บทที่206 สามีภรรยารวมใจกัน
ตอนแรกโล่เฟยเอ๋อเตรียมจะพาเรือนหลิงไปที่ห้องชั้นบนด้วยกัน แต่เรือนหลิงกลับไม่ได้คิดแบบนี้
รอหลังออกไปจากห้องโถงแล้ว เธอจึงหยุดเดิน
โล่เฟยเอ๋อได้ยินเรือนหลิงบอกว่าจะไปแล้ว จึงรีบเอ่ยถาม ”เรือนหลิง คุณไม่ไปเล่นด้วยกันกับพวกเราหรอ?”
“ไม่แล้วล่ะ ” เรือนหลิงพยักหน้า
โล่เฟยเอ๋อผิดหวัง“โอเค”
เรือนหลิงตอบ”อืม”เบาๆคำนึง แล้วก็หันหลังจากไป ขณะที่กำลังจะเดินผ่านซูซีมู่นั้น เธอเดินช้าลง พูดด้วยเสียงที่ได้ยินกันแค่เพียงสองคน :”เรื่องคืนนี้ ขอบคุณนายนะ และก็คนนามสกุลเหวินกำลังจ้องตัวเฟยเอ๋อ คิดว่าคงไม่ปล่อยไปง่ายๆแบบนี้แน่ คุณระวังหน่อยนะ”
ซูซีมู่ตอบเบาๆ”ไม่ต้อง ผมไม่ให้โอกาสอะไรเขาทั้งนั้น”
เขาไม่ให้โอกาสอะไรเขาทั้งนั้น เพราะว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เขาได้เห็นดวงอาทิตย์ของพรุ่งนี้อีก
ใช่แล้ว ซูซีมู่ได้คิดจะจัดการประธานเหวินคืนนี้แล้ว
ไม่ให้เขามีโอกาสอะไรทั้งนั้น……เป็นคำพูดที่เสียงเบามาก ไม่รู้ว่าทำไม เรือนหลิงมีความรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที
เธอคิดมากไปแน่ๆเลย
เรือนหลิงหันกลับไปมองซูซีมู่ที่กำลังยืนข้างๆโล่เฟยเอ๋อทีนึง แล้วก็รีบเดินจากไป
“เรือนหลิงเธอคงจะกำลังโกรธฉันอยู่ ก็เลยไปจากที่นี่แบบนี้” มองด้านหลังเรือนหลิงที่กำลังเดินจากไป โล่เฟยเอ๋อกล่าวด้วยความเสียใจเล็กน้อย
ซูซีมู่ส่ายหน้า:”ไม่หรอกครับ ถ้าเธอโกรธคุณ ก็คงไม่มาพร้อมกันกับคุณแล้วล่ะ ”
“จริงเหรอคะ?” โล่เฟยเอ๋อเงยหน้ามองซูซีมู่แล้วถาม
ซูซีมู่พยักหน้า”จริงครับ”
โล่เฟยเอ๋อ”อืม”คำนึง แล้วเปล่าเราอยู่ด้านล่างนานแล้ว ขึ้นไปข้างบนกันเถอะ”
“ค่ะ”
ซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อมาสายหน่อย ก็เลยถูกคนหยอกล้อเป็นธรรมดา
“ผ่านไปนานแล้วนะทำไมเพิ่งมา นึกว่าพวกคุณสามีภรรยาสองคนจะไปใช้เวลาอยู่ด้วยกันกับโลกสองต่อสองซะอีก?”
“อั้ยยะ รักกันดีขนาดนี้ เป็นที่น่าอิจฉาของคนรอบข้างจริงๆเลยเนี่ย”
……
คำหนึ่งบอก’โลกสองต่อสอง’ อีกคำก็’รักกันดี’ ถึงแม้จะรู้ดีว่าเป็นแค่การพูดเล่น แต่ก็ทำให้โล่เฟยเอ๋อไม่รู้ว่าจะตอบกลับยังไง ใบหน้าที่สะสวยถูกหยอกล้อจนเริ่มแดงขึ้น
ซูซีมู่เอียงศีรษะมองโล่เฟยเอ๋อทีนึง แล้วกล่าวด้วยโทนเสียงปกติธรรมดา“คำว่าเล่น ก็คือการที่มาฟังพวกคุณโม้เหรอ?”
“ไม่ใช่อย่างงั้นอยู่แล้ว” ลู่ยู่พวกเขาตอบเป็นเสียงเดียวกัน
ซูซีมู่ไม่พูดอะไรต่อ เพียงแต่ทำเสียงฮืมคำหนึ่ง
ลู่ยู่จับจมูกอย่างเขินอาย แล้วกล่าว :”พวกเราเตรียมกำลังจะเล่นไพ่นกกระจอก แต่ว่า…….”
สายตาซูซีมู่กวาดไปมองที่ลู่ยู่ เหซิงโม่ เหซิงถิงพวกเขาสามคน อยากเล่นไพ่นกกระจอก แต่มีสามคนขาดไปหนึ่งคน
แววตาดูมีแสงส่องผ่าน ซูซีมู่หันไปมองโล่เฟยเอ๋อ “คุณจะเล่นมั้ย?”
โล่เฟยเอ๋อเงิบไปแป๊บนึง ส่ายหน้า “ฉันเล่นไม่เป็นค่ะ”
ซูซีมู่’อืม’คำนึง แล้วลุกขึ้นกล่าว:”เรากลับกัน”
เมื่อเห็นว่าซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อจะไป ลู่ยู่พวกเขาก็ร้อนใจทันที
เล่นตลกอะไรกัน พวกเขาสามคนรอมาตั้งนาน ก็เพื่อจะได้เล่นไพ่นกกระจอก จะปล่อยให้พวกเขาไปแบบนี้ได้ยังไง?
“พวกคุณอย่าเพิ่งไปสิ”
” ใช่ อย่าเพิ่งไปสิ เฟยเอ๋อเล่นไม่เป็น ซูซีมู่สามารถสอนเธอได้นี่นา……”
“สอนเหรอ?” ซูซีมู่ขมวดคิ้ว ดูเหมือนมีความน่าสนใจมาก
เหซิงโม่เห็นว่าซูซีมู่เหมือนกำลังสนใจ จึงรีบพูดเชียร์ตามๆกัน “เฟยเอ๋อ ให้พี่ซีมู่สอนคุณเล่นสิ”
“เอิ่ม…ไม่ต้องดีกว่าค่ะ ให้พี่เล่นกับพวกคุณก็ได้แล้ว ” ซูซีมู่สอนเธอเล่นไพ่นกกระจอกงั้นเหรอ?โล่เฟยเอ๋อคิดว่าไม่เอาดีกว่า
ลู่ยู่พวกเขาดูออกอยู่แล้ว ถ้าเฟยเอ๋อไม่เล่น ซูซีมู่ก็จะกลับไปทันที ก็เลยช่วยกันพูดชวนโล่เฟยเอ๋อ
ทนกับการชักชวนของทั้งสามคนไม่ไหว โล่เฟยเอ๋อจึงยอมลำบากตนเองนั่งลงหน้าโต๊ะไพ่
ซูซีมู่เอาเก้าอี้มาตัวนึง และนั่งข้างๆเธอ
โล่เฟยเอ๋อไม่เคยเล่นไพ่นกกระจอกมาก่อน นอกจากโยนลูกเต๋ากับการจั่วไพ่แล้ว ขนาดไพ่นกกระจอกต้องวางยังไงเธอยังไม่เคยรู้มาก่อนเลย
จ้องมองไพ่ชุดเหรียญ ไพ่ชุดเชือก และไพ่ชุดหมื่น โล่เฟยเอ๋อมึนงงไปหมด เธอเอียงศีรษะหันไปทางซูซีมู่แล้วกล่าว:”คนมาเล่นดีกว่าไหม ฉันเล่นไม่เป็นจริงๆนะ”
“ไม่เป็นไร ผมสอนคุณเอง” ซูซีมู่กล่าวไปก็เอามือซ้ายวางทาบบนเก้าอี้ แล้วยื่นมือขวาไปช่วยโล่เฟยเอ๋อจัดเรียงไพ่
เพราะว่าก่อนหน้านี้มีระยะห่างกัน โล่เฟยเอ๋อก็เลยไม่รู้สึกอะไร จู่ๆซูซีมู่ก็ขยับมาเข้าใกล้เวลานี้ กลิ่นเฉพาะกายของเขาที่สดชื่นอ่อนๆ จะลอยเข้ามากับลมหายใจในจมูกเป็นช่วงๆ ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก หัวใจเต้นเร็วและแรงมาก
ซูซีมู่เรียงไพ่นกกระจอกเสร็จ เห็นโล่เฟยเอ๋อเงิบไม่ขยับเลย จึงเอ่ยถาม”เป็นอะไรไปเหรอ?”
“ไม่เป็นอะไรค่ะ”โล่เฟยเอ๋ส่ายหน้า
ซูซีมู่เอียงศีรษะมองเธอทีนึง แล้วก็พูดแนะนำเธอ “จั่วไพ่สิ”
โล่เฟยเอ๋อตอบอืม ทำตามที่เขาบอกโดยการจั่วไพ่เข้ามาใบนึง จากนั้นซูซีมู่ก็สอนให้เธอเลือกไพ่ในมือของตนเองทิ้งออกไปหนึ่งใบ
ตอนเริ่มแรกๆ เป็นเพราะว่าซูซีมู่อยู่ข้างๆด้วย โล่เฟยเอ๋อจึงรู้สึกตื่นเต้นไปหน่อย หลังๆเธอค่อยๆเริ่มชินแล้ว
ทั้งสองคนคนนึงจั่วไพ่อีกคนเล่นไพ่ ร่วมมือกันจนทำให้ยิ่งอยู่ยิ่งรู้ใจกันมากขึ้น
และที่มากกว่านั้นก็คือ โชคในการเล่นไพ่ของพวกเขาตีแบบสุดๆ นอกจากตอนแรกที่ลู่ยู่ เหซิงถิง เหซิงโม่ชนะไปคนละรอบ นอกนั้นก็โล่เฟยเอ๋อเป็นคนชนะหมดเลย
“อั้ยย่ะ นี่พวกคุณคือสามีภรรยาที่ร่วมแรงร่วมใจกัน จะเหมากินทั้งสามคนเลยเหรอ? ” การเล่นรอบใหม่เริ่มขึ้น ตอนที่ลู่ยู่จั่วไพ่ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดหยอกล้อพวกเขาซะหน่อย
ซูซีมู่มองโล่เฟยเอ๋อที่กำลังโยนลูกเต๋าอยู่ทีนึง แล้วก็ยกหนังตาขึ้นถามลู่ยู่ด้วยน้ำเสียงเบาๆ “นายมีปัญหาเหรอ?”
“ไม่กล้ามีๆ”ลู่ยู่ตอบพร้อมกับหลบสายตา
ซูซีมู่ไม่ได้พูดตอบอะไร สายตามองมาตรงไพ่ที่โล่เฟยเอ๋อเรียงเสร็จ แล้วก็สอนโล่เฟยเอ๋อจั่วไพ่เปิด “2เหรียญ”
โล่เฟยเอ๋อทิ้งไพ่ 2 เหรียญออกไป ลู่ยู่หัวเราะพร้อมกล่าวว่า:”ถึงคิวผมเก็บสักที ไม่ง่ายเลยนะเนี่ย”
หลังจากลู่ยู่เก็บ2เหรียญ ก็ทิ้ง1เหรียญออกมาอย่างดีใจพร้อมกล่าวว่า:”โชคในการเล่นไพ่ของผมดีแล้ว รีบจั่วไพ่สิจั่วไพ่เลย”
ซูซีมู่มอง1เหรียญที่ลู่ยู่ทิ้ง แล้วมองลู่ยู่ที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เปล่งออกมาด้วยเสียงเบาๆเพียงสองคำว่า”น็อคแล้ว”
“น็อคอีกแล้วหรอ? ไม่ใช่แล้วมั้ง?” ลู่ยู่กล่าวด้วยสีหน้าที่ดูไม่น่าเชื่อเลย
ซูซีมู่ไม่พูดอะไร แต่กลับเป็นโล่เฟยเอ๋อที่เปิดไพ่ตรงหน้า ให้ลู่ยู่ดูเอาเอง
“โห~ น็อคจริงด้วยอ่ะ” พูดคำนี้จบ ลู่ยู่ก็เดือดอีกครั้ง”ซูซีมู่ ทิ้ง2เหรียญน็อค1เหรียญ นายนี่เจ้าเล่ห์จริงๆเลย”
ซูซีมู่ยังไม่ทันได้ตอบอะไร โล่เฟยเอ๋อก็เริ่มปกป้องกันแล้ว “ทิ้ง2เหรียญน็อค1เหรียญ เป็นความคิดที่ปกติทั่วไปนิ”
ได้ยินที่โล่เฟยเอ๋อพูด ลู่ยู่เกือบจะร้องไห้ออกมาเลย :”พวกคุณสามีภรรยาทั้งสองคนรังแกคนอื่นชัดๆ”
เหซิงโม่ที่อยู่ข้างๆหัวเราะพร้อมกับกล่าวว่า“ขายให้เขาเป็นสามีภรรยาคู่กันล่ะ ฉันควรมีแค่ตัวคนเดียว ไม่อย่างนั้นคุณก็หาคู่อีกคนนึงมาช่วยคุณสิ?”
“ต้องบอกแล้วว่าเหซิงโม่พูดตรงความจริงซะแล้ว ผมมีความคิดแบบนี้จริงๆด้วย” ลู่ยู่ตอบด้วยสีหน้าที่ตั้งใจมาก
เหซิงโม่ยักคิ้วถาม “มีความคิดแบบนี้จริงหรอ?
“ไม่จริง” ลู่ยู่มองบนพร้อมกับกล่าว:”นายคิดว่าผมจะมีบุญวาสนาเหมือนซูซีมู่ ที่ได้แต่งงานกับคนที่ตนรักงั้นเหรอ?
เสียดายคนที่ซูซีมู่รักไม่ใช่เธอ! โล่เฟยเอ๋อแววตามองต่ำลง แล้วลุกยืนขึ้น”ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
ขอพูดคำนี้จบ ไม่รอให้คนต่อ ก็รีบเดินออกไป
