เจอโล่เฟยเอ๋ออีกครั้ง เขาจะไม่พลาดอีกแน่นอน

โล่เฟยเอ๋อจ้องไปที่อีกฝ่ายหลายครั้ง ก่อนที่จะรู้ว่าอีกฝ่ายคือผู้ชายที่อยู่กับโล่หยิวชิวคนนั้นที่Clubเจียงหนาน “คุณคือเพื่อนของพี่สาวฉัน”

“ไม่ผิด” ประธานเหวินพิจารณาโล่เฟยเอ๋อขึ้นลงไปด้วย พร้อมยิ้มแล้วเอ่ย: “คุณโล่ สนิทกับหลิงหลิงของบ้านเราเหรอ?”

“ค่ะ ฉันเป็นเพื่อนกับเรือนหลิง” โล่เฟยเอ๋อพยักหน้า

“คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเพื่อนกัน บังเอิญจริง ๆ” ประธานเหวินหรี่ตาลงแล้วยิ้ม

เรือนหลิงกระพริบตาแล้วยกมือผลักโล่เฟยเอ๋อ “เธอไปซะ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่รู้จักเธอ แล้วก็ไม่ใช่เพื่อนของเธอด้วย”

“หลิงหลิงเธอหยาบคายกับคุณโล่แบบนี้ได้อย่างไร?” ประธานเหวินดุหลิงหลิงพร้อมสายตาที่ตักเตือน

ดวงตาของเรือนหลิงหรี่ลงชั่วขณะ แล้วเธอก็ไม่ได้พูดอะไร

ประธานเหวินถอนสายตากลับด้วยความพึงพอใจ จากนั้นยิ้มและพูดกับโล่เฟยเอ๋อว่า: “คุณโล่ ในเมื่อคุณกับเรือนหลิงเป็นเพื่อนกัน แถมเราก็รู้จักกัน ไปนั่งด้วยกันสักหน่อยไหม?”

ในขณะที่เขาพูด เขายื่นมือออกไปเตรียมที่จะดึงมือของโล่เฟยเอ๋อ

อย่างไรก็ตามมือของเขายังไม่ทันจะแตะโดนโล่เฟยเอ๋อ มืออีกข้างหนึ่งกลับไวกว่าดึงโล่เฟยเอ๋อออกมา

“เธอไม่ว่าง” น้ำเสียงเย็นชาของซูซีมู่ดังขึ้น

พอชายคนนั้นเห็นว่าเหยื่อของเขาถูกคนแยกไปอีกครั้ง สีหน้าก็ดูไม่ดีอย่างมากและแน่นอนว่าเขาไม่แสดงมันต่อหน้าโล่เฟยเอ๋อหรอก

โล่เฟยเอ๋อมองซูซีมู่อย่างตะลึง หลังจากนั้นถาม “คุณมาได้อย่างไร?”

ซูซีมู่ไม่ตอบโล่เฟยเอ๋อ แต่ถามกลับว่า: “เธอมาตรงนี้ได้อย่างไร?”

“ฉันเจอคนรู้จัก” โล่เฟยเอ๋อตอบ

“คนรู้จัก?” ซูซีมู่หรี่สายตากวาดมองชายหญิงแปลกหน้าที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

เขารู้สึกว่าผู้ชายวัยกลางคนคนนั้นดูคุ้นตาอยู่บ้าง แต่แน่ใจว่าไม่รู้จักฝ่ายตรงข้าม

“เธอคือเรือนหลิง เพื่องของฉะ…” เดิมทีโล่เฟยเอ๋อจะบอกว่า ‘เพื่อนของฉัน’ แต่ก่อนหน้านี้เรือนหลิงบอกว่าเธอไม่ใช่เพื่อนของหล่อน จึงเปลี่ยนคำพูด “เพื่อนร่วมงานที่บริษัทของฉัน”

“ส่วนคุณคนนี้เป็นเพื่อนของพี่สาวฉัน” โล่เฟยเอ๋อชี้ไปที่ประธานเหวินแล้วเอ่ย

ประธานเหวินไม่ใช่คนโง่ ในทางกลับกันเขายังเป็นคนฉลาดที่โลดแล่นมาหลายสิบปี แค่มองซู่ซีมู่แวบเดียวก็รู้ว่าเขามีฐานะที่ไม่ธรรมดา

พอเห็ยความสัมพันธ์ระหว่างโล่เฟยเอ๋อกับซูซีมู่ปกติดี ไม่มีอะไรเลวร้าย จึงแนะนำตนเองอย่างจริงจังว่า “ปี่ซิ่งเหวินเป็นเพื่อนของพี่สาวคุณโล่”

แซ่เหวิน? เพื่อนของโล่หยิวชิว? ในตอนนี้ซูซีมู่ก็นึกออกแล้วว่าทำไมถึงรู้สึกคุ้นหน้าคน ๆ นี้

โล่หยิวชิวหลอกโล่เฟยเอ๋อไปมอมเหล้าที่Clubเจียงหนาน ก็เพื่อจะส่งโล่เฟยเอ๋อให้กับคนนี้

ใช่แล้ว ซูซีมู่ตรวจสอบอย่างแน่ชัดแล้วว่าคืนที่โล่เอ๋อเอ๋อดื่มจนเมาที่Clubเจียงหนาน เป็นแผนการของโล่หยิวชิว

เนื่องจากจัดการโล่หยิวชิวแล้ว แล้วเพราะกู่ฉินเข้ามาขัดขวางประธานเหวิน ทำให้แผนชั่วต้องล้มเหลวไป ซูซีมู่จึงไม่ต้องสืบหาต่อ

แต่กลับคิดไม่ถึงว่า ประธานเหวินคนนี้ยังมีความคิดต่อโล่เฟยเอ๋ออยู่

หัวใจของซูซีมู่สั่นไหวด้วยเจตนาฆ่า แต่การแสดงออกทางสีหน้าและอารมณ์ขอเขากลับไม่เปลี่ยน “โชคดีที่เฟยเอ๋อเคยพูดถึงนายกับฉันมาก่อน”

เธอพูดถึงคน ๆ นี้กับซูซีมู่เมื่อไหร่กัน? โล่เฟยเอ๋อมองไปทางซูซีมู่อย่างสงสัย

ซูซีมู่ยื่นมือไปจับมือของโล่เฟยเอ๋อไว้ แล้วพูดเบา ๆ ว่า: “พาเพื่อนเธอขึ้นไปเล่นด้วยกันข้างบน”

“อ้อ ได้” โล่เฟยเอ๋ออึ้งไปสักพัก หลังจากนั้นพยักหน้าแล้วพาเรือนหลิงจากไป

พอประธานเหวินเห็นว่าโล่เฟยเอ๋อจะพาเรือนหลิงจากไปจริง ๆ ก็รีบพูด: “คุณโล่ ผมกับหลิงหลิงมีเรื่องด่วนที่ต้องไม่จัดการ เธอไม่สามารถ…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ซูซีมู่ก็ขัดจังหวะเขาอย่างเย็นชา “พวกเธอเป็นเพื่อนกัน จะคุยกัน ประธานเหวินไม่อนุญาตเหรอ? หืม?”

น้ำเสียงเยือกเย็นและสายตาที่เย็นชาทำให้ประธานเหวินตัวตรงแล้วสั่นด้วยความกลัว

“ได้แน่นอน…”

พอได้ยินประธานเหวินตอบว่าได้ โล่เฟยเอ๋อก็ยิ้มให้เรือนหลิงแล้วบอก: “เรือนหลิงพวกเราไปกันเถอะ”

เรือนหลิงมองโล่เฟยเอ๋อแวบหนึ่ง แล้วมองประธานเหวินอีกแวบหนึ่ง หลุบสายตาที่กำลังต่อสู้กัน

เมื่อเห็นว่าเรือนหลิงลังเลใจ ซูซีมู่ก็กระพริบตาอย่างเหลืออด

แต่พอเห็นสีหน้าที่พะว้าพะวังของโล่เฟยเอ๋อ เขาก็ไม่ได้บันดาลโทสะ เพียงแค่เอ่ยอย่างเย็นชาว่า: “คุณอยากอยู่แล้วตามเขาไปต่อ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของซูซีมู่ ก็กระทบเข้ากับจิตใจของเรือนหลิงอย่างรุนแรง

อยู่กับคนแซ่เหวิน? ไม่ ไม่แน่นอน แต่คน ๆ นี้จะช่วยให้เธอหลุดพ้นจากคนแซ่เหวินนี้ได้จริงหรือ?

เรือนหลิงมองไปที่ซูซีมู่ ผู้อยู่เบื้องหลังที่ไม่การแสดงออกใด ๆ ผ่านทางสีหน้า เธอกำมือแน่น หลังจากนั้นหันไปมองโล่เฟยเอ๋อ ในที่สุดก็พยักหน้าเบา ๆ “ได้”