บทที่ 230 ความเกลียดและความแค้นของเห้อจิ้นเหยา
และในขณะนี้เอง สวนดอกไม้หลังวิลล่าของบ้านโล่ที่ไม่มีใครเลย เห้อจิ้นเหยากำลังคุยกันกับผู้ชายชุดดำ
แต่เห้อจิ้นเหยาในวันนี้กลับไม่เหมือนวันอื่นๆ ปกติเธอจะเป็นคนดูอ่อนโยน แต่เธอในวันนี้ สีหน้าเต็มไปด้วยความเยือกเย็น
“โล่เฟยเอ๋อเป็นยังไงบ้างแล้ว?”
ผู้ชายชุดดำตอบ”เธอแท้งลูกแล้ว”
“แท้งแล้วหรอ?”สีหน้าของเห้อจิ้นเหยายังนิ่งเฉย
“ใช่แล้วครับ เมื่อคืนนี้ คนคนนั้นของบ้านซูได้พาโล่เฟยเอ๋อไปโรงพยาบาลในเมือง แล้วส่งไปยังห้องฉุกเฉิน ทำการผ่าตัดทำแท้ง ตอนนี้ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว”
คนชุดดำเงียบไปหลายวินาที แล้วกล่าวเหมือนดึงอะไรขึ้นได้:”ใช่แล้วยังมีอีกเรื่องนึงที่น่าแปลก”
“เรื่องอะไร? ?” เห้อจิ้นเหยาขมวดคิ้วถาม
“คนคนนั้นของบ้านซูเหมือนไม่อยากให้โล่เฟยเอ๋อรู้ว่าเธอแท้งลูก ก็เลยให้ทุกคนในโรงพยาบาลปิดปากให้หมด “ผู้ชายชุดดำตอบ
ปิดบังโล่เฟยเอ๋อ ไม่ให้โล่เฟยเอ๋อรู้เรื่องแท้งลูก ผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักโล่เฟยเอ๋อแบบธรรมดาทั่วไปซะด้วย!
แววตาเห้อจิ้นเหยาประกายความเยือกเย็นผ่านแว็บนึง แล้วเปล่า:”คุณช่วยฉันจัดการอีกเรื่องนึง”
ผู้ชายชุดดำกล่าวกับเห้อจิ้นเหยาอย่างไม่กะพริบตา:”จิ้นเหยา ผมช่วยคุณสั่งสอนเธอมาหลายครั้งแล้ว และครั้งนี้เธอก็แทงลูกแล้ว คุณปล่อยวางเถอะนะ ไปกับผม…..”
ผู้ชายชุดดำยังพูดไม่ทันจบ เห้อจิ้นเหยาก็พูดตัดบทเขา “คุณจะไปรู้อะไร?คุณจะไปเข้าใจอะไร?”
แววตาของผู้ชายชุดดำเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้นผมไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นผมแค่อยากเห็นเห้อจิ้นเหยาที่ไร้เดียงสาคนเดิม”
เห้อจิ้นเหยาไม่ได้สนใจในคำพูดของผู้ชายชุดดำ เพียงแต่กล่าว:”คุณช่วยฉันอีกแค่เรื่องเดียว ช่วยเอารายงานผลสุขภาพของโล่เฟยเอ๋อมาให้ฉัน แล้วต่อไปเราจะไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกันอีก”
ผู้ชายชุดดำตัวสั่นอย่างแรง กล่าวกับเห้อจิ้นเหยาว่า’ได้’ แล้วออกจากวิลล่าบ้านโล่ไปโดยไม่หันหน้ากลับมามองอีกเลย
แลดูผู้ชายชุดดำจากไปอย่างเย็นชา สีหน้าบนใบหน้าของเห้อจิ้นเหยาไม่เปลี่ยนเลยสักนิด
อยากให้เธอกลับมาเป็นเห้อจิ้นเหยาที่ไร้เดียงสาคนเดิม?
เสียดายที่หลายปีก่อน ตอนที่โล่ชิงไป๋แต่งงาน คำว่าไร้เดียงสาก็ได้จากเธอไปแล้ว
ตอนเรียนปีสาม เธอกลับโล่ชิงไป๋ต่างฝ่ายต่างรักกันตั้งแต่แรกพบ แล้วก็เริ่มเป็นแฟนกัน
ตอนนั้นพวกเขาเป็นคู่กิ่งทองใบหยกที่ดูเหมาะสมกันมาก เป็นที่น่าอิจฉาของผู้คนมากมาย
เธอรักโล่ชิงไป๋มาก และโล่ชิงไป๋ก็รักเธอมากเช่นกัน
พวกเขาได้นัดกัน หลังจากเรียนจบมหาลัย ก็จะแต่งงานกัน
เธอก็นึกว่า เธอจะได้แต่งงานกับโล่ชิงไป๋ตอนเรียนจบมหาลัย
แต่เสียดายที่เรื่องราวไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ พ่อแม่ของโล่ชิงไป๋ไม่ชอบเธอ รังเกียจที่ฐานะทางบ้านเขาเธอไม่ดี บังคับให้โล่ชิงไป๋เลิกกับเธอ ให้โล่ชิงไป๋แต่งงานไป๋หนิง(แม่ของโล่เฟยเอ๋อ)ลูกสาวของตระกูลไป๋(ที่ฐานะทางบ้านเหมาะสมกันดี
โล่ชิงไป๋ถูกทางบ้านกดดัน จึงตัดสินใจแต่งงานกับไป๋หนิง แต่ก็ไม่อยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอเป็นคนรักของเขา
เธอเจ็บปวดทรมานใจมาก อยากไปให้พ้นจากโล่ชิงไป๋อยากไปให้พ้นจากเมืองA แต่นึกไม่ถึงว่าเธอดันท้องซะก่อน
เมื่อเธอท้อง โล่ชิงไป๋ก็ยิ่งไม่อยากให้เธอไป เขาคุกเข่าสาบานต่อหน้าเธอ ว่าเขาจะไม่รักผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด และสักวันหนึ่งเขาจะพาเธอกลับเข้าบ้านโล่ให้ได้
เมื่อผู้ชายที่ตนรักคุกเข่าขอร้องแบบนี้ สุดท้ายก็ทำให้เธอใจอ่อน ยอมอยู่ต่อ แล้วหวังว่าจะถึงวันนั้นวันที่เขาพาเธอกลับเข้าบ้านโล่
เธอเลี้ยงลูกเฝ้ารอคอยอยู่อย่างนั้นรออยู่เรื่อยมา แต่ผลที่รอได้นั้นไม่ใช่ว่าโล่ชิงไป๋จะพาเธอกลับเข้าบ้านโล่ แต่เป็นข่าวที่โล่ชิงไป๋กับผู้หญิงคนนั้นได้มีลูกด้วยกัน
เธอรู้สึกตลกตัวเองมาก ทำไมถึงได้เชื่อว่าสักวันโล่ชิงไป๋จะมารับเธอกลับเข้าบ้านโล่
เธอเกลียดที่สุด เกลียดที่โล่ชิงไป๋หลอกเธอ และเกลียดผู้หญิงคนนั้นยิ่งกว่า
เธอต้องการแก้แค้น ต่อหน้าโล่ชิงไป๋เธอทำเหมือนไม่รู้อะไร แต่ลับหลังเธอได้แอบวางแผนตลอด
ในที่สุด ผู้หญิงคนนั้นก็ตายสักที ตายด้วยอุบัติเหตุที่เธอสร้างขึ้นมา
และโล่ชิงไป๋ก็ได้พาเธอเข้าบ้านโล่จริงๆ
ทีแรกเธอคิดว่า ทุกอย่างจะราบรื่นไปด้วยดี พ่อเขาพ่อแม่ลูก 3 คนจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
แต่คิดไม่ถึงว่า เธอได้เป็นคุณนายบ้านโล่ย่างสมหวัง แต่ลูกสาวของเธอโล่หยิวชิวกลับไม่สามารถเข้าบ้านโล่ในฐานะลูกสาวแท้ๆของโล่ชิงไป๋ได้
ตระกูลไป๋(เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทโล่ซื่อ ถ้าโล่ชิงไป๋เปิดเผยว่าโล่หยิวชิวเป็นลูกสาวของเขา ก็จะทำให้ตระกูลไป๋ไม่พอใจ และถึงตอนนั้นโล่ชิงไป๋ก็จะสูญเสียผู้สนับสนุนอย่างตระกูลไป๋
สุดท้ายแล้วโล่หยิวชิวต้องเข้ามาบ้านโล่ ในฐานะลูกสาวบุญธรรม
เห้อจิ้นเหยาเกลียดมาก! แค้นมาก!
ทั้งๆที่ลูกสาวตนเองเป็นคุณหนูของบ้านโล่ แต่กลับต้องเข้ามาบ้านโล่ในฐานะลูกสาวบุญธรรม
ทุกอย่างเป็นเพราะลูกสาวของตระกูลไป๋ทั้งนั้นเลย เป็นเพราะเธอยึดจุดยืนของลูกสาวเธอไปหมด
เห้อจิ้นเหยาเกลียดโล่เฟยเอ๋อมาก แต่เธอจะแสดงออกมาไม่ได้ ไม่เพียงแต่แสดงความรู้สึกเกลียดโล่เฟยเอ๋อออกมาไม่ได้ ยังต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับโล่เฟยเอ๋อเพื่อช่วยให้โล่ชิงไป๋ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลไป๋
เธอใช้ทุกวิถีทางก็เอาใจโล่เฟยเอ๋อ เพื่อให้โล่เฟยเอ๋อเชื่อใจและไว้ใจเธอ รอให้โล่ชิงไป๋ได้ฉุดเอาหุ้นทั้งหมดจากตระกูลไป๋ที่อยู่ในบริษัทโล่ซื่อ จะได้ให้ลูกสาวเธอเป็นลูกสาวบ้านโล่ตัวจริงเสียงจริง
หลังจากที่โล่ชิงไป๋ได้ถือหุ้นของตระกูลไป๋หมดแล้ว ถึงแม้จะลำเอียงรักโล่หยิวชิวมากเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องที่จะให้โล่หยิวชิวเปลี่ยนสถานะมาเป็นลูกสาวแท้ๆของตนเอง
เห้อจิ้นเหยาแอบแค้นในใจ ถึงผู้เริ่มยุให้ความสัมพันธ์ระหว่างโล่ชิงไป๋และโล่เฟยเอ๋อแตกแยกกัน
ต่อหน้าโล่ชิงไป๋และโล่เฟยเอ๋อแล้วภาพลักษณ์เธอดีมาก เป็นทั้งภรรยาและแม่ที่ดี
ทำให้แผนการยุให้แตกแยกของเธอสำเร็จง่ายมาก หลายปีมานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างโล่ชิงไป๋และโล่เฟยเอ๋อไม่ถูกกันเหมือนน้ำกับไฟ โล่ชิงไป๋ยิ่งอยู่ยิ่งไม่ชอบโล่เฟยเอ๋อ แล้วยังคิดจะให้โล่เฟยเอ๋อไปแต่งงานเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจ เพื่อให้บ้านโล่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด
เห้อจิ้นเหยาดีใจมาก ได้แต่รอให้โล่เฟยเอ๋อไปแต่งงาน ถึงตอนนั้นบ้านโล่ก็จะได้ตกเป็นของพวกเธอสองแม่ลูกแล้วซะที
ณ เวลานี้ก็มาเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น
โล่หยิวชิวและโล่เฟยเอ๋อตกหลุมรักผู้ชายคนเดียวพร้อมกัน แล้วผู้ชายคนนั้นก็ได้ทำเพื่อโล่เฟยเอ๋อ ทำให้โล่หยิวชิวต้องออกจากประเทศไป ไม่สามารถเข้ามาอยู่ในหัวเซี่ย(ชื่อเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน)ได้อีกต่อไป
เห้อจิ้นเหยาจะเป็นบ้าแล้ว นั่นเป็นลูกสาวคนเดียวของเธอนะ
เป็นเพราะโล่เฟยเอ๋อกับผู้ชายที่สมควรตายคนนั้นแท้ๆเลย
ผู้ชายคนนั้นร้ายกาจเกินไป เธอทำอะไรไม่ได้ เธอก็เลยต้องเปลี่ยนมาลงมือแก้แค้นโล่เฟยเอ๋อคนเดียวแทน
เธอหาโอกาสมาโดยตลอด เพื่อช่องที่จะทำร้ายเฟยเอ๋อ
ครั้งหนึ่งระหว่างที่โล่เฟยเอ๋อกำลังจะเดินข้ามถนน เธอส่งคนไปผลักโล่เฟยเอ๋อให้เข้าไปอยู่กลางถนนที่มีรถวิ่งไปมามากมาย
ครั้งที่สอง ที่บันไดทางเดินซินหยูจู เธอส่งคนไปผลักโล่เฟยเอ๋อให้ล้มลงบันได
ทั้ง 2 ครั้ง โล่เฟยเอ๋อล้วนโชคดีที่ผ่านเคราะห์ร้ายมาได้
แต่เธอก็ไม่รีบร้อน เธอรู้ว่าโล่เฟยเอ๋อเชื่อใจเธอ เธอยังมีโอกาสอีกเยอะ
ครั้งก่อนที่ไปทานข้าวกับโล่เฟยเอ๋อ ทีแรกก็แค่อยากสร้างพันธมิตรที่ดีกับโล่เฟยเอ๋อ แต่บังเอิญไปพบว่าโล่เฟยเอ๋อท้องแล้ว
โล่เฟยเอ๋อท้องกับผู้ชายคนนั้น แม่งเอ้ย พวกเขาทําร้ายหยิวชิว และยังมีลูกด้วยกันอีก
เธอจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด ไม่ยอมเด็ดขาด
เพราะฉะนั้น เธอจึงตัดสินใจลงมือทำให้โล่เฟยเอ๋อแท้งลูก
เมื่อวานเธอตั้งใจตุ๋นรังนกแดงโดยเฉพาะ ใส่ยานอนหลับกับดอกคำฝอย ให้คนส่งไปให้โล่เฟยเอ๋อทานที่บริษัท
แล้วตอนนี้ โล่เฟยเอ๋อก็ได้แท้งลูกแล้วจริงๆด้วย
ลูกของเธอกับผู้ชายที่สมควรตายคนนั้นได้สูญเสียไปแล้ว
ทีแรกเธอยังนึกว่าสิ่งที่เธอทำจะถูกเปิดโปง แล้วเธอก็ได้ทำใจไว้แล้วว่าผู้ชายคนนั้นจะมาหาเธอ เพราะยังไงโล่เฟยเอ๋อก็รู้ว่าเธอเป็นคนนำรังนกแดงให้เธอกิน
แต่นึกไม่ถึงว่าผู้ชายคนนั้นจะรักมากขนาดนี้ ถึงกับไม่ยอมให้โล่เฟยเอ๋อรู้เรื่องที่เธอแท้งลูกไป
โล่เฟยเอ๋อไม่พูดเรื่องรังนกแดง ใครจะไปรู้ว่าเธอคนทำ?
“ฮ่าๆ……” เห้อจิ้นเหยาหัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ
และขณะนี้เอง เสียงของโล่ชิงไป๋ดังเข้ามา “เห้อจิ้นเหยา คุณทำอะไรอยู่ตรงนั้น?”
เห้อจิ้นเหยารีบเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ดูอ่อนโยนเหมือนปกติ หันหน้าไป กล่าวด้วยเสียงนุ่มนวลกับโล่ชิงไป๋ว่า:”ช่วงนี้เฟยเอ๋อไม่ค่อยสบายกระเพาะ ฉันกำลังคิดว่าจะส่งของอะไรไปให้เธอซะหน่อยดีไหม…..”
เห้อจิ้นเหยายังไม่ทันพูดจบ โล่ชิงไป๋ก็พูดตัดบทเธอ เอาของไปให้ลูกสาวทรยศคนนั้นทำไม? อย่าไปสนใจเธอเลย”
“ค่ะไม่สนใจ” เห้อจิ้นเหยาพูดตามใจโล่ชิงไป๋ แล้วถามเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ “ชิงไป๋ ทำไมคุณกลับมาเช้าจังล่ะ?”
“รู้สึกเหนื่อย ก็เลยกลับมาก่อน” ช่วงนี้โล่ชิงไป๋สุขภาพไม่ค่อยดี รู้สึกอ่อนระโหยโรยแรงมาก
แววตาของเห้อจิ้นเหยากะพริบแล้วกล่าว:”งั้นคุณรีบไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันไปต้มน้ำซุปให้คุณทาน”
โล่ชิงไป๋ตอบ’อืม’หนึ่งคํา แล้วหันหลังเดินเข้าไปในบ้าน
เห้อจิ้นเหยาจ้องหลังของเขาอยู่หลายวินาที แล้วจึงตามไป……
